The starting point of all manageria

The starting point of all managerial theories is the assumption of a divorce of ownership from control. It is also assumed that top managers are able to dominate decision making through their ability to determine company strategy, future investments, promotions and the appointment of persons to key company positions

In common with the traditional neo-classical approach, these are also maximizing theories. However, in place of profit, managers are now assumed to maximise their own utility or satisfaction subject to a minimum profit constraint. Managerial theories differ from one another in terms of the factors or objectives that determine managerial utility, and how those objectives might be achieved

Although profit is no longer seen as the sole aim of the firm, its relevance remains in the sense that a firm’s management can only pursue its own goals when shareholders receive an acceptable minimum level of profit. If this were not the case, managers would risk jeopardising their position, as shareholders will either collectively seek to replace them, or else sell their shares and increase the likelihood of takeover. In such theories, profit therefore appears as a constraint upon managerial behavior
There are a number of management theories each associated with a particular

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดเริ่มต้นของทฤษฎีการบริหารทั้งหมดเป็นสมมติฐานของการหย่าร้างของความเป็นเจ้าของจากการควบคุม มันจะสันนิษฐานได้ว่าผู้จัดการด้านบนมีความสามารถที่จะครองการตัดสินใจผ่านความสามารถในการกำหนดกลยุทธ์ของ บริษัท การลงทุนในอนาคตโปรโมชั่นและการแต่งตั้งบุคคลให้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญ บริษัท

ร่วมกันกับวิธีการที่นีโอคลาสสิกแบบดั้งเดิมเหล่านี้นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มทฤษฎี แต่ในสถานที่ของกำไรผู้จัดการจะถือว่าตอนนี้เพื่อเพิ่มยูทิลิตี้หรือความพึงพอใจของตัวเองเรื่องของพวกเขาที่จะ จำกัด ผลกำไรขั้นต่ำ ทฤษฎีการบริหารที่แตกต่างจากคนอื่นในแง่ของปัจจัยหรือวัตถุประสงค์ที่กำหนดโปรแกรมการบริหารจัดการและวิธีการที่วัตถุประสงค์เหล่านั้นอาจจะประสบความสำเร็จ

แม้ว่ากำไรจะไม่มองว่าเป็นจุดมุ่งหมาย แต่เพียงผู้เดียวของ บริษัท ที่เกี่ยวข้องยังคงอยู่ในความรู้สึกว่าผู้บริหารของ บริษัท จะสามารถไล่ตามเป้าหมายของตัวเองเมื่อผู้ถือหุ้นได้รับระดับต่ำสุดของกำไรที่ยอมรับได้ ถ้าครั้งนี้มีไม่ได้กรณีที่ผู้จัดการจะมีความเสี่ยงเป็นอันตรายต่อตำแหน่งของพวกเขาในขณะที่ผู้ถือหุ้นรวมทั้งจะพยายามที่จะแทนที่พวกเขาหรืออื่น ๆ ที่ขายหุ้นของพวกเขาและเพิ่มโอกาสในการเข้าซื้อกิจการ ในทฤษฎีดังกล่าวมีกำไรจึงจะปรากฏเป็นข้อ จำกัด อยู่กับพฤติกรรมการบริหาร
มีจำนวนของทฤษฎีการจัดการแต่ละโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดเริ่มต้นของทฤษฎีการจัดการทั้งหมดเป็นสมมติฐานของการหย่าร้างจากการควบคุมที่เป็นเจ้าของ มันยังสันนิษฐานว่า ผู้บริหารสูงสุดจะครองตัดสินใจถึงความสามารถในการกำหนดกลยุทธ์ของบริษัท การลงทุนในอนาคต โปรโมชั่น และแต่งตั้งบุคคลตำแหน่งความ

In common with วิธีนีโอคลาสสิกแบบดั้งเดิม นอกจากนี้เหล่านี้ยังจะเพิ่มทฤษฎี อย่างไรก็ตาม แทนกำไร ผู้จัดการอยู่ขณะนี้สันนิษฐานเพิ่มอรรถประโยชน์หรือความพึงพอใจขึ้นอยู่กับข้อจำกัดต่ำสุดกำไรของตนเอง ทฤษฎีการบริหารจัดการแตกต่างกันปัจจัยหรือวัตถุประสงค์ที่กำหนดอรรถประโยชน์บริหารจัดการ และวิธีอาจบรรลุวัตถุประสงค์เหล่านั้น

แม้ว่ากำไรไม่เห็นเป็นจุดมุ่งหมายแต่เพียงผู้เดียวของบริษัท ความเกี่ยวข้องของยังคงอยู่ในความรู้สึกว่า เป็นบริษัทจัดการสามารถเท่าติดตามเป้าหมายของตนเองเมื่อผู้ถือหุ้นได้รับการยอมรับในระดับต่ำสุดของกำไร ถ้าไม่ใช่ ผู้จัดการจะเสี่ยง jeopardising ตำแหน่งของพวกเขา เป็นผู้ถือหุ้นจะเรียกหาทางที่จะแทนพวกเขา หรืออื่น ๆ ขายหุ้นของพวกเขา และเพิ่มโอกาสของการ takeover ทฤษฎีดังกล่าว กำไรจึงปรากฏเป็นข้อจำกัดตามลักษณะการทำงานบริหารจัดการ
มีหมายเลขของแต่ละทฤษฎีการจัดการที่เกี่ยวข้องกับเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดเริ่มของทฤษฎีการบริหารจัดการทั้งหมดเป็นการสันนิษฐานของการหย่ากันในการเป็นเจ้าของจากการควบคุม โรงแรมได้รับการสันนิษฐานว่าผู้จัดการด้านบนมีความสามารถในการควบคุมกลยุทธ์การตัดสินใจโดยผ่านความสามารถของเขาในการกำหนดการส่งเสริมการขายบริษัทการลงทุนในอนาคตและการแต่งตั้งบุคคลให้ดำรงตำแหน่งในบริษัท ปุ่ม

ทั่วไปด้วยการใช้วิธีการแบบนีโอคลาสสิกแบบดั้งเดิมที่นอกจากนั้นยังเหล่านี้เป็นการเพิ่ม ประสิทธิภาพ ทฤษฎียัง แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังอยู่ในสถานที่ของบริษัทมีกำไรผู้จัดการฝ่ายไอทีจะมีแนวโน้มแข็งค่าขึ้นเพื่อเพิ่มความพึงพอใจหรือยูทิลิตีของตนเองขึ้นอยู่กับเงื่อนไขที่มีกำไรอย่างน้อยในตอนนี้ ทฤษฎีการบริหารจัดการแตกต่างจากคนอื่นที่อยู่ในเงื่อนไขของวัตถุประสงค์หรือปัจจัยที่ใช้ในการพิจารณาว่ายูทิลิตีการจัดการและวิธีการดำเนินการให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่อาจจะได้ รับ

แม้ว่าจะมีการพบเห็นมีกำไรเป็นเป้าหมายแต่เพียงผู้เดียวของบริษัทที่ไม่มีอีกต่อไปมันเป็นความสัมพันธ์ยังคงอยู่ในความรู้สึกที่ว่าการบริหารจัดการของบริษัทที่สามารถทำตามเป้าหมายของตัวเองเมื่อผู้ถือหุ้นได้รับระดับต่ำสุดที่เป็นที่ยอมรับได้ของกำไรเท่านั้น หากการติดต่อนี้ไม่ได้กรณีที่ผู้จัดการความเสี่ยงจะ jeopardising ตำแหน่งของเขาเป็นผู้ถือหุ้นแทนที่จะพยายามหาทางให้บริการทั้งรวมเรียกว่าหรืออย่างอื่นขายหุ้นและเพิ่มความเป็นไปได้ของคณะรัฐประหาร ในทฤษฎีดังกล่าวมีกำไรจึงจะปรากฏขึ้นเป็นเงื่อนไขที่เมื่อพฤติกรรม
ซึ่งจะช่วยในการบริหารจัดการมีหมายเลขหนึ่งของทฤษฎีการจัดการแต่ละหมายเลขที่ใช้กับเฉพาะที่