He snorted. "Yeah, seems like you a

He snorted. "Yeah, seems like you a lot."

She bit her lips. "I'm really sorry, Seijurou."

"I forgive you and your Grandma, but just in one condition. Go away from my sight and stay here with your dearest Grandma like you always want to do meanwhile I will go home to do my works or if I want I can spend my own holiday in Paris or Venice like what I planned before!"

He turned his back so it faced her and finally walked again further to the highway. Jeez, for almost his entire life he never felt this terrible feeling toward someone—especially this was a Granny who humiliated himself. He tried to forget it until he realized something.

Does she follow me or not? Do I have to turn my back to make sure that she's not following me—no! If I do that it just makes her thinking that I'm hoping her to chase me and force me to stay here or at least come back home with me—

He stopped his steps when he felt something around his waist. He attempted to glance behind him and saw the pink haired girl. She put her forehead on his left shoulder so he hardly to look at her face now.

"Satsuki, what are you doing? Release your hands now so I can go home immediately."

He could feel her head shook behind his back. He tried again to release her hug but both her hands were tighter around him and they were almost like going to break him. He lost his patient as he was chattering his teeth. He forced himself to turn around so he could face his wife now. But still she looked down on the path.

"Just leave me alone, Satsuki!"

She still didn't say anything to him. And it made him more upset, he didn't like to be ignored.

"Hey, answer me!"

She just rubbed both her hands.

"Satsuki, look at me when I'm talking to you!"

She still kept the silent. He was going to nudge her shoulder to make her facing him until he saw her shoulders were trembling and he could hear her voice was like she was crying now. And yes, that's right, now she faced him with those eyes which filled of tears. He couldn't say anything, well if he had a weakness it should be girl's crying. And now she was covering her face with her hands.

"Stop crying, Satsuki," he said to calm her but saying it in command's way. But she didn't follow his command.

"Hey, I told you to—"

"Why you don't understand, Sei? Is it your attitude to calm someone who is crying because of you?!"

"What are you talking about? I didn't do anything to you. It should be me who is angry, not you. Now I ask you to stop that tears and after that I will walk you to Grandma's house. So I can go home in peace—"

"I don't want it."

"Why?"

"Why you still don't understand? I'm crying because of you! I will not be like this if you didn't yell at me and stared at me with those eyes. You don't understand that I'm really scared when you acted like you hate me because my Granny insulted you—"

She stopped to talking when Seijurou put his index finger on her lips. Suddenly he wiped her tears with his thumbs. And their distance was confined by a gap between their noses. After that he brought her to his hug.

"Stop talking nonsense, Satsuki," he said as he stroked the top of her head, "Well, I'm offended, of course. But I never hate you at all just because something that was not your fault. It just because nobody ever talked to me like your Grandma did to me. So I guess this is what people feel when they got insult too. Remind me to keep my attitude towards your Grandma."

He chuckled and somehow it made her chuckled too.

"So," she released the hug so she could look at his face, "You stay here, right? You have to stay here because you made me crying."

"How could you do that?" he muttered, "Well, I will. If you pay off my money for our honeymoon to Paris and Venice—"

"Hey, that's unfair!" she pouted to him and he chuckled again.

"I'm kidding. I'll stay here without any reward. But, I think I have to find the way to make your Grandma likes me. I mean as Grandmother to her Grandson.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขา snorted "ใช่ ดูเหมือนว่าคุณมากขึ้น"

เธอมากริมฝีปากของเธอ "ผมเสียใจจริง ๆ Seijurou. "

"ฉันยกโทษให้คุณและคุณยายของคุณ แต่เพียงในเงื่อนไขหนึ่ง ไปจากสายตาของฉัน และพักอยู่กับคุณยายของคุณสายเช่นคุณต้องการทำ ในขณะเดียวกันจะไปบ้านไปทำงานของฉัน หรือถ้าอยาก ฉันสามารถใช้วันหยุดของฉันเองในปารีสหรือเวนิสเช่นฉันวางแผนไว้ก่อน! "

เขาเปิดเขาจึงต้องเผชิญกับเธอ และสุดท้าย เดินติดทางหลวงอีกครั้ง Jeez เกือบตลอดชีวิต เขาไม่เคยรู้สึกว่าความรู้สึกนี้น่ากลัวต่อคน — โดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้เป็นยายที่ชิงตัวเอง เขาพยายามลืมมันจนกระทั่งเขารับรู้บางสิ่งบางอย่าง

ไม่เธอตามฉัน หรือไม่ การเปิดหลังเพื่อให้แน่ใจว่า เธอจะไม่ตามเรา — ไม่ ถ้าทำเช่นนั้น มันก็ทำให้เธอคิดที่ฉันหวังว่าเธอจะไล่ฉัน และบังคับให้อยู่ที่นี่ หรือที่ผม กลับบ้านกับฉัน —

เขาหยุดขั้นตอนของเขาเมื่อเขารู้สึกว่าสิ่งรอบเอวของเขา เขาพยายามมองด้านหลัง และเห็นสาว haired สีชมพู เธอใส่หน้าผากของเธอบนไหล่ซ้ายของเขาดังนั้นเขาแทบจะมองหน้าเธอตอนนี้

"ซัตสึกิ อะไรคุณทำหรือไม่ ปล่อยมือเดี๋ยวนี้ดังนั้นฉันสามารถกลับบ้านได้ทันที"

เขารู้สึกถึงจับหัวของเธอเขาไม่อยู่ เขาพยายามอีกครั้งเพื่อปล่อยฮักเธอ แต่มือเธอทั้งสองถูกสัดรอบเขาและพวกเขาแทบอยากจะไปหยุดเขา เขาหายไปเขาเป็นเขาถูก chattering ฟันของเขา เขาบังคับตัวเองหันไปรอบ ๆ เพื่อให้เขาสามารถเผชิญกับภรรยาตอนนี้ แต่ยัง เธอมองลงไปในเส้นทาง

"ปล่อยฉันตามลำพัง ซัตสึกิ! "

เธอยังไม่ได้พูดอะไรกับเขา และทำให้ปวดมาก ไม่ชอบละเว้น

"Hey ตอบฉัน"

เธอเพียง rubbed สองมือของเธอ

"ซัตสึกิ ดูฉันเมื่อฉันพูดกับคุณ"

เธอยังคงเก็บตัวเงียบ เขากำลังจะเขยิบไหล่ของเธอเพื่อให้เธอหันหน้าเข้าหาเขาจนกระทั่งเขาเห็นไหล่ของเธอได้ตะลึงงัน และเขาสามารถได้ยินเสียงเธอไม่เหมือนเธอร้องไห้ตอนนี้ และใช่ ถูกต้อง ตอนนี้ เธอกับเขากับตาคู่นั้นที่กรอกของน้ำตา เขาไม่พูดอะไร ดีถ้าเขาเป็นจุดอ่อนที่ควรมีความสาวของร้องไห้ และตอนนี้ เธอถูกครอบคลุมใบหน้าของเธอ ด้วยมือของเธอ

"หยุดร้องไห้ ซัตสึกิ"เขากล่าวว่า จะสงบแต่เธอพูดในลักษณะของคำสั่ง แต่เธอไม่ทำตามคำสั่งของเขา

" Hey ฉันบอกคุณ — "

"ทำไมคุณไม่เข้าใจ ภ... มีท่าทีสงบคนที่ร้องไห้ เพราะคุณ!"

"สิ่งคุณพูดหรือไม่ ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณ มันควรเป็นผมที่โกรธ ไม่คุณ ตอน นี้ขอให้คุณหยุดน้ำตา และหลัง จากนั้นฉันจะนำคุณไปที่บ้านของคุณยาย ดังนั้นฉันสามารถกลับบ้านในสันติภาพ — "

"ฉันไม่ต้องการ"

"ทำไม"

"ทำไมคุณยังไม่เข้าใจหรือไม่ ฉันกำลังร้องไห้ เพราะคุณ ผมจะไม่มีถ้าคุณไม่ได้ร้องที่ฉัน และจ้องไปที่ฉัน มีตาคู่นั้น คุณไม่เข้าใจว่า ฉันกลัวจริง ๆ เมื่อคุณดำเนินการเหมือนคุณเกลียดเราเนื่องจากยายของฉัน insulted คุณ — "

เธอหยุดการพูดเมื่อ Seijurou วางนิ้วของเขาบนริมฝีปากของเธอ ทันใดนั้นเขาเช็ดน้ำตาของเธอกับ thumbs ของเขา และระยะห่างของพวกเขาถูกขัง โดยช่องว่างระหว่าง noses ของพวกเขา หลังจากนั้นเขานำเธอไปฮักเขา

"หยุดพูดเหลวไหล ซัตสึกิ เขากล่าวว่า ตามเขาแบบขีดลงบนศีรษะของเธอ "ดี ฉันเคือง แน่นอน แต่ฉันไม่เคยเกลียดคุณเลยเพียงเพราะบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ใช่ความผิดของเธอ ก็แค่ เพราะไม่มีใครเคยพูดกับผมเช่นคุณยายของคุณทำให้ฉัน ดังนั้นฉันเดานี้ เป็นอะไรคนรู้สึกจะมีดูถูกมากเกินไป เตือนฉันให้ทัศนคติของฉันที่มีต่อคุณยายของคุณ"

เขาเบา ๆ และอย่างใด ก็ทำเกินไปเบา ๆ

"ดังนั้น เธอปล่อยฮักเพื่อให้เธอสามารถดูที่หน้าของเขา "คุณอยู่ที่นี่ ขวา ได้พักที่นี่ เพราะคุณทำให้ฉันร้องไห้"

"วิธีสามารถคุณทำอย่างไร"เขา muttered "ดี ฉันจะ ถ้าคุณชำระเงินเงินสมควรปารีสและเวนิส — "

"Hey เป็นธรรม "เธอ pouted เขา และเขาเบา ๆ อีก

"ฉันกำลังล้อเล่น ห้องที่นี่ไม่ มีรางวัลใด ๆ แต่ ฉันคิดว่า ฉันจะต้องค้นหาวิธีที่จะทำให้คุณยายของคุณชอบฉัน ผมหมายถึงเป็นยายกับหลานของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขา snorted "ใช่ดูเหมือนว่าคุณมาก". เธอกัดริมฝีปากของเธอ "ฉันขอโทษจริงๆ Seijurou". "ฉันยกโทษให้คุณและคุณยายของคุณ แต่เพียงในสภาพ. ไปที่ห่างจากสายตาของฉันและอยู่ที่นี่กับคุณยายสุดที่รักของคุณเช่นคุณเคยต้องการที่จะทำในขณะที่ฉันจะไปที่บ้านเพื่อทำของฉัน ทำงานหรือถ้าผมต้องการที่ฉันสามารถใช้จ่ายวันหยุดของตัวเองในกรุงปารีสหรือเวนิสเหมือนสิ่งที่ฉันวางแผนมาก่อน! " เขาหันหลังของเขาเพื่อที่จะเผชิญหน้ากับเธอและในที่สุดก็เดินต่อไปอีกครั้งทางหลวง Jeez เกือบทั้งชีวิตของเขาที่เขาไม่เคยรู้สึกความรู้สึกที่เลวร้ายนี้ไปสู่คนโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี่คือยายที่ละอายใจตัวเอง เขาพยายามที่จะลืมมันไปจนกว่าเขาจะตระหนักถึงสิ่งที่เธอตามฉันหรือไม่ ฉันต้องหันหลังกลับของฉันเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้ดังต่อไปนี้ฉันไม่! ถ้าผมทำอย่างนั้นมันก็ทำให้ความคิดของเธอที่ฉันหวังว่าเธอจะไล่ฉันและบังคับให้ฉันอยู่ที่นี่หรืออย่างน้อยก็กลับมาบ้านพร้อมกับกับฉันเขาหยุดขั้นตอนของเขาเมื่อเขารู้สึกว่าสิ่งที่รอบเอวของเขา เขาพยายามที่จะได้อย่างรวดเร็วหลังเขาและเห็นสาวผมสีชมพู เธอใส่หน้าผากของเธอบนไหล่ซ้ายของเขาดังนั้นเขาแทบจะไม่มองไปที่ใบหน้าของเธอตอนนี้"ซัตสึกิสิ่งที่คุณทำอะไรปล่อยมือของคุณตอนนี้ดังนั้นผมจึงสามารถกลับบ้านได้ทันที". เขาอาจรู้สึกว่าหัวของเธอสั่นอยู่ข้างหลังเขา เขาพยายามอีกครั้งที่จะปล่อยกอดเธอ แต่มือทั้งสองข้างของเธอเป็นที่เข้มงวดมากขึ้นรอบ ๆ ตัวเขาและพวกเขาก็เกือบจะเหมือนจะทำลายเขา เขาหายไปของผู้ป่วยของเขาขณะที่เขากำลังพูดพล่อยฟันของเขา เขาบังคับตัวเองที่จะหันไปรอบ ๆ เพื่อที่เขาจะต้องเผชิญกับภรรยาของเขาตอนนี้ แต่ก็ยังคงที่เธอมองลงไปบนเส้นทาง"แค่ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวซัตสึกิ" เธอยังคงไม่ได้พูดอะไรกับเขา และมันทำให้เขาอารมณ์เสียมากขึ้นเขาไม่ชอบที่จะละเลย"เฮ้ตอบฉัน" เธอเพิ่งถูมือทั้งสองข้างของเธอ"ซัตสึกิมองมาที่ฉันเมื่อฉันพูดคุยกับคุณ" เธอยังคงเก็บเงียบ . เขากำลังจะไปดุนไหล่ของเธอจะทำให้เธอหันหน้าไปทางเขาจนกว่าเขาจะเห็นไหล่ของเธอถูกสั่นและเขาจะได้ยินเสียงของเธอเป็นเหมือนที่เธอกำลังร้องไห้ขณะนี้ และใช่ที่เหมาะสมตอนนี้เธอต้องเผชิญกับเขาด้วยสายตาของผู้ที่เต็มไปด้วยน้ำตา เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ดีถ้าเขามีจุดอ่อนที่ควรจะเป็นของหญิงสาวร้องไห้ และตอนนี้เธอได้รับการครอบคลุมใบหน้าของเธอด้วยมือของเธอ"หยุดร้องไห้ซัตสึกิ" เขากล่าวว่าเพื่อความสงบของเธอ แต่บอกว่ามันในทางคำสั่ง แต่เธอไม่ได้ปฏิบัติตามคำสั่งของเขา"เฮ้ฉันบอกคุณหน้าอก" "ทำไมคุณไม่เข้าใจ, เซอิ? มันเป็นทัศนคติของคุณที่จะสงบคนที่ร้องไห้เพราะคุณ ?!" "สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง ? ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณ. ควรจะเป็นฉันที่จะโกรธไม่คุณ. ตอนฉันขอให้คุณที่จะหยุดที่น้ำตาและหลังจากนั้นผมจะเดินไปที่บ้านของคุณยายของ. ดังนั้นฉันสามารถกลับบ้านได้ในสันติภาพ " " ฉันไม่ต้องการมัน ". "ทำไม?" "ทำไมคุณยังไม่เข้าใจหรือไม่ฉันร้องไห้เพราะคุณ! ฉันจะไม่เป็นเช่นนี้ถ้าคุณไม่ได้ตะโกนใส่ฉันและจ้องที่ผมด้วยสายตาที่ . คุณไม่เข้าใจว่าฉันกลัวจริงๆเมื่อคุณทำหน้าที่เหมือนที่คุณเกลียดฉันเพราะยายของฉันดูถูกคุณที่ " เธอหยุดพูดเมื่อ Seijurou วางนิ้วชี้ของเขาบนริมฝีปากของเธอ ทันใดนั้นเขาเช็ดน้ำตาของเธอกับนิ้วหัวแม่มือของเขา และระยะทางของพวกเขาถูกกักตัวไว้โดยช่องว่างระหว่างจมูกของพวกเขา หลังจากนั้นเขาก็พาเธอไปกอดของเขา"หยุดพูดเรื่องไร้สาระซัตสึกิ" เขากล่าวในขณะที่เขาลูบด้านบนของหัวของเธอ "ดีฉันไม่พอใจแน่นอน. แต่ฉันไม่เคยเกลียดคุณเลยเพียงเพราะสิ่งที่ ไม่ใช่ความผิดของคุณ. ก็เพียงเพราะไม่มีใครเคยพูดคุยกับผมเหมือนคุณยายของคุณไม่ให้ฉัน. ดังนั้นฉันเดานี้เป็นสิ่งที่ผู้คนรู้สึกว่าเมื่อพวกเขาได้ดูถูกเกินไป. เตือนฉันที่จะทำให้ทัศนคติของฉันที่มีต่อคุณยายของคุณ. " เขาหัวเราะและอย่างใดมัน ทำให้เธอหัวเราะเกินไป"ดังนั้น" เธอปล่อยออกมากอดเพื่อที่เธอจะมองไปที่ใบหน้าของเขา "คุณอยู่ที่นี่ใช่มั้ย? คุณต้องอยู่ที่นี่เพราะคุณทำให้ฉันร้องไห้". "วิธีที่คุณสามารถทำเช่นนั้น?" เขาพึมพำ "ดีฉันจะ. ถ้าคุณชำระเงินของฉันสำหรับการฮันนีมูนของเราไปปารีสและเวนิส" "เฮ้ที่ไม่เป็นธรรม" เธอ pouted กับเขาและเขาหัวเราะอีกครั้ง"ผมล้อเล่น. ฉันจะอยู่ที่นี่โดยไม่ได้รับรางวัลใด ๆ . แต่ผมคิดว่าผมต้องไปหาวิธีที่จะทำให้คุณยายของคุณชอบฉัน. หมายถึงการเป็นคุณยายที่หลานชายของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาได้กลิ่น . ใช่ ดูเหมือนเธอมากเลย "

เธอกัดริมฝีปากของเธอ " . ฉันขอโทษจริงๆ seijurou "

" ฉันยกโทษให้คุณและย่าของเธอ แต่ในเงื่อนไข ไปให้พ้นจากสายตาฉัน และมาอยู่ที่นี่กับคุณสุดที่รักคุณย่าชอบคุณเสมอต้องการที่จะทำในขณะที่ผมจะกลับไปทำผลงาน หรือถ้าฉันต้องการฉันสามารถใช้จ่ายวันหยุดของฉันเองในปารีสหรือเมืองเวนิส เหมือนที่ฉันได้วางแผนไว้ก่อน ! "

เขาหันหลังให้กับเธอ และในที่สุดก็เดินอีกต่อทางหลวง เฮ้อ ชีวิตเกือบทั้งหมดของเขา เขาไม่เคยรู้สึกความรู้สึกที่น่ากลัวนี้ที่มีต่อใครบางคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้เป็นคุณยายที่ขายหน้าตัวเอง เขาพยายามที่จะลืมมัน จนเขาคิดได้

เธอตามฉันหรือเปล่า ฉันต้องกลับไปเพื่อดูให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้ตามข้าไม่ถ้าฉันทำแบบนั้นมันทำให้เธอคิดว่า ฉันหวังว่า เธอจะไล่ฉัน และบังคับให้ฉันต้องอยู่ที่นี่อย่างน้อยก็กลับบ้านกับผม -

เขาหยุดขั้นตอนของเขา เมื่อเขารู้สึกถึงเอว เขาพยายามหลบตาเขา และเห็นเด็กสาวผมสีชมพู เธอใส่หน้าผากของเธอบนไหล่ซ้ายของเขา แล้วเขาก็แทบจะมองหน้าของเธอตอนนี้

" ซัตสึกิ คุณจะทำอะไร ?ปล่อยมือของคุณในขณะนี้ดังนั้นฉันสามารถกลับบ้านได้ทันที "

เขาจะรู้สึกว่าหัวของเธอไปด้านหลังของเขา เขาพยายามอีกครั้งเพื่อปล่อยกอดเธอ แต่มือทั้งสองข้างของเธอแน่นขึ้นรอบ ๆตัวเขาและพวกเขาเกือบจะทำลายเขา เขาสูญเสียคนไข้ของเขาเป็นเขาที่ฟันของเขา เขาบังคับตัวเองให้หันไปรอบ ๆเพื่อที่เขาจะได้เผชิญหน้ากับภรรยาของเขาแล้ว แต่เธอยังมองลงบนเส้นทาง

" อย่ามายุ่งกับฉัน ซาสุกิ ! "

เธอยังไม่ได้พูดอะไรกับเขา และมันทำให้เขาโกรธมาก เขาไม่ชอบที่จะถูกละเว้น

" นี่ ตอบฉันด้วย ! "

เธอเพิ่งถูมือทั้งสองข้างของเธอ

" ซัตสึกิ มองฉันเวลาที่ฉันพูดกับคุณ !

เธอยังเก็บเงียบเขาจะมาสะกิดไหล่ของเธอเพื่อให้เธอเผชิญหน้ากับเขา จนเขาเห็นไหล่เธอสั่นไปหมด เขาได้ยินเสียงของเธอเหมือนเธอกำลังร้องไห้อยู่ตอนนี้ ใช่ ใช่ ตอนนี้เธอต้องเผชิญหน้ากับเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา เขาไม่พูดอะไร แต่ถ้าเขามีจุดอ่อนที่ควรสาวร้องไห้ และตอนนี้เธอกำลังปกปิดใบหน้าของเธอกับมือของเธอ

" ซัตสึกิ , หยุดร้องไห้" เขากล่าวว่าเพื่อความสงบของเธอ แต่พูดในทางกองบัญชาการ . แต่เธอไม่ยอมทำตามคำสั่งของเขา . . . . . .

" ผมบอกเธอ "

" ทำไมคุณไม่เข้าใจ เซ ? มันเป็นทัศนคติของคุณทำให้คนที่กำลังร้องไห้เพราะคุณ "

" เธอพูดเรื่องอะไร ? ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลย ฉันควรเป็นคนที่โกรธ ไม่ใช่คุณ ตอนนี้ฉันขอให้คุณหยุดร้องไห้และหลังจากนั้นผมจะเดินไปบ้านคุณยายดังนั้นฉันสามารถกลับบ้านได้ในสันติภาพ "

" ผมไม่อยากให้มัน . . . "

" ทำไม ? "

" ทำไมคุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ฉันร้องไห้เพราะคุณ ผมจะไม่เป็นแบบนี้ ถ้าคุณไม่ตะโกนใส่ฉันและจ้องฉันด้วยสายตาแบบนั้น คุณไม่เข้าใจว่าผมกลัวจริงๆเมื่อคุณทำเหมือนว่าคุณเกลียดผมเพราะผมย่าดูถูกเธอ "

เธอหยุดที่จะพูดเมื่อ seijurou ใส่นิ้วชี้บนริมฝีปากของเธอ .ทันใดนั้น เขาเช็ดน้ำตาของเธอกับนิ้วของเขา และระยะทางของพวกเขาถูกคุมขังโดยช่องว่างระหว่างจมูกของพวกเขา หลังจากที่เขาพาเธอไปกอดเค้า

" อย่าพูดไร้สาระ ซัตสึกิ , " เขากล่าวว่า เขาลูบด้านบนของหัวของเธอ " ผมไม่พอใจแน่นอน แต่ผมไม่เคยเกลียดคุณเลย เพราะบางอย่างที่ไม่ใช่ความผิดของคุณมันแค่เพราะไม่มีใครเคยพูดกับผมเหมือนที่ย่าทำ ดังนั้นฉันคิดว่านี่เป็นสิ่งที่คนรู้สึกเมื่อพวกเขาถูกดูถูกด้วย เตือนฉันให้ทัศนคติของผมที่มีต่อคุณยาย "

เขาหัวเราะและก็ทำให้เธอหัวเราะด้วย

" แล้ว " เธอปล่อยกอด เพื่อที่เธอจะได้มองหน้าเขา " นายอยู่ที่นี่ใช่มั้ย ? คุณต้องอยู่ที่นี่ เพราะคุณทำให้ฉันร้องไห้ . . . "

" คุณทำอย่างนั้นได้ยังไง ?" เขาพึมพำ " ผมจะ ถ้าคุณจ่ายเงินสำหรับฮันนีมูนในปารีสและเวนิส - "

" เฮ้ นั่นไม่ยุติธรรมเลย ! " เธอยื่นให้เขา และเขาหัวเราะอีก

" ฉันล้อเล่น ผมจะอยู่โดยไม่มีรางวัล แต่ ฉันคิดว่า ฉันต้องหาทางทำให้คุณยายของคุณชอบฉัน ผมหมายถึงเป็นยายกับหลานของเธอ