saline effluents, the biological tr

saline effluents, the biological treatment assays have been
rare. Rovirosa et al. (2004) were interested in the anaerobic
digestion of a piggery effluent diluted in a saline synthetic
water (15 g l
1 of salt), using a lab-scale down-flow anaerobic
fixed-bed reactor (DFAFBR). The COD removal efficiency
exceeded 90% for a hydraulic retention time (HRT) of 96 h
and 68% for a HRT of 12 h. Finally, Lefebvre et al. (2006b)
studied the anaerobic digestion of tannery soak liquor using
UASB and reported that proper performance was limited to
very low organic loads, which limited the applicability of such
a process.
3.4. Combined anaerobic/aerobic treatment of saline
wastewater for nutrient (COD, N, P) removal
Because both anaerobic and aerobic treatment of saline
effluents have given only moderate performance on COD
removal, the combination of these two modes of treatment
has obviously been considered, with an aim to improve the
performance of the overall treatment process. Panswad and
Anan (1999) thus obtained COD removal efficiency close to
71% by applying an anaerobic/anoxic/aerobic process to a
synthetic effluent containing 3% of salt, provided that the
inoculum was first acclimatised to high salinity. More
recently, Lefebvre et al. (2006b) treated a tannery wastewater
and showed that the combination of UASB with an activated
sludge post-treatment enhanced the performance of the
overall wastewater treatment process and the COD removal
efficiency of the combined anaerobic/aerobic treatment
system reached 96%. Belkin et al. (1993) explained that a long
anaerobic residence time actually contributes to the degradation
of organic matter, to the reduction of toxicity and to the
equalisation of influent variations. Hence, an anaerobic stage
preceding the aerobic one permits to lower the load to which
the aerobic stage is exposed afterwards, which enables lower
aerobic installation and operating costs.
In addition to the removal of carbonaceous pollution, the
combination of anaerobic/aerobic processes made it possible
to address biological nitrogen and phosphorus removal from
saline wastewater. Uygur and Kargi operated a SBR with
alternating anaerobic, oxic, anoxic and oxic phases at various
salt concentrations (0–6% of NaCl) in order to determine the
NaCl-induced inhibition on the removal of nitrogen and
phosphorus in a synthetic effluent (Uygur and Kargi, 2004).
They observed that the removal efficiency of COD, N-NH4 and
P-PO4
3
decreased when the NaCl concentration increased.
The COD removal efficiency fell from 96% to 32% when
salinity increased from 0% to 6% and, simultaneously, the
removal of N-NH4 and P-PO4
3
decreased from 96% to 39% and
from 84% to 22%, respectively. The addition of a Halobacter
strain then made it possible to improve considerably the
performance of the process, particularly at salinities higher
than 2% (Kargi and Uygur, 2005). At a salinity of 5%, the COD,
N-NH4 and P-PO4
3
removal efficiencies thus reached 73%, 51%
and 31%, respectively, compared to 47%, 36% and 21% without
the addition of Halobacter

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

saline effluents, assays ชีวภาพบำบัดได้หายาก Rovirosa et al. (2004) มีความสนใจในการไม่ใช้ออกซิเจนการย่อยอาหารของน้ำ piggery ที่ผสมในหนังสังเคราะห์ salineเป็นเครื่องชั่งห้องแล็บลงไหลไม่ใช้ใช้น้ำ (15 g l 1 เกลือ),เครื่องปฏิกรณ์เบด- (DFAFBR) ประสิทธิภาพการกำจัด CODเกิน 90% เวลารักษาไฮดรอลิก (HRT) 96 hและ 68% HRT ของ 12 h Et Lefebvre al. (2006b) สุดท้ายศึกษาการย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจน tannery แช่เหล้าใช้UASB และรายงานว่า ประสิทธิภาพการทำงานที่เหมาะสมไม่จำกัดต่ำมากอินทรีย์โหลด ซึ่งจำกัดความเกี่ยวข้องของผลกระบวนการ3.4 การรวมรวมชนิดไร้อากาศ/บำบัดน้ำเกลือน้ำเสียการกำจัดสารอาหาร (COD, N, P)เนื่องจากรักษาไม่ใช้ออกซิเจน และแอโรบิกน้ำเกลือeffluents ให้ประสิทธิภาพปานกลางเท่ากับ CODกำจัด การรวมกันของวิธีการรักษาเหล่านี้สองได้อย่างชัดเจนการพิจารณา มีเป้าหมายเพื่อปรับปรุงการประสิทธิภาพของกระบวนการรักษาโดยรวม Panswad และอนัน (1999) จึงได้รับประสิทธิภาพกำจัด COD ใกล้เคียงกับ71% โดยใช้กระบวนการไม่ใช้ ออกซิเจน/anoxic/เต้น แอโรบิกเพื่อเป็นน้ำสังเคราะห์ประกอบด้วย 3% เกลือ ได้จัดให้มีการinoculum ถูกแรก acclimatised จะเค็มสูง เพิ่มเติมล่าสุด al. et Lefebvre (2006b) ถือว่าเสีย tanneryและชี้ให้เห็นว่าชุดของ UASB ด้วยการเปิดใช้งานหลังการบำบัดโคลนเพิ่มประสิทธิภาพของการกระบวนการบำบัดน้ำเสียรวมและการกำจัด CODประสิทธิภาพของการรักษาที่ไม่ใช้ออกซิเจน/แอโรบิกรวมระบบถึง 96% Belkin et al. (1993) อธิบายว่า ยาวเรสซิเดนซ์ไม่ใช้เวลาจริงสนับสนุนการย่อยสลายอินทรีย์ การลดความเป็นพิษ และการequalisation ของรูป influent ดังนั้น ขั้นตอนไม่ใช้ออกซิเจนอนุญาตให้ก่อนหนึ่งเต้นแอโรบิกลดโหลดที่ขั้นตอนแอโรบิกจะถูกเปิดเผยภายหลัง ซึ่งช่วยให้ลดลงแอโรบิกการติดตั้งและค่าใช้จ่ายนอกจากการกำจัดมลพิษ carbonaceous การชุดของกระบวนการไม่ใช้ออกซิเจน/แอโรบิกทำการไนโตรเจนทางชีวภาพและการกำจัดฟอสฟอรัสจากน้ำ saline Uygur และ Kargi SBR มีดำเนินสลับไม่ใช้ออกซิเจน oxic, anoxic และ oxic ระยะที่ต่าง ๆเกลือความเข้มข้น (0 – 6% NaCl) เพื่อกำหนดยับยั้งเกิด NaCl ในการกำจัดไนโตรเจน และฟอสฟอรัสในน้ำทิ้งที่สังเคราะห์ (Uygur และ Kargi, 2004)พวกเขาสังเกตที่ประสิทธิภาพกำจัด COD, N NH4 และP-PO43 ลดลงเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของ NaClประสิทธิภาพการกำจัด COD ลดลงจาก 96% 32% เมื่อเค็มที่เพิ่มขึ้นจาก 0% ถึง 6% และ พร้อม กัน การเอา N NH4 และ P-PO43 ลดลงจาก 96% 39% และจาก 84% เป็น 22% ตามลำดับ การเพิ่ม Halobacterต้องใช้แล้วทำการปรับปรุงอย่างมากประสิทธิภาพของกระบวนการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สูง salinitiesกว่า 2% (Kargi และ Uygur, 2005) ที่เค็ม 5%, CODN-NH4 และ P-PO43 เอาประสิทธิภาพจึงถึง 73%, 51%31% ตามลำดับ เปรียบเทียบกับ 47%, 36% และ 21% โดยส่วนเพิ่มเติมของ Halobacter

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำทิ้งน้ำเกลือที่ตรวจรักษาทางชีวภาพได้รับที่หายาก
Rovirosa et al, (2004)
มีความสนใจในแบบไม่ใช้ออกซิเจนในการย่อยอาหารของน้ำทิ้งหมูเจือจางในสังเคราะห์น้ำเกลือน้ำ
(15 GL 1 ของเกลือ)
โดยใช้ห้องปฏิบัติการระดับลงการไหลแบบไม่ใช้ออกซิเจนคงเตียงเครื่องปฏิกรณ์(DFAFBR) ประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีเกิน 90% เป็นเวลาเก็บกัก (HRT) 96 ชั่วโมงและ68% สำหรับระยะเวลาเก็บกัก 12 ชั่วโมง ในที่สุดบวรีเอตอัล (2006b) การศึกษาแบบไม่ใช้ออกซิเจนในการย่อยอาหารของโรงฟอกหนังแช่เหล้าใช้UASB และมีรายงานว่าผลการดำเนินงานที่เหมาะสมถูก จำกัด ให้โหลดอินทรีย์ที่ต่ำมากซึ่งจำกัด การบังคับใช้ดังกล่าวกระบวนการ. 3.4 รวมแบบไม่ใช้ออกซิเจน / รักษาแอโรบิกน้ำเกลือน้ำเสียสารอาหาร(COD, N, P) กำจัดเพราะทั้งสองแบบไม่ใช้ออกซิเจนและการรักษาแอโรบิกน้ำเกลือน้ำทิ้งได้ให้เฉพาะผลการดำเนินงานในระดับปานกลางในCOD กำจัดรวมกันของทั้งสองโหมดของการรักษาที่ได้รับการเห็นได้ชัดว่าการพิจารณาด้วยจุดมุ่งหมายในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของกระบวนการบำบัดโดยรวม พรรณสวัสดิ์และอนันต์ (1999) จึงได้ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดีใกล้เคียงกับ 71% โดยการประยุกต์ใช้แบบไม่ใช้ออกซิเจน / กระบวนการซิก / แอโรบิกให้กับน้ำเสียสังเคราะห์ที่มี3% ของเกลือโดยมีเงื่อนไขว่าเชื้อได้acclimatised แรกที่จะมีความเค็มสูง อื่น ๆเมื่อเร็ว ๆ นี้บวรีเอตอัล (2006b) ได้รับการรักษาบำบัดน้ำเสียโรงฟอกหนังและแสดงให้เห็นว่าการรวมกันของเอเอสบีที่มีการเปิดใช้งานตะกอนหลังการรักษาเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการบำบัดน้ำเสียโดยรวมและการกำจัดซีโอดีประสิทธิภาพของการทำงานร่วมกันแบบไม่ใช้ออกซิเจน/ รักษาแอโรบิกระบบถึง96% Belkin et al, (1993) อธิบายว่าเป็นเวลานานเวลาที่อยู่อาศัยจริงแบบไม่ใช้ออกซิเจนในการย่อยสลายก่อของสารอินทรีย์, การลดลงของความเป็นพิษและไปที่เท่าเทียมกันของรูปแบบอิทธิพล ดังนั้นขั้นตอนที่ไม่ใช้ออกซิเจนก่อนใบอนุญาตหนึ่งแอโรบิกเพื่อลดภาระที่ขั้นตอนแอโรบิกได้รับการเปิดเผยในภายหลังซึ่งจะช่วยให้ต่ำติดตั้งแอโรบิกและค่าใช้จ่ายในการดำเนินงาน. นอกจากนี้ในการกำจัดของมลพิษคาร์บอนที่รวมกันของการใช้ออกซิเจน / กระบวนการแอโรบิกที่ทำให้มัน เป็นไปได้ที่จะอยู่ไนโตรเจนทางชีวภาพและการกำจัดฟอสฟอรัสจากน้ำเสียน้ำเกลือ Uygur และ Kargi ดำเนิน SBR กับสลับแบบไม่ใช้ออกซิเจนออกซิกขั้นตอนและออกซิกซิกต่างๆที่มีความเข้มข้นของเกลือ(0-6% ของโซเดียมคลอไรด์) เพื่อที่จะตรวจสอบการยับยั้งโซเดียมคลอไรด์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการกำจัดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในน้ำเสียสังเคราะห์(Uygur และ Kargi, 2004). พวกเขาสังเกตเห็นว่าประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดี N-NH4 และP-PO4 3 หรือไม่? ลดลงเมื่อความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์ที่เพิ่มขึ้น. ประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีลดลงจาก 96% เป็น 32% เมื่อความเค็มเพิ่มขึ้นจาก0% ถึง 6% และพร้อมกันที่การกำจัดของN-NH4 P-PO4 3 หรือไม่? ลดลงจาก 96% เป็น 39% และจาก84% เป็น 22% ตามลำดับ นอกเหนือจาก Halobacter ความเครียดทำแล้วมันเป็นไปได้ที่จะปรับปรุงอย่างมากประสิทธิภาพการทำงานของกระบวนการโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ความเค็มสูงขึ้นกว่า2% (Kargi และ Uygur 2005) ที่ระดับความเค็ม 5% ที่ COD เป็นN-NH4 P-PO4 3 หรือไม่? ประสิทธิภาพการกำจัดจึงถึง 73%, 51% และ 31% ตามลำดับเมื่อเทียบกับ 47%, 36% และ 21% โดยไม่ต้องเพิ่มของHalobacter

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผ่านน้ำเกลือ การรักษาทางชีวภาพหรือได้รับ
ของหายาก rovirosa et al . ( 2004 ) สนใจในการหมัก
ของ piggery น้ำเกลือเจือจางในน้ำสังเคราะห์
( 15 กรัม ผม
1 ของเกลือ ) , ใช้เป็นห้องทดลองขนาดไหลลงถัง
เครื่องปฏิกรณ์แบบเบดนิ่ง ( dfafbr ) ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดี
เกิน 90 % เป็นเวลาเก็บกัก ( HRT ) 96 H
68 % สำหรับระยะเวลา 12 ชั่วโมง ในที่สุดเลอเฟบร์ et al . ( 2006b )
ศึกษาการหมักแช่เหล้าโรงฟอกหนังโดยใช้ระบบยูเอเอสบี และรายงานการปฏิบัติงานที่เหมาะสม

โหลดเฉพาะอินทรีย์มากน้อย ซึ่งจำกัดการประยุกต์ใช้กระบวนการเช่น
.
3.4 . รวมถังบำบัดน้ำเสียแอโรบิก / เกลือ
สำหรับสารอาหาร ( COD , N , P ) การกำจัด
เพราะไร้การน้ำเกลือ
และแอโรบิกทิ้งให้ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดี
ปานกลางเท่านั้น การรวมกันของเหล่านี้สองโหมดของการรักษา
ได้รับการเห็นได้ชัดว่ามีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของกระบวนการบำบัดโดยรวม
. ธีระ ศรีธรรมรักษ์และ
อนันต์ ( 1999 ) จึงได้รับประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดีใกล้
71% โดยการใช้ถัง / ถัง / แอโรบิกขั้นตอน เพื่อสังเคราะห์ที่มี 3 %
/ เกลือระบุว่าเป็นครั้งแรกที่ acclimatised
เชื้อให้ความเค็มสูง เพิ่มเติม
เมื่อไม่นานมานี้ เลอเฟบร์ et al . ( 2006b ) รักษาฟอกหนังน้ำเสีย
และพบว่าชุดของระบบยูเอเอสบีที่มีการเพิ่มประสิทธิภาพใช้งาน
กาก
โดยรวมของระบบบำบัดน้ำเสียซีโอดีของกระบวนการและประสิทธิภาพของระบบการรักษา

แอโรบิกไม่รวมถึง 96% Belkin et al .( 1993 ) อธิบายว่า เวลาพักแบบยาว มีส่วนช่วยในการย่อยสลาย

จริง ๆของอินทรียวัตถุ เพื่อลดความเป็นพิษ และการเปลี่ยนแปลงของระบบ equalisation
. ดังนั้น การใช้เวที
ก่อนแอโรบิกหนึ่งใบอนุญาตเพื่อลดภาระที่
ขั้นตอนแอโรบิกเปิดเผยภายหลัง ซึ่งช่วยให้ลดต้นทุนการติดตั้งแอโรบิกและ

.นอกจากการกำจัดมลพิษที่ประกอบด้วยคาร์บอน ,
การรวมกันของกระบวนการแอโรบิกไม่ทำให้มันเป็นไปได้
ที่อยู่ไนโตรเจนทางชีวภาพและการกำจัดฟอสฟอรัสจากน้ำเสีย
น้ำเกลือ . และทำงาน kargi ยกูร์ SBR กับ
สลับ anaerobic , เรียนนอก , เรียนที่ความเข้มข้นเกลือและขั้นตอนต่างๆ
( 0 – 6 % NaCl ) เพื่อหา
การเกิดเกลือในการกำจัดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในน้ำทิ้งสังเคราะห์
( ยกูร์ และ kargi , 2004 ) .
พวกเขาพบว่า ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดี และ p-po4 n-nh4

3
ลดลงเมื่อความเข้มข้นของเกลือเพิ่มขึ้น
ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดีลดลงจาก 96% ถึง 32 % เมื่อ
ความเค็มเพิ่มขึ้น 0 % 6 % และ , พร้อมกัน , การ n-nh4 p-po4

และ3
ลดลงจาก 96% ถึง 39 %
จาก 84% ถึง 22 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ นอกจากนี้ของ halobacter
เมื่อย แล้วทำให้มันเป็นไปได้เพื่อปรับปรุงมาก
ประสิทธิภาพของกระบวนการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับความเค็มที่สูงขึ้นกว่า 2 %
( และ kargi ยกูร์ , 2005 ) ที่ความเค็ม 5 เปอร์เซ็นต์ ซีโอดี และ

3
n-nh4 p-po4 การกำจัดจึงถึง 73% , 51 %
และ 31 ตามลำดับ เมื่อเทียบกับ 47% , 36% และ 21% โดย
นอกเหนือจาก halobacter