Background and PurposeThe purpose o

Background and Purpose
The purpose of this study was to compare the use of 3 mobilization techniques—
end-range mobilization (ERM), mid-range mobilization (MRM), and mobilization with
movement (MWM)—in the management of subjects with frozen shoulder syndrome
(FSS).
Subjects
Twenty-eight subjects with FSS were recruited.
Methods
A multiple-treatment trial on 2 groups (A-B-A-C and A-C-A-B, where A
MRM, B
ERM,
and C
MWM) was carried out. The duration of each treatment was 3 weeks, for a
total of 12 weeks. Outcome measures included the functional score and shoulder
kinematics.
Results
Overall, subjects in both groups improved over the 12 weeks. Statistically significant
improvements were found in ERM and MWM. Additionally, MWM corrected
scapulohumeral rhythm significantly better than ERM did.
Discussion and Conclusion
In subjects with FSS, ERM and MWM were more effective than MRM in increasing
mobility and functional ability. Movement strategies in terms of scapulohumeral
rhythm improved after 3 weeks of MWM.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังและวัตถุประสงค์วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็นการ เปรียบเทียบการใช้เทคนิคการเคลื่อนไหว 3 —เคลื่อนไหวช่วงสิ้นสุด (กีด), การเคลื่อนไหวปานกลาง (MRM), และการเคลื่อนไหวด้วยเคลื่อนไหว (MWM) ซึ่งในการจัดการเรื่องกับอาการไหล่(FSS)หัวข้อมีพิจารณาเรื่องยี่สิบแปด มี FSSวิธีการรักษาหลายการทดลองกลุ่มที่ 2 (A-B-A-C และ A-C-A-B, MRM กีด Bและ C MWM) ได้รับการดำเนินการ ระยะเวลาของแต่ละทรีทเม้นต์มี 3 สัปดาห์ การจำนวน 12 สัปดาห์ ประเมินผลรวมคะแนนทำงานและไหล่kinematicsผลลัพธ์โดยรวม ในกลุ่มทั้งสองดีขึ้นมากกว่า 12 สัปดาห์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติการปรับปรุงพบกีดและ MWM นอกจากนี้ MWM แก้ไขอย่างมีนัยสำคัญดีกว่ากีด scapulohumeral จังหวะไม่ได้อภิปรายและสรุปในเรื่องมี FSS กีดและ MWM ได้มีประสิทธิภาพกว่า MRM ในการเพิ่มความคล่องตัวและความสามารถในการทำงาน กลยุทธ์การเคลื่อนไหวในรูปแบบของ scapulohumeralจังหวะขึ้นหลังจาก 3 สัปดาห์ของ MWM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อเปรียบเทียบการใช้งานของ 3 การระดม techniques- ระดมสิ้นช่วง (ERM) ระดมช่วงกลาง (MRM) และการชุมนุมที่มีการเคลื่อนไหว(MWM) -in จัดการของวิชาที่มีไหล่แช่แข็ง ซินโดรม(FSS). วิชาวิชายี่สิบแปดกับ FSS ได้รับคัดเลือก. วิธีการทดลองหลายการรักษาเมื่อวันที่ 2 กลุ่ม (เอแบคและ ACAB ที่หรือไม่ MRM, B? ERM, และ C? MWM) ได้ดำเนินการ ระยะเวลาของการรักษาแต่ละ 3 สัปดาห์สำหรับรวม 12 สัปดาห์ที่ผ่านมา มาตรการผลรวมคะแนนการทำงานและไหล่จลนศาสตร์. ผลโดยรวม, อาสาสมัครทั้งสองกลุ่มดีขึ้นกว่า 12 สัปดาห์ นัยสำคัญทางสถิติการปรับปรุงที่พบใน ERM และ MWM นอกจากนี้การแก้ไข MWM จังหวะ scapulohumeral อย่างดีกว่า ERM ได้. คำอธิบายและสรุปในวิชาที่มี FSS, ERM และ MWM มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า MRM ในการเพิ่มความคล่องตัวและความสามารถในการทำงาน กลยุทธ์การเคลื่อนไหวในแง่ของ scapulohumeral จังหวะดีขึ้นหลังจาก 3 สัปดาห์ของ MWM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์
วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้ เพื่อเปรียบเทียบการใช้ 3 เทคนิค - การระดมช่วง
( เอ่อ ) ช่วงกลาง ( mrm ) และการระดมกับ
เคลื่อนไหว ( MWM ) ในการจัดการกับอาการของคนไหล่แช่แข็ง ( FSS )
.
2
20 แปดวิชากับ FSS ถูกเลือกมา ทดลองหลาย ๆวิธี

รักษา จำนวน 2 กลุ่ม และ a-c-a-b ( a-b-a-c ,ที่
mrm B และ C
เอ่อ . .

MWM ) มีการ ระยะเวลาของการรักษาแต่ละครั้ง คือ 3 สัปดาห์ สำหรับ
รวม 12 สัปดาห์ การวัดผลการทำงาน และรวมคะแนนแบบไหล่
.

โดยรวมผลวิชาในกลุ่มขึ้นกว่า 12 สัปดาห์ การปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ
พบและ . . . ขยาย . นอกจากนั้น MWM แก้ไข
scapulohumeral จังหวะอย่างมีนัยสำคัญดีกว่า . .

ในวิชาที่มีการอภิปราย และการสรุปผลและ FSS เอ่อ MWM มีประสิทธิภาพมากกว่าในการเพิ่มความคล่องตัวและ mrm
ความสามารถในการทํางาน เคลื่อนไหวกลยุทธ์ในแง่ของจังหวะ scapulohumeral
ดีขึ้นหลังจาก 3 สัปดาห์ของการขยาย .