Nagumo-kun! That medicine from befo

Nagumo-kun! That medicine from before! If it is now-! Please!"

Hajime had expected Aiko's words and muttered, "It really came to this...," along with a sigh, then he moved towards Aiko and Shimizu. Following that, he questioned Aiko even though he know what the answer would be.

"Do you want to help him, sensei? He was going to kill you, you know? I think it had crossed the limit no matter how much a "teacher" you are."

He was someone who tried to kill her, but she protected him just because he was her student, just how many people could became a "teacher" like her in such desperation. She might already be at an abnormal level for a "teacher." Aiko accurately read the meaning behind his question, her eyes shaken for a moment, then she answered in a firm expression.

"Certainly, it might be as you had said. No, it is surely as you had said. However, I just want to be that (...) kind of teacher. I will be the students' ally no matter what happen, I have vowed to become that kind of teacher. Therefore, Nagumo-kun-..."

Hajime became ill-humored as he scratched his head because the answer just as he expected, and he sighed in reluctance because that's just how Aiko-sensei was. Following that, he looked at the sky as he thought of something for a while, he took one deep breath and went towards Shimizu's side with a resolute expression.

"Shimizu. Can you hear me? I have something that can save you."

"!"

"However, there's something I want to ask first."
"..."

Hearing the words he could be saved, Shimizu responded by stopping his mutters and his wandering eyes were staring at Hajime. In a beat, Hajime asked a simple question.

"... Are you... an enemy?"

Shimizu immediately shook his head without any hesitation. Following that, he floated a smile of abjection and began to plead for his life.

"I-I am not your enemy... I-I won't do... anything... I will do whatever you want... so help me, I-I'll even give you an army... and even... brainwash the women... I-I swear... I swear to be loyal... I'll do anything... so help me..."

With those words, Hajime became expressionless. Following that, he could be seen looking into Shimizu's eyes quietly as if trying to confirm his real intention. Shimizu who thought he was seeing the depth of his heart immediately looked away. However, Hajime was able to confirm it. There's darkness and impurity more than before inside Shimizu's eyes. They were saturated by hatred, anger, envy, desire, and other negative feelings, they were just like the deep sea where the light did not reach.

Hajime was convinced. Aiko's words didn't even reach Shimizu's mind. Therefore Shimizu would surely become their enemy. He had determined that. For a moment, his gaze matched Aiko's. Aiko was also looking at Hajime and their gaze met. Following that, Aiko was immediately able to guess what Hajime was going to do. Her expression changed and she jumped out to stop Hajime.

"DON'T!"

However, Hajime was much faster.

DOPANh! DOPANh!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nagumo-kun ที่ยาจากก่อน ถ้าเป็นตอนนี้- โปรด"Hajime มีคาดว่าคำของ Aiko และ muttered "จริง ๆ มานี้...," พร้อมกับการแยกกัน แล้วเขาย้าย Aiko และชิมิซุ ต่อไปนี้ ที่เขาสอบสวน Aiko แม้ว่าเขารู้ว่าคำตอบไหนที่จะ"คุณต้องช่วยเขา อาจารย์ เขากำลังจะฆ่าคุณ คุณรู้หรือไม่ ผมคิดว่า มันได้ข้ามขีดจำกัดไม่เท่า "ครู" ต้อง "เขาเป็นคนที่พยายามจะฆ่าเธอ แต่เธอป้องกันเขาเพียง เพราะเขาเป็นนักเรียนของเธอ เพียงไม่กี่คนกลายเป็น "ครู" เหมือนเธอในสิ้นหวังดังกล่าว เธออาจอยู่ในระดับผิดปกติเป็น "ครู" อย่าง Aiko อ่านความหมายเบื้องหลังคำถามของเขา ดวงตาของเธอเขย่าแป๊บ แล้วเธอตอบในนิพจน์ของบริษัท"แน่นอน อาจเป็นคุณก็พูด ไม่ มันก็เป็น ตามที่คุณได้กล่าวว่า อย่างไรก็ตาม ฉันเพียงต้องการให้ ชนิดที่ (...) ของครู จะพันธมิตรของนักเรียนว่าสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันมี vowed เป็น แบบของครู ดังนั้น Nagumo-kun-..."Hajime เป็น ill-humored ตามที่เขามีรอยขีดข่วนศีรษะเนื่องจากคำตอบเพียงแค่ ตามที่เขาคาดไว้ และเขาถอนหายใจในความไม่เต็มใจเนื่องจากเป็นเพียงวิธี Aiko-อาจารย์ถูก เขาต่อว่า เขามองท้องฟ้า ตามที่เขาคิดว่า ของสิ่งหนึ่ง เอาหนึ่งลมหายใจที่ลึก และไปต่อด้านข้างของชิมิซุกับนิพจน์เด็ด"ชิมิซุ คุณได้ยินฉันไหม มีบางอย่างที่สามารถช่วยให้คุณ""!""อย่างไรก็ตาม มีบางสิ่งบางอย่างที่ต้องการสอบถามก่อน""..."ได้ยินคำเขาสามารถประหยัด ชิมิซุตอบ โดยหยุด mutters เขา และตาของเขาเจอได้จ้อง Hajime ในการชนะ Hajime ถามคำถามง่าย ๆ"... มีคุณ...ศัตรู? "ชิมิซุทันทีจับศีรษะของเขาโดยไม่ลังเลใด ๆ ต่อว่า เขาลอยยิ้มของ abjection และเริ่มยอมรับในชีวิต"ฉัน-ฉันไม่ศัตรู... ฉัน-ฉันจะไม่ do. ... อะไร... จะทำสิ่งที่คุณต้อง...เพื่อ ช่วยให้ฉัน ฉัน-ฉันแม้จะให้กองทัพบก... และก็... brainwash ผู้หญิง... ฉัน-ฉันสาบาน... ผมขอสาบานจะซื่อสัตย์... จะทำอะไร...เพื่อ ช่วยฉันด้วย... "กับผู้คำ Hajime เป็น expressionless ต่อไปนี้ ที่เขาสามารถเห็นได้มองเข้าไปในตาของชิมิซุอย่างเงียบ ๆ ว่าพยายามยืนยันความตั้งใจจริงของเขา ชิมิซุที่คิดว่า เขาได้เห็นความลึกของหัวใจของเขาทันทีมองไป อย่างไรก็ตาม Hajime ไม่สามารถยืนยัน มีอยู่ความมืดและมลทินก่อนมากกว่าภายในดวงตาของชิมิซุ พวกเขาได้อิ่มตัว ด้วยความเกลียดชัง ความโกรธ envy ความปรารถนา และความรู้สึกทางลบอื่น ๆ พวกเขาเหมือนทะเลลึกที่แสงไม่ถึงHajime มั่นใจ คำของ Aiko แม้ไม่เข้าถึงจิตใจของชิมิซุ ดังนั้น ชิมิซุจะย่อมกลายเป็น ศัตรูของพวกเขา เขามีกำหนดที่ สายตาของเขาจับคู่ของ Aiko ครู่ ยังถูกมอง Aiko Hajime และสายตาของพวกเขาได้พบ ต่อว่า Aiko ได้ทันทีสามารถเดาถูก Hajime จะไปทำอะไร เปลี่ยนนิพจน์ของเธอ และเธอไปออกหยุด Hajime"ไม่"อย่างไรก็ตาม Hajime เร็วมากDOPANh DOPANh

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nagumo คุง! ยาจากก่อนหน้านั้น! ถ้าเป็น now-! กรุณา! " ฮาจิเมะคาดว่าจะมีคำ Aiko และพึมพำ "จริงๆมันมาถึงนี้ ... " พร้อมกับถอนหายใจแล้วเขาเดินตรงไปยังไอโกะชิมิซุและ. ต่อไปนี้ที่เขาถามไอโกะแม้เขาจะรู้ว่าสิ่งที่คำตอบจะเป็น . "คุณต้องการที่จะช่วยให้เขาอาจารย์? เขากำลังจะฆ่าคุณคุณรู้หรือไม่? ฉันคิดว่ามันได้ข้ามขีด จำกัด ไม่ว่า "ครู" ที่คุณนั้น. " เขาเป็นคนที่พยายามจะฆ่าเธอ แต่เธอปกป้องเขาเพียงเพราะเขาเป็นนักเรียนของเธอเพียงวิธีการที่หลาย ๆ คนอาจจะกลายเป็น "ครู" ชอบ เธออยู่ในความสิ้นหวังเช่น. แล้วเธออาจจะอยู่ในระดับที่ผิดปกติ "ครู." ไอโกะอย่างถูกต้องอ่านความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำถามของเขาดวงตาของเธอสั่นสักครู่แล้วเธอตอบในการแสดงออกของ บริษัท . "แน่นอนมันอาจจะเป็น คุณได้กล่าวว่า ไม่เป็นที่แน่นอนในขณะที่คุณได้กล่าวว่า แต่ผมเพียงต้องการที่จะเป็นไปได้ว่า (... ) ชนิดของครู ฉันจะเป็นพันธมิตรของนักเรียนไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นผมได้สาบานว่าจะกลายเป็นชนิดของครูที่ ดังนั้น Nagumo คุง -... " ฮาจิเมะกลายเป็นไม่ดีอารมณ์ในขณะที่เขามีรอยขีดข่วนหัวของเขาเพราะคำตอบเหมือนอย่างที่เขาคาดหวังและเขาถอนหายใจในความไม่เต็มใจเพราะนั่นเป็นเพียงวิธีการไอโกะเป็นอาจารย์. ต่อไปนี้ที่เขามองไปที่ท้องฟ้า ในขณะที่เขาคิดว่าบางสิ่งบางอย่างในขณะที่เขาเอาลมหายใจลึก ๆ และเดินไปทางด้านชิมิซุที่มีการแสดงออกเด็ดเดี่ยว. "ชิมิซุ คุณสามารถได้ยินฉัน? ฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่สามารถช่วยให้คุณประหยัด. " "" "แต่มีสิ่งที่ฉันต้องการที่จะขอครั้งแรก." "... " ได้ยินคำพูดที่เขาจะถูกบันทึกไว้, ชิมิซึตอบสนองโดยการหยุดพึมพำของเขาและหลงตาของเขาถูกจ้องมองที่ ฮาจิเมะ. ในจังหวะฮาจิเมะถามคำถามง่ายๆ. "... คุณ ... ศัตรู?" ชิมิซุทันทีส่ายหัวโดยไม่ลังเลใด. ต่อไปนี้ที่เขาลอยรอยยิ้มของสภาพที่น่าเวทนาและเริ่มที่จะวอนขอชีวิตของเขา . "ครั้งที่สองผมไม่ได้เป็นศัตรูของคุณ ... ครั้งที่สองจะไม่ทำ ... อะไร ... ฉันจะทำสิ่งที่คุณต้องการ ... เพื่อช่วยฉันฉันฉันจะได้ให้คุณกองทัพ ... และแม้กระทั่ง ล้างสมอง ... ผู้หญิง ... ครั้งที่สองสาบาน ... ฉันสาบานจะจงรักภักดี ... ฉันจะทำอะไร ... ดังนั้นช่วยฉัน ... " ด้วยคำพูดเหล่านั้นกลายเป็นฮาจิเมะอารมณ์. ต่อไปนี้ที่เขาสามารถทำได้ จะเห็นได้มองเข้าไปในดวงตาของชิมิสุของอย่างเงียบ ๆ เช่นถ้าพยายามที่จะยืนยันความตั้งใจจริงของเขา. ชิมิซึซึ่งคิดว่าเขาได้เห็นความลึกของหัวใจของเขาทันทีมองออกไป. แต่ฮาจิเมะก็สามารถที่จะยืนยัน. มีความมืดและความบริสุทธิ์มากขึ้นกว่าก่อนภายในตาชิมิสุของ . พวกเขาถูกอิ่มตัวจากความเกลียดชังความโกรธความอิจฉาความปรารถนาและความรู้สึกเชิงลบอื่น ๆ พวกเขาเช่นเดียวกับท้องทะเลลึกที่แสงไม่ถึง. ฮาจิเมะเชื่อ คำพูดของไอโกะไม่ได้เข้าถึงจิตใจของชิมิซุ ดังนั้น Shimizu ก็จะกลายเป็นศัตรูของพวกเขา เขาได้พิจารณาแล้วว่า สำหรับช่วงเวลาที่สายตาของเขาจับคู่ไอโกะ ไอโกะก็ยังมองหาที่ฮาจิเมะและสายตาของพวกเขาได้พบกับ ต่อไปนี้ที่ไอโกะทันทีสามารถที่จะคาดเดาสิ่งที่ฮาจิเมะกำลังจะทำอะไร การแสดงออกของเธอเปลี่ยนแปลงและเธอกระโดดออกไปหยุดฮาจิเมะ. "ไม่ได้!" แต่ฮาจิเมะเป็นได้เร็วขึ้นมาก. DOPANh! DOPANh!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นางุโมะคุง ! ยานั้นมาก่อน ! ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้ ! ได้โปรด !

ฮาจิเมะคิดไอโกะพูดและพึมพำ " มันเลยออกมาแบบนี้ . . . . . . . " พร้อมกับถอนหายใจ เขาก็ย้ายไป ไอโกะ และ ชิมิ . หลังจากนั้น เขาถามไอโกะ ถึงแม้เขาจะรู้คำตอบจะ

" คุณต้องการจะช่วยเขา อาจารย์ เขาจะฆ่าคุณ , คุณก็รู้ ?ฉันคิดว่ามันได้ข้ามขีด จำกัด ไม่ว่าเป็น " ครู " ที่คุณ "

เขาเป็นคนที่พยายามจะฆ่าเธอ แต่เธอปกป้องเขา เพียงเพราะเขาเป็นนักเรียนของเธอ แค่กี่คนเป็น " ครู " ชอบเธออย่างสิ้นหวัง เธออาจจะอยู่ในระดับปกติ สำหรับ " ครู " ไอโกะได้อ่านความหมายของคำถามของเขา แววตาหวั่นไหวไปชั่วขณะแล้วเธอตอบในการแสดงออกของบริษัท

" แน่นอน อาจเป็นอย่างที่คุณพูด ไม่ มันก็อย่างที่คุณพูด แต่ฉันแค่อยากจะเป็น ( . . . ) ชนิดของครู ผมจะเป็นนักเรียน พันธมิตร ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันได้สาบานที่จะเป็นครูแบบนั้น ดังนั้น นางุโมะคุง . . . . . . . "

ฮาจิเมะป่วยความพอใจใช่ไหม เขาเกาหัว เพราะคำตอบอย่างที่เขาคาดหวังเขาถอนหายใจในความไม่เต็มใจ เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ไอโกะ อาจารย์เป็น เขาจะมองไปที่ท้องฟ้าที่เขาคิดอะไรสักพัก เขาเอาลมหายใจลึกและไปต่อชิมิ ข้างๆ ด้วยสีหน้าที่เด็ดเดี่ยว

" ชิมิสุ คุณได้ยินฉันไหม ? ผมมีบางอย่างที่สามารถช่วยให้คุณ "

" "

" แต่ผมมีบางอย่างจะถามก่อน "
" . . . . . . . "

ได้ยินคำพูดเขาอาจจะรอดชิมิ ตอบโดยหยุดบ่นของเขาและเขาเดินตาจ้องมอง ฮาจิเมะ ในจังหวะที่ฮาจิเมะถามคำถามง่ายๆ

" . . . . . . . คุณ . . . . . . . ศัตรู ? "

ชิมิ รีบส่ายหัวโดยไม่ลังเลใด ๆ หลังจากนั้น เขาลอยยิ้มของน่าสังเวชและเริ่มที่จะร้องขอชีวิต

" ผมไม่ใช่ศัตรูของคุณ . . . . . . . ผมจะไม่ทำ . . . . . . . อะไร . . . . . . . ผมจะทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ . . . . . . . ดังนั้นช่วยฉันด้วย