sitions in this study were close to

sitions in this study were close to those reported by Heinemann,
Fagundes, Pinto, Penteado, and Lanfer-Marquez (2005), who found
values of protein, crude fat and ash of brown rice (O. sativa) ranging
from 6.34% to 7.42%, 2.37% to 3.02% and 1.15% to 1.29%, respectively.
The variation of chemical contents relies on a number of factors,
such as varieties, water supply handling, fertiliser application,
harvesting and storage management.
At germination, there was a significant increase of crude protein,
total sugars, reducing sugar and total free amino acid contents,
whilst no significant difference was observed, amongst the
rice samples, in the level of available carbohydrate, crude fat, crude
fibre and ash. The highest level of total sugars and reducing sugar
was found in GRP, followed by that of GRR (Table 1). The level of
crude protein in GRR and GRP was comparable, but higher than
that of UGR and GBR, by 33.4% and 3.67%, respectively, in GRR
and by 36.3% and 5.9%, respectively, in GRP. This could be due to
the fact that, during the germination process, several enzymes
are activated and some non-protein nitrogen substances, such as
nucleic acids, are produced: therefore, these can cause protein levels
to be increased. The increase of total free amino acids, after germination,
was a result of the degradation of protein by protease
and a synthesis of new enzymes, which helped to liberate the free
amino acid. A similar observation was reported by Traore et al.
(2004). There was no significant decrease of crude fat and ash level,
even though lipids could be hydrolysed during germination and
used to produce the necessary energy for the biochemical and
physicochemical modifications, which occurred in the seed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

sitions ในการศึกษานี้ได้ใกล้เคียงกับรายงาน โดย HeinemannFagundes, Pinto, Penteado และ Lanfer-มาร์ (2005), ที่พบค่าของโปรตีน ไขมัน และเถ้าของข้าวกล้อง (o. ก sativa) ตั้งแต่จาก 6.34% 7.42%, 2.37-3.02% และ 1.15-1.29% ตามลำดับการเปลี่ยนแปลงของเนื้อหาเคมีอาศัยปัจจัยสายพันธุ์ การจัดการน้ำ ปุ๋ย ประยุกต์การจัดการการเก็บเกี่ยวและการเก็บรักษาเวลาการงอก มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของโปรตีนรวมน้ำตาล ลดน้ำตาลและกรดอะมิโนอิสระรวมเนื้อหาในขณะที่พบว่า ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ท่ามกลางการตัวอย่างข้าวในระดับมีคาร์โบไฮเดรต ไขมัน น้ำมันดิบเส้นใยและเถ้า ระดับสูงสุดรวมน้ำตาลและลดน้ำตาลพบใน GRP ตามที่ GRR (ตาราง 1) ระดับของโปรตีนใน GRR และ GRP ได้เปรียบ แต่สูงกว่าของ UGR และ GBR, 33.4% และ 3.67% ตามลำดับ ใน GRRและดิจิตอล 36.3% และ 5.9% ตามลำดับ ใน GRP อาจเนื่องจากความจริงที่ว่า ในระหว่างการงอกการ เอนไซม์หลายมีสารไนโตรเจนที่เปิดใช้งาน และ -โปรตีนบางอย่าง เช่นมีผลิตกรดนิวคลีอิก : ดังนั้น เหล่านี้สามารถทำให้ระดับโปรตีนที่จะเพิ่ม การเพิ่มขึ้นของรวมฟรีกรดอะมิโน หลังจากการงอกผลจากการสลายของโปรตีนโดยโปรติเอสและการสังเคราะห์ของเอนไซม์ใหม่ ซึ่งช่วยในการปลดปล่อยฟรีกรดอะมิโน สังเกตที่คล้ายรายงานโดย Traore et al(2004) . ก็ไม่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของไขมันและเถ้าระดับแม้ว่าไขมันจะถูกย่อยในระหว่างการงอก และใช้ในการผลิตพลังงานที่จำเป็นสำหรับการทางชีวเคมี และคุณลักษณะการปรับเปลี่ยน ซึ่งเกิดขึ้นในเมล็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

sitions ในการศึกษานี้ได้ใกล้เคียงกับผู้ที่รายงานโดย Heinemann,
Fagundes, ม้าลาย Penteado และ Lanfer-Marquez (2005) ซึ่งพบว่า
คุณค่าของโปรตีนไขมันและเถ้าข้าวกล้อง ( O. sativa) ตั้งแต่
จาก 6.34% เป็น 7.42 %, 2.37% มาอยู่ที่ 3.02% และ 1.15% เป็น 1.29% ตามลำดับ.
รูปแบบของเนื้อหาสารเคมีที่อาศัยอยู่กับปัจจัยหลายประการ
เช่นพันธุ์, เครื่องจักรงานจัดการน้ำประปาใส่ปุ๋ย,
การเก็บเกี่ยวและการจัดการการเก็บรักษา.
ที่งอกมี เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของโปรตีน
น้ำตาลรวม, น้ำตาลลดและปริมาณกรดอะมิโนอิสระทั้งหมด
ในขณะที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญได้รับการสังเกตในหมู่
ตัวอย่างข้าวในระดับของคาร์โบไฮเดรตใช้ได้ไขมันดิบดิบ
เส้นใยและเถ้า ระดับสูงสุดของน้ำตาลรวมและลดน้ำตาล
ที่พบใน GRP ตามที่ GRR (ตารางที่ 1) ระดับของ
โปรตีนใน GRR และ GRP เปรียบ แต่สูงกว่า
ที่ UGR และ GBR โดย 33.4% และ 3.67% ตามลำดับใน GRR
และ 36.3% และ 5.9% ตามลำดับใน GRP ซึ่งอาจจะเป็นเพราะ
ความจริงที่ว่าในระหว่างกระบวนการงอกหลายเอนไซม์
จะเปิดใช้งานและบางส่วนที่ไม่ใช่โปรตีนสารไนโตรเจนเช่น
กรดนิวคลีอิกที่มีการผลิต: ดังนั้นเหล่านี้อาจทำให้ระดับโปรตีน
ที่จะเพิ่มขึ้น การเพิ่มขึ้นของกรดอะมิโนรวมฟรีหลังจากงอก
เป็นผลมาจากการย่อยสลายของโปรตีนโดยน้ำย่อย
และการสังเคราะห์เอนไซม์ใหม่ซึ่งจะช่วยปลดปล่อยฟรี
กรดอะมิโน สังเกตที่คล้ายกันถูกรายงานโดยเรอ et al.
(2004) ไม่มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของไขมันดิบและระดับเถ้าคือ
แม้ว่าไขมันจะได้รับการย่อยในระหว่างการงอกและการ
ใช้ในการผลิตพลังงานที่จำเป็นสำหรับทางชีวเคมีและ
การปรับเปลี่ยนทางเคมีกายภาพที่เกิดขึ้นในเมล็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

sitions ในการวิจัยที่รายงานโดยไฮน์เมินปิด ,fagundes ปิ่นโต , penteado และ lanfer Marquez ( 2548 ) ที่พบว่าคุณค่าของโปรตีน ไขมัน เถ้า ดิบ และข้าวกล้อง ( O . sativa ) ตั้งแต่จากที่ใช้ร้อยละ 7.42 เปอร์เซ็นต์ 2.37 % 3.02 % และ 1.15 ร้อยละ 1.29 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับการเปลี่ยนแปลงของสารเคมีเนื้อหาขึ้นอยู่กับจำนวนของปัจจัยเช่นพันธุ์ การใช้ปุ๋ย การจัดการประปาเก็บเกี่ยวและการจัดการการเก็บรักษาที่งอก มีระดับโปรตีนหยาบปริมาณน้ำตาลทั้งหมด น้ำตาลรีดิวซ์ และ กรดอะมิโนทั้งหมดฟรีเนื้อหาในขณะที่ไม่มีความแตกต่าง พบว่า ในหมู่ตัวอย่างข้าวในระดับของคาร์โบไฮเดรต ของไขมัน หยาบเส้นใย และเถ้า ระดับสูงสุดของปริมาณน้ำตาลรวมและน้ำตาลรีดิวซ์ที่พบในจังหวัด ตามด้วย แฮ่ ( ตารางที่ 1 ) ระดับของแฮ่ และโปรตีนในจังหวัดได้ แต่สูงกว่าและที่ ugr เพาะโดยลลา % และ 3.67 ตามลำดับ ในแฮ่และ 36.3 % และ 5.9% ตามลำดับใน GRP นี้อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่า ในระหว่างกระบวนการงอกหลาย เอนไซม์เปิดใช้งานและบางอย่างที่ไม่ใช่โปรตีนไนโตรเจน สาร เช่นกรดนิวคลีอิก , ผลิต : ดังนั้น เหล่านี้สามารถทำให้ระดับโปรตีนต้องเพิ่มขึ้น การเพิ่มขึ้นของจำนวนกรดอะมิโนฟรีหลังจากการงอกของเมล็ดเป็นผลจากการสลายตัวของโปรตีนและเอนไซม์และการสังเคราะห์เอนไซม์ใหม่ซึ่งช่วยปลดปล่อยฟรีกรดอะมิโน สังเกตที่คล้ายกันถูกรายงานโดย traore et al .( 2004 ) ไม่มีลดลงอย่างมีนัยสำคัญของระดับไขมันดิบและเถ้าแม้ว่าไขมันจะพบในระหว่างการงอกและที่ใช้ผลิตพลังงานชีวภาพ และ จำเป็น สำหรับการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพและทางเคมี ซึ่งเกิดขึ้นในเมล็ด