associated with particular ecologic

associated with particular ecological conditions, a low
level of recombination, and few base variations in the
nuclear genome [30]. It is likely that the species encountered
genetic bottlenecks and founder effects during its
geographic spread [31,32]. The highest level of genetic
divergence was evaluated as 0.017 between haplotypes
H17 (MX2), H4 (CHGZ3), and H5 (CHGZ4), and the genetic
distances between Mexican haplotypes were evidently
higher than those of other regions (Table 5). There was
significant genetic divergence between Mexican and Asian,
African, and South American haplotypes, suggesting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมเฉพาะ ต่ำระดับของการรวมตัวกัน และการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานไม่กี่กลุ่มนิวเคลียร์ [30] มีแนวโน้มว่า สายพันธุ์ที่พบคอขวดของพันธุกรรมและผลผู้ก่อตั้งในระหว่างการแพร่กระจายทางภูมิศาสตร์ [31,32] ระดับสูงสุดของพันธุกรรมdivergence คือประเมินเป็น 0.017 ระหว่าง haplotypesH17 (MX2), H4 (CHGZ3), และ H5 (CHGZ4), และในทางพันธุกรรมระยะทางระหว่าง haplotypes เม็กซิกันได้อย่างเห็นได้ชัดสูงกว่าภูมิภาคอื่น ๆ (ตาราง 5) มีเศรษฐกิจสำคัญทางพันธุกรรมระหว่างเม็กซิกันและเอเชียแอฟริกัน และใต้อเมริกัน haplotypes แนะนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขโดยเฉพาะอย่างยิ่งระบบนิเวศต่ำ
ระดับของการรวมตัวกันและรูปแบบฐานไม่กี่แห่งใน
จีโนมนิวเคลียร์ [30] มันมีแนวโน้มว่าสายพันธุ์ที่พบ
คอขวดทางพันธุกรรมและผลกระทบที่ก่อตั้งในช่วงของ
การแพร่กระจายทางภูมิศาสตร์ [31,32] ระดับสูงสุดของพันธุกรรม
แตกต่างได้รับการประเมินว่าเป็น 0.017 ระหว่าง haplotypes
H17 (MX2) H4 (CHGZ3) และ H5 (CHGZ4) และพันธุกรรม
ระยะทางระหว่าง haplotypes เม็กซิกันก็เห็นได้ชัดว่า
สูงกว่าภูมิภาคอื่น ๆ (ตารางที่ 5) มี
ความแตกต่างทางพันธุกรรมที่สำคัญระหว่างเม็กซิกันและเอเชีย
haplotypes แอฟริกาและอเมริกาใต้บอก