Dewey's idea of Project-based Learn

Dewey's idea of Project-based Learning (PBL) was introduced into the field of second language education nearly two decades ago as a way to reflect the principles of student-centered teaching (Hedge, 1993). Since then, PBL has also become a popular language and literacy activity at various levels and in various contexts (see Beckett, 1999; Fried-Booth, 2002; Levis & Levis, 2003; Kobayashi, 2003; Luongo- Orlando, 2001; Mohan & Beckett, 2003; Weinstein, 2004). For example, it has been applied to teach various ESL and EFL skills around the world (e.g., Fried-Booth, 2002). More recently, PBL has been heralded as the most appropriate approach to teaching content-based second language education (Bunch, et al., 2001; Stoller, 1997), English for specific purposes (Fried-Booth, 2002), community-based language socialization (Weinstien, 2004), and critical and higher order thinking as well as problem-solving skills urged by the National Research Council (1999). Despite this emphasis, there is a severe shortage of empirical research on PBL and research-based frameworks and models based on sound theoretical guidance in general and second and foreign language education in particular (Thomas, 2000). Also missing from the second and foreign language education literature is systematic discussion of PBL work that brings together representative work, identifying obvious gaps, and guiding the field toward future directions. This, first of its kind, volume bridges these obvious gaps through the original work of international scholars from Canada, Israel, Japan, Singapore, and the US.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดของ Dewey ของโครงการการเรียนรู้ (พีบีแอลกรุ๊ป) ถูกนำมาใช้ในด้านการศึกษาภาษาที่สองเกือบสองทศวรรษที่ผ่านมาเป็นวิธีการสะท้อนหลักการของนักเรียนเป็นศูนย์สอน (ป้องกัน 1993) ตั้งแต่นั้น พีบีแอลกรุ๊ปได้กลายเป็น ภาษาที่นิยมและกิจกรรมของวัด ในระดับต่าง ๆ และ ในบริบทต่าง ๆ (ดูเบ็คเค็ทท์ 1999 ผัดบูธ 2002 Levis และ Levis, 2003 โคะบะยะชิ 2003 Luongo - ออร์แลนโด 2001 โมฮานและเบ็คเค็ทท์ 2003 โอ 2004) ตัวอย่าง มันได้ถูกใช้สอนทักษะ ESL และ EFL ต่าง ๆ ทั่วโลก (เช่น ผัดบูธ 2002) เมื่อเร็ว ๆ นี้ พีบีแอลกรุ๊ปได้รับยกย่องว่า เป็นวิธีที่เหมาะสมกับการสอนตามเนื้อหาภาษาที่สอง (พวง และ al., 2001 การศึกษา Stoller, 1997) ภาษาอังกฤษสำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะ (ผัดบูธ 2002), ภาษาชุมชนสังคม (Weinstien, 2004), และทักษะเช่นเป็นปัญหา โดยสภาวิจัยแห่งชาติ (1999) ที่กระตุ้นให้คิดขั้นสำคัญ และสูง แม้ มีความสำคัญ มีผลวิจัยพีบีแอลกรุ๊ป และกรอบงานวิจัย และรูปแบบตามแนวทางทฤษฎีเสียงในการศึกษาภาษาทั่วไป และสอง และต่างประเทศโดยเฉพาะ (Thomas, 2000) ขาดรุนแรง ยัง ขาดหายไปจากเอกสารประกอบการศึกษาภาษาต่างประเทศ และสองมีระบบสนทนางานพีบีแอลกรุ๊ปที่ร่วมกันทำงานตัวแทน ระบุช่องชัด และการนำฟิลด์ต่อทิศทางในอนาคต นี้ ครั้งแรกของชนิด ปริมาณสะพานช่องว่างเหล่านี้เห็นได้ชัดผ่านการทำงานเดิมของนักวิชาการนานาชาติจากประเทศแคนาดา อิสราเอล ญี่ปุ่น สิงคโปร์ และสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของดิวอี้ของการเรียนรู้ด้วยโครงงาน (PBL) ถูกนำเข้ามาในด้านการศึกษาภาษาที่สองเกือบสองทศวรรษที่ผ่านมาเป็นวิธีการที่จะสะท้อนให้เห็นถึงหลักการของการเรียนการสอนนักเรียนเป็นศูนย์กลาง (Hedge, 1993) ตั้งแต่นั้นมา PBL ยังได้กลายเป็นภาษาที่นิยมและกิจกรรมการอ่านออกเขียนได้ในระดับต่าง ๆ และในบริบทต่างๆ (ดู Beckett 1999; ทอด-บูธ 2002; & Levis Levis, 2003; โคบายาชิ, 2003; Luongo- ออร์แลนโด, 2001; & โมฮัน Beckett 2003; เวนสไตน์, 2004) ยกตัวอย่างเช่นมันได้ถูกนำมาใช้ในการสอนสอนภาษาอังกฤษและทักษะต่างๆ EFL ทั่วโลก (เช่นผัดบูธ 2002) เมื่อเร็ว ๆ นี้ PBL ได้รับการขนานนามว่าเป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดในการเรียนการสอนเนื้อหาตามการศึกษาภาษาที่สอง (พวง, et al, 2001;. โต, 1997), อังกฤษเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะ (ผัดบูธ, 2002), ภาษาชุมชนตาม การขัดเกลาทางสังคม (Weinstien, 2004) และการสั่งซื้อสินค้าที่สำคัญและสูงกว่าความคิดเช่นเดียวกับทักษะการแก้ปัญหาโดยการกระตุ้นให้สภาวิจัยแห่งชาติ (1999) แม้จะมีความสำคัญนี้มีปัญหาการขาดแคลนอย่างรุนแรงของการวิจัยเชิงประจักษ์ใน PBL และกรอบการวิจัยที่ใช้และรูปแบบขึ้นอยู่กับแนวทางทฤษฎีเสียงโดยทั่วไปและครั้งที่สองและต่างประเทศการศึกษาภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (โทมัส, 2000) นอกจากนี้ยังขาดหายไปจากการศึกษาวรรณกรรมภาษาที่สองและต่างประเทศคือการสนทนาที่เป็นระบบของการทำงานของ PBL ที่รวบรวมการทำงานแทนการระบุช่องว่างที่เห็นได้ชัดและแนวทางข้อมูลที่มีต่อทิศทางในอนาคต นี้เป็นครั้งแรกของชนิดปริมาณสะพานช่องว่างที่เห็นได้ชัดเหล่านี้ผ่านการทำงานเดิมของนักวิชาการจากต่างประเทศแคนาดา, อิสราเอล, ญี่ปุ่น, สิงคโปร์และสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดวีย์คิดโครงการ based learning ( PBL ) เป็นที่รู้จักในนามของการศึกษาภาษาที่สองเกือบสองทศวรรษที่ผ่านมาเป็นวิธีที่จะสะท้อนให้เห็นถึงหลักการของการสอนโดยเน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง ( Hedge , 1993 ) ตั้งแต่นั้นมาก็กลายเป็นกิจกรรม PBL เป็นภาษาที่นิยมและความรู้ในระดับต่างๆ และในบริบทต่างๆ ( ดู Beckett , 1999 ; ผัดบูธ , 2002 ; & Levis Levis , 2003 ; โคบายาชิ , 2003 ;ลูองโก้ - ออร์แลนโด , 2001 ; Mohan & Beckett , 2003 ; Weinstein , 2004 ) ตัวอย่างเช่น , มันได้ถูกใช้เพื่อสอนภาษาต่างๆและทักษะภาษาอังกฤษทั่วโลก ( เช่นทอด , บูธ , 2002 ) เมื่อเร็วๆ นี้ จากที่ได้รับขนานนามว่าเป็นวิธีการที่เหมาะสมที่สุดในการสอนเนื้อหาการศึกษาสองภาษา ( พวง , et al . , 2001 ; เลอร์ , 1997 ) , ภาษาอังกฤษเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะ ( ทอดบูธ , 2002 )ชุมชนการเรียนรู้ภาษา ( weinstien , 2004 ) , และที่สำคัญกว่าการคิด ตลอดจนทักษะการแก้ปัญหา กระตุ้นให้ จากสภาวิจัยแห่งชาติ ( 1999 ) แม้จะเน้นนี้มีปัญหาการขาดแคลนอย่างรุนแรงของการวิจัยเชิงประจักษ์ในรูปแบบ PBL และกรอบการวิจัย และตามแนวทางทฤษฎีเสียงทั่วไป และครั้งที่สอง และต่างประเทศการศึกษาภาษาโดยเฉพาะ ( Thomas , 2000 ) ก็หายไปจากที่สองและต่างประเทศการศึกษาวรรณคดีภาษาเป็นระบบสนทนาของ PBL งานที่รวบรวมงานตัวแทน ระบุช่องว่างชัดเจนและชี้นำด้านต่อทิศทางในอนาคต นี้เป็นครั้งแรกของชนิด , ปริมาณสะพานช่องว่างที่ชัดเจนเหล่านี้ผ่านต้นฉบับงานของนักวิชาการจากต่างประเทศ แคนาดา , อิสราเอล , ญี่ปุ่น , สิงคโปร์ และสหรัฐอเมริกา