education among women only (P = 0.0

education among women only (P = 0.02) were the only
variables clearly associated with psychological distress.
Table 3 presents prevalence of psychological distress
according to working characteristics and prevalence ratios
of this association. After adjusting for age, education, and
per capita monthly income, men and women classified in
the high strain quadrant of the job strain model and those
reporting high demands and low control separately were
more likely to experience psychological distress. Low
support at work showed the clearest association with
psychological distress in both sexes, but especially among
men. Having a routine-non-manual or manual work was
associated with psychological distress in men but not in
women. Subsequently we adjusted each work characteristic
for all the other work features simultaneously in order to test
whether these effects were mutually confounded (Model 2).
As it can been seen, this resulted in a reduction of the
strength of the association between all job strain variables
and the prevalence of psychological distress. For those in
the high strain quadrant, the association remained significant
(PR = 1.30; 95% CI 1.0–1.7 for men and PR = 1.43;
95% CI 1.2–1.7 for women) after these adjustments.
However the association between job demands and control
sub-scales with psychological distress was attenuated in
women and disappeared in men. Low support at work
remained clearly associated with psychological distress for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาหญิง (P = 0.02) ได้เฉพาะตัวแปรที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนกับความทุกข์ทางจิตใจตาราง 3 แสดงส่วนความทุกข์ทางจิตใจตามลักษณะงานและอัตราชุกสมาคมนี้ หลังจากการปรับปรุงสำหรับอายุ การศึกษา และรายได้ต่อเดือนต่อ capita ชาย และหญิงจัดในควอดร้อนท์สูงต้องใช้รูปแบบต้องใช้งานและผู้รายงานความต้องการสูงและต่ำสุดที่ควบคุมแยกต่างหากได้แนวโน้มที่จะพบความทุกข์ทางจิตใจ ต่ำสนับสนุนในการทำงานที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ชัดเจนกับความทุกข์ทางจิตใจ ในทั้งสองเพศ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้ชาย มีงานประจำไม่มีคู่มือ หรือด้วยตนเองได้เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจ ในผู้ชาย แต่ไม่ใช่ในผู้หญิง ต่อมาเราปรับปรุงแต่ละลักษณะงานสำหรับทั้งหมดอื่น ๆ งานลักษณะการทำงานพร้อมกันเพื่อทดสอบว่า ลักษณะพิเศษเหล่านี้ได้กัน confounded (รุ่น 2)มันสามารถ ถูกเห็น ส่งผลให้การลดลงของการความแข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรต้องใช้งานทั้งหมดและความชุกของความทุกข์ทางจิตใจ สำหรับผู้ที่อยู่ในควอดร้อนท์ต้องใช้สูง สมาคมยังคงสำคัญ(PR = 1.30; 95% CI 1.0-1.7 และ PR = 1.4395% CI 1.2 – 1.7 สำหรับผู้หญิง) หลังจากปรับปรุงเหล่านี้อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่างงานความต้องการ และควบคุมมีการไฟฟ้าเคร...ในระดับย่อยกับความทุกข์ทางจิตใจหายตัวไปในผู้ชายและผู้หญิง สนับสนุนในการทำงานต่ำยังคงเชื่อมโยงอย่างชัดเจนกับความทุกข์ทางจิตใจสำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาในกลุ่มผู้หญิงเท่านั้น (p = 0.02) มีเพียง
ตัวแปรที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนกับความทุกข์ทางจิตวิทยา
ตารางที่ 3 แสดงความชุกของความทุกข์ทางจิตใจ
ตามลักษณะการทำงานและอัตราความชุก
ของสมาคมนี้ หลังจากที่ปรับตามอายุการศึกษาและ
รายได้ต่อเดือนต่อหัวของประชากรชายและหญิงในการจัด
ด้านความเครียดสูงของรูปแบบความเครียดจากการทำงานและผู้ที่
รายงานความต้องการสูงและการควบคุมต่ำแยกเป็น
มีแนวโน้มที่จะได้สัมผัสกับความทุกข์ทางจิตใจ ต่ำ
การสนับสนุนในการทำงานแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่ชัดเจนกับ
ความทุกข์ทางจิตใจในทั้งสองเพศ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่
ผู้ชาย มีงานประจำไม่ใช่ตนเองหรือได้รับคู่มือ
ที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจในผู้ชาย แต่ไม่ได้อยู่ใน
ผู้หญิง ต่อจากนั้นเราตั้งค่าแต่ละลักษณะการทำงาน
สำหรับทุกคุณสมบัติการทำงานอื่น ๆ ไปพร้อม ๆ กันเพื่อทดสอบ
ว่าผลกระทบเหล่านี้สับสนกัน (รุ่น 2)
ในฐานะที่จะสามารถได้เห็นนี้มีผลในการลดลงของ
ความแข็งแรงของความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยความเครียดจากการทำงาน
และความชุกของความทุกข์ทางจิตใจ สำหรับผู้ที่อยู่ใน
ด้านความเครียดสูงซึ่งเป็นสมาคมที่ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญ
(PR = 1.30; 95% CI 1.0-1.7 สำหรับผู้ชายและประชาสัมพันธ์ = 1.43;
95% CI 1.2-1.7 สำหรับผู้หญิง) หลังจากการปรับเปลี่ยนเหล่านี้
อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่างความต้องการของงานและ ควบคุม
ย่อยเครื่องชั่งที่มีความทุกข์ทางจิตใจได้รับการยับยั้งใน
ผู้หญิงและหายไปในผู้ชาย การสนับสนุนต่ำในการทำงาน
ยังคงเกี่ยวข้องอย่างชัดเจนกับความทุกข์ทางจิตใจสำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาของสตรี ( p = 0.02 ) เป็นเพียงตัวแปรที่ชัดเจนที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจ
.
3 ตารางแสดงความชุกของ
ความทุกข์ทางจิตใจตามลักษณะงานและอัตราส่วน
ของสมาคมนี้ชุก หลังจากปรับตาม อายุ ระดับการศึกษา และรายได้ต่อเดือน
ต่อหัว ชายและหญิง แบ่ง
สูงความเครียด Quadrant ของงานและความเครียดเหล่านั้น
รุ่นรายงานความต้องการสูงและต่ำแยกเป็น
น่าจะพบความทุกข์ทางด้านจิตใจ ต่ำ
สนับสนุนที่งานแสดงที่ชัดเจนกับสมาคม
ความทุกข์ทางจิตใจในทั้งสองเพศ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่
ผู้ชาย มีคู่มือหรือคู่มือประจำไม่ทำงาน
เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจในผู้ชาย แต่ไม่ใช่ใน
ผู้หญิง ต่อมาเราปรับลักษณะ
แต่ละงานสำหรับคุณสมบัติทั้งหมดงานอื่น ๆพร้อมกันเพื่อทดสอบว่าผลกระทบเหล่านี้ร่วมกัน
อาย ( รุ่น 2 ) .
มันสามารถถูกเห็น นี้ส่งผลในการลดของ
ความแข็งแรงของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทั้งหมดความเครียดงาน
และความชุกของความทุกข์ทางด้านจิตใจ สำหรับผู้ที่อยู่ใน
สายพันธุ์สูง ด้าน สมาคมยังคงสําคัญ
( PR = 1 ; 95% CI 1.0 – 17 สำหรับผู้ชายและ PR = 0.19 ;
95% CI 1.2 และ 1.7 สำหรับผู้หญิง ) หลังจากการปรับปรุงเหล่านี้ .
อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่างความต้องการของงานและการควบคุม
ซับเกล็ดกับความทุกข์ทางจิตใจคือเป็นใน
ผู้หญิงและหายไปในผู้ชาย สนับสนุนที่งาน
ต่ำยังคงชัดเจนที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจสำหรับ