2.2. Cognitive apprenticeshipAppren

2.2. Cognitive apprenticeship
Apprenticeship means gaining practical experience via the explanation and demonstration of practice by masters, and observation by
apprentices of specific skills and knowledge. Thus, masters play the role of knowledge carriers, while apprentices play the role of knowledge
acceptors. Brown et al. (1989) further proposed the cognitive apprenticeship theory based on Vygotsky’s zone of proximal development in
1978. Cognitive apprenticeship (CA) focuses on acquiring thinking skills such as cognitive skills and metacognitive skills resulting in sustained
participation in a community (Collins et al., 1989; Hsu, Hwang, & Chang, 2010; Schellens & Valcke, 2005). It provides an opportunity
for beginners or novices to observe how instructors or experts solve complex problems step by step in an authentic context in terms of
cognitive construction. Collins et al. (1989) listed six major steps for applying this model:
(1) Modeling: the experts demonstrate and explain their way of thinking for students to observe and understand;
(2) Coaching: the learners practice the methods, while the experts advise and correct;
(3) Scaffolding: through increasing the complexity of problems and decreasing the level of assistance according to the learners’ progress,
the experts progressively help the learners successively approximate the objective of accomplishing a task independently;
(4) Articulation: the learners are given opportunities to articulate and clarify their own way of thinking;
(5) Reflection: the learners compare their own thoughts with those of experts and peers;
(6) Exploration: the learners manipulate and explore the learned skills or knowledge to promote their true understanding.
Previous studies have indicated that the CA model can particularly strengthen learners’ high-order thinking abilities. For example,
Snyder (2000) developed adult high-order thinking skills with the CA model and found that the CA group learners developed better
problem-solving skills than the text-based group learners. However, previous studies have also indicated that a teacher can hardly take care

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 องค์ความรู้การฝึกงาน
ฝึกงานหมายความว่าได้รับประสบการณ์ในทางปฏิบัติผ่านคำอธิบายและสาธิตการปฏิบัติโดยผู้เชี่ยวชาญและสังเกตโดย
ลูกศิษย์ของทักษะและความรู้ที่เฉพาะเจาะจง ดังนั้นโทบทบาทของผู้ให้บริการความรู้ในขณะที่ฝึกหัดเล่นบทบาทของความรู้ที่
ผู้รับบริการ บราวน์และคณะ (1989) เพิ่มเติมที่เสนอทฤษฎีการฝึกองค์ความรู้ขึ้นอยู่กับโซน Vygotsky ของการพัฒนาใกล้เคียงใน
1978 การฝึกองค์ความรู้ (CA) มุ่งเน้นไปที่การแสวงหาทักษะการคิดเช่นทักษะการเรียนรู้และทักษะอภิปัญญาที่เกิดขึ้นในที่ยั่งยืน
มีส่วนร่วมในชุมชน (คอลลินและคณะ, 1989;. ซุยฮวงและช้าง, 2010; Schellens & Valcke, 2005) มันมีโอกาส
สำหรับผู้เริ่มต้นหรือสามเณรเพื่อสังเกตวิธีการสอนหรือผู้เชี่ยวชาญด้านการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนทีละขั้นตอนในบริบทจริงในแง่ของการ
ก่อสร้างองค์ความรู้ คอลลินและคณะ (1989) ระบุไว้หกขั้นตอนที่สำคัญสำหรับการใช้รูปแบบนี้:
(1) การสร้างแบบจำลอง: ผู้เชี่ยวชาญด้านการสาธิตและอธิบายวิธีการของการคิดเพื่อให้นักเรียนสังเกตและเข้าใจ
(2) การฝึก: ผู้เรียนฝึกปฏิบัติวิธีการในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญให้คำแนะนำที่ถูกต้องและ ;
(3) นั่งร้าน: ผ่านการเพิ่มความซับซ้อนของปัญหาและลดระดับของการให้ความช่วยเหลือตามความคืบหน้าของผู้เรียน,
ผู้เชี่ยวชาญด้านความก้าวหน้าที่ช่วยให้ผู้เรียนอย่างต่อเนื่องใกล้เคียงกับวัตถุประสงค์ของการประสบความสำเร็จในงานที่เป็นอิสระ;
(4) ประกบ: ผู้เรียนจะได้รับ โอกาสที่จะชัดเจนและชี้แจงวิธีการของตัวเองในการคิด
(5) การสะท้อน: เรียนเปรียบเทียบความคิดของตัวเองกับบรรดาผู้เชี่ยวชาญและเพื่อน;
(6) การสำรวจ: การเรียนรู้การจัดการและการสำรวจทักษะการเรียนรู้หรือความรู้เพื่อส่งเสริมความเข้าใจที่แท้จริงของพวกเขา
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นว่ารูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่ง CA สามารถเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อที่สูงสามารถในการคิด ตัวอย่างเช่น
ไนเดอร์ (2000) ได้รับการพัฒนาเพื่อผู้ใหญ่สูงทักษะการคิดที่มีรูปแบบ CA และพบว่าผู้เรียนกลุ่ม CA การพัฒนาที่ดีขึ้น
ทักษะการแก้ปัญหากว่าผู้เรียนกลุ่มข้อความตาม อย่างไรก็ตามการศึกษาก่อนหน้านี้ได้นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าครูแทบจะไม่สามารถดูแล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . การฝึกประสบการณ์จริงผ่าน
ฝึกงานวิธีการอธิบายและสาธิตการปฏิบัติ โดยผู้เชี่ยวชาญ และการสังเกต โดย
ฝึกหัดทักษะที่เฉพาะเจาะจงและความรู้ ดังนั้น นายเล่นบทบาทของผู้ให้บริการความรู้ ในขณะที่คนเล่นบทเปรียบเทียบความรู้

สีน้ำตาล et al .( 1989 ) ได้เสนอทฤษฎีการฝึกหัดเพิ่มเติมตามแนวคิดของเขตรอยต่อของพัฒนาการใน
1978 การฝึก ( CA ) เน้นทักษะการคิด เช่น ทักษะการคิดและทักษะเมตาคอกนิชัน ส่งผลให้ยั่งยืน
การมีส่วนร่วมในชุมชน ( คอลลินส์ et al . , 1989 ; Hsu , ฮวาง& , ช้าง , 2010 ; schellens & valcke , 2005 ) มันมีโอกาส
สำหรับผู้เริ่มต้น หรือ สามเณร เพื่อสังเกตว่า อาจารย์ หรือผู้เชี่ยวชาญ แก้ปัญหาที่ซับซ้อนขั้นตอนโดยขั้นตอนในบริบทจริงในแง่ของ
สร้างการรับรู้ คอลลินส์ et al . ( 1989 ) ระบุไว้ 6 ขั้นตอนที่สำคัญสำหรับการใช้รูปแบบนี้ :
( 1 ) โมเดล : ผู้เชี่ยวชาญสาธิตและอธิบายวิธีคิดของพวกเขาให้นักเรียนสังเกตและเข้าใจ ;
( 2 ) โค้ช : ผู้เรียนฝึกวิธีการในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญให้คำแนะนำ และแก้ไข ;
( 3 ) นั่งร้าน : ผ่านการเพิ่มความซับซ้อนของปัญหา และการลดระดับของความช่วยเหลือตามความก้าวหน้าของผู้เรียน '
ผู้เชี่ยวชาญผู้ช่วยผู้เรียนอย่างต่อเนื่องประมาณวัตถุประสงค์ของการบรรลุงานอิสระ ;
( 4 ) เสียง :นักศึกษาจะได้รับโอกาสที่จะประกบและชี้แจงวิธีคิดของตัวเอง ;
( 5 ) การสะท้อน : ผู้เรียนเปรียบเทียบความคิดของตัวเองกับบรรดาผู้เชี่ยวชาญและเพื่อน ;
( 6 ) การสำรวจ : ผู้เรียนจัดการและศึกษาเรียนรู้ทักษะหรือความรู้เพื่อส่งเสริมความเข้าใจที่แท้จริงของพวกเขา .
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าแบบจำลอง CA โดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถเสริมสร้างการคิดขั้นสูงของผู้เรียนด้านความสามารถ ตัวอย่างเช่น
สไนเดอร์ ( 2000 ) พัฒนาทักษะการคิดขั้นสูงผู้ใหญ่กับ CA และ CA แบบ พบว่า ผู้เรียนกลุ่มพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาดีกว่า
กว่าข้อความกลุ่มผู้เรียน อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้มีการศึกษายังพบว่า ครูจะดูแล