A food chain is a linear sequence o

A food chain is a linear sequence of links in a food web starting from species that are called producers in the web and ends at species that are called decomposers in the web. A food chain also shows how the organisms are related with each other by the food they eat. A food chain differs from a food web, because the complex polyphagous network of feeding relations are aggregated into trophic species and the chain only follows linear monophagous pathways. A common metric used to quantify food web trophic structure is food chain length. In its simplest form, the length of a chain is the number of links between a trophic consumer and the base of the web and the mean chain length of an entire web is the arithmetic average of the lengths of all chains in a food web.[1][2]

Food chains were first introduced by the African-Arab scientist and philosopher Al-Jahiz in the 9th century and later popularized in a book published in 1927 by Charles Elton, which also introduced the food web concept.[3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห่วงโซ่อาหารเป็นลำดับเชิงเส้นเชื่อมโยงในเว็บอาหารเริ่มต้นจากสายพันธุ์ที่เรียกว่าบิวเทนในเว็บและสิ้นสุดที่ชนิดที่เรียกว่าผู้ย่อยสลายในเว็บ ห่วงโซ่อาหารแสดงว่าสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกัน โดยอาหารที่มันกิน ห่วงโซ่อาหารแตกต่างจากเว็บอาหาร เครือข่าย polyphagous ซับซ้อนของอาหารความสัมพันธ์จะรวมเป็นพันธุ์ trophic และสายเท่านั้นตามหลักเชิง monophagous วัดทั่วไปที่ใช้วัดปริมาณใยอาหาร trophic โครงสร้างมีความยาวของห่วงโซ่อาหาร ในรูปแบบที่ง่ายที่สุด ความยาวของห่วงโซ่คือ หมายเลขของการเชื่อมโยงระหว่างผู้บริโภคที่ trophic และฐานของเว็บ และความยาวโซ่หมายถึงเว็บทั้งเป็นค่าเฉลี่ยเลขคณิตของความยาวของโซ่ทั้งหมดในเว็บอาหาร[1][2]โซ่อาหารถูกรู้จัก โดยอาหรับแอฟริกานักวิทยาศาสตร์และนักปราชญ์อัล Jahiz ในศตวรรษ 9 และ popularized ภายหลังในหนังสือเผยแพร่ใน 1927 โดยชาร์ลส์เอลตัน ซึ่งยัง นำแนวคิดเว็บอาหาร[3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห่วงโซ่อาหารเป็นลำดับเชิงเส้นของการเชื่อมโยงในเว็บอาหารเริ่มต้นจากสายพันธุ์ที่ได้รับการเรียกว่าผู้ผลิตในเว็บและสิ้นสุดที่สายพันธุ์ที่ได้รับการเรียกตัวย่อยสลายในเว็บ ห่วงโซ่อาหารนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ โดยอาหารที่พวกเขากิน ห่วงโซ่อาหารที่แตกต่างจากเว็บอาหารเพราะเครือข่าย polyphagous ซับซ้อนของความสัมพันธ์ให้อาหารมีการรวบรวมเป็นสายพันธุ์ที่มีคุณค่าทางโภชนาการและห่วงโซ่เท่านั้นดังนี้ทุลักทุเล monophagous เชิงเส้น ตัวชี้วัดที่ใช้ในการวัดปริมาณอาหารเว็บโครงสร้างโภชนาการคือความยาวห่วงโซ่อาหาร ในรูปแบบที่ง่ายที่สุดความยาวของโซ่คือจำนวนของการเชื่อมโยงระหว่างผู้บริโภคโภชนาการและฐานของเว็บและความยาวของห่วงโซ่เฉลี่ยของเว็บทั้งหมดเป็นค่าเฉลี่ยเลขคณิตของความยาวของเครือข่ายทั้งหมดในเว็บอาหาร. [ 1] [2] โซ่อาหารถูกนำมาใช้เป็นครั้งแรกโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวแอฟริอาหรับและนักปรัชญาอัล Jahiz ในศตวรรษที่ 9 และเป็นที่นิยมต่อมาในหนังสือที่ตีพิมพ์ในปี 1927 โดยชาร์ลส์เอลตันซึ่งยังนำแนวคิดสายใยอาหาร. [3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห่วงโซ่อาหารเป็นลำดับเชิงเส้นของการเชื่อมโยงในสายใยอาหารเริ่มจากสายพันธุ์ที่เรียกผู้ผลิตสินค้าในเว็บ และสิ้นสุดที่ ชนิดที่เรียกว่า ย่อยสลาย ในเว็บ ห่วงโซ่อาหารยังแสดงให้เห็นถึงสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆจากอาหารที่พวกเขากิน ห่วงโซ่อาหารที่แตกต่างจากอาหารเว็บเพราะเครือข่าย polyphagous ซับซ้อนของอาหารมีความสัมพันธ์หรือเป็นชนิดโซ่เพียง 1 ครั้ง เส้น monophagous ทางเดิน . เมตริกทั่วไปที่ใช้เพื่อวัดปริมาณอาหารโครงสร้างเป็นเว็บอันดับความยาวโซ่อาหาร ในรูปแบบที่ง่ายที่สุดของความยาวของห่วงโซ่คือจำนวนของการเชื่อมโยงระหว่างผู้บริโภคครั้ง และฐานของเว็บและค่าเฉลี่ยความยาวของโซ่ทั้งเว็บคือค่าเฉลี่ยเลขคณิตของความยาวของโซ่อาหารทั้งหมดในเว็บ [ 1 ] [ 2 ]

โซ่อาหารเป็นครั้งแรกโดยนักวิทยาศาสตร์และนักปรัชญาชาวอาหรับ อัล jahiz ในศตวรรษที่ 7 และต่อมาความนิยมในหนังสือที่ตีพิมพ์ในปี 1927 โดยชาร์ลส์เอลตันซึ่งยังแนะนำแนวคิด [ 3 เว็บอาหาร