importance of face-to-face situatio

importance of face-to-face situations

Non-verbal communication does not only play a role in face-to-face situations. It is also important in mediated communication, for example, as this is the case for telephone interpreting, where the interpreter does not see the speaker. Non-verbal communication is also crucial for every other kind of professional interpreting where the speaker cannot be seen. It is important, because even in such situations the voice itself can express non-verbal paralinguistic messages. Those messages, for example, are intonation, tone of voice, vocally produced noises or pause (see chapter 3). Then again, it has to be considered that non-verbal, communicative acts might only be fully expressed and observed in face-to-face situations, where rhetorical sensitivity is accompanied by visually perceivable emotions. As a result, this chapter will mainly consider face-to-face situations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำคัญของสถานการณ์แบบสื่อสารด้วยวาจาไม่ใช่เฉพาะเล่นบทบาทในสถานการณ์แบบ มันเป็นสิ่งที่สำคัญในมี เช่น เช่นนี้เป็นกรณีโทรศัพท์ที่ตัวแปลไม่เห็นลำโพง ล่าม สื่อสารด้วยวาจาไม่ใช่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับทุกชนิดของการตีความเป็นมืออาชีพที่ไม่สามารถเห็นลำโพง มันเป็นสิ่งสำคัญ เพราะแม้ในสถานการณ์เช่น เสียงตัวเองสามารถแสดงข้อความที่ไม่ใช่ paralinguistic ข้อความ ตัวอย่างเช่น โทนเสียง เสียง ร้องผลิตเสียง หรือหยุดชั่วคราว (ดูบทที่ 3) อีกแล้ว จึงจะถือว่า การกระทำคำพูด สื่อสารอาจสามารถเต็มแสดง และในสถานการณ์แบบ ที่ไวย่อยจะมาพร้อมกับอารมณ์ขณะสายตา ดังนั้น บทนี้ส่วนใหญ่จะพิจารณาสถานการณ์แบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญของสถานการณ์ที่ใบหน้าเพื่อใบหน้าสื่อสารที่ไม่ใช่คำพูดไม่เพียง แต่มีบทบาทในสถานการณ์ที่ใบหน้าเพื่อใบหน้า ยังเป็นสิ่งสำคัญในการสื่อสารสื่อกลางยกตัวอย่างเช่นเป็นกรณีที่สำหรับการตีความโทรศัพท์ที่ล่ามไม่เห็นลำโพงนี้ การสื่อสารที่ไม่ใช่คำพูดนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทุกชนิดอื่น ๆ ของการตีความเป็นมืออาชีพที่ลำโพงไม่สามารถเห็นได้ มันเป็นสิ่งสำคัญเพราะแม้จะอยู่ในสถานการณ์เช่นเสียงของตัวเองสามารถแสดงข้อความ paralinguistic ที่ไม่ใช่คำพูด ข้อความเหล่านั้นเช่นมีน้ำเสียงโทนเสียงออกเสียงผลิตเสียงหรือหยุดการทำงานชั่วคราว (ดูบทที่ 3) แล้วอีกครั้งก็จะต้องมีการพิจารณาแล้วเห็นว่าไม่ใช่คำพูดการกระทำการสื่อสารอาจเพียง แต่จะแสดงออกอย่างเต็มที่และตั้งข้อสังเกตในใบหน้าเพื่อเผชิญสถานการณ์ที่ความไววาทศิลป์จะมาพร้อมกับอารมณ์รับรู้ทางสายตา เป็นผลให้บทนี้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้พิจารณาสถานการณ์ใบหน้าเพื่อใบหน้า