Interpersonal Comparability of Rati

Interpersonal Comparability of Ratings
Bodvarsson and Gibson’s (1999) final criticism of existing tipping research is that its use of
customer service ratings falsely assumes that the meaning of the ratings is comparable across persons.
Although service quality is in the eye of the beholder, Bodvarsson and Gibson are wrong to claim that
service ratings have no interpersonal comparability. Rating scales with labeled end points provide a
metric that allows the subjective experience of one consumer to be compared with that of another
consumer because the end point labels (e.g., “poor” or “excellent”) do have a shared meaning in our
culture. Indeed, Bodvarsson and Gibson (1999) themselves relied on the shared meaning of similar
labels when they asked people how much they would tip under conditions of “satisfactory,” “very
good,” and “poor” service.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุคคลเปรียบเทียบน้อยคะแนน
Bodvarsson และกิ๊บสัน (1999) วิจารณ์สุดท้ายของการวิจัยการให้ทิปที่มีอยู่ก็คือการใช้งานของ
การจัดอันดับการบริการลูกค้าเท็จสันนิษฐานว่าความหมายของการให้คะแนนเทียบข้ามคน.
แม้ว่าคุณภาพการให้บริการที่อยู่ในสายตาของคนดู, Bodvarsson และ กิบสันจะไม่ถูกต้องที่จะอ้างว่า
การจัดอันดับให้บริการไม่มีการเปรียบเทียบระหว่างบุคคล เครื่องชั่งน้ำหนักที่มีการจัดอันดับจุดสิ้นสุดการติดป้ายชื่อให้
ตัวชี้วัดที่ช่วยให้ประสบการณ์ส่วนตัวของหนึ่งของผู้บริโภคที่จะได้รับเมื่อเทียบกับที่อื่น
ของผู้บริโภคเพราะป้ายจุดสิ้นสุด (เช่น "ไม่ดี" หรือ "ดีเลิศ") จะมีความหมายที่ใช้ร่วมกันของเราใน
วัฒนธรรม อันที่จริง Bodvarsson และกิบสัน (1999) ตัวเองอาศัยความหมายร่วมกันของที่คล้ายกัน
ฉลากเมื่อพวกเขาถามคนว่าพวกเขาจะทิปภายใต้เงื่อนไขของ "น่าพอใจ", "มาก
ที่ดี "และ" ไม่ดี "บริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่สามารถเปรียบเทียบระหว่างการจัดอันดับ
bodvarsson Gibson ( 1999 ) วิจารณ์และสุดท้ายของงานวิจัยที่ใช้ของที่มีอยู่ให้คะแนนการบริการลูกค้าของ
แอบสันนิษฐานว่า ความหมายของการจัดอันดับเทียบข้ามคน
ถึงแม้ว่าคุณภาพบริการในสายตาของคนดู bodvarsson กิบสัน , และผิดที่อ้างว่าเรตติ้ง
บริการมี ไม่มีบุคคลไม่สามารถเปรียบเทียบ .การจัดอันดับสมดุลกับป้ายจุดสิ้นสุดให้
เมตริกที่ช่วยให้ประสบการณ์อัตวิสัยของผู้บริโภคอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อเปรียบเทียบกับของผู้บริโภคอีก
เพราะป้ายจุดจบ ( เช่น " ไม่ดี " หรือ " ดี " ) ก็ใช้ความหมายในวัฒนธรรมของเรา

และแน่นอน bodvarsson กิบสัน ( 1999 ) ตัวเองอาศัยร่วมกันที่คล้ายกัน
ความหมายของป้ายเมื่อพวกเขาถามคนว่าพวกเขาจะปลายภายใต้เงื่อนไขของ " พอใจมาก " มาก "
ดี " และ " ไม่ดี " บริการ