In vivo methodsDifferent methods ar

In vivo methods
Different methods are used to analyze RS in vivo.
One of the ways to assay RS physiologically is to determine
starch in the undigested ileal content. Terminal ileal samples can
be recovered by intubation or from ileostomy bags. The classic
way to substantiate starch digestion is by measuring the glycemic
index as described by Jenkins and others (1981). This implies
measuring the area under the curve (AUC) of the serum glucose
concentration over the first 2 h after administering a starch and dividing
this by the serum glucose response after consumption of
an equal amount of glucose.
Determination of breath hydrogen (breath tests) can also be
used as a semiquantitative measurement for RS. In a study on effect
of RS on human colon, increased fermentation was verified
by elevated breath hydrogen excretion (Hylla and others 1998).
From the different animal models, the antibiotic-treated rat model
is the one commonly used (Gudmand-Hoyer 1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการในสัตว์ทดลองวิธีการต่าง ๆ ที่ใช้ในการวิเคราะห์ RS ในสัตว์ทดลองหนึ่งในวิธีการทดสอบ RS ทางสรีรวิทยาคือการกำหนดอื่น ๆ แป้งในเนื้อหา ileal ไม่ได้แยกแยะ เทอร์มินัลอย่าง ileal สามารถสามารถกู้คืน โดยช่วยหายใจอย่าง หรือ จากถุง ileostomy คลาสสิกวิธีการ substantiate ย่อยแป้งได้ โดยวัดการน้ำตาลดัชนีตามที่อธิบายไว้ โดยเจนกินส์และอื่น ๆ (1981) นี้หมายถึงวัดพื้นที่ภายใต้เส้นโค้ง (AUC) น้ำตาลในซีรั่มความเข้มข้นมากกว่า 2 ชั่วโมงแรกหลังจากจัดการแป้ง และแบ่งโดยการตอบสนองต่อกลูโคสซีรั่มหลังจากการใช้จำนวนเงินที่เท่ากันของกลูโคสยังสามารถกำหนดลมหายใจไฮโดรเจน (การทดสอบลมหายใจ)ใช้เป็นวัด semiquantitative สำหรับ RS ในการศึกษาต่ออาร์เอสในลำไส้มนุษย์ ตรวจสอบการหมักเพิ่มขึ้นโดยลมหายใจยกระดับไฮโดรเจนการขับถ่าย (Hylla และอื่น 1998)จากรูปแบบสัตว์ที่แตกต่างกัน แบบหนูที่ได้รับยาปฏิชีวนะเป็นหนึ่งใช้ทั่วไป (Gudmand Hoyer 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวิธีการร่างกายวิธีการที่แตกต่างกันถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์อาร์เอสในร่างกาย.
อีกวิธีหนึ่งที่จะ assay
ทางสรีรวิทยาอาร์เอสคือการกำหนดแป้งในเนื้อหาไม่ได้แยกแยะileal ตัวอย่าง ileal
สถานีสามารถกู้คืนโดยใส่ท่อช่วยหายใจหรือจากถุงileostomy คลาสสิกวิธีการพิสูจน์การย่อยแป้งเป็นโดยการวัดระดับน้ำตาลในเลือดดัชนีตามที่อธิบายไว้โดยเจนกินส์และอื่นๆ (1981) ซึ่งหมายความว่าการวัดพื้นที่ใต้เส้นโค้ง (AUC) ของน้ำตาลกลูโคสในเลือดมีความเข้มข้นมากกว่าครั้งแรก2 ชั่วโมงหลังจากการบริหารแป้งและหารนี้โดยการตอบสนองของน้ำตาลกลูโคสในซีรั่มหลังการบริโภคในปริมาณที่เท่ากันของน้ำตาลกลูโคส. การกำหนดไฮโดรเจนลมหายใจ (การทดสอบลมหายใจ) นอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เป็นวัดเชิงกึ่งปริมาณสำหรับอาร์เอส ในการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของอาร์เอสในลำไส้ใหญ่ของมนุษย์หมักเพิ่มขึ้นคือการตรวจสอบโดยการขับถ่ายลมหายใจสูงไฮโดรเจน(Hylla และอื่น ๆ 1998). จากรูปแบบสัตว์ที่แตกต่างกันรูปแบบหนูยาปฏิชีวนะที่ได้รับการรักษาเป็นผู้หนึ่งที่ใช้กันทั่วไป (Gudmand-Hoyer 1991) .