3. Results and discussion3.1. Irrad

3. Results and discussion
3.1. Irradiation dose effects and storage time on TBARS values Histograms showing oxidation levels in non-irradiated and irradiated samples at doses 6, 7, and 8 kGy during frozen storage of 0, 45, and 90 days are shown in Fig. 1. When foods are irradiated in an industrial irradiator and inside a bag or box (e.g. on an industrialscale production), it is possible that they receive different doses due to the position and the distance that these packages are placed from the irradiation source. Then, it is necessary to assure that these differences do not intensively affect the chemical compounds of foods. For this reason, the present study investigated the level of oxidation produced by minimal variations between different irradiation doses up to 1 kGy. For this purpose, maximum doses allowed for frozen meat were applied: 7 kGy, and assuming a variation of 1 kGy, doses of 6 and 8 kGy were also applied. Accurate dosimetry was used during the whole irradiation treatment to assure that each batch would only receive the desired dose. Our objective was to evaluate the antioxidant activity of the extracts capable of protecting the samples from oxidative deterioration caused by storage time and ionizing radiation. Since they are distinct forms leading to oxidation, two groups were used as controls, one non-irradiated (0 kGy) for evaluating the effects of irradiation and another with no added antioxidant (named control) for evaluating the effects of the different types of antioxidants. The antioxidative effects of the treatments, as measured by TBARS at the time zero of this experiment (day 0) are shown in Fig. 1. TBARS values in the control sample rapidly increased upon irradiation, and this effect was more evident in samples formulated with oregano extract and the control samples. Non-irradiated samples presented fewer differences among different types of antioxidants used, but it was observed that rosemary extract, either alone or in combination with BHT/BHA and oregano extract retarded the oxidation reaction similar to BHT/BHA. Also, the control samples, even at day 0, showed higher TBARS values as effects of rapid auto-oxidation in processed products. It is observed that all formulations showed similar TBARS values (w1.0 mg/kg) in the three doses applied (6, 7 and 8 kGy), except for the control samples and oregano samples, whose values raised to approximately 2 mg/kg. Oregano extract demonstrated to be less efficient in avoiding oxidation in the irradiated samples, even so, TBARS values were below 3.0 mg/kg in the three doses employed until the 45th day, whereas control samples showed approximately 4.0 mg/kg (Fig.1). TBARS values after 45 and 90 days of storage time are shown in Fig. 1. Overall, all formulations exhibited oxidation levels similar to the initial period (day 0). It must be emphasized that even after 90 days of storage, rosemary extract alone or in combination with BHT/BHA or oregano extract maintained lower oxidation levels, whereas the oxidation of the control samples remained increased values during storage. Also, all extracts enhanced protection against lipid oxidation in the nonirradiated samples (0 kGy), which showed TBARS values below 2.0 mg/kg, whereas control samples showed 2.7 mg/kg and 2.5 mg/ kg after 45 and 90 days, respectively (Fig. 1).
As expected, all non-irradiated samples show similar behavior concerning oxidation during storage. Although the sample formulated with oregano extract was more susceptible to lipid oxidation than that of BHT/BHA and rosemary extract preparations, the rate of TBARS formation was lower when compared to samples without antioxidants, demonstrating its antioxidant efficiency. The irradiation caused a marked increase of TBARS values as soon as the samples were submitted to it as seen at day 0 of storage (Fig. 1) where the TBARS values reached 3.0 mg/kg. Also, a subtle decrease of TBARS values from the 45th to 90th days of storage is observed in some samples, except for the control and oregano samples when they were irradiated with 7 kGy. Probably, this phenomenon may be due to hydroperoxide decomposition rate being higher than the rate at which it is formed (Georgantelis et al., 2007).
Gray and Pearson (1987) reported that rancid flavor is initially detected in meat products with TBARS values between 0.5 and 2.0, what is also emphasized by Campo et al. (2006) who reported that a TBARS value of around 2.0 could be considered the limiting threshold for the acceptability of oxidized beef. Thus, efforts must be made by food manufacturers to avoid oxidation of their products, to maintain TBARS values below 2.0 mg/kg during the storage period and to protect the products during any process to which they may be submitted and that may cause oxidative deterioration (for example, irradiation) and consequently, diminish the products shelf-life. For this purpose, synthetic (e.g. BHT, BHA, TBHQ tertbutylhydroquinone) and natural antioxidants such as extracts of herbs have commonly been used in the food formulations (Shahidi, 2000). The use of antioxidant systems to accomplish a reduction in oxidation is also not a new concept, and studies up to the mid- 1980s that included vegetable extracts, citrus juice concentrates and oilseed products were reviewed by Rhee, Ziprin, and Ordo´n˜ez (1987) and Pokorny (1991). Other characteristcs of natural and herb-derived antioxidants and their general applications are reviewed in the recent paper by Balasundram, Sundram, andSamman (2006). Moreover, over the past years, increasing consumer demand for more natural, ‘‘preservative-free’’ products has led the food industry to consider the incorporation of natural antioxidants in a range of products. The use of natural antioxidants has the advantage of being more acceptable to the consumers as they consider these substances to be ‘‘non-toxic’’. In addition, they do not require safety tests before being used (Fasseas, Mountzouris, Tarantilis, Polissou, & Zervas, 2007).
Rosemary extracts are probably the most widely investigated natural antioxidant systems used in meat products, but many others have been investigated as well, such as oregano extracts (Fasseas et al., 2007; Govaris, Botsoglou, Papageorgiou, Botsoglou, & Ambrosiadis, 2004). Lee et al. (2005) investigated the combined effects of gamma irradiation and rosemary extract on the shelf-life of hamburger steak under anaerobic conditions and found that the differences in the type and concentration of the antioxidants were not statistically significant. However, their results may have been underestimated by the other ingredients that were added to the samples, and also by the fact that under anaerobic condition lipid xidation did not occur. For this reason, in our experiment no other additives were applied in the samples. Sebranek, Sewalt, Robbins, and Houser (2005) compared rosemary extract and BHT/BHA in pork sausage and found that rosemary extract, at concentrations of 1500 mg/kg, was capable of maintaining TBARS values below 1.5 mg/kg throughout the 112 days of the study, whereas the TBARS values of the control (without antioxidants) and BHT/BHA-treated (200 mg/kg) sausages exceeded 2.0 mg/kg by 42 days. Georgantelis et al. (2007), also found that rosemary extract maintained TBARS values below 2.0 in beef burgers up to 90 days, increasing more intensively only over 120 days of frozen storage. The average levels of lipid oxidation of beef burger found in the present study during storage time and antioxidant capacity of natural extracts such as rosemary and oregano were in agreement with the results of previous study reported by other researchers, and confirms the great potential to their applications in meat and meat products in replacement of synthetic antioxidants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1. วิธีการฉายรังสียาผลและเวลาเก็บ TBARS ค่าฮิสโตแกรมแสดงระดับการเกิดออกซิเดชันในตัวอย่างไม่ใช่ irradiated และ irradiated ที่ปริมาณ 6, 7 และ 8 kGy ระหว่างการเก็บรักษาน้ำแข็ง 0, 45 และ 90 วันจะถูกแสดงใน Fig. 1 เมื่ออาหารมี irradiated irradiator การอุตสาหกรรม และภาย ในถุงหรือกล่อง (เช่นในการผลิต industrialscale), เป็นไปได้ว่า พวกเขาได้รับในปริมาณแตกต่างกันเนื่องจากตำแหน่งและระยะห่างที่แพคเกจนี้อยู่จากแหล่งวิธีการฉายรังสี แล้ว จึงเป็นความจำเป็นเพื่อให้มั่นใจว่า ความแตกต่างเหล่านี้ intensively มีผลต่อสารประกอบทางเคมีของอาหาร ด้วยเหตุนี้ การศึกษาปัจจุบันตรวจสอบระดับของการเกิดออกซิเดชันที่ผลิต โดยเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยระหว่างปริมาณวิธีการฉายรังสีที่แตกต่างกันถึง 1 kGy สำหรับวัตถุประสงค์นี้ ใช้ปริมาณสูงสุดที่อนุญาตสำหรับเนื้อสัตว์แช่แข็ง: 7 kGy และสมมติว่ารูปแบบของ 1 kGy ปริมาณของ 6 และ 8 kGy ยังใช้ Dosimetry ถูกต้องถูกใช้ในระหว่างการฉายรังสีทั้งหมดเพื่อให้มั่นใจว่า แต่ละชุดจะเท่าได้รับยาที่ต้อง วัตถุประสงค์ของเราคือการ ประเมินกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากความสามารถในการป้องกันตัวอย่างจาก oxidative เสื่อมสภาพสาเหตุมาจากการเก็บและแผ่รังสี ionizing เนื่องจากแบบฟอร์มทั้งหมดที่นำไปสู่ออกซิเดชัน กลุ่มที่สองถูกใช้เป็นตัวควบคุม หนึ่งไม่ใช่ irradiated (0 kGy) การประเมินผลของวิธีการฉายรังสีและยังมีสารต้านอนุมูลอิสระไม่เพิ่ม (ชื่อตัวควบคุม) สำหรับประเมินผลกระทบของสารต้านอนุมูลอิสระชนิดต่าง ๆ Antioxidative ผลของการรักษา วัด โดย TBARS ที่เวลาศูนย์ (0 วัน) การทดลองนี้แสดงใน Fig. 1 ค่า TBARS ในตัวอย่างควบคุมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตามวิธีการฉายรังสี และนี้คือเห็นได้ชัดมากในตัวอย่างสูตรสารสกัดออริกาโนและตัวอย่างควบคุม Irradiated ไม่ใช่ตัวอย่างแสดงความแตกต่างน้อยลงระหว่างใช้สารต้านอนุมูลอิสระชนิดต่าง ๆ แต่มันได้พบว่า สารสกัดจากโรสแมรี่ เพียงอย่างเดียว หรือร่วมกับสารสกัด บาท/BHA และออริกาโนปัญญานิ่มปฏิกิริยาออกซิเดชันกับ บาท/BHA ยัง ตัวอย่างการควบคุม แม้ในวันที่ 0 พบค่า TBARS สูงเป็นลักษณะของการเกิดออกซิเดชันโดยอัตโนมัติอย่างรวดเร็วในการประมวลผลผลิตภัณฑ์ มีสังเกตว่า สูตรทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าค่า TBARS คล้าย (w1.0 mg/kg) ใน 3 ปริมาณใช้ (6, 7 และ 8 kGy) ยก เว้นตัวอย่างควบคุมและตัวอย่างออริกาโน มีค่ายกประมาณ 2 มิลลิกรัม/กิโลกรัม สารสกัดจากออริกาโนแสดงให้เห็นว่าจะมีประสิทธิภาพน้อยในการหลีกเลี่ยงการเกิดออกซิเดชันในตัว irradiated อย่าง ถึงกระนั้น ค่า TBARS ได้ต่ำกว่า 3.0 mg/kg ปริมาณสามที่จ้างจนถึงวันที่ 45 ในขณะที่ตัวอย่างควบคุมพบประมาณ 4.0 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม (ภาพ) ค่า TBARS หลังจากแสดง 45 และ 90 วันเวลาเก็บข้อมูลใน Fig. 1 โดยรวม ออกซิเดชันระดับคล้ายคลึงกับระยะเริ่มต้น (วันที่ 0) จัดแสดงสูตรทั้งหมด มันต้องมีการเน้นย้ำว่า แม้หลังจาก 90 วันของการจัดเก็บ โรสแมรี่สกัดเดี่ยว หรือใช้ร่วมกับ บาท/BHA หรือสารสกัดหอมรักษาระดับออกซิเดชันต่ำกว่า ในขณะที่เกิดออกซิเดชันอย่างควบคุมยังคง ค่าที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา สารสกัดจากทั้งหมดแบบพิเศษป้องกันการเกิดออกซิเดชันของไขมันในการ nonirradiated ตัวอย่าง (0 kGy), ซึ่งแสดงให้เห็นค่า TBARS ต่ำกว่า 2.0 มิลลิกรัม/กิโลกรัม ในขณะที่ ควบคุมตัวอย่างพบว่า 2.7 มิลลิกรัม/กิโลกรัมและ 2.5 mg/kg หลังจาก 45 และ 90 วัน ตามลำดับ (Fig. 1)ตามที่คาดไว้ ตัวอย่างไม่ใช่ irradiated ทั้งหมดแสดงลักษณะการทำงานคล้ายกันเกี่ยวกับการเกิดออกซิเดชันระหว่างการเก็บรักษา แม้ว่าสารสกัดจากตัวอย่างสูตรกับออริกาโน ถูกมากไวต่อการเกิดออกซิเดชันของไขมันมากกว่าที่ บาท/BHA และเตรียมสารสกัดจากโรสแมรี่ อัตราการก่อตัว TBARS ต่ำเมื่อเทียบกับตัวอย่างโดยไม่มีสารต้านอนุมูลอิสระ เห็นประสิทธิภาพของสารต้านอนุมูลอิสระ วิธีการฉายรังสีที่เกิดขึ้นทำเครื่องหมายของค่า TBARS เป็นตัวอย่างส่งมาจะเห็น 0 วันที่เก็บข้อมูล (Fig. 1) ซึ่งค่า TBARS ถึง 3.0 มิลลิกรัม/กิโลกรัม ยัง ลดรายละเอียดของค่า TBARS จากวันอันดับที่ 45-90th เก็บจะสังเกตในตัวอย่าง ยกเว้นตัวควบคุมและออริกาโนอย่างเมื่อพวกเขาถูก irradiated กับ 7 kGy ปรากฏการณ์นี้อาจ อาจเป็น เพราะ hydroperoxide แยกส่วนประกอบอัตราสูงกว่าอัตราที่มันจะเกิดขึ้น (Georgantelis et al., 2007)สีเทาและเพียร์สัน (1987) รายงานว่า รส rancid เริ่มได้ตรวจพบในผลิตภัณฑ์เนื้อมีค่า TBARS ระหว่าง 0.5 และ 2.0 อะไรคือยังเน้นโดยบรรดา et al. (2006) ที่รายงานว่า ค่า TBARS ประมาณ 2.0 อาจจะพิจารณาขีดจำกัดจำกัดสำหรับ acceptability ตกแต่งเนื้อ ดังนั้น ต้องทำ โดยผู้ผลิตอาหารความพยายามหลีกเลี่ยงการเกิดออกซิเดชันของผลิตภัณฑ์ เพื่อรักษาค่า TBARS ต่ำกว่า 2.0 มิลลิกรัม/กิโลกรัมในช่วงเวลาที่เก็บ และป้องกันผลิตภัณฑ์ในระหว่างกระบวนการใด ๆ ที่อาจส่ง และอาจทำให้เกิด oxidative เสื่อมสภาพ (ตัวอย่าง วิธีการฉายรังสี) และดัง เทาผลิตภัณฑ์อายุการเก็บ สำหรับวัตถุประสงค์นี้ สังเคราะห์ (เช่นบาท BHA, TBHQ tertbutylhydroquinone) และสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติเช่นสารสกัดจากสมุนไพรมีการใช้ในสูตรอาหาร (Shahidi, 2000) ใช้ระบบต้านอนุมูลอิสระเพื่อให้บรรลุการลดเกิดออกซิเดชันไม่แนวคิดใหม่ ศึกษาถึงกลางไฟต์ที่รวมสารสกัดจากพืช น้ำส้มมุ่ง และ oilseed ผลิตภัณฑ์ถูกตรวจทาน โดย Rhee, Ziprin และ Ordo´n˜ez (1987) และ Pokorny (1991) ด้วย Characteristcs อื่น ๆ ของสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติ และสมุนไพรที่ได้มาและการใช้งานทั่วไปจะดูในเอกสารล่าสุด โดย Balasundram, Sundram, andSamman (2006) นอกจากนี้ ปีผ่านมา เพิ่มความต้องการบริโภคธรรมชาติเพิ่มเติม, '' preservative'' ควบได้นำอุตสาหกรรมอาหารเพื่อพิจารณาจดทะเบียนของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติในช่วงของผลิตภัณฑ์ การใช้สารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติมีข้อดีของการขึ้นยอมรับผู้บริโภคเป็นผู้พิจารณาสารเหล่านี้เป็น ''พิษ '' นอกจากนี้ พวกเขาไม่ต้องทดสอบความปลอดภัยก่อนการใช้ (Fasseas, Mountzouris, Tarantilis, Polissou, & Zervas, 2007)สารสกัดจากโรสแมรี่คงตรวจสอบระบบต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติที่ใช้ในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์อย่างกว้างขวาง แต่อื่น ๆ อีกมากมายได้รับการตรวจสอบเช่น เช่นออริกาโนสารสกัด (Fasseas et al., 2007 Govaris, Botsoglou, Papageorgiou, Botsoglou, & Ambrosiadis, 2004) ลีเอส al. (2005) ตรวจสอบผลรวมของวิธีการฉายรังสีแกมมา และโรสแมรี่สกัดอายุการเก็บรักษาของสเต็กแฮมเบอร์เกอร์ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช้ออกซิเจน และพบว่า ความแตกต่างในชนิดและความเข้มข้นของสารต้านอนุมูลอิสระที่ไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์อาจมีถูก underestimated โดยใช้ส่วนผสมอื่น ๆ ที่เพิ่มเข้าไปตัวอย่าง และความจริงที่ว่าภายใต้เงื่อนไขไม่ใช้ไขมัน xidation ไม่เกิดขึ้น ด้วยเหตุนี้ ในการทดลองของเรา ไม่สารใช้ในตัวอย่าง Sebranek, Sewalt ร็อบบินส์ และเฮาเซอร์ (2005) การเปรียบเทียบสารสกัดจากโรสแมรี่และ บาท/BHA ในไส้กรอกหมู และพบว่า สารสกัดจากโรสแมรี่ ที่ความเข้มข้นของ 1500 mg/kg สามารถรักษาค่า TBARS ด้านล่าง 1.5 มก./กก.ตลอดทั้งวันที่ 112 การศึกษา ในขณะที่ค่า TBARS ควบคุมโดยไม่ต้องใช้สารต้านอนุมูลอิสระ) และไส้กรอก บาท/BHA-รักษา (200 mg/kg) เกิน 2.0 มิลลิกรัม/กิโลกรัม 42 วัน Georgantelis et al. (2007), นอกจากนี้ยัง พบว่าโรสแมรีแยกค่า TBARS ยังคงอยู่ต่ำกว่า 2.0 ในเบอร์เกอร์เนื้อค่า 90 วัน เพิ่มมากเท่ามากกว่า 120 วันเก็บแช่แข็ง ระดับค่าเฉลี่ยของกระบวนการเกิดออกซิเดชันของเบอร์เกอร์พบในการศึกษาอยู่ระหว่างจุนวดตัวด้วยเวลาและสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากธรรมชาติเช่นโรสแมรี่ และออริกาโนได้ยังคงผลการศึกษาก่อนหน้านี้ที่รายงาน โดยนักวิจัยอื่น ๆ และยืนยันศักยภาพโปรแกรมประยุกต์ในเนื้อและผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แทนสังเคราะห์สารต้านอนุมูลอิสระที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ
3.1 ผลกระทบการฉายรังสีปริมาณและระยะเวลาการเก็บค่า TBARS histograms แสดงระดับการเกิดออกซิเดชันในตัวอย่างที่ไม่ผ่านการฉายรังสีและการฉายรังสีในปริมาณที่ 6, 7, และ 8 กิโลเกรย์ในระหว่างการเก็บแช่แข็งของ 0, 45, และ 90 วันจะมีการแสดงในรูป 1. เมื่อมีการฉายรังสีอาหารในอุตสาหกรรมและการฉายรังสีในถุงหรือกล่อง (เช่นในการผลิต industrialscale) ก็เป็นไปได้ว่าพวกเขาได้รับในปริมาณที่แตกต่างกันเนื่องจากตำแหน่งและระยะทางที่แพคเกจเหล่านี้จะถูกวางไว้จากแหล่งการฉายรังสี จากนั้นก็เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้มั่นใจว่าความแตกต่างเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงสารประกอบทางเคมีของอาหาร ด้วยเหตุนี้การศึกษาในปัจจุบันการตรวจสอบระดับของการเกิดออกซิเดชันที่ผลิตโดยการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดระหว่างการฉายรังสีในปริมาณที่แตกต่างกันได้ถึง 1 กิโลเกรย์ เพื่อจุดประสงค์นี้ปริมาณสูงสุดที่อนุญาตสำหรับเนื้อแช่แข็งถูกนำไปใช้: 7 กิโลเกรย์และสมมติว่ารูปแบบของ 1 กิโลเกรย์, ยา 6 และ 8 กิโลเกรย์ยังถูกนำไปใช้ การวัดปริมาณรังสีที่ถูกต้องถูกนำมาใช้ในระหว่างการรักษาทั้งการฉายรังสีเพื่อให้มั่นใจว่าแต่ละชุดจะได้รับปริมาณที่ต้องการ วัตถุประสงค์ของเราคือการประเมินฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดที่มีความสามารถในการปกป้องตัวอย่างจากการเสื่อมสภาพออกซิเดชันที่เกิดจากการเก็บรักษาและรังสี เนื่องจากพวกเขาเป็นรูปแบบที่แตกต่างกันที่นำไปสู่การเกิดออกซิเดชันสองกลุ่มถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุมหนึ่งที่ไม่ผ่านการฉายรังสี (0 กิโลเกรย์) สำหรับการประเมินผลกระทบของการฉายรังสีและอื่นที่มีสารต้านอนุมูลอิสระเพิ่ม (การควบคุมการตั้งชื่อ) สำหรับการประเมินผลกระทบของการแตกต่างกันของสารต้านอนุมูลอิสระ . ผลกระทบของการรักษาต้านอนุมูลอิสระเป็นวัดโดย TBARS ในเวลาที่เป็นศูนย์ของการทดสอบนี้ (วันที่ 0) จะแสดงในรูป 1. ค่า TBARS ในกลุ่มตัวอย่างควบคุมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตามการฉายรังสีและผลกระทบนี้ก็เห็นได้ชัดมากขึ้นในตัวอย่างสูตรที่มีสารสกัดจากออริกาโนและตัวอย่างการควบคุม ตัวอย่างไม่ผ่านการฉายรังสีที่นำเสนอความแตกต่างน้อยลงในประเภทที่แตกต่างกันของสารต้านอนุมูลอิสระที่ใช้ แต่มันก็ถูกตั้งข้อสังเกตว่าสารสกัดจากโรสแมรี่เพียงอย่างเดียวหรือร่วมกับบาท / BHA และสารสกัดจากออริกาโนปัญญาอ่อนปฏิกิริยาออกซิเดชั่คล้ายกับบาท / BHA นอกจากนี้ตัวอย่างการควบคุมแม้ในวันที่ 0, มีค่า TBARS สูงขึ้นเป็นผลกระทบจากการเกิดออกซิเดชันอย่างรวดเร็วอัตโนมัติในผลิตภัณฑ์การประมวลผล มันเป็นข้อสังเกตว่าสูตรทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าค่า TBARS ที่คล้ายกัน (w1.0 mg / kg) ในปริมาณที่สามใช้ (6, 7 และ 8 กิโลเกรย์) ยกเว้นสำหรับตัวอย่างการควบคุมและตัวอย่างออริกาโนที่มีค่าเพิ่มขึ้นถึงประมาณ 2 มิลลิกรัม / กิโลกรัม . สารสกัดจากออริกาโนแสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพน้อยลงในการหลีกเลี่ยงการเกิดออกซิเดชันในตัวอย่างฉายรังสีแม้ดังนั้นค่า TBARS ใต้ 3.0 มก. / กก. ในช่วงสามปริมาณการจ้างงานจนกว่าจะถึงวันที่ 45 ในขณะที่กลุ่มตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าการควบคุมประมาณ 4.0 mg / kg (รูปที่ 1) . ค่า TBARS หลังจากที่ 45 และ 90 วันเวลาการจัดเก็บข้อมูลที่มีการแสดงในรูป 1. โดยรวม, สูตรทั้งหมดแสดงระดับออกซิเดชันคล้ายกับระยะเริ่มแรก (วันที่ 0) มันจะต้องเน้นย้ำว่าแม้หลังจาก 90 วันของการจัดเก็บสารสกัดจากโรสแมรี่เพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับบาท / BHA หรือสารสกัดจากออริกาโนการบำรุงรักษาระดับที่ต่ำกว่าการเกิดออกซิเดชันในขณะที่การเกิดออกซิเดชันของตัวอย่างการควบคุมค่ายังคงเพิ่มขึ้นในช่วงการจัดเก็บข้อมูล นอกจากนี้สารสกัดจากทั้งหมดที่เพิ่มการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของไขมันในตัวอย่าง nonirradiated (0 กิโลเกรย์) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าค่า TBARS ด้านล่าง 2.0 mg / kg ในขณะที่กลุ่มตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าการควบคุม 2.7 มก. / กก. และ 2.5 มก. / กก. หลังจากที่ 45 และ 90 วันตามลำดับ (รูปที่ 1)..
เป็นที่คาดหวังทุกตัวอย่างที่ไม่ฉายรังสีแสดงพฤติกรรมที่คล้ายกันเกี่ยวกับการเกิดออกซิเดชันระหว่างการเก็บรักษา แม้ว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีส่วนผสมของสารสกัดจากออริกาโนก็อ่อนแอมากขึ้นเพื่อออกซิเดชันของไขมันกว่าบาท / BHA และการเตรียมสารสกัดจากโรสแมรี่, อัตราการก่อ TBARS ลดลงเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มตัวอย่างโดยไม่ต้องสารต้านอนุมูลอิสระแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของสารต้านอนุมูลอิสระ การฉายรังสีที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นเครื่องหมายของค่า TBARS เร็วที่สุดเท่าที่กลุ่มตัวอย่างที่ถูกส่งไปตามที่เห็นในวันที่ 0 ของการเก็บรักษา (รูปที่ 1). ที่ค่า TBARS ถึง 3.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม นอกจากนี้การลดลงที่ลึกซึ้งของค่า TBARS จาก 45 วันที่ 90 ของการจัดเก็บเป็นที่สังเกตในบางตัวอย่างยกเว้นสำหรับการควบคุมและออริกาโนตัวอย่างเมื่อพวกเขาถูกฉายรังสีมี 7 กิโลเกรย์ น่าจะเป็นปรากฏการณ์นี้อาจจะเกิดจากอัตราการย่อยสลายเป็นไฮโดรสูงกว่าอัตราที่มันจะเกิดขึ้น (Georgantelis et al., 2007).
สีเทาและเพียร์สัน (1987) รายงานว่ารสหืนมีการตรวจพบครั้งแรกในผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์มีค่า TBARS ระหว่าง 0.5 และ 2.0 สิ่งที่จะเน้นโดย Campo et al, (2006) ที่รายงานว่าค่า TBARS ประมาณ 2.0 อาจจะพิจารณาเกณฑ์การ จำกัด การยอมรับของเนื้อออกซิไดซ์ ดังนั้นความพยายามที่จะต้องทำโดยผู้ผลิตอาหารเพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดออกซิเดชันของผลิตภัณฑ์ของตนในการรักษาค่า TBARS ด้านล่าง 2.0 มก. / กก. ในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลและเพื่อปกป้องผลิตภัณฑ์ในระหว่างกระบวนการใด ๆ ที่พวกเขาอาจจะถูกส่งและที่อาจทำให้เกิดการเสื่อมสภาพออกซิเดชัน ( ตัวอย่างเช่นการฉายรังสี) และดังนั้นผลิตภัณฑ์ลดอายุการเก็บรักษา เพื่อจุดประสงค์นี้สังเคราะห์ (เช่นบาท, BHA, TBHQ tertbutylhydroquinone) และสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติเช่นสารสกัดจากสมุนไพรที่ได้รับการใช้กันทั่วไปในสูตรอาหาร (Shahidi, 2000) การใช้ระบบสารต้านอนุมูลอิสระที่จะบรรลุการลดลงของการเกิดออกซิเดชันนี้ยังไม่ได้เป็นแนวคิดใหม่และการศึกษาถึงช่วงกลางปี ​​1980 ซึ่งรวมถึงสารสกัดจากผักน้ำผลไม้เข้มข้นส้มและผลิตภัณฑ์น้ำมันที่ได้รับการตรวจสอบโดยรีฮ์ Ziprin และ Ordo'n~ez (1987) และ Pokorny (1991) characteristcs อื่น ๆ ของสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติและสมุนไพรที่ได้มาและการใช้งานทั่วไปของพวกเขาจะมีการทบทวนในกระดาษที่ผ่านมาโดย Balasundram, Sundram, andSamman (2006) นอกจากนี้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเพิ่มความต้องการของผู้บริโภคสำหรับเป็นธรรมชาติมากขึ้น '' สารกันบูดฟรี '' ได้นำผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมอาหารที่จะต้องพิจารณารวมตัวกันของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติในช่วงของผลิตภัณฑ์ การใช้งานของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติที่มีความได้เปรียบของการเป็นที่ยอมรับมากขึ้นให้กับผู้บริโภคในขณะที่พวกเขาคิดว่าสารเหล่านี้จะเป็น '' ปลอดสารพิษ '' นอกจากนี้พวกเขาไม่จำเป็นต้องมีการทดสอบความปลอดภัยก่อนที่จะถูกนำมาใช้ (Fasseas, Mountzouris, Tarantilis, Polissou และ Zervas 2007).
สารสกัดจากโรสแมรี่อาจจะตรวจสอบกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดระบบสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติที่ใช้ในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ แต่คนอื่น ๆ ได้รับการตรวจสอบเป็น กันเช่นสารสกัดจากออริกาโน (Fasseas et al, 2007;. Govaris, Botsoglou, Papageorgiou, Botsoglou และ Ambrosiadis, 2004) ลี et al, (2005) การตรวจสอบผลรวมของการฉายรังสีแกมมาและสารสกัดจากโรสแมรี่ที่อายุการเก็บรักษาของสเต็กแฮมเบอร์เกอร์ภายใต้เงื่อนไขการใช้ออกซิเจนและพบว่าความแตกต่างในชนิดและความเข้มข้นของสารต้านอนุมูลอิสระที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ตามผลของพวกเขาอาจได้รับการประเมินโดยส่วนผสมอื่น ๆ ที่ถูกเพิ่มเข้ามาในกลุ่มตัวอย่างและจากข้อเท็จจริงที่ว่าภายใต้สภาวะไร้อากาศไขมัน xidation ไม่ได้เกิดขึ้น ด้วยเหตุนี้ในการทดลองของเราไม่มีสารอื่น ๆ ที่ถูกนำมาใช้ในตัวอย่าง Sebranek, Sewalt ร็อบบินส์และเจ้าของบ้าน (2005) เมื่อเทียบกับสารสกัดจากโรสแมรี่และบาท / BHA ในไส้กรอกหมูและพบว่าสารสกัดจากโรสแมรี่, ที่ความเข้มข้น 1,500 มิลลิกรัม / กิโลกรัม, มีความสามารถในการรักษาค่า TBARS ต่ำกว่า 1.5 mg / kg ตลอด 112 วัน การศึกษาในขณะที่ค่า TBARS ของการควบคุม (ไม่มีสารต้านอนุมูลอิสระ) และบาท / BHA รับการรักษา (200 mg / kg) ไส้กรอกเกิน 2.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัมโดย 42 วัน Georgantelis et al, (2007) นอกจากนี้ยังพบว่าสารสกัดจากโรสแมรี่บำรุงรักษาค่า TBARS ด้านล่าง 2.0 ในเบอร์เกอร์เนื้อถึง 90 วันเพิ่มขึ้นอย่างหนาแน่นมากขึ้นเพียงกว่า 120 วันของการจัดเก็บแช่แข็ง ระดับเฉลี่ยของการเกิดออกซิเดชันของไขมันของเบอร์เกอร์เนื้อวัวที่พบในการศึกษาครั้งนี้ในช่วงเวลาการจัดเก็บและสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากธรรมชาติเช่นโรสแมรี่และออริกาโนอยู่ในข้อตกลงกับผลการศึกษาก่อนหน้านี้ที่มีการรายงานโดยนักวิจัยอื่น ๆ และยืนยันศักยภาพที่ดีในการใช้งานของพวกเขา ในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์และเนื้อสัตว์ในการเปลี่ยนสารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย
3.1 . รังสีผลและระยะเวลาในการเก็บโดยวัดค่าฮิสโตแกรมแสดงปฏิกิริยาในระดับปลอดรังสีและการฉายรังสีปริมาณตัวอย่างที่ 6 , 7 และ 8 ชนิดในแช่เย็น 0 , 45 และ 90 วันจะถูกแสดงในรูปที่ 1 เมื่ออาหารถูกฉายรังสีใน Irradiator อุตสาหกรรมและภายในถุงหรือกล่อง ( เช่นในการผลิต industrialscale )มันเป็นไปได้ว่าพวกเขาได้รับปริมาณที่แตกต่างจากตำแหน่งและระยะทางที่แพคเกจเหล่านี้จะถูกวางไว้ จากการฉายรังสีแหล่ง แล้วมันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้มั่นใจว่า ความแตกต่างเหล่านี้จะไม่เดินทางต่อสารประกอบทางเคมีของอาหาร ด้วยเหตุผลนี้การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาระดับการผลิตโดยการเปลี่ยนแปลงที่น้อยที่สุดระหว่างการฉายรังสีต่างกันถึง 1 กิโลเกรย์ . สำหรับวัตถุประสงค์นี้ ปริมาณสูงสุดที่อนุญาตให้ใช้เป็นเนื้อแช่แข็ง 7 กิโลเกรย์ และสมมติว่ารูปแบบของ 1 ชนิด , ขนาด 6 และ 8 ชนิด นอกจากนี้ยังใช้ขนาดยาที่ถูกต้องคือใช้ในการรักษารังสีทั้งหมดเพื่อให้มั่นใจว่า แต่ละชุดจะได้รับ ต้องการ ขนาด มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดสามารถปกป้องตัวอย่างจากการเสื่อมสภาพออกซิเดชันที่เกิดจากระยะเวลาการเก็บและรังสี . เนื่องจากพวกเขามีรูปแบบที่แตกต่างกันนำไปสู่การเกิดเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ใช้ควบคุมหนึ่งที่ไม่ฉายรังสี ( 0 kGy ) เพื่อประเมินผลของการฉายรังสีและอีกไม่เพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระ ( ชื่อ control ) เพื่อประเมินผลของประเภทที่แตกต่างกันของสารต้านอนุมูลอิสระ ผลต้านของ วิทยา ซึ่งเป็นปกติที่เวลาศูนย์การทดลองครั้งนี้ ( วันที่ 0 ) แสดงในรูปที่ 1 โดยวัดค่าในตัวอย่างควบคุมเมื่อรังสีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ,และผลนี้เห็นได้ชัดมากในตัวอย่างด้วยสูตรสารสกัดจากออริกาโนและตัวอย่างควบคุม ไม่ฉายรังสีตัวอย่างแสดงความแตกต่างระหว่างชนิดของสารต้านอนุมูลอิสระน้อยลง ใช้ แต่พบว่า สารสกัดจากโรสแมรี่ , ไม่ว่าโดยลำพังตนเองหรือร่วมกับบาท / bha และออริกาโนสกัดเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชัน คล้ายกับบาท / bha . นอกจากนี้ ตัวอย่างควบคุม แม้ในวันที่ 0 ,สูงกว่าค่าปกติ เช่น ผลของปฏิกิริยาอัตโนมัติอย่างรวดเร็วในผลิตภัณฑ์แปรรูป พบว่า ทุกตำรับมีคล้ายกันโดยวัดค่า ( w1.0 mg / kg ) 3 ( ประยุกต์ ( 6 , 7 และ 8 kGy ) ยกเว้นตัวอย่างควบคุมและตัวอย่างออริกาโนที่มีค่าขึ้นมาประมาณ 2 มิลลิกรัม / กิโลกรัมออริกาโนสกัดแสดงจะมีประสิทธิภาพน้อยลงในการหลีกเลี่ยงการออกซิเดชันในตัวอย่างฉายรังสีเลย โดยวัดค่าต่ำกว่า 3.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัมใน 3 ขนาดที่ใช้จนถึงวัน 45 ในขณะที่ตัวอย่างควบคุม พบประมาณ 4.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ( ” ) โดยวัดค่าหลังจาก 45 และ 90 วันของระยะเวลาการเก็บที่แสดงในรูปที่ 1 โดยรวมทุกตำรับมีปฏิกิริยาระดับคล้ายกับระยะเริ่มแรก ( วันที่ 0 ) มันต้องเน้นว่าแม้หลังจาก 90 วันของการจัดเก็บ , โรสแมรี่สกัดเพียงอย่างเดียวหรือร่วมกับบาท / bha หรือออริกาโน สกัด รักษาลดระดับออกซิเดชัน ออกซิเดชันของตัวอย่างควบคุมและยังคงเพิ่มค่าระหว่างการเก็บรักษา นอกจากนี้สารสกัดทั้งหมดเพิ่มป้องกันการออกซิเดชันของไขมันใน nonirradiated ตัวอย่าง ( 0 kGy ) ซึ่งแสดงโดยวัดค่าด้านล่าง 2.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ในขณะที่ตัวอย่างควบคุมพบ 2.7 มิลลิกรัม / กิโลกรัม และ 2.5 มก. / กก. หลังจาก 45 และ 90 วัน ตามลำดับ ( รูปที่ 1 ) .
อย่างที่คิด ไม่ใช่ทั้งหมดที่ฉายรังสีตัวอย่างแสดงพฤติกรรมที่คล้ายกันออกซิเดชัน ในระหว่างการเก็บรักษาแม้ว่าตัวอย่างด้วยสูตรสารสกัดจากออริกาโนเป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการออกซิเดชันของไขมันมากกว่าของบาท / bha และโรสแมรี่ การเตรียมสารสกัดอัตราปกติลดลงเมื่อเทียบกับการไม่ใช้สาร แสดงถึงประสิทธิภาพของสารต้านอนุมูลอิสระของการฉายรังสีที่เกิดจากการปรับตัวเพิ่มขึ้นของค่าปกติ ทันทีที่จำนวนยื่นให้มันเห็นวันที่ 0 ของกระเป๋า ( รูปที่ 1 ) ซึ่งค่าปกติถึง 3.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม นอกจากนี้ การลดลงของค่าปกติ สีสันจาก 45 ถึง 90 วันของการจัดเก็บคือการตรวจสอบในบางตัวอย่าง ยกเว้นการควบคุมและตัวอย่างออริกาโนเมื่อพวกเขามีการฉายรังสี 7 ชนิด . อาจจะปรากฏการณ์นี้ อาจเป็นเพราะการย่อยสลาย hydroperoxide เป็นที่สูงกว่าอัตราที่มันจะเกิดขึ้น ( georgantelis et al . , 2007 ) .
สีเทา และ เพียร์สัน ( 1987 ) ได้รายงานว่า กลิ่นหืนเป็นครั้งแรกที่พบในผลิตภัณฑ์เนื้อ กับ โดยวัดค่าระหว่าง 0.5 และ 2.0 แล้วยังเน้นโดย Campo et al . ( 2006 ) ที่รายงานว่าค่าปกติของรอบ 20 สามารถพิจารณาเกณฑ์การยอมรับของจากเนื้อ ดังนั้น ความพยายามที่ต้องทำโดยผู้ผลิตอาหารเพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดออกซิเดชันของผลิตภัณฑ์ของตน เพื่อรักษา โดยวัดค่าด้านล่าง 2.0 มก. / กก. ในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บและปกป้องผลิตภัณฑ์ในระหว่างกระบวนการใด ๆที่พวกเขาอาจจะส่ง และที่อาจก่อให้เกิดปฏิกิริยาการเสื่อมสภาพ ( ตัวอย่างเช่นการฉายรังสี ) และจึงลดผลิตภัณฑ์อายุการเก็บรักษา สำหรับวัตถุประสงค์นี้ สังเคราะห์ ( เช่น BHT TBHQ bha , , tertbutylhydroquinone ) และสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติ เช่น สารสกัดจาก สมุนไพรที่ใช้ในสูตรอาหาร ( shahidi , 2000 ) การใช้ระบบสารต้านอนุมูลอิสระเพื่อบรรลุการออกซิเดชันยังไม่ได้เป็นแนวคิดใหม่และศึกษาถึงกลางทศวรรษ 1980 ที่รวมสารสกัดจากผัก , ผลไม้ส้มเข้มข้นและผลิตภัณฑ์ oilseed ทบทวนโดย Rhee ziprin , และ ordo ใหม่ n ˜ EZ ( 1987 ) และ โพกอร์นี ( 1991 ) คุณลักษณะอื่น ๆของธรรมชาติและสมุนไพรที่ได้รับสารต้านอนุมูลอิสระและการใช้งานทั่วไปของพวกเขาจะดูในช่วงที่ผ่านมา โดย sundram balasundram , กระดาษ , andsamman ( 2006 ) นอกจากนี้ กว่าปีที่ผ่านมาเพิ่มความต้องการของผู้บริโภคให้มากขึ้น 'preservative-free ' ' ' ได้นำผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมอาหาร เพื่อพิจารณาการเพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติในช่วงของผลิตภัณฑ์ การใช้ธรรมชาติสารต้านอนุมูลอิสระได้เปรียบมากขึ้น เป็นที่ยอมรับของผู้บริโภค ตามที่พวกเขาพิจารณาสารเหล่านี้เป็น ' 'non-toxic ' ' นอกจากนี้พวกเขาไม่ต้องทดสอบความปลอดภัยก่อนที่จะถูกใช้ ( fasseas mountzouris tarantilis polissou , , , , zervas & 2007 )
โรสแมรี่สกัด อาจจะมากที่สุดอย่างกว้างขวางศึกษาธรรมชาติสารต้านอนุมูลอิสระ ระบบที่ใช้ในผลิตภัณฑ์เนื้อ แต่คนอื่น ๆได้รับการตรวจสอบเป็นอย่างดี เช่น ออริกาโน สารสกัด ( fasseas et al . , 2007 ; govaris , botsoglou papageorgiou botsoglou & , , , ambrosiadis , 2004 )ลี et al . ( 2005 ) ได้รวมผลของการฉายรังสีแกมมาและโรสแมรี่สกัดในการเก็บแฮมเบอร์เกอร์สเต็กภายใต้สภาวะไร้อากาศ และพบว่า ความแตกต่างในชนิดและความเข้มข้นของสารต้านอนุมูลอิสระอยู่ในระดับมาก อย่างไรก็ตาม ผลของพวกเขาอาจได้รับจากส่วนผสมอื่น ๆที่ถูกเพิ่มจำนวน underestimated ,และยังความจริงที่ว่า ภายใต้สภาวะไร้ไขมัน xidation ไม่ได้เกิดขึ้น ด้วยเหตุผลนี้ ในการทดลองเราไม่มีสารอื่น ๆที่ใช้ในตัวอย่าง sebranek sewalt ร็อบบินส์ , และเจ้าของบ้าน ( 2005 ) เมื่อเทียบกับสารสกัดจากโรสแมรี่ และบาท / bha ในไส้กรอกหมู และพบว่า สารสกัดจากโรสแมรี่ ที่ความเข้มข้น 1 , 500 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม มีความสามารถในการรักษา โดยวัดค่าด้านล่าง 15 มก. / กก. ตลอด 112 วัน การศึกษา และค่าปกติของการควบคุม ( สารต้านอนุมูลอิสระ ) และบาท / bha ปฏิบัติ ( 200 มก / กก ) ไส้กรอกเกิน 2.0 มก. / กก. 42 วัน georgantelis et al . ( 2007 ) พบว่าสารสกัดโรสแมรี่รักษาโดยวัดค่าด้านล่าง 2.0 ในเนื้อเบอร์เกอร์ได้ถึง 90 วัน เพิ่มมากขึ้นอย่างหนาแน่นมากกว่า 120 วันของแช่เย็นระดับเฉลี่ยของลิปิดออกซิเดชันของเบอร์เกอร์เนื้อ พบในการศึกษาการเก็บและสารต้านอนุมูลอิสระ ความจุของ สารสกัดจากธรรมชาติ เช่น ออริกาโน โรสแมรี่ และสอดคล้องกับผลการศึกษาที่รายงานโดยนักวิจัยอื่น ๆและยืนยันศักยภาพที่ดีของการประยุกต์ใช้ในเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์แทน
สารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์