4. DiscussionOur work provides evid

4. Discussion
Our work provides evidence of a positive association between CI and SOC storage, and particularly in MA (SOCMA), in two different soils, reinforcing the role of CI as a valuable strategy to improve SOC sequestration, even in humid temperate environments where soils are hypothetically closer to its C saturation thresholds than in semiarid agroecosystems (Hassink and Whitmore, 1997 and Six et al., 2002). Nonetheless, it should be mentioned that the C saturation deficit for the S-S soybean monoculture in our experiments was ca. 50%.
Our results showed significant changes in SOC stocks associated with cropping intensity in relatively short periods (only two years), indicating that detectable effects of increasing CI on SOC may be recorded early in humid temperate agroecosystems. Total SOC stocks in semiarid regions are usually less variable in the short-term, requiring several years to detect significant changes (Wood et al., 1991 and Bowman et al., 1999). Our faster changes can be attributable to: i) the higher carbon inputs to the soil from crop residues in our more productive agroecosystems than the reported for semiarid regions (e.g. Farahani et al., 1998, Bowman et al., 1999 and Sherrod et al., 2003, Shaver et al., 2003, Blanco-Canqui et al., 2010 and Mikha et al., 2010), and ii) the longer growing season in humid temperate vs semiarid agroecosystems, which favors the soil protection for erosive factors and the action of stabilization agents of SOC derived from a more continuous activity of roots and microorganisms along the year (Caviglia and Andrade, 2010). Differences in temperature and soil texture may also be involved in the early changes documented in our work, as compared with the reported in semiarid regions (Hassink and Whitmore, 1997).

In agreement with other studies, SOCMA showed stronger increases than total SOC stocks with increasing cropping intensity (Six et al., 1999 and Six et al., 2000). The greater increase in SOCMA in the Mollisol compared with the Vertisol may be related to a higher soil aggregation response in the Mollisol occurred with increasing CI. Soil aggregation is crucial for SOC preservation and storage by imposing a physical barrier between microbial decomposers and SOC, which can be altered rapidly by management practices (Beare et al., 1994) and cropping intensity, as was showed here. This result is in agreement with a previous study (Novelli et al., 2013), which indicates a close relationship between SOC concentration and aggregate stability in the Mollisol but not in the Vertisol. The predominant control of inorganic agents, i.e. clay mineralogy, on soil aggregation processes in the Vertisol (Fabrizzi et al., 2009 and Novelli et al., 2013) could be responsible of the lower effect of cropping sequences on soil MA, than the Mollisol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนางานของเรามีหลักฐานมีความสัมพันธ์เชิงบวก ระหว่าง CI และ SOC และโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน MA (SOCMA), ในดินแตกต่างกันสอง เสริมบทบาทของ CI เป็นกลยุทธ์สำคัญเพื่อปรับปรุงอายัด SOC แม้ในสภาวะที่เย็นชื้นดินอยู่ใกล้ขีดจำกัดความเข้มของ C มากกว่าใน agroecosystems แล้ง (Hassink และ Whitmore อัล et การหก และ 1997 hypothetically , 2002) กระนั้น มันควรจะกล่าวถึงว่า ขาดทุนสะสมอิ่มตัว C สำหรับการปลูกพืชเชิงเดี่ยวถั่วเหลือง S-S ในการทดลองเราได้ ca 50%ผลของเราแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงสำคัญในหุ้น SOC ที่เกี่ยวข้องกับการปลูกพืชความเข้มในช่วงเวลาค่อนข้างสั้น (เพียงสองปี), ที่แสดงให้เห็นว่า ผลตรวจของเพิ่ม CI ใน SOC อาจถูกบันทึกใน agroecosystems หนาวชื้น รวม SOC หุ้นในภูมิภาคแล้งจะแปรมักจะน้อยในระยะสั้น ต้องหลายปีเพื่อตรวจหาการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ (ไม้ et al. 1991 และ Bowman et al. 1999) การเปลี่ยนแปลงเร็วสามารถแบ่งปัน: i) สูงกว่าคาร์บอนอินพุตกับดินจากพืชตกค้างใน agroecosystems ของเรามีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการรายงานสำหรับภูมิภาคแล้ง (เช่น Farahani et al. 1998, Bowman et al. 1999 และเชอร์ร็อด et al. 2003 หนวด et al. 2003, Blanco Canqui et al. 2010 และ Mikha et al. 2010), และ ii) เป็นฤดูกาลที่เติบโตต่อไปใน agroecosystems vs หนาวฝนแล้ง ซึ่งโปรดปรานการป้องกันดินสำหรับ erosive ปัจจัยและการดำเนินการของบริษัทตัวแทนการป้องกันภาพสั่นไหวของ SOC ได้มาจากกิจกรรมต่อเนื่องของรากและจุลินทรีย์ตลอดปี (Caviglia และทวารผมน้ำตาลเข้ม 2010) ความแตกต่างในเนื้อดินและอุณหภูมิอาจมีส่วนในการเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นในการทำงานของเรา เมื่อเทียบกับรายงานในเขตแล้ง (Hassink และ Whitmore, 1997)ข้อตกลงการศึกษาอื่น ๆ SOCMA พบว่าเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งกว่ารวม SOC หุ้น ด้วยการเพิ่มความเข้มการครอบตัด (หก et al. 1999 และหก et al. 2000) SOCMA ใน Mollisol เมื่อเทียบกับ Vertisol เพิ่มมากขึ้นอาจจะเกี่ยวข้องกับดินสูงขึ้น รวมตอบใน Mollisol เกิดขึ้นกับเพิ่ม CI ดินรวมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับ SOC อนุรักษ์และจัดเก็บ โดยสง่างามเครื่องกีดขวางระหว่างจุลินทรีย์ผู้ย่อยสลายและ SOC ซึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างรวดเร็ว โดยวิธีบริหารจัดการ (Beare et al. 1994) และความเข้ม การครอบตัดแสดงให้เห็นที่นี่ ผลลัพธ์นี้คือข้อตกลงศึกษาก่อนหน้า (Novelli et al. 2013), ซึ่งบ่งชี้ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างความเข้มข้นของ SOC และรวมความเสถียร ในการ Mollisol แต่ไม่ใช่ ในการ Vertisol การควบคุมตัวแทนอนินทรีย์ เช่นดิน mineralogy เด่นในกระบวนการรวมตัวของดินใน Vertisol (Fabrizzi et al. 2009 และ Novelli et al. 2013) อาจจะรับผิดชอบของลักษณะต่ำลำดับการครอบตัดบนดิน MA กว่า Mollisol

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. คำอธิบาย
การทำงานของเรามีหลักฐานของความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง CI และการเก็บรักษา SOC และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแมสซาชูเซต (SOCMA) ในสองดินที่แตกต่างกันซึ่งเป็นการตอกย้ำบทบาทของ CI เป็นกลยุทธ์ที่มีคุณค่าในการปรับปรุงการอายัด SOC แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่อบอุ่นชื้นที่ ดินที่มีความใกล้ชิดกับสมมุติฐานเกณฑ์ C อิ่มตัวกว่าในระบบนิเวศเกษตรแห้งแล้ง (Hassink และ Whitmore 1997 และ Six et al., 2002) กระนั้นก็ควรจะกล่าวว่าการขาดดุลอิ่มตัว C สำหรับเชิงเดี่ยวถั่วเหลืองเอสเอสในการทดลองของเราคือแคลิฟอร์เนีย 50%.
ผลของเราแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในหุ้น SOC ที่เกี่ยวข้องกับการปลูกพืชเข้มในระยะเวลาอันสั้น (เพียงสองปี) แสดงให้เห็นว่าผลกระทบของการเพิ่มการตรวจพบใน CI SOC อาจถูกบันทึกในช่วงต้นของระบบนิเวศเกษตรพอสมควรชื้น หุ้น SOC รวมในภูมิภาคแห้งแล้งมักจะมีตัวแปรน้อยลงในระยะสั้นต้องใช้เวลาหลายปีในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ (ไม้ et al., 1991 และโบว์แมน et al., 1999) การเปลี่ยนแปลงได้เร็วขึ้นของเราสามารถจะเนื่องมาจาก.. ฉัน) ที่สูงกว่าปัจจัยการผลิตคาร์บอนในดินจากเศษซากพืชในระบบนิเวศเกษตรมีประสิทธิผลมากขึ้นของเรากว่าที่มีการรายงานสำหรับภูมิภาคแห้งแล้ง (เช่น Farahani et al, 1998, ยิงธนู, et al, 1999 และ Sherrod et al, ., 2003, มีดโกนหนวด et al., 2003 Blanco-Canqui et al., 2010 และ Mikha et al., 2010) และครั้งที่สอง) ฤดูการเจริญเติบโตได้อยู่ในที่ชื้นพอสมควร VS ระบบนิเวศเกษตรแห้งแล้งซึ่งโปรดปรานการป้องกันดินสำหรับปัจจัยกัดกร่อน และการกระทำของตัวแทนการรักษาเสถียรภาพของ SOC ที่ได้มาจากกิจกรรมอย่างต่อเนื่องมากขึ้นของรากและจุลินทรีย์ตามปี (Caviglia และ Andrade, 2010) ความแตกต่างของอุณหภูมิและเนื้อดินนอกจากนี้ยังอาจมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงต้นการบันทึกไว้ในการทำงานของเราเมื่อเทียบกับรายงานในภูมิภาคแห้งแล้ง (Hassink และวิตมอร์, 1997).

ในข้อตกลงกับการศึกษาอื่น ๆ , SOCMA แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งกว่าหุ้น SOC รวมกับ การเพิ่มความเข้มการปลูกพืช (หก, et al., 1999 และ Six et al., 2000) การเพิ่มมากขึ้นใน SOCMA ใน Mollisol เมื่อเทียบกับ Vertisol อาจจะเกี่ยวข้องกับการตอบสนองต่อการรวมตัวของดินที่สูงขึ้นใน Mollisol ที่เกิดขึ้นกับการเพิ่ม CI การรวมตัวของดินเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเก็บรักษา SOC และการเก็บรักษาโดยการจัดเก็บภาษีเป็นอุปสรรคทางกายภาพระหว่างตัวย่อยสลายของจุลินทรีย์และ SOC ซึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างรวดเร็วโดยแนวทางการบริหารจัดการ (Beare et al., 1994) และการปลูกพืชเข้มตามที่ได้แสดงให้เห็นที่นี่ นี่คือผลในข้อตกลงกับการศึกษาก่อนหน้า (Novelli et al., 2013) ซึ่งบ่งชี้ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างความเข้มข้น SOC และความมั่นคงรวมใน Mollisol แต่ไม่ได้อยู่ใน Vertisol การควบคุมที่โดดเด่นของตัวแทนนินทรีย์คือแร่ดินเหนียวในกระบวนการรวมตัวของดินใน Vertisol (Fabrizzi et al., 2009 และ Novelli et al., 2013) อาจจะเป็นความรับผิดชอบของผลกระทบที่ลดลงของการปลูกพืชลำดับในแมสซาชูเซตดินกว่า Mollisol .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปรายงานของเรามีหลักฐานของสมาคมบวกระหว่าง CI ข้อมูลที่เก็บ , และโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน MA ( socma ) ในดินที่แตกต่างกัน การเสริมบทบาทของ CI เป็นกลยุทธ์ที่มีคุณค่าในการปรับปรุงรายวิชาการ แม้ในสภาพแวดล้อมที่หนาวชื้น ที่ดินใกล้อิ่มตัว ซึ่งสมมติว่าเป็น C มากกว่า semiarid และพฤติกรรม ( hassink วิทมอร์ 1997 และหก et al . , 2002 ) อย่างไรก็ตาม มันควรจะกล่าวว่า C อิ่มตัวขาดดุลสำหรับ s-s ถั่วเหลืองเดี่ยวในการทดลองของเราคือประมาณ 50%ผลของเราแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในหุ้นที่เกี่ยวข้องกับการปลูกพืช สเข้มในช่วงเวลาที่ค่อนข้างสั้น ( เพียงสองปี ระบุว่า ผลการตรวจพบเพิ่มในรายวิชา และอาจถูกบันทึกไว้ในช่วงต้นหนาวชื้นพฤติกรรม . รวมข้อมูลหุ้นในภูมิภาค semiarid มักจะตัวแปรน้อยในระยะสั้น โดยหลายปีเพื่อตรวจหาการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ ( ไม้ et al . , 1991 และโบว์แมน et al . , 1999 ) การเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วของเราได้จาก 1 ) สูงกว่าคาร์บอนในดินจากพืชและปัจจัยการผลิตในพฤติกรรมมากขึ้นของเรามากกว่าว่าภูมิภาค semiarid ( เช่น farahani et al . , 1998 , Bowman et al . , 1999 และเชอร์ร็อด et al . , 2003 , เครื่องโกนหนวด et al . , 2003 แล้ว canqui และ al . , 2010 และ mikha et al . , 2010 ) , และ 2 ) ยิ่งเติบโตในฤดูหนาวและชื้น semiarid พฤติกรรม ซึ่งช่วยป้องกันการกัดกร่อนของดิน ปัจจัย และการกระทำของตัวแทนที่ได้มาจากกิจกรรมการสมากขึ้นอย่างต่อเนื่องของรากและจุลินทรีย์ตามปี ( caviglia และ อันดราเด้ , 2010 ) ความแตกต่างของอุณหภูมิและเนื้อดินที่อาจจะมีส่วนร่วมในช่วงต้นการเปลี่ยนแปลงเอกสารในงานของเรา เมื่อเทียบกับรายงานในภูมิภาค semiarid ( hassink และ วิทมอร์ , 1997 )สอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆ socma พบเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งกว่าหุ้น รวมกับการเพิ่มความเข้ม ส ( หก et al . , 1999 และหก et al . , 2000 ) ยิ่งเพิ่ม socma ในมอลลิซอลเมื่อเทียบกับเวอร์ติซอลอาจจะเกี่ยวข้องกับการตอบสนองสูงกว่าดินในมอลลิซอลที่เกิดขึ้นด้วยการเพิ่ม CI รวมดินเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการดูแลรักษา และกระเป๋า สโดยการย่อยสลายของจุลินทรีย์และอุปสรรคทางกายภาพระหว่างส ซึ่งจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว โดยการบริหาร ( เบียร์ et al . , 1994 ) และความเข้มของการปลูกพืช เช่น ถูกพบที่นี่ ผลที่ได้นี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ ( โนเวลลี่ et al . , 2013 ) ซึ่งบ่งชี้ว่า ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่าง ส ความเข้มข้นและเสถียรภาพรวมในมอลลิซอลแต่ไม่ใช่ในเวอร์ติซอล . การควบคุมที่เด่นของอนินทรีย์ตัวแทน เช่น ดินเหนียวแร่ดินในกลุ่มกระบวนการในเวอร์ติซอล ( fabrizzi et al . , 2009 และโนเวลลี่ et al . , 2013 ) จะเป็นผู้รับผิดชอบในการลดผลของลำดับบน มา ดิน กว่าม ลิซอล .