My windows looked out across a drea

My windows looked out across a dreary, interminable plain, an ocean of grass, of wheat and of oats, without a clump of trees or any rising ground, a striking and melancholy picture of the life which they must be leading in that house.

A bell rang; it was for dinner, and I went downstairs. Madame Radevin took my arm in a ceremonious manner, and we passed into the dining-room. A footman wheeled in the old man in his armchair. He gave a greedy and curious look at the dessert, as he turned his shaking head with difficulty from one dish to the other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Windows ของฉันมองออกในความเศร้าซึม interminable ล้วน มหาสมุทรหญ้า ข้าวสาลี และข้าว โอ๊ต โดยกอของต้นไม้หรือพื้นใด ๆ เพิ่มขึ้น รูปภาพทันที และโดดเด่นของชีวิตที่พวกเขาต้องนำบ้านเบลล์เป็นรัง ก็สำหรับอาหารค่ำ และยิ้มรอยยิ้ม Radevin มาดามเอาแขนอย่างโอ่อ่า และเราผ่านเข้ามาในห้องครัว ล้อในคนเป็น footman ในเก้าอี้ของเขา เขาให้ตาหวาน โลภ และอยากรู้อยากเห็นเป็นเขาเปิดหัวงก ๆ ด้วยความยากลำบากจากอาหารหนึ่งไปยังอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หน้าต่างของฉันมองออกไปทั่วน่าเบื่อธรรมดาที่สิ้นสุด, มหาสมุทรของหญ้าข้าวสาลีและข้าวโอ๊ตโดยไม่ต้องกอต้นไม้หรือพื้นดินที่เพิ่มขึ้นเป็นภาพที่โดดเด่นและเศร้าโศกของชีวิตที่พวกเขาต้องได้รับการชั้นนำในบ้านว่า. ระฆังดังขึ้น; มันเป็นอาหารเย็นและฉันเดินลงมาชั้นล่าง มาดาม Radevin เอาแขนของฉันในลักษณะที่เป็นทางการและเราผ่านเข้ามารับประทานอาหารที่ห้องพัก ขี้ข้าล้อในคนชราในเก้าอี้ของเขา เขาให้ดูโลภและอยากรู้อยากเห็นที่ขนมในขณะที่เขาหันหัวของเขาสั่นด้วยความยากลำบากจากหนึ่งในจานไปที่อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่หน้าต่างมองออกไปผ่านเศร้าซึม ยืดยาดธรรมดามหาสมุทรของหญ้าข้าวสาลีและข้าวโอ๊ต โดยไม่กอต้นไม้หรือพื้นดินที่เพิ่มขึ้น , ภาพที่โดดเด่นและความรันทดของชีวิตที่เขาจะต้องเป็นผู้นำในบ้าน

เสียงกระดิ่งดัง มันเย็น แล้วฉันก็ลงไปข้างล่าง . มาดาม radevin เอาแขนของฉันในลักษณะที่เป็นทางการและเราผ่านเข้าไปในอาหารล้อเป็นทหารราบในคนแก่ในเก้าอี้ของเขา เขาดูโลภและขี้สงสัยที่ของหวาน เขาหันศีรษะของเขาสั่นด้วยความยากลำบากจากจานหนึ่งไปยังอีก .