Prior to Bonferroni, the numbers of

Prior to Bonferroni, the numbers of loci found in the analysed populations, deviating
from Hardy–Weinberg equilibrium (HWE), were 237, 157 and
172 for G1, G2 and KIEL, respectively.


After Bonferroni correction for
multiple comparisons, the majority of loci were in HWE, except for 11
loci for G1, 7 for G2 and 2 for KIEL.



For the three populations, observed
heterozygosity (Ho) was slightly lower than expected heterozygosity
(He) which could indicate a small excess of homozygotes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อน Bonferroni จำนวน loci พบในประชากร analysed, deviatingได้จากสมดุล Hardy – Weinberg (HWE), 237, 157 และ172 G1, G2 และ KIEL ตามลำดับ หลังจากการแก้ไข Bonferroni สำหรับเปรียบเทียบหลาย loci ส่วนใหญ่อยู่ใน HWE ยกเว้น 11loci สำหรับ G1, 7 สำหรับ G2 และ 2 สำหรับ KIELประชากร 3 สังเกตheterozygosity (โฮจิมินห์) เล็กน้อยกว่าที่คาดไว้ heterozygosity(เขา) ซึ่งสามารถระบุเกินขนาดเล็กของ homozygotes

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะ Bonferroni ตัวเลขของ loci ที่พบในประชากรวิเคราะห์ที่เบี่ยงเบน
จากสมดุลย์ Hardy-Weinberg (HWE) เป็น 237, 157 และ
172 สำหรับ G1, G2 และคีล. ตามลำดับหลังจากการแก้ไข Bonferroni สำหรับเปรียบเทียบหลายส่วนใหญ่ของท้องถิ่น อยู่ใน HWE ยกเว้น 11 loci สำหรับ G1, 7 สำหรับ G2 และ 2 สำหรับคีล. สำหรับงวดสามประชากรสังเกตheterozygosity (โฮ) เป็นเล็กน้อยต่ำกว่าคาด heterozygosity (เขา) ซึ่งอาจบ่งชี้ส่วนเกินเล็ก ๆ ของ homozygotes

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนบอนเฟอร์โรนี หมายเลขของตำแหน่งที่พบในการวิเคราะห์ประชากร กะล่อน
จาก Hardy Weinberg ) สมดุล ( กับ ) , 237 , 157 และ
172 สำหรับ G1 , G2 กับคิลตามลำดับ .



หลังจากบอนเฟอร์โรนีเพื่อแก้ไขการเปรียบเทียบพหุ ส่วนใหญ่ของตำแหน่งใน 11
เฮว ยกเว้น ตำแหน่งสำหรับต่ำกว่า 7 G2 และ 2 สำหรับคิล




) สำหรับสามประชากรเฉพาะที่ ( โฮ ) คือลดลงเล็กน้อยกว่าที่คาดไว้เฉพาะที่
( เขา ) ซึ่งอาจบ่งชี้ว่าส่วนเกินเล็ก ๆของ homozygotes .