Adaptation in Brazil: In 1996, the

Adaptation in Brazil: In 1996, the Ministry of Agriculture and Rural Development, in cooperation with scientific institutions, launched a program called “agricultural zoning for climatic risk”. Its main objective is to define areas and periods with lower climatic risks for the cultiva-tion of different crops. The main stakeholders involved in the process were public institutions supporting agricultural production at state and municipal level (such as Ministry of Agriculture, State Enterprise
for Technical Assistance and Rural Development (EMATER), National Institute of Meteorology etc.), associations of farmers and rural credit banks. The results of agricultural zoning have a strong influence on future land use as they guide agricultural credit and rural insurance. For a detailed example on land use planning as a tool to adapt to climate change see annex A5 presenting a case from Tonga. See also 3.1 for an example from Peru.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับตัวในบราซิล: 1996 กระทรวงเกษตรและพัฒนาชนบท ในความร่วมมือกับสถาบันทางวิทยาศาสตร์ เปิดตัวโปรแกรมเรียกว่า "เกษตรโซนสำหรับความเสี่ยง climatic" วัตถุประสงค์หลักของการ กำหนดพื้นที่และเวลา มีความเสี่ยง climatic ล่างสำหรับสเตรชัน cultiva ของพืชที่แตกต่างกันได้ เสียหลักเกี่ยวข้องกับการมีสถาบันสาธารณะที่สนับสนุนการผลิตทางการเกษตรที่รัฐและระดับเทศบาล (เช่นกระทรวงเกษตร รัฐวิสาหกิจ สำหรับความช่วยเหลือทางเทคนิคและชนบทพัฒนา (EMATER), สถาบันแห่งชาติของอุตุนิยมวิทยาฯลฯ), สมาคมเกษตรกร และชนบทสินเชื่อธนาคาร ผลลัพธ์ของโซนเกษตรมีอิทธิพลในการใช้ที่ดินในอนาคตพวกเขาแนะนำสินเชื่อเกษตรและชนบทประกันไว้ ตัวอย่างรายละเอียดบนพื้นดิน ใช้ในการวางแผนเป็นเครื่องมือเพื่อปรับให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศดูแอนเน็กซ์ A5 นำเสนอกรณีจากตองกา ดู 3.1 สำหรับตัวอย่างจากเปรู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรับตัวในบราซิลในปี 1996 กระทรวงเกษตรและการพัฒนาชนบทในความร่วมมือกับสถาบันวิทยาศาสตร์เปิดตัวโปรแกรมที่เรียกว่า "การแบ่งเขตทางการเกษตรสำหรับความเสี่ยงภูมิอากาศ" วัตถุประสงค์หลักของมันคือการกำหนดพื้นที่และระยะเวลาที่มีความเสี่ยงที่ต่ำกว่าสำหรับภูมิอากาศ cultiva-การของพืชที่แตกต่างกัน ผู้มีส่วนได้เสียหลักที่เกี่ยวข้องในกระบวนการเป็นสถาบันของรัฐที่สนับสนุนการผลิตทางการเกษตรที่ระดับรัฐและเทศบาล (เช่นกระทรวงเกษตรรัฐวิสาหกิจ
สำหรับความช่วยเหลือด้านเทคนิคและการพัฒนาชนบท (EMATER) สถาบันอุตุนิยมวิทยาแห่งชาติ ฯลฯ ), สมาคมของเกษตรกรและชนบท ธนาคารเครดิต ผลของการแบ่งเขตทางการเกษตรมีอิทธิพลอย่างมากต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินในอนาคตขณะที่พวกเขาให้คำแนะนำสินเชื่อเกษตรและการประกันภัยในชนบท สำหรับตัวอย่างเช่นรายละเอียดเกี่ยวกับการวางแผนการใช้ที่ดินเป็นเครื่องมือในการปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศดูภาคผนวก A5 นำเสนอกรณีจากตองกา ดูเพิ่มเติม 3.1 ตัวอย่างเช่นจากเปรู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปรับตัวในบราซิล : ในปี 1996 , กระทรวงการเกษตรและพัฒนาชนบท ในความร่วมมือกับสถาบันวิทยาศาสตร์ เปิดตัวโปรแกรมที่เรียกว่า " เขตการเกษตรสำหรับความเสี่ยงสภาพภูมิอากาศ” . วัตถุประสงค์หลักของมันคือการกำหนดพื้นที่และช่วงล่างภูมิอากาศความเสี่ยงสำหรับ cultiva tion ของพืชที่แตกต่างกันหลักของผู้มีส่วนได้เสียที่เกี่ยวข้องในกระบวนการ เป็นสถาบันสาธารณะสนับสนุนการผลิตทางการเกษตร ในระดับรัฐและเทศบาล เช่น กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ รัฐวิสาหกิจ
สำหรับความช่วยเหลือด้านเทคนิคและพัฒนาชนบท ( emater ) , สถาบันอุตุนิยมวิทยา ฯลฯ ) , สมาคมของเกษตรกรและสินเชื่อชนบทผลของการเกษตรมีอิทธิพลที่แข็งแกร่งในการใช้ที่ดินในอนาคตที่พวกเขาแนะนำสินเชื่อการเกษตรและการประกันภัยในชนบท สำหรับตัวอย่างของการวางแผนการใช้ที่ดินเป็นเครื่องมือเพื่อปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศดูภาคผนวก A5 เสนอคดีจากตองกา . ดู 3.1 สำหรับตัวอย่างจากเปรู