Tilapia is an aquaculture species t

Tilapia is an aquaculture species that is being produced intensively
all over the world. In 2012, the global tilapia production reached 4.5
million metric tons (FAO, 2014) and is expected to increase further
exponentially in the future. A key to the success of tilapia production,
as well as other aquaculture species, is the continuous supply of high
quality seed. With the assumption of 80% survival and an average
harvest size of 500 g, it can be calculated that about 11.3 billion tilapia
larvae are needed annually on a global scale. This is, however, not
straight forward. Although tilapia breeds naturally and does not require
any hormonal stimulation for their reproduction in captivity, this fish
spawns asynchronously and only produces low numbers of eggs
(about 1000 per spawn) (Bhujel, 2011). Bhujel (2011), for instance, reported
shortage of premium quality tilapia fry in Thailand in the 1980s.
Various techniques have been introduced and developed ever since to
boost tilapia seed production,most of them involving genetic improvement
through hybridization and all male population seed production
with varying degrees of success (Fitzsimmons, 2013 and Little, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลานิลเป็นสายพันธุ์เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่จะผลิต intensivelyทั่วโลก ใน 2012 การผลิตปลานิลทั่วโลกถึง 4.5ล้านเมตริกตัน (FAO, 2014) และคาดว่าจะเพิ่มต่อไปขยายตัวอย่างมากในอนาคต กุญแจสู่ความสำเร็จของการผลิตปลานิลรวมทั้งพันธุ์สัตว์น้ำอื่น ๆ มีอุปทานสูงอย่างต่อเนื่องคุณภาพเมล็ด กับสมมติฐานของการรอดตาย 80% และค่าเฉลี่ยเก็บเกี่ยวขนาดของ 500 กรัม มันสามารถคำนวณที่ประมาณ 11.3 ล้านนิลตัวอ่อนมีความจำเป็นในระดับสากลเป็นประจำทุกปี ไม่ อย่างไรก็ตามตรงไปข้างหน้า ถึงแม้ว่าปลานิลขยายพันธุ์ตามธรรมชาติ และไม่จำเป็นต้องการกระตุ้นฮอร์โมนการสืบพันธุ์ของพวกเขาในเชลย ปลานี้spawns แบบอะซิงโครนัส และสร้างเท่า จำนวนไข่ต่ำ(ประมาณ 1000 ต่อวางไข่) (Bhujel, 2011) Bhujel (2011), เช่น รายงานปัญหาการขาดแคลนของพรีเมี่ยมคุณภาพปลานิลทอดในประเทศไทยในทศวรรษ 1980เทคนิคต่าง ๆ ถูกนำมาใช้ และพัฒนานับตั้งแต่การผลิตเมล็ดพันธุ์ปลานิลเพิ่ม ส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงพันธุกรรมhybridization และผลิตเมล็ดพันธุ์ของประชากรชายทั้งหมดมีองศาที่แตกต่างของความสำเร็จ (Fitzsimmons, 2013 และ น้อย 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลานิลเป็นสายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่มีการผลิตอย่างหนาแน่น
ทั่วทุกมุมโลก ในปี 2012 การผลิตปลานิลทั่วโลกถึง 4.5
ล้านตัน (FAO, 2014) และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นอีก
ชี้แจงในอนาคต กุญแจสู่ความสำเร็จของการผลิตปลานิล,
เช่นเดียวกับสายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำอื่น ๆ ที่เป็นแหล่งจ่ายสูงอย่างต่อเนื่องของ
เมล็ดพันธุ์ที่มีคุณภาพ ด้วยสมมติฐาน 80% อยู่รอดและเฉลี่ย
ขนาดเก็บเกี่ยว 500 กรัมก็สามารถคำนวณได้ว่าประมาณ 11300000000 ปลานิล
ตัวอ่อนมีความจำเป็นเป็นประจำทุกปีในระดับโลก นี้เป็น แต่ไม่ได้
ตรงไปตรงมา แม้ว่าสายพันธุ์ปลานิลตามธรรมชาติและไม่จำเป็นต้องมี
การกระตุ้นฮอร์โมนใด ๆ สำหรับการทำสำเนาของพวกเขาในการเป็นเชลยปลานี้
spawns ถ่ายทอดสดและมีเพียงผลิตตัวเลขที่ต่ำของไข่
(ประมาณ 1000 ต่อวางไข่) (Bhujel 2011) Bhujel (2011) ตัวอย่างเช่นรายงาน
การขาดแคลนของทอดที่มีคุณภาพพรีเมี่ยมปลานิลในประเทศไทยในปี 1980.
เทคนิคต่างๆได้รับการแนะนำและการพัฒนานับตั้งแต่ที่จะ
เพิ่มการผลิตเมล็ดพันธุ์ปลานิลส่วนใหญ่ของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงพันธุกรรม
ผ่านการผสมข้ามพันธุ์และการผลิตเมล็ดพันธุ์ประชากรชาย
ด้วยองศาที่แตกต่างของความสำเร็จ (Fitzsimmons 2013 และลิตเติ้ล, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปลานิลเป็นสัตว์น้ำชนิดที่ถูกผลิตอย่าง
ทั่วโลก 2012 การผลิตปลานิลทั่วโลกถึง 4.5
ล้านเมตริกตัน ( องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ ปี 2014 ) และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นอีก
ชี้แจงในอนาคต กุญแจสู่ความสำเร็จของการผลิตปลานิล ,
เช่นเดียวกับชนิดเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำอื่น ๆ คือ อุปทานอย่างต่อเนื่องของเมล็ดพันธุ์คุณภาพสูง

กับสมมติฐาน 80% รอดและมีขนาดการเก็บเกี่ยวเฉลี่ย
500 กรัม สามารถคำนวณว่าประมาณ 11.3 พันล้าน ( ปลานิล
เป็นปีในระดับโลก นี้ , อย่างไรก็ตาม , ไม่ได้
ตรงไปข้างหน้า ถึงแม้ว่าปลานิลพันธุ์ตามธรรมชาติและไม่ต้องใด ๆของการกระตุ้นฮอร์โมน

ปลาเชลยเกิดอะ และผลิตน้อย จำนวนไข่
( ประมาณ 1000 ต่อวางไข่ ) ( bhujel , 2011 ) bhujel ( 2011 ) ตัวอย่างรายงาน
ขาดแคลนทอดปลานิลที่มีคุณภาพพรีเมี่ยมในไทย ในช่วงปี 1980 .
เทคนิคต่าง ๆ ได้รับการแนะนำและพัฒนาตั้งแต่

เพิ่มการผลิตเมล็ดพันธุ์ ปลานิล ส่วนใหญ่ของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงพันธุกรรม
ผ่าน hybridization และประชากรชายทั้งหมด การผลิตเมล็ดพันธุ์
กับองศาที่แตกต่างของความสำเร็จ ( ฟิทซ์ซิมมอนส์ , 2013 และน้อย , 2004 )