4. DiscussionThe results show that

4. Discussion
The results show that there were no significant variations of
parameters with landscape position. The literature suggests that
spatial variations in enzyme activities may occur when the litter
quality and microclimate are significantly different (Mungai et al.,
2005). The non-significance of landscape effects in these soil quality
parameters may be due to lack of variation in litter quality and
quantity, micro-climate and other influencing factors. In support
of this argument, Decker et al. (1999) and Mungai et al. (2005)
reported that spatial variation occurs in long-term studies (greater
than 10 years duration). It appears that significant changes in soil
physical properties may require more time at the current study
site, which is less than 10 years old. Studies on soil organic carbon
accumulation in temperate zone alley cropping systems show
that these practices require longer time frames to detect changes in the SOC content due to colder climatic conditions and low C inputs
(Oelbermann et al., 2006a,b; Peichl et al., 2006).
One outcome of our study showed that WSA in the RC treatment
was significantly lower compared to the AgB, GB, and GP
treatments. These results are similar to previous research in which
WSA of uncultivated native prairie was 68% compared to 23% for
crop management with conventional tillage (Kremer and Li, 2003),
and WSA of 8% for crop areas and 15% for grass and agroforestry
buffers in claypan soils (Udawatta et al., 2008). Biological activities
of soil microorganisms were usually greater under perennial vegetation
than under row-crop management (Guggenberger et al.,
1999). Differences among studies could be due to soil type, soil
and crop management, vegetation, and duration of management,
which influence stability of soil aggregates. Studies by Kremer and
Li (2003) and Udawatta et al. (2008) were on Mexico silt loam
and Armstrong soils, respectively, while the current study was
conducted on Menfro soils. Although numeric values differ, the
percentages of WSA in this study follow a similar pattern; the RC
treatment had a significantly lower level compared to perennial
vegetation treatments. The bulk density for the RC treatment was
found to be 1.42 g cm−3 as compared to the average bulk density of
1.31 g cm−3 in buffers and grazing areas (Kumar et al., 2008), supporting
our results showing the highest WSA in GB and the lowest
in the RC treatment.
In this study, the perennial vegetation treatments revealed significantly
higher -glucosidase and -glucosaminidase enzyme
activities compared to RC treatment. Numerous studies including
Bandick and Dick (1999), Kremer and Li (2003), Acosta-Martinez
et al. (2003), Mungai et al. (2005), and Udawatta et al. (2009) also
reported significantly higher activities of these enzymes in perennial
vegetation areas compared to continuously cropped areas.
The higher -glucosidase and -glucosaminidase enzyme activities
in perennial vegetation treatments can be correlated with
increased organic matter accumulation and higher root activity
in these treatments compared to row-crop areas. Another factor
that may have attributed to observed differences could be the
growth rates and biomass accumulation of perennial vegetation in
these sites. For example, in central Missouri, Pallardy et al. (2003)
reported a biomass accumulation of 2.7 and 14Mgha−1 for first and
second year harvests of poplar clones (Populus deltoids and Populus
nigra Bortr. ex Marsh) which translates to 1.3 and 6.5 Mg C
ha−1 y−1, assuming 50% C in the biomass. The greater accumulation
of biomass and C in these sites may have increased WSA and
enzyme activities under perennial vegetation treatments.
Decomposition of plant and animal residues, root exudates, soil
biota and microorganisms, add soil organic molecules to the soil.
A study by Liu et al. (2005) showed that cover crops increased soil
aggregate stability. Dense roots and large root systems supply large
quantities of organic materials to soils during their growing periods
(Goodfriend et al., 2000). Other studies have indicated that root
exudation and senescence as the major source of the organic matter
(Goodfriend et al., 2000; Lu et al., 2002). Although the current study was conducted on a grazing management system, the results
are consistent and the effect of root activity on the soil carbon can
be described in a similar way. The exudates and other organic constituents
result in the production of binding agents in soils. This can
lead to greater binding within the surface soil by polysaccharides
(Degens, 1997; Haynes et al., 1991). The greater organic carbon
supplied by the roots of the perennial vegetation promote greater
microbial activity and biomass accumulation. These activities help
produce extracellular polysaccharides, which also have the capacity
to stabilize soil aggregates (Lynch and Bragg, 1985; Roberson
et al., 1995). Additionally, plant polysaccharides and fungal hyphae
associated with the perennial vegetation help form more stable
macroaggregates (Degens, 1997; Oades and Waters, 1991; Tisdall
and Oades, 1982).
Readily available substrates also contribute to greater microbial
and enzyme activity (Zablotowicz et al., 1998). Mungai et al.
(2005) found that FDA hydrolase activity was significantly higher
in tree rows compared to crop alleys for surface soil in a temperate
alley cropping practice and the differences were attributed to tree
age and soil water content. The FDA hydrolase represents a broad
spectrum of enzymes like esterases and lipases. The FDA hydrolase
activity was not significantly different among treatments in
the current study possibly due to high variability within samples.
The significant variation of -glucosidase, -glucosaminidase and
dehydrogenase enzyme activities suggests that there was a significant
difference in functional microbial diversity as these enzymes
are involved in carbon and nitrogen cycling and organic matter
decomposition (Acosta-Martinez et al., 2003; Mungai et al., 2005).
In this study, enzyme activities strongly followed the distribution
of soil carbon and nitrogen among treatments. The SOC
content was highly correlated with dehydrogenase, -glucosidase
and -glucosaminidase enzyme activities (r = 0.81, 0.94, and 0.93,
respectively; Table 5). The greater correlations between enzyme
activity and organic matter were consistent with previously published
research (Kremer and Li, 2003; Mungai et al., 2005; Myers
et al., 2001; Udawatta et al., 2008, 2009). It can be hypothesized that
perennial vegetation provided environmental conditions suitable
for greater accumulation of SOC and TN. In a recent study by Kremer
and Kussman (2011), increased total soil organic carbon and total
nitrogen in all vegetation sites were attributed to carbon additions
through rhizodeposition from roots of perennial kura clover (Trifolium
ambiguum M. Bieb.). Kumar et al. (2010) conducting a study
on the same watersheds at HARC showed that root carbon was 3%
greater in the buffers compared to rotationally grazed pastures.
Similarly, root length density was 4.5 times higher in buffer treatments
compared to grazed pasture. The available soil carbon is
likely used for plant re-growth and maintenance at a high physiological
rate due to stress imposed in a grazing system (Baron et al.,
2002). While in agroforestry and grass buffers, these areas are not
being grazed and hence there has been higher root carbon storage
in these treatments.
Soil OM, soil N and enzyme activities are greater in the surface
soil as compared to sub-surface soil and these findings agree
with published research (Shamir and Steinberger, 2007; Tangjang
et al., 2009). They attributed these differences to higher organic
matter accumulation, favorable moisture and temperature in the
surface soil as compared to sub-surface soil. In this current study,
SOC and TN contents were greater in the surface soil as compared
to the sub-surface soil. Furthermore, perennial vegetation
treatments had more SOC and TN compared with the row-crop
treatment. Differences in enzymes activities and percentage ofWSA
were minimal in RC as there is little variation of organic matter
and microbial activities in surface compared to sub-surface
soil.
Literature also suggests that management practices, tillage
operations and cropping systems affect microbial populations and
enzyme activities (Knight and Dick, 2004; Mungai et al., 2005).
Dehydrogenase has been shown to be sensitive to soil management
effects (Martens et al., 1992) and indicates activity of viable
microorganisms. Kremer and Li (2003) found significantly higher
dehydrogenase activities in native prairie vegetation but similar
activities in other agroecosystems. Similarly, a study conducted by
Acosta-Martinez et al. (2003) reported crop rotation and conservation
tillage management increased enzyme activities compared
to continuous crop cultivation. However, higher enzyme activities
are not limited to increased activity by microbial communities but
may be associated with humic compounds within the soil matrix.
Research suggests that humic extracts be responsible for as much
as 50% of the -glucosidase activity of the soil (Busto and Perez-
Mateos, 1995); additional studies have shown that -glucosidase
may be stabilized by humic or clay colloids thereby contributing to
the retention of considerable enzyme activity (Busto and Perez-
Mateos, 2000; Hayano and Katami, 1977). Based on microwave
irradiation, Knight and Dick (2004) showed that long-term management
effects on-glucosidase activity depended on the changes
in the abiontic forms of enzymes. Less disturbed soils or soils
with greater carbon inputs may improve stabilization of enzymes
within the soil matrix. Thus for our study, the treatments with
higher SOC (GP, AgB, GB) exhibited higher -glucosidase and
-glucosaminidase activities, likely due to greater potential for protecting
enzymes exposed to the soil environment during microbial

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาผลแสดงว่า มีความแตกต่างที่ไม่สำคัญของพารามิเตอร์ มีตำแหน่งแนวนอน แนะนำวรรณคดีที่รูปแบบพื้นที่ในกิจกรรมของเอนไซม์อาจเกิดขึ้นเมื่อแคร่คุณภาพและ microclimate มีแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (Mungai et al.,2005) การไม่ความสำคัญของภูมิทัศน์ลักษณะคุณภาพของดินเหล่านี้พารามิเตอร์อาจมีการขาดของความผันแปรในคุณภาพแคร่ และปริมาณ ไมโครสภาพภูมิอากาศ และปัจจัยอื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อ ในการสนับสนุนอาร์กิวเมนต์นี้ เหล็กสองชั้นและ al. (1999) และ Mungai et al. (2005)รายงานว่า การปรับเปลี่ยนพื้นที่เกิดขึ้นในการศึกษาระยะยาว (มากกว่ากว่า 10 ปีระยะเวลา) ที่สำคัญปรากฏในดินการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางกายภาพอาจต้องใช้เวลามากกว่าในการศึกษาปัจจุบันเว็บไซต์ ที่มีอายุน้อยกว่า 10 ปี การศึกษาดินอินทรีย์คาร์บอนสะสมในแถบอบอุ่น cropping ทางระบบปฏิบัติเหล่านี้จำเป็นต้องมีกรอบเวลานานเพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในเนื้อหา SOC colder เงื่อนไข climatic และอินพุต C ต่ำ(Oelbermann et al., 2006a, b Peichl และ al., 2006)หนึ่งผลการศึกษาของเราพบว่า WSA ในการบำบัดรักษาใน RCถูกมากต่ำกว่าเมื่อเทียบกับข้อตกลงทั้งหมด GB และ GPรักษา ผลลัพธ์เหล่านี้จะคล้ายกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่WSA ของทุ่งหญ้าพื้นเมือง uncultivated ได้ 68% เมื่อเทียบกับ 23% สำหรับจัดการตัด tillage ธรรมดา (Kremer และ Li, 2003),และ 8% สำหรับพื้นที่เพาะปลูกและ 15% สำหรับหญ้าและ agroforestry WSAบัฟเฟอร์ในดินเนื้อปูน claypan (Udawatta et al., 2008) กิจกรรมชีวภาพของดิน จุลินทรีย์ได้มากกว่าปกติภายใต้พืชยืนต้นกว่าภายใต้การจัดการแถวพืช (Guggenberger et al.,ปี 1999) . ความแตกต่างระหว่างการศึกษาอาจเป็น เพราะชนิดของดิน ดินและการจัดการพืช พืช และระยะเวลาของการจัดการซึ่งมีผลกระทบต่อความมั่นคงของดินเพิ่ม ศึกษา โดย Kremer และหลี่ (2003) และ Udawatta et al. (2008) มาเม็กซิโก silt loamและอาร์มสตรองดินเนื้อ ปูน ตามลำดับ ในขณะที่มีการศึกษาปัจจุบันดำเนินการในดินเนื้อปูน Menfro ถึงแม้ว่าค่าตัวเลขที่แตกต่าง การเปอร์เซ็นต์ของ WSA ในการศึกษานี้ทำตามรูปแบบที่คล้ายกัน RCรักษาได้ระดับต่ำเมื่อเทียบกับเพเรนเนียลรักษาพืช มีความหนาแน่นจำนวนมากสำหรับการรักษาใน RCต้องมี cm−3 1.42 กรัมเมื่อเทียบกับความหนาแน่นเฉลี่ยจำนวนมากของcm−3 1.31 g ในบัฟเฟอร์และพื้นที่ grazing (Kumar et al., 2008), สนับสนุนผลของเราแสดง WSA สูงสุด GB และต่ำที่สุดในการรักษาใน RCในการศึกษานี้ รักษาพืชยืนต้นที่เปิดเผยมากเอนไซม์ - glucosidase และ - glucosaminidase สูงกิจกรรมเปรียบเทียบกับการรักษาใน RC รวมถึงการศึกษามากมายBandick และดิ๊ก (1999), Kremer และ Li (2003), มาติเน่ Acostaal. ร้อยเอ็ด (2003), Mungai และ al. (2005), และ Udawatta et al. (2009) นอกจากนี้รายงานกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญของเอนไซม์เหล่านี้ในเพเรนเนียลพื้นที่พืชเปรียบเทียบอย่างต่อเนื่องเพื่อครอบตัดพื้นที่ที่สูง - glucosidase และ - glucosaminidase กิจกรรมของเอนไซม์พืชพรรณไม้ยืนต้น ได้สามารถถูก correlated รักษาด้วยสะสมเพิ่มอินทรีย์และกิจกรรมรากสูงในการรักษาเหล่านี้เปรียบเทียบกับพื้นที่เพาะปลูกแถว อีกหนึ่งปัจจัยที่อาจมีเกิดจากการสังเกตความแตกต่างอาจจะอัตราการเจริญเติบโตและสะสมในชีวมวลของพืชยืนต้นในเว็บไซต์เหล่านี้ ตัวอย่าง ในเซ็นทรัลมิสซูรี Pallardy และ al. (2003)รายงานการรวบรวมชีวมวล 2.7 และ 14Mgha−1 สำหรับ และสองปี harvests ของโคลนปอปลาร์ (Populus deltoids และ Populusnigra Bortr อดีตมาร์ช) ซึ่งแปล 1.3 และ 6.5 Mg Cha−1 y−1 สมมติว่า 50% C ในชีวมวล สะสมมากขึ้นชีวมวลและ C ในเว็บไซต์เหล่านี้อาจมีเพิ่ม WSA และกิจกรรมของเอนไซม์ภายใต้รักษาพืชยืนต้นแยกส่วนประกอบของพืชและสัตว์ตก exudates ราก ดินสิ่งและจุลินทรีย์ เพิ่มโมเลกุลอินทรีย์ดินดินการศึกษาโดยหลิว et al. (2005) แสดงให้เห็นว่า พืชครอบคลุมเพิ่มขึ้นดินความมั่นคงรวม รากหนาแน่นและขนาดใหญ่ในการจัดหาระบบรากขนาดใหญ่ปริมาณของวัสดุอินทรีย์ดินเนื้อปูนในระหว่างรอบระยะเวลาการเจริญเติบโต(Goodfriend et al., 2000) การศึกษาอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่า รากexudation และ senescence เป็นแหล่งสำคัญของอินทรีย์(Goodfriend et al., 2000 Lu et al., 2002) แม้ว่าปัจจุบันการวิจัยบนระบบจัดการ grazing ผลลัพธ์มีความสอดคล้องกันและผลของกิจกรรมรากคาร์บอนดินสามารถได้อธิบายไว้ใน การ exudates และ constituents อินทรีย์อื่น ๆผลผลิตของตัวแทนรวมในดินเนื้อปูน นี้สามารถทำให้ผูกพันมากกว่าภายในผิวดิน โดย polysaccharides(Degens, 1997 เฮย์เนส et al., 1991) คาร์บอนอินทรีย์มากกว่าโดยรากของการยืนต้นพืชส่งเสริมมากขึ้นจุลินทรีย์กิจกรรมและชีวมวลสะสม กิจกรรมเหล่านี้ช่วยผลิต extracellular polysaccharides ซึ่งยัง มีกำลังการผลิตการมุ่งผลดิน (Lynch และ Bragg, 1985 Robersonและ al., 1995) นอกจากนี้ พืช polysaccharides และ hyphae เชื้อราเกี่ยวข้องกับพืชยืนต้นช่วยแบบมีเสถียรภาพมากขึ้นmacroaggregates (Degens, 1997 Oades และน้ำ 1991 Tisdallและ Oades, 1982)พื้นผิวพร้อมร่วมมากกว่าจุลินทรีย์และเอนไซม์ (Zablotowicz et al., 1998) Mungai et al(2005) พบว่า กิจกรรม hydrolase FDA ได้อย่างมีนัยสำคัญต้นไม้แถวเปรียบเทียบกับพืชสนามสำหรับผิวดินในซึ่งปฏิบัติทาง cropping และความแตกต่างเกิดจากแผนภูมิอายุและดินน้ำเนื้อหา FDA hydrolase แทนกว้างสเปกตรัมของเอนไซม์ esterases และ lipases FDA hydrolaseกิจกรรมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาในการศึกษาปัจจุบันอาจเป็น เพราะมีความแปรผันสูงภายในตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของ - glucosidase, - glucosaminidase และกิจกรรมของเอนไซม์ dehydrogenase แนะนำว่า มีความสำคัญความแตกต่างในความหลากหลายทางชีวภาพจุลินทรีย์ทำงานเป็นเอนไซม์เหล่านี้มีส่วนร่วมในคาร์บอนและไนโตรเจนเรื่องขี่จักรยาน และอินทรีย์แยกส่วนประกอบ (Acosta เบรัท et al., 2003 Mungai et al., 2005)ในการศึกษานี้ กิจกรรมของเอนไซม์อย่างยิ่งตามการกระจายดินคาร์บอนและไนโตรเจนระหว่างรักษา SOCเนื้อหาสูง correlated กับ dehydrogenase, - glucosidaseและกิจกรรมของเอนไซม์ - glucosaminidase (r = 0.81, 0.94 และ 0.93ตามลำดับ ตาราง 5) ความสัมพันธ์มากกว่าระหว่างเอนไซม์กิจกรรมและอินทรีย์สอดคล้องกับประกาศก่อนหน้านี้วิจัย (Kremer และ Li, 2003 Mungai et al., 2005 ไมเยอร์และ al., 2001 Udawatta et al., 2008, 2009) สามารถตั้งสมมติฐานที่ว่าพืชยืนต้นที่มีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมการสะสมมากขึ้นของ SOC และ TN. ในการศึกษาล่าสุดโดย Kremerและ Kussman (2011), เพิ่มคาร์บอนอินทรีย์ของดินทั้งหมดและรวมไนโตรเจนในไซต์ทั้งหมดที่พืชถูกบันทึกเพิ่มเติมคาร์บอนผ่าน rhizodeposition จากรากของโคลเวอร์รายืนต้น (Trifoliumambiguum Bieb เมตร) Kumar et al. (2010) ดำเนินการศึกษาในรูปธรรมเดียวกันที่แสดงให้เห็นว่าราก HARC คาร์บอนได้ 3%มากกว่าในบัฟเฟอร์ที่เปรียบเทียบกับ rotationally grazed pasturesในทำนองเดียวกัน รากความยาวความหนาแน่นสูง 4.5 ครั้งในการรักษาบัฟเฟอร์เมื่อเทียบกับพาสเจอร์ grazed เขม่าดินว่างlikely used for plant re-growth and maintenance at a high physiologicalrate due to stress imposed in a grazing system (Baron et al.,2002). While in agroforestry and grass buffers, these areas are notbeing grazed and hence there has been higher root carbon storagein these treatments.Soil OM, soil N and enzyme activities are greater in the surfacesoil as compared to sub-surface soil and these findings agreewith published research (Shamir and Steinberger, 2007; Tangjanget al., 2009). They attributed these differences to higher organicmatter accumulation, favorable moisture and temperature in thesurface soil as compared to sub-surface soil. In this current study,SOC and TN contents were greater in the surface soil as comparedto the sub-surface soil. Furthermore, perennial vegetationtreatments had more SOC and TN compared with the row-croptreatment. Differences in enzymes activities and percentage ofWSAwere minimal in RC as there is little variation of organic matterand microbial activities in surface compared to sub-surfacesoil.Literature also suggests that management practices, tillageoperations and cropping systems affect microbial populations andenzyme activities (Knight and Dick, 2004; Mungai et al., 2005).Dehydrogenase has been shown to be sensitive to soil managementeffects (Martens et al., 1992) and indicates activity of viablemicroorganisms. Kremer and Li (2003) found significantly higherกิจกรรม dehydrogenase ในพืชพรรณเป็นทุ่งหญ้าแต่คล้ายกันกิจกรรมใน agroecosystems อื่น ๆ ในทำนองเดียวกัน การศึกษาดำเนินการโดยมาติเน่ Acosta et al. (2003) รายงานปลูกพืชหมุนเวียนและการอนุรักษ์จัดการ tillage เพิ่มกิจกรรมของเอนไซม์เปรียบเทียบการเพาะปลูกพืชต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม กิจกรรมของเอนไซม์สูงขึ้นไม่จำกัดการเพิ่มกิจกรรม โดยชุมชนจุลินทรีย์ แต่อาจเกี่ยวข้องกับสารฮิวมิคในดินเมตริกซ์งานวิจัยแนะนำว่า สารสกัดฮิวมิคจะชอบมากเป็น 50% ของกิจกรรม - glucosidase ของดิน (Busto และเปเรซ-Mateos, 1995); ศึกษาเพิ่มเติมได้แสดงที่ glucosidase-อาจเสถียร โดยฮิวมิค หรือคอลลอยด์ดินจึงเอื้อต่อการการเก็บรักษาเอนไซม์ที่มาก (Busto และเปเรซ-Mateos, 2000 Hayano ก Katami, 1977) ใช้ไมโครเวฟวิธีการฉายรังสี อัศวินและดิ๊ก (2004) แสดงให้เห็นว่าการจัดการระยะยาวผล - glucosidase กิจกรรมขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบ abiontic ของเอนไซม์ ไม่มีรบกวนดินเนื้อปูนหรือดินเนื้อปูนมีคาร์บอนมากกว่า ปัจจัยการผลิตอาจปรับปรุงเสถียรภาพของเอนไซม์ภายในเมทริกซ์ดิน ดังการศึกษาของเรา การรักษาด้วยSOC สูง (GP, AgB, GB) สูง - glucosidase ที่จัดแสดง และกิจกรรม - glucosaminidase อาจเนื่องจากมีศักยภาพมากสำหรับปกป้องสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมดินระหว่างจุลินทรีย์เอนไซม์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การอภิปรายผลการศึกษาพบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญของพารามิเตอร์กับตำแหน่งแนวนอน วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ในการจัดกิจกรรมของเอนไซม์อาจเกิดขึ้นเมื่อครอกที่มีคุณภาพและปากน้ำอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกัน(Mungai et al., 2005) ไม่ใช่ความสำคัญของผลกระทบภูมิทัศน์ในคุณภาพดินเหล่านี้พารามิเตอร์อาจจะเกิดจากการขาดการเปลี่ยนแปลงในครอกที่มีคุณภาพและปริมาณไมโครสภาพภูมิอากาศและปัจจัยที่มีอิทธิพลอื่นๆ ในการสนับสนุนของการโต้แย้งนี้ฉูดฉาด et al, (1999) และ Mungai et al, (2005) รายงานว่าการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในเชิงพื้นที่การศึกษาระยะยาว(สูงกว่าระยะเวลา 10 ปี) ปรากฏว่าการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในดินคุณสมบัติทางกายภาพอาจจะต้องใช้เวลามากขึ้นในการศึกษาในปัจจุบันเว็บไซต์ซึ่งเป็นน้อยกว่า10 ปี การศึกษาเกี่ยวกับดินอินทรีย์คาร์บอนที่สะสมในระบบการปลูกพืชซอยเขตอบอุ่นแสดงว่าการปฏิบัติเหล่านี้ต้องใช้กรอบเวลานานในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาSOC เนื่องจากสภาพภูมิอากาศที่หนาวเย็นและปัจจัยการผลิตที่ต่ำ C (Oelbermann, et al, 2006a, ข. Peichl et al, 2006). หนึ่งผลที่ได้จากการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่า WSA ในการรักษา RC ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ AGB, GB, GP และการรักษา ผลลัพธ์เหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับการวิจัยก่อนหน้านี้ในที่WSA ของทุ่งหญ้าพื้นเมืองรกร้างได้ 68% เมื่อเทียบกับ 23% สำหรับการจัดการพืชกับดินแบบธรรมดา(Kremer และหลี่, 2003), และ WSA 8% สำหรับพื้นที่เพาะปลูกและ 15% สำหรับหญ้าและวนเกษตรบัฟเฟอร์ในดิน claypan (Udawatta et al., 2008) ฤทธิ์ทางชีวภาพของจุลินทรีย์ดินมักจะมีมากขึ้นภายใต้พืชยืนต้นกว่าภายใต้การบริหารแถวพืช(Guggenberger et al., 1999) ความแตกต่างระหว่างการศึกษาอาจเป็นเพราะชนิดของดินดินและการจัดการการเพาะปลูกพืชและระยะเวลาของการบริหารจัดการที่มีอิทธิพลต่อความมั่นคงของมวลดิน การศึกษาโดย Kremer และหลี่(2003) และ Udawatta et al, (2008) อยู่ในดินตะกอนเม็กซิโกและดินอาร์มสตรองตามลำดับในขณะที่การศึกษาในปัจจุบันได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับดินMenfro แม้ว่าค่าตัวเลขที่แตกต่างกันที่ร้อยละของ WSA ในการศึกษาครั้งนี้เป็นไปตามรูปแบบที่คล้ายกัน ตอบแทนการรักษามีระดับที่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับไม้ยืนต้นการรักษาพืช ความหนาแน่นของจำนวนมากสำหรับการรักษา RC ถูกพบว่ามี1.42 กรัมซม-3 เมื่อเทียบกับความหนาแน่นเฉลี่ย1.31 กรัมซม-3 ในบัฟเฟอร์และพื้นที่ทุ่งเลี้ยงสัตว์ (Kumar et al., 2008) การสนับสนุนผลของเราแสดงให้เห็นถึงWSA สูงสุด ใน GB และต่ำสุดในการรักษาRC. ในการศึกษานี้การรักษาพืชยืนต้นเปิดเผยอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น? -glucosidase และ? เอนไซม์ -glucosaminidase กิจกรรมเมื่อเทียบกับการรักษา RC การศึกษาจำนวนมากรวมทั้งBandick และดิ๊ก (1999), Kremer และหลี่ (2003), มาร์ติคอสต้า-et al, (2003), Mungai et al, (2005) และ Udawatta et al, (2009) นอกจากนี้ยังมีรายงานการจัดกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นของเอนไซม์เหล่านี้ในยืนต้นพื้นที่เมื่อเทียบกับพืชตัดต่อเนื่องพื้นที่. สูงกว่า? -glucosidase และ? เอนไซม์ -glucosaminidase ในการรักษาพืชยืนต้นสามารถมีความสัมพันธ์กับการสะสมสารอินทรีย์ที่เพิ่มขึ้นและกิจกรรมรากสูงเหล่านี้เมื่อเทียบกับการรักษาแถวพืชพื้นที่ ปัจจัยอีกประการหนึ่งที่อาจมีความแตกต่างกันประกอบกับการสังเกตอาจจะเป็นอัตราการเจริญเติบโตและการสะสมมวลชีวภาพของพืชยืนต้นในเว็บไซต์เหล่านี้ ยกตัวอย่างเช่นในภาคกลางของรัฐมิสซูรี่ Pallardy et al, (2003) รายงานการสะสมมวลชีวภาพของ 2.7 และ 14Mgha-1 เป็นครั้งแรกและเก็บเกี่ยวในปีที่สองของโคลนต้นไม้ชนิดหนึ่ง(deltoids Populus และ Populus นิโกร Bortr. อดีตมาร์ช) ซึ่งแปลเป็น 1.3 และ 6.5 มิลลิกรัม C ฮ่า-1 y ที่ 1 สมมติว่า 50 % ซีในชีวมวล การสะสมมากขึ้นของชีวมวลและ C ในเว็บไซต์เหล่านี้อาจจะเพิ่มขึ้น WSA และเอนไซม์ภายใต้การรักษาพืชยืนต้น. สลายตัวของพืชและสารตกค้างสัตว์ exudates รากดินสิ่งมีชีวิตและจุลินทรีย์เพิ่มโมเลกุลของสารอินทรีย์ในดินดิน. การศึกษาโดยหลิวและ อัล (2005) แสดงให้เห็นว่าพืชคลุมดินที่เพิ่มขึ้นความมั่นคงโดยรวม รากหนาแน่นและมีระบบรากที่มีขนาดใหญ่จัดหาขนาดใหญ่ปริมาณของวัสดุอินทรีย์เพื่อดินในช่วงระยะเวลาของพวกเขาเติบโต(Goodfriend et al., 2000) การศึกษาอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่ารากexudation และชราภาพเป็นแหล่งสำคัญของสารอินทรีย์(Goodfriend et al, 2000;.. ลู, et al, 2002) แม้ว่าการศึกษาในปัจจุบันได้ดำเนินการในระบบการจัดการหญ้าผลลัพธ์ที่มีความสอดคล้องกันและผลกระทบของกิจกรรมในดินที่รากคาร์บอนที่สามารถอธิบายในลักษณะที่คล้ายกัน exudates และองค์ประกอบอินทรีย์อื่น ๆส่งผลให้การผลิตของตัวแทนที่มีผลผูกพันในดิน นี้สามารถนำไปสู่การมีผลผูกพันมากขึ้นภายในผิวดินโดย polysaccharides (degens 1997. เฮย์เนส, et al, 1991) คาร์บอนอินทรีย์มากขึ้นจัดทำโดยรากของพืชยืนต้นมากขึ้นส่งเสริมกิจกรรมของจุลินทรีย์และการสะสมพลังงานชีวมวล กิจกรรมเหล่านี้จะช่วยผลิต polysaccharides extracellular ซึ่งยังมีความสามารถที่จะรักษาเสถียรภาพของมวลดิน(ลินช์และแบร็ก 1985; Roberson., et al, 1995) นอกจากนี้ polysaccharides พืชและเส้นใยของเชื้อราที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบความช่วยเหลือพืชยืนต้นมีเสถียรภาพมากขึ้นmacroaggregates (degens, 1997; Oades และ Waters, 1991; Tisdall และ Oades, 1982). ซึมพื้นผิวนอกจากนี้ยังมีส่วนร่วมในการจุลินทรีย์มากขึ้นและกิจกรรมของเอนไซม์ (Zablotowicz et al, ., 1998) Mungai et al. (2005) พบว่าองค์การอาหารและยา hydrolase กิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในแถวต้นเมื่อเทียบกับตรอกซอกซอยพืชดินพื้นผิวพอสมควรในการปฏิบัติซอยปลูกพืชและความแตกต่างประกอบกับต้นไม้อายุและปริมาณน้ำในดิน hydrolase องค์การอาหารและยาหมายถึงในวงกว้างสเปกตรัมของเอนไซม์เช่นesterases และไลเปส องค์การอาหารและยา hydrolase กิจกรรมไม่แตกต่างกันในหมู่การรักษาในการศึกษาในปัจจุบันอาจจะเป็นเพราะความแปรปรวนสูงภายในตัวอย่าง. การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญหรือไม่ -glucosidase? -glucosaminidase และเอนไซม์dehydrogenase แสดงให้เห็นว่ามีความหมายแตกต่างกันในความหลากหลายของจุลินทรีย์ทำงานเช่นนี้เอนไซม์ที่มีส่วนร่วมในการขี่จักรยานคาร์บอนและไนโตรเจนและสารอินทรีย์สลายตัว. (มาร์ติคอสต้า-et al, 2003;.. Mungai et al, 2005) ในการศึกษานี้เอนไซม์อย่างมากตามการกระจายของดินคาร์บอนและไนโตรเจนในหมู่การรักษา SOC? เนื้อหามีความสัมพันธ์อย่างมากกับ dehydrogenase, -glucosidase และกิจกรรมของเอนไซม์ -glucosaminidase (r = 0.81, 0.94 และ 0.93? ตามลำดับตารางที่ 5) ความสัมพันธ์มากขึ้นระหว่างเอนไซม์กิจกรรมและสารอินทรีย์ที่มีความสอดคล้องกับการตีพิมพ์งานวิจัย(Kremer และหลี่ 2003; Mungai et al, 2005;. ไมเออร์, et al, 2001;. Udawatta, et al, 2008, 2009). ก็สามารถที่จะตั้งสมมติฐานว่าพืชยืนต้นให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการสะสมมากขึ้นของSOC และเทนเนสซี ในการศึกษาล่าสุดโดย Kremer และ Kussman (2011) เพิ่มขึ้นรวมดินอินทรีย์คาร์บอนและรวมไนโตรเจนในเว็บไซต์พันธุ์ไม้ทั้งหมดถูกนำมาประกอบกับการเพิ่มคาร์บอนผ่านrhizodeposition จากรากของไม้ยืนต้นจำพวกถั่ว kura (Trifolium ambiguum Bieb เอ็ม.) มาร์ตอัล (2010) การดำเนินการศึกษาในแหล่งต้นน้ำเดียวกันในharc แสดงให้เห็นว่าคาร์บอนราก 3% มากขึ้นในบัฟเฟอร์เมื่อเทียบกับทุ่งหญ้า Grazed rotationally. ในทำนองเดียวกันความหนาแน่นของความยาวรากเป็น 4.5 เท่าสูงขึ้นในการรักษาบัฟเฟอร์เมื่อเทียบกับทุ่งหญ้ากินหญ้า คาร์บอนในดินที่มีอยู่จะถูกใช้สำหรับพืชมีแนวโน้มเรื่องการเจริญเติบโตและการบำรุงรักษาที่สูงทางสรีรวิทยาอัตราเนื่องจากความเครียดในการกำหนดระบบการแทะเล็ม(บารอน et al., 2002) ขณะที่อยู่ในบัฟเฟอร์วนเกษตรและหญ้าพื้นที่เหล่านี้จะไม่ถูกกินหญ้าและด้วยเหตุนี้ได้มีการจัดเก็บคาร์บอนรากที่สูงขึ้นในการรักษาเหล่านี้. ดิน OM ดิน n และเอนไซม์ที่มีมากขึ้นในพื้นผิวดินเมื่อเทียบกับดินย่อยพื้นผิวและการค้นพบนี้เห็นด้วยกับการวิจัยที่ตีพิมพ์ (มิร์และ Steinberger 2007; Tangjang. et al, 2009) พวกเขาแตกต่างเหล่านี้มาประกอบการที่สูงขึ้นอินทรีย์สะสมเรื่องความชื้นและอุณหภูมิที่ดีในผิวดินเมื่อเทียบกับดินย่อยพื้นผิว ในการนี้การศึกษาในปัจจุบัน, SOC และเนื้อหาเทนเนสซีมีมากขึ้นในผิวดินเมื่อเทียบกับดินย่อยพื้นผิว นอกจากนี้พืชยืนต้นการรักษามีมากขึ้นและ SOC เทนเนสซีเมื่อเทียบกับแถวพืชรักษา ความแตกต่างในกิจกรรมของเอนไซม์และร้อยละ ofWSA ได้น้อยที่สุดใน RC ที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของสารอินทรีย์และกิจกรรมของจุลินทรีย์ในพื้นผิวเมื่อเทียบกับการย่อยพื้นผิวดิน. วรรณคดีนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการจัดการ, ดินแบบการดำเนินงานและระบบการปลูกพืชส่งผลกระทบต่อประชากรจุลินทรีย์และเอนไซม์( อัศวินและดิ๊ก 2004.. Mungai et al, 2005) ไฮโดรจีได้รับการแสดงที่จะมีความไวต่อการจัดการดินผลกระทบ (Martens, et al, 1992) และแสดงให้เห็นการทำงานของที่ทำงานได้. จุลินทรีย์ Kremer และหลี่ (2003) พบว่าสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกิจกรรมdehydrogenase ในทุ่งหญ้าพืชพื้นเมืองที่คล้ายกัน แต่กิจกรรมในagroecosystems อื่น ๆ ในทำนองเดียวกันการศึกษาที่จัดทำโดยAcosta-ร์ติเนซและอัล (2003) รายงานการปลูกพืชหมุนเวียนและการอนุรักษ์การจัดการดินแบบเอนไซม์เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับการเพาะปลูกอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามการทำงานของเอนไซม์ที่สูงขึ้นไม่ จำกัด เฉพาะกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นโดยกลุ่มจุลินทรีย์ แต่อาจจะเกี่ยวข้องกับสารฮิวมิกภายในเมทริกซ์ดิน. การวิจัยแสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากฮิวมิกเป็นผู้รับผิดชอบให้มากถึง 50% ของ? กิจกรรม -glucosidase ของดิน (Busto และ Perez- Mateos, 1995); ศึกษาเพิ่มเติมได้แสดงให้เห็นว่า -glucosidase? อาจจะมีเสถียรภาพโดยคอลลอยด์ฮิวมิกหรือดินจึงเอื้อต่อการเก็บรักษาเอนไซม์มาก (ที่ Busto และ Perez- Mateos 2000; Hayano และ Katami, 1977) ขึ้นอยู่กับไมโครเวฟรังสีอัศวินและดิ๊ก (2004) แสดงให้เห็นว่าการจัดการในระยะยาวผลกระทบต่อ? กิจกรรม -glucosidase ขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบabiontic ของเอนไซม์ ดินที่ถูกรบกวนน้อยลงหรือดินที่มีปัจจัยการผลิตมากขึ้นคาร์บอนอาจปรับปรุงการรักษาเสถียรภาพของเอนไซม์ภายในเมทริกซ์ดิน ดังนั้นสำหรับการศึกษาของเราที่มีการรักษาSOC สูงกว่า (จีพีเอจี, GB) จัดแสดงที่สูงขึ้น? -glucosidase และ? กิจกรรม -glucosaminidase, น่าจะเกิดจากมีศักยภาพมากขึ้นในการป้องกันการสัมผัสกับสภาพแวดล้อมเอนไซม์ดินระหว่างจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของค่า
ตำแหน่งแนวนอน วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่ารูปแบบกิจกรรมเอนไซม์
พื้นที่อาจเกิดขึ้นเมื่อคุณภาพและแคร่
จุลภูมิอากาศมีความแตกต่างกัน ( มุงไก
et al . , 2005 ) ไม่ใช่ความสำคัญของภูมิทัศน์ในลักษณะเหล่านี้ คุณภาพดิน
พารามิเตอร์ที่อาจจะเกิดจากการขาดการเปลี่ยนแปลงในคุณภาพและปริมาณขยะ
บรรยากาศไมโครและอื่น ๆ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ . ในการสนับสนุน
ของอาร์กิวเมนต์นี้ เด็คเกอร์ et al . ( 1999 ) และมุงไก et al . ( 2005 ) รายงานว่า เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิง
( ระยะเวลาในการศึกษาระยะยาวมากขึ้น
กว่า 10 ปี ) ปรากฏว่าการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในคุณสมบัติทางกายภาพของดิน

อาจต้องใช้เวลาในการศึกษาปัจจุบันเว็บไซต์ ซึ่งไม่น้อยกว่า 10 ปี การศึกษาในดินอินทรีย์คาร์บอน
สะสมในระบบการปลูกพืชเขตหนาว ตรอกโชว์
ว่าพฤติกรรมเหล่านี้ต้องใช้กรอบเวลานานเพื่อตรวจหาการเปลี่ยนแปลงในเนื้อหารายวิชา เนื่องจากสภาพภูมิอากาศที่เย็นและต่ำ C กระผม
( oelbermann et al . , 2006a , B ; peichl et al . , 2006 ) .
หนึ่งผลการศึกษาของเราแสดง ที่ตัวแทนในการรักษา
RCลดลงเมื่อเทียบกับ AGB , GB , และ GP
บําบัด ผลลัพธ์เหล่านี้จะคล้ายกับก่อนหน้างานวิจัยที่
ตัวแทนของทุ่งหญ้าพื้นเมืองที่ขาดการบำรุงเป็น 68% เมื่อเทียบกับร้อยละ 23 สำหรับการจัดการพืชที่มีการไถพรวนปกติ ( ครีเมอร์ และ ลี , 2003 ) ,
8 % สำหรับตัวแทนและพื้นที่การเพาะปลูกและ 15% สำหรับหญ้าและบัฟเฟอร์ของ
ในดิน claypan ( udawatta et al . , 2008 ) กิจกรรมทางชีวภาพ
ของจุลินทรีย์ในดินปกติมากขึ้นภายใต้ ไม้ยืนต้น พืช
กว่าภายใต้การจัดการพืชแถว ( guggenberger et al . ,
1999 ) ความแตกต่างระหว่างการศึกษาอาจเป็นเพราะชนิดของดินและพืช
การจัดการพืช และระยะเวลาในการจัดการ ซึ่งมีผลต่อเสถียรภาพของมวลดิน
. การศึกษาโดยครีเมอร์และ
ลี ( 2003 ) และ udawatta et al . ( 2008 ) ในเม็กซิโก ตะกอนร่วน
อาร์มสตรอง และดิน ตามลำดับ ในขณะที่การศึกษาปัจจุบันเป็นเนินดิน menfro
. แม้ว่าตัวเลขค่าแตกต่างกัน ,
1 ตัวแทนในการศึกษาตามรูปแบบคล้ายกัน ; การรักษา RC
มีระดับต่ำกว่าเมื่อเทียบกับการรักษาพันธุ์ไม้ยืนต้น

ความหนาแน่นในการรักษา RC คือ
พบเป็น 1.42 กรัม cm − 3 เมื่อเทียบกับความหนาแน่นเฉลี่ย
131 กรัม cm − 3 ในบัฟเฟอร์และทุ่งเลี้ยงสัตว์พื้นที่ ( Kumar et al . , 2008 ) , สนับสนุน
ของเราผลลัพธ์แสดงตัวแทนสูงสุดใน GB และถูกที่สุดในการรักษา

RC ในการศึกษาวิทยาการพืชยืนต้นพบอย่างมีนัยสำคัญที่สูง 
ใน  - glucosaminidase และกิจกรรมเอนไซม์
เมื่อเทียบกับการรักษา RC การศึกษามากมายรวมทั้ง
bandick และกระเจี๊ยว ( 1999 ) , ครีเมอร์และ Li ( 2003 )อคอสต้า มาร์ติเนซ
et al . ( 2003 ) , มุงไก et al . ( 2005 ) และ udawatta et al . ( 2009 ) ยังสูงกว่า
รายงานกิจกรรมของเอนไซม์เหล่านี้ ในด้านพืชไม้ยืนต้น
เปรียบเทียบอย่างต่อเนื่องเพื่อตัดพื้นที่ .
สูงกว่าใน   และกิจกรรมเอนไซม์ในการรักษาพันธุ์ไม้ยืนต้น glucosaminidase

สามารถมีความสัมพันธ์กับ