classes resulting from the four com

classes resulting from the four combinations as sd 22 and sd 35 (failure plane at soil depth with 22° and 350) and stag 22 and stag 35 (failure plane at the lower boundary of the stagnic layer with p' 22 and 35 We followed Montgomery and Dietrich (1994) that unconditionally unstable sites are those even unstable when dry, and unconditionally stable sites are those predicted as stable when completely saturated, with the minor change that we refrain from considering the area a completely dry at any time. Steady observation has shown that soils within the research area under thick organic layers and mountain rainforest vegetation never dry out completely. Therefore, we consider the sites with FS

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชั้นเรียนที่เป็นผลมาจากชุดที่สี่เป็น sd 22 และ sd 35 (ความล้มเหลวของเครื่องบินที่ระดับความลึกดิน 22° และ 350) และ 35 22 และคีมคีม (ระนาบความล้มเหลวที่ขอบเขตล่างของชั้น stagnic กับ p' 22 และ 35 เราตามเมอรี่และดีทริช (1994) ว่า ไซต์เสถียรโดยไม่มีเงื่อนไขเหล่านั้นแม้จะไม่เสถียรเมื่อแห้ง และไซต์มั่นคงอย่างไม่มีเงื่อนไขเป็นที่คาดการณ์เป็นมีเสถียรภาพเมื่ออิ่มสมบูรณ์ การย่อยเปลี่ยนเรางดพิจารณาพื้นที่แห้งสนิทตลอดเวลา คงสังเกตได้แสดงว่า ดินในพื้นที่วิจัยภายใต้ชั้นอินทรีย์หนาและพรรณไม้ป่าดงดิบภูเขาไม่แห้งสนิท ดังนั้น เราพิจารณาเว็บไซต์กับ FS < 1 โดยปริมาณน้ำฝนสุทธิ 0.001 mm h 1 อัตราโดยไม่มีเงื่อนไขที่ไม่เสถียร และ FS21 ที่อิ่มสมบูรณ์ (3 มม. h 1) ผู้ตัดสินเป็นมั่นคง สามประเภทในระหว่างแสดงความไม่มีเสถียรภาพ (ES < 1) ราคาพิเศษฝน 0.01.0.1 และ 3 มม. h (9 รูป) ตาม Eq. (4), มุมเสียดทานภายในต่ำและความลึกสูงของเครื่องบินความล้มเหลว และหน่วยสูงบานเลื่อนน้ำหนักเมื่อยล้าเครื่องบินความล้มเหลว เราคาดว่าสัดส่วนบริเวณสูงเป็นไม่เสถียร ตามลำดับ เปอร์เซ็นต์พื้นที่สูงสุดที่แสดงความไม่แน่นอนใด ๆ กำหนดพิจารณา sd 22 (รูป 9 ก), ในขณะที่เปอร์เซ็นต์ต่ำสุดพบสำหรับคีม 35 (มะเดื่อ 9e) โดยไม่มีเงื่อนไขไม่เสถียรไซต์บัญชีสำหรับ 6.5% ของพื้นที่การวิจัยอดีตและ 0.5% สำหรับหลัง: ไม่มีเงื่อนไขเสถียร 39.7% และ 92.6% ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ในขณะที่แผนที่เปรียบเทียบของทั้งสอง ซึ่งหมายถึง ความลึกเดียวกันของระนาบความล้มเหลวส่วนใหญ่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในด้านเสถียรภาพกับ p 35 เปรียบเทียบกับ (รูป 9 c, f พิจารณาความลึกแตกต่างกันของเครื่องบินความล้มเหลวทำให้เสถียร (Fig.9g,h) ในขณะที่สมมติ ระนาบความล้มเหลวที่ระดับความลึกของดินความลึกและมุมเสียดทานภายใน 22 60.3% ของพื้นที่สอบสวนถือว่าเสถียรเป็นขณะดินจะเปียกชุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียนที่เกิดจากสี่รวมกันเป็น SD 22 และ sd ​​35 (เครื่องบินล้มเหลวที่ระดับความลึกของดินกับ 22 °และ 350) และยอง 22 และยอง 35 (ความล้มเหลวของเครื่องบินที่ขอบล่างของชั้น stagnic กับ P '22 และ 35 เราตามกอเมอรี และทริช (1994) ว่าเว็บไซต์ที่ไม่แน่นอนโดยไม่มีเงื่อนไขเป็นเว็บไซต์เหล่านั้นไม่เสถียรแม้ในขณะที่แห้งและมีเสถียรภาพโดยไม่มีเงื่อนไขเป็นผู้ที่คาดการณ์ไว้เป็นที่มั่นคงเมื่ออิ่มตัวอย่างสมบูรณ์กับการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราละเว้นจากการพิจารณาพื้นที่แห้งสนิทในเวลาใด ๆ . สังเกตมั่นคงมี แสดงให้เห็นว่าดินในพื้นที่วิจัยภายใต้ชั้นอินทรีย์หนาและพืชผักภูเขาป่าเขตร้อนที่ไม่เคยแห้งออกอย่างสมบูรณ์. ดังนั้นเราจึงพิจารณาเว็บไซต์ที่มี FS ง <1 ที่ 0.001 มมเอช 1 อัตราปริมาณน้ำฝนสุทธิ ณ เสถียรไม่มีเงื่อนไขและผู้ที่มี FS21 ที่อิ่มตัวสมบูรณ์ (3 มม H 1) เป็นที่มั่นคงโดยไม่มีเงื่อนไข. ทั้งสามประเภทในระหว่างการแสดงผลความไม่แน่นอน (ES <1) ในอัตราปริมาณน้ำฝน 0.01.0.1 และ 3 มม H (รูป. 9) ตามที่สม. (4) สำหรับมุมเสียดทานภายในลดลงและ ความลึกที่สูงขึ้นของเครื่องบินความล้มเหลวและทำให้หน่วยสูงน้ำหนักเลื่อนบรรทุกเครื่องบินความล้มเหลวที่เราคาดว่าจะมีอัตราร้อยละที่สูงขึ้นในพื้นที่ที่กำหนดให้เป็นความไม่แน่นอน ตามลําดับความไม่แน่นอนร้อยละพื้นที่แสดงสูงสุดของการใด ๆ ที่ได้รับมอบหมายพิจารณา SD 22 (รูป. 9a) ในขณะที่ร้อยละต่ำสุดที่พบสำหรับงานเลี้ยง 35 (รูป. 9E) โดยไม่มีเงื่อนไขบัญชีเว็บไซต์ที่ไม่เสถียร 6.5% ของพื้นที่วิจัยสำหรับอดีต และ 0.5% สำหรับหลัง: เว็บไซต์ที่มีเสถียรภาพโดยไม่มีเงื่อนไขสำหรับ 39.7% และ 92.6% ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ในขณะที่การเปรียบเทียบของทั้งสองแผนที่ซึ่งหมายถึงระดับความลึกเดียวกันของเครื่องบินความล้มเหลวส่วนใหญ่นำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นทั่วไปในความมั่นคงกับ P 35 เปรียบเทียบกับ (รูป. 9c, F, พิจารณาจากระดับความลึกที่แตกต่างกันของเครื่องบินความล้มเหลวที่จะนำไปสู่​​เว็บไซต์ที่ไม่เสถียรที่แตกต่างกัน ( Fig.9g, เอช). ในขณะที่สมมติความลึกของความล้มเหลวของเครื่องบินที่ระดับความลึกดินและมุมเสียดทานภายในของ 22 60.3% ของพื้นที่สืบสวนถือเป็นความไม่แน่นอนในขณะดินจะเปียกชุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทเรียนที่เกิดจากสี่ชุดเป็น SD และ SD 35 ( ความล้มเหลวของเครื่องบินที่ความลึกดิน 22 องศาและ 350 ) และกวางและกวาง 35 ( เครื่องบินความล้มเหลวที่ขอบล่างของชั้น stagnic กับ P " 22 และ 35 เราตาม มอนโกเมอรี่ ดีทริช ( 1994 ) ที่ไม่มีเงื่อนไขและไม่มั่นคงเว็บไซต์เหล่านั้นไม่เสถียรเมื่อ บริการ และ ความมั่นคงแห่ง ผู้พยากรณ์เป็นมั่นคงเมื่ออิ่มตัวอย่างสมบูรณ์กับไมเนอร์เชนจ์ที่เราละเว้นจากการพิจารณาพื้นที่แห้งสนิทในเวลาใด ๆ การสังเกตคงที่แสดงว่าดินในพื้นที่วิจัยภายใต้ชั้นอินทรีย์หนาและภูเขาป่าฝนพืชไม่แห้งออกอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นเราจึงพิจารณาเว็บไซต์กับ FS < 1 ที่ 0.001 มม. H 1 สุทธิอัตราฝนโดยไม่มีเงื่อนไข มั่นคง และ ผู้ที่มี fs21 ที่อิ่มตัวที่สมบูรณ์ ( 3 มม. ( 1 ) ความมีเสถียรภาพ สามประเภทระหว่างแสดงความไม่แน่นอน ( ES < 1 ) ปริมาณน้ำฝนและอัตรา 0.01.0.1 3 mm H ( รูปที่ 9 ) ตามอีคิว ( 4 ) เพื่อลดมุมเสียดทานภายในและความลึกสูงของความล้มเหลวเครื่องบินจึงสูงกว่าหน่วยเลื่อนน้ำหนักบรรทุกเครื่องบินขัดข้อง เราคาดว่าพื้นที่สูงกว่าร้อยละเขตที่ไม่เสถียร ดับ , เปอร์เซ็นต์สูงสุด พื้นที่แสดงความไม่มั่นคงของชนิดใดที่ได้รับมอบหมายพิจารณา SD 22 ( ภาพที่ 9A ) ในขณะที่ร้อยละต่ำสุดพบกวาง 3 ( รูป 9E ) บัญชีเลยไม่เสถียร เว็บไซต์ 6.5 % ของพื้นที่วิจัย สำหรับอดีตและ 0.5% สำหรับหลัง : ความมั่นคงเว็บไซต์ 39.7 ร้อยละ 92.6 % ตามลำดับ ( ตารางที่ 1 ) ในขณะที่การเปรียบเทียบของทั้งสองแผนที่ซึ่งหมายถึงความลึกเดียวกันของความล้มเหลวเครื่องบินส่วนใหญ่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นทั่วไปในความมั่นคงกับ P 35 เปรียบเทียบกับเอนไซม์ ( รูป , F , พิจารณาความลึกที่แตกต่างกันของความล้มเหลวเครื่องบินนำไปสู่เว็บไซต์เสถียรแตกต่างกัน ( fig.9g , H ) ในขณะที่ถ้าความลึกของความล้มเหลวเครื่องบินที่ความลึกดินและมุมเสียดทานภายใน 22 60.3 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่สอบสวนถือว่าเสถียรในขณะที่ดินมีน้ำขัง