2. Literature review 2.1. The inter

2. Literature review
2.1. The interest in studying physical attractiveness increases in the 1960s. However, this fields progresses slowly because many researchers view attractiveness as a non-egalitarian, superficial, and undemocratic topic not worthy of scientific investigation (Patzer, 1985). Notwithstanding this viewpoint, one cannot disregard that across societies, beauty fascinates and beautiful people attract individuals (Ahearne, Gruen, & Jarvis, 1999). Studies in a variety of disciplines demonstrate that perceived beauty has powerful effects. According to Eagly, Ashmore, Makhijani, and Longo (1991), the impact of attractiveness is a strong and general phenomenon and, despite its poor reputation, the research stream is gaining some momentum in recent years. Some of the results show that attractive people are more recognizable (Sarno & Alley, 1997) and people consider them more socially and intellectually competent than unattractive people (Eagly et al., 1991). Furthermore, attractive people seem to be better at persuading others (Snyder & Rothbart, 1971) and people think them to be more motivated, decisive, and logical (Dipboye, Arvey, & Terpstra, 1977). This general effect — that in the eyes of others, attractive people appear to possess more favorable traits than unattractive people, is what Dion, Berscheid, and Walster (1972) label the “what is beautiful is good” (p. 285) stereotype. The implications of this might explain why attractive people seem to do better for themselves in most aspects of life (c.f. Ahearne et al., 1999; Boor, Wartman, & Reuben, 1983; Chiu & Babcock, 2002; DeShields, Kara, & Kaynak, 1996; Ilkka, Kahle & Homer, 1985; Lee, Ribeiro, Olson, & Roig, 2007; Mazis, Ringold, Perry, & Denman, 1992; Ohanian, 1990). Building on their research on adult attributions of infant competence, Stephan and Langlois (1984) even go so far as to claim that the relative physical attractiveness of infant babies affects the attitudes that their parents hold toward them

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. เอกสารประกอบการทบทวน 2.1. The interest in studying physical attractiveness increases in the 1960s. However, this fields progresses slowly because many researchers view attractiveness as a non-egalitarian, superficial, and undemocratic topic not worthy of scientific investigation (Patzer, 1985). Notwithstanding this viewpoint, one cannot disregard that across societies, beauty fascinates and beautiful people attract individuals (Ahearne, Gruen, & Jarvis, 1999). Studies in a variety of disciplines demonstrate that perceived beauty has powerful effects. According to Eagly, Ashmore, Makhijani, and Longo (1991), the impact of attractiveness is a strong and general phenomenon and, despite its poor reputation, the research stream is gaining some momentum in recent years. Some of the results show that attractive people are more recognizable (Sarno & Alley, 1997) and people consider them more socially and intellectually competent than unattractive people (Eagly et al., 1991). Furthermore, attractive people seem to be better at persuading others (Snyder & Rothbart, 1971) and people think them to be more motivated, decisive, and logical (Dipboye, Arvey, & Terpstra, 1977). This general effect — that in the eyes of others, attractive people appear to possess more favorable traits than unattractive people, is what Dion, Berscheid, and Walster (1972) label the “what is beautiful is good” (p. 285) stereotype. The implications of this might explain why attractive people seem to do better for themselves in most aspects of life (c.f. Ahearne et al., 1999; Boor, Wartman, & Reuben, 1983; Chiu & Babcock, 2002; DeShields, Kara, & Kaynak, 1996; Ilkka, Kahle & Homer, 1985; Lee, Ribeiro, Olson, & Roig, 2007; Mazis, Ringold, Perry, & Denman, 1992; Ohanian, 1990). Building on their research on adult attributions of infant competence, Stephan and Langlois (1984) even go so far as to claim that the relative physical attractiveness of infant babies affects the attitudes that their parents hold toward them

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. ทบทวนวรรณกรรม
2.1 ความสนใจในการศึกษาดึงดูดใจทางกายภาพเพิ่มขึ้นในปี 1960 แต่สาขานี้ดำเนินไปอย่างช้า ๆ เพราะนักวิจัยหลายคนดูน่าดึงดูดใจเป็นที่ไม่คุ้มตื้นและประชาธิปไตยหัวข้อไม่คุ้มค่าของการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ (Patzer, 1985) แม้จะมีมุมมองนี้ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าทั่วสังคม fascinates ความงามและคนสวยดึงดูดบุคคล (Ahearne, Gruen และจาร์วิส, 1999) การศึกษาในหลากหลายของสาขาวิชาที่แสดงให้เห็นถึงความงามของการรับรู้ที่มีประสิทธิภาพมีผล ตามที่ Eagly, มอร์, Makhijani และลองโก (1991) ผลกระทบของความน่าดึงดูดใจเป็นปรากฏการณ์ที่แข็งแกร่งและทั่วไปและแม้จะมีชื่อเสียงที่ไม่ดีของกระแสการวิจัยจะดึงดูดโมเมนตัมในปีที่ผ่านมาบางส่วน บางส่วนของผลการศึกษาพบว่าคนที่มีเสน่ห์เป็นที่รู้จักมากขึ้น (Sarno และตรอก 1997) และคนพิจารณาพวกเขามากขึ้นสังคมและสติปัญญาที่มีอำนาจมากกว่าคนไม่สวย (Eagly et al., 1991) นอกจากนี้คนที่น่าสนใจดูเหมือนจะดีกว่าที่จูงใจคนอื่น ๆ (ไนเดอร์และ Rothbart, 1971) และคนที่คิดว่าพวกเขาจะมีแรงจูงใจมากขึ้นเด็ดขาดและตรรกะ (Dipboye, Arvey และ Terpstra, 1977) นี้มีผลบังคับใช้ทั่วไป - ว่าในสายตาของคนอื่นคนที่น่าสนใจปรากฏจะมีลักษณะที่ดีมากขึ้นกว่าคนไม่สวยเป็นสิ่งที่ Dion, Berscheid และ Walster (1972) ป้าย "สิ่งที่มีความสวยงามเป็นสิ่งที่ดี" (หน้า 285). ตายตัว ผลกระทบของการนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมคนที่น่าสนใจดูเหมือนจะทำได้ดีกว่าสำหรับตัวเองในแง่มุมมากที่สุดในชีวิต (CF Ahearne et al, 1999;. บ้านนอก, Wartman และรูเบน, 1983; ชิวและแบ็บ 2002; DeShields คาร่าและ Kaynak 1996; Ilkka, Kahle และโฮเมอร์, 1985; ลีแบร์โตโอลสันและ Roig 2007; Mazis, Ringold เพอร์รีเดนแมน & 1992; Ohanian, 1990) อาคารในการวิจัยของพวกเขาในการอ้างเหตุผลผู้ใหญ่ของความสามารถของทารกและสเตฟาน Langlois (1984) ได้ไปไกลถึงกับอ้างว่าดึงดูดใจทางกายภาพญาติของทารกทารกมีผลต่อทัศนคติที่พ่อแม่ของเขาถือต่อพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การทบทวนวรรณกรรม
2.1 . ความสนใจในการศึกษาความดึงดูดใจทางกายภาพเพิ่มขึ้นในยุค แต่สาขานี้ดำเนินไปช้าๆ เพราะนักวิจัยหลายคนดูน่าดึงดูดใจอย่างไม่เท่าเทียม ผิวเผิน และประชาธิปไตยหัวข้อไม่คุ้มค่าของการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ ( แพตเซอร์ , 1985 ) อย่างไรก็ตาม ทัศนะนี้ หนึ่งไม่สามารถปฏิเสธว่า ในสังคมความงามที่สวยงามและดึงดูดบุคคล fascinates คน ( เออเฮิร์น&น , , จาร์วิส , 1999 ) การศึกษาในหลากหลายสาขาให้รับรู้ความงามได้ผลที่มีประสิทธิภาพ ตาม eagly แอชมอร์และ makhijani , , , ลองโก ( 1991 ) , ผลกระทบของความน่าดึงดูดใจเป็นที่แข็งแกร่งและปรากฏการณ์ทั่วไปและแม้ชื่อเสียงที่ไม่ดีของกระแสงานวิจัยที่ดึงดูดบางโมเมนตัมในปีที่ผ่านมา บางส่วนของผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่ามีเสน่ห์คนรู้จักมากขึ้น ( ซาโน&ซอย , 1997 ) และคนพิจารณาเพิ่มเติมในทางสังคมและความสามารถทางสติปัญญามากกว่าขี้เหร่คน ( eagly et al . , 1991 ) นอกจากนี้ มีเสน่ห์ ผู้คนดูเหมือนจะเก่ง โน้มน้าวคนอื่น ( สไนเดอร์&โรธ์บาร์ท1971 ) และคนคิดว่าพวกเขาจะ motivated เด็ดขาด และ ตรรกะ ( dipboye อาร์วีย์ , & terpstra , 1977 ) นี้ทั่วไปผล - ในสายตาของผู้อื่น มีเสน่ห์ คน ปรากฏว่ามีลักษณะที่ดีกว่าขี้เหร่คนเป็นสิ่งที่ดิออน , berscheid และ walster ( 1972 ) ป้ายชื่อว่า " สวยดี " ( หน้า 3 ) มโนทัศน์ความหมายนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมมีเสน่ห์หลายคนที่ดูเหมือนจะทำได้ดีกว่าตนเองในด้านมากที่สุดของชีวิต ( ซี. เอฟ เออเฮิร์น et al . , 1999 ; คนชั้นต่ำ wartman & , , รูเบน , 1983 ; แบบชิว& , 2002 ; deshields คาร่า & kaynak , 1996 ; ilkka คาห์ล , &โฮเมอร์ , 1985 ; ลี ริเบโร่โอลสัน&รอยก์ , 2007 ; mazis ริงโกลด์ , เพอรี่ &เดนแมน , 1992 ; ohanian , 2533 )ในการวิจัยของพวกเขาในการสร้างความสามารถของเด็กและผู้ใหญ่ สตีเฟ่น แลนโกลิส ( 1984 ) แม้จะไปเท่าที่จะอ้างว่าญาติของทารก ทารก ความดึงดูดใจทางกายภาพมีผลต่อทัศนคติที่พ่อแม่ของพวกเขาถือต่อพวกเขา