DiscussionAround 50% of the subject

Discussion
Around 50% of the subjects had high medication adherence. Adherence to diabetic diet was better (67.3%), as compared to other self care measures such as physical activity, feet inspection and feet care. Subjects with good family support had high medication adherence. Study characteristics of the study subjects corresponded to the epidemiology of Diabetes mellitus in India [10]. Morisky’s adherence scale found that 49.3% patients had high adherence. A study which was done in Chennai in 1999, found that only 25% patients adhered to Diabetes mellitus treatment [11]. The present study subjects had better medication adherence. This could be explained by increasing awareness among the population about Diabetes mellitus and its complication, over years. However, both studies used different methods for evaluation of medication adherence. Noteworthy was the fact, that only a lesser percentage of subjects who were admitted to tertiary care hospital, adhered to medication, diet, physical exercise, feet inspection and feet care. These findings stressed on the importance of assessing adherence to medication and self care during the contact of the patients with health care system. For this purpose, MMAS scales would be a simple and reliable tool which can be used for assessing medication adherence of the diabetic subjects. Moreover, assessment of adherence to medication and self care activities would be a good starting point for conducting discussions and counseling on diabetes care.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาประมาณ 50% ของเรื่องได้ติดยาสูง ติดกับอาหารเบาหวานได้ดีขึ้น (67.3%), เมื่อเทียบกับมาตรการอื่น ๆ ดูแลตนเองเช่นกิจกรรมทางกายภาพ ตรวจเท้า และเท้า เรื่องครอบครัวสนับสนุนดีมีติดยาสูง ศึกษาลักษณะของการศึกษาวิชา corresponded การระบาดของเบาหวานในอินเดีย [10] มาตราส่วนต่าง ๆ ของ Morisky พบว่า ผู้ป่วย 49.3% มีราคาสูงต่าง ๆ การศึกษาซึ่งทำในเจนไนในปี 1999 พบว่า เพียง 25% ผู้ป่วยปฏิบัติตามการรักษาเบาหวาน [11] เรื่องการศึกษาปัจจุบันได้ติดยาดีกว่า นี้สามารถอธิบาย โดยการเพิ่มความตระหนักในหมู่ประชากรเกี่ยวกับเบาหวานและภาวะแทรกซ้อนของ กว่าปี อย่างไรก็ตาม ศึกษาทั้งใช้วิธีการประเมินผลของยาต่าง ๆ ความจริง ที่เพียงเปอร์เซ็นต์น้อยกว่าเรื่องที่ได้รับการดูแลระดับตติยภูมิโรงพยาบาล ปฏิบัติตาม อาหาร กาย ตรวจเท้า และการดูแลเท้าน่าสนใจ ค้นพบเหล่านี้เน้นในความสำคัญของการประเมินต่าง ๆ และการดูแลตนเองในระหว่างการติดต่อของผู้ป่วยกับระบบสุขภาพ สำหรับวัตถุประสงค์นี้ MMAS สเกลจะเป็นเครื่องมือที่ง่าย และน่าเชื่อถือซึ่งสามารถใช้สำหรับการประเมินยาต่าง ๆ เรื่องโรคเบาหวาน นอกจากนี้ การประเมินต่าง ๆ และกิจกรรมการดูแลตนเองจะเป็นจุดเริ่มต้นดีสำหรับการดำเนินการสนทนา และให้คำปรึกษาในการดูแลโรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
ประมาณ 50% ของกลุ่มตัวอย่างมีรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอสูง การยึดมั่นในอาหารผู้ป่วยเบาหวานก็ยังดี (67.3%) เมื่อเทียบกับมาตรการการดูแลตนเองอื่น ๆ เช่นการออกกำลังกาย, การตรวจสอบการดูแลเท้าและเท้า วิชาที่มีการสนับสนุนจากครอบครัวที่ดีได้รับประทานยาอย่างสม่ำเสมอสูง ลักษณะการศึกษาของอาสาสมัครการศึกษาตรงกับระบาดวิทยาของโรคเบาหวานในอินเดีย [10] ระดับการยึดมั่น Morisky พบว่าผู้ป่วยที่ 49.3% มีการยึดมั่นสูง การศึกษาซึ่งได้รับการทำในเจนไนในปี 1999 พบว่ามีเพียง 25% ของผู้ป่วยโรคเบาหวานยึดติดกับการรักษาโรค [11] อาสาสมัครการศึกษาปัจจุบันมีรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอดีกว่า ซึ่งอาจจะอธิบายได้ด้วยการเพิ่มความตระหนักในหมู่ประชาชนเกี่ยวกับโรคเบาหวานและภาวะแทรกซ้อนของปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามการศึกษาทั้งใช้วิธีการที่แตกต่างกันสำหรับการประเมินผลของการรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอ ที่น่าสังเกตก็คือความจริงที่ว่ามีเพียงร้อยละน้อยของอาสาสมัครที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลระดับตติยภูมิ, ยึดติดกับการใช้ยา, อาหาร, การออกกำลังกาย, การตรวจสอบการดูแลเท้าและเท้า การค้นพบนี้เน้นความสำคัญของการประเมินการยึดมั่นในการรักษาด้วยยาและการดูแลตนเองในระหว่างการติดต่อของผู้ป่วยที่มีระบบการดูแลสุขภาพ เพื่อจุดประสงค์นี้, เครื่องชั่งน้ำหนัก MMAS จะเป็นเครื่องมือที่ง่ายและน่าเชื่อถือซึ่งสามารถนำมาใช้ในการประเมินรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอของอาสาสมัครที่เป็นโรคเบาหวาน นอกจากนี้การประเมินของการยึดมั่นต่อยาและกิจกรรมการดูแลตนเองจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับการดำเนินการอภิปรายและการให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ประมาณ 50% ของกลุ่มตัวอย่างมีการใช้ยาตามเกณฑ์การรักษาสูง เสริมอาหารเบาหวานได้ดี ( 67.3 % ) เมื่อเทียบกับอื่น ๆ การดูแลตนเอง มาตรการต่างๆ เช่น กิจกรรมทางกาย การดูแลเท้าและเท้า . วิชาที่มีการสนับสนุนจากครอบครัวที่ดีมีการใช้ยาตามเกณฑ์การรักษาสูง การศึกษาคุณสมบัติของการศึกษาวิชาที่ตรงกับวิทยาการระบาดของโรคเบาหวานในอินเดีย [ 10 ]morisky คือการพบว่าผู้ป่วยร้อยละ 49.3 และความร่วมมือสูง การศึกษาที่ทำในเจนไนในปี 1999 พบว่าผู้ป่วยเพียง 25% ปฏิบัติตามการรักษาเบาหวาน [ 11 ] วิชาที่ศึกษาปัจจุบันมีการใช้ยาตามเกณฑ์การรักษาดีขึ้น นี้สามารถอธิบายได้โดยการเพิ่มความตระหนักของประชาชนเกี่ยวกับโรคเบาหวานและภาวะแทรกซ้อนมากกว่าปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามการศึกษาใช้วิธีการที่แตกต่างกันเพื่อประเมินความร่วมมือในการรักษาด้วยยา . ที่น่าสังเกตคือความจริงที่เพียงเล็กเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลตติยภูมิปฏิบัติตาม , ยา , อาหาร , การออกกำลังกาย , เท้าและเท้าการดูแลการศึกษานี้เน้นความสำคัญของการประเมินการใช้ยาและการดูแลตนเองในระหว่างการติดต่อของผู้ป่วยที่มีระบบการดูแลสุขภาพ สำหรับวัตถุประสงค์นี้ อันเป็นการต่อสู้แบบผสมเกล็ดจะเป็นง่ายและเชื่อถือได้เครื่องมือที่สามารถใช้ในการประเมินการใช้ยาตามเกณฑ์การรักษาของผู้ที่เป็นเบาหวาน นอกจากนี้การประเมินการใช้ยา และกิจกรรมการดูแลตนเอง จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับการสนทนา และการให้ความรู้เรื่องการดูแลผู้ป่วยเบาหวาน