On the surface, this poem is simpli

On the surface, this poem is simplicity itself. The speaker is stopping by some woods on a snowy evening. He or she takes in the lovely scene in near-silence, is tempted to stay longer, but acknowledges the pull of obligations and the considerable distance yet to be traveled before he or she can rest for the night.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บนพื้นผิว บทกวีนี้คือ ความเรียบง่ายเอง ลำโพงถูกหยุด โดยป่าบางเย็นหิมะ เขาหรือเธอในฉากรักใกล้เงียบ ถูกล่อลวงไปนาน แต่รับทราบดึงของภาระผูกพันและห่างไกลมากแต่หน้าจะเดินทางก่อนที่เขาหรือเธอสามารถผ่อนคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บนพื้นผิว, กลอนบทนี้คือความเรียบง่ายของตัวเอง ลำโพงจะหยุดด้วยป่าบางส่วนในช่วงเย็นที่เต็มไปด้วยหิมะ เขาหรือเธอจะใช้เวลาในฉากที่น่ารักในใกล้ความเงียบคืออยากจะอยู่อีกต่อไป แต่ยอมรับว่าการดึงของภาระผูกพันและระยะทางมากยังไม่ได้เดินทางไปก่อนที่เขาหรือเธอสามารถพักผ่อนสำหรับกลางคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีคุณครู