Pivotal to Dewey's interest in pers

Pivotal to Dewey's interest in personal growth was the need to avoid separating the means from the ends, as such false dichotomies would limit students’ intelligent engagement in learning. Dewey was concerned that a narrow transmission of knowledge focus would numb the mind relative to an education in the evaluative sense, where a “deepening of knowledge and perfecting of judgment” could be readily put to use in new situations (Dewey, 1916, p. 142). Such thinking in a physical education context would involve ensuring that students’ engagement and autonomy in learning were suitably to the fore in planning discussions about how best to cultivate habits, skills, and values. There remains the issue though of teasing out in an evaluative sense the subject knowledge that might both engage students as well as contribute towards their longer term personal growth. Gard (2011) considered that in trying to meet social justice obligations, physical educationalists might have become rather over occupied by class, gender, and ethnicity concerns and in the process ignored how further inquiry into the biological related links between physical and mental well-being could be developed. Thorburn et al. (2011) have commented as well on how thin and vacuous the level of elaboration can be with curriculum statements on integration and well-being.



Therefore, the current challenge for teachers not only involves at a superficial level sustaining interest without sacrificing enjoyment but at a deeper level of sharing learning motives with students about the stronger connections which exist between movement and meaning. In this respect, reviewing elaborations about bodily kinesthesia and physical meaning (e.g., McCaughtry & Rovegno, 2001, p. 504) might prove informative and helpful even though “students will not automatically derive deep and rich meaning from participation in movement activities.” In reviewing the possibilities for more engaging forms of learning which might exist, Kretchmar (2006) considered that traditional pedagogical approaches often reflect the earlier highlighted problems of shallow activity sampling (Kirk, 2010) and a narrow health focus (Gard, 2011). Kretchmar (2006) believes that key to achieving a more transformative degree of change, where physical education can become a genuine turning point in students’ lives, is for challenging and situated learning environments to be created. It is in such environments where meaning can emerge from solving problems, and where activity-based habits and accomplishments can be referenced against clear standards of success and criteria for excellence.




Earlier probing's by Kretchmar (2000) on the subsidiaries or pre-conditions needed by students to gain greater meaning from physical education concluded that the three most frequently used strategies, the prudential, the intellectual, and the affective, were all of modest benefit. These strategies, which became manifest as curriculum focal points, where lessons were predominantly framed as either “exercise-as-useful, movement-as-understood, and activity-as-enjoyed” in nature, have failed to resource students with enhanced meaningful experiences (Kretchmar, 2000, p. 269). We consider that one subsidiary missing has been a sufficient appeal to students’ self-interest: the achievement of a type of movement-of-personal-value criterion. In this respect, to achieve substantial curriculum coherence gains, physical educationalists need to critically consider recent developments in well-being theorizing as subjective versus objectives discussions in this field reflect closely the contrasting intrinsic and instrumental justifications which have often polarized appraisals of the values of physical education. We are particularly drawn to the contribution of Valerie Tiberius (2008) who in her thinking on how to cultivate stable values, highlighted the benefits of adopting a first person process-based perspective on learning that links with later normative decision-making reflections on how best to lead our lives. Her four chosen generic values (attention flexibility, perspective, relative optimism, and moderate self-awareness) are conservative in nature and might not necessarily be entirely appropriate for all cultures. However, the key point is that attention has been taken by Tiberius in identifying the substantive content (the subject knowledge) of well-being. Informed by such thinking suitably skilled teachers should find it easier to integrate physical with social, emotional and mental well-being in ways which can meaningfully engage students and enrich personal growth, and avoid well-being being perceived as a fragmented and disconnected addendum to lessons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปรการสนใจของ Dewey ในเจริญเติบโตส่วนบุคคลจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงแยกพาหนะจากปลาย dichotomies เป็นเท็จจะจำกัดนักเรียนอัจฉริยะจ้าง Dewey เกี่ยวข้องส่งแคบของความรู้จะ numb ใจสัมพันธ์กับการศึกษาในแง่ evaluative ที่แบบ "รู้ลึกและ perfecting พิพากษา" สามารถพร้อมนำไปใช้ในสถานการณ์ใหม่ (Dewey, 1916, p. 142) ความคิดดังกล่าวในบริบทพลศึกษาจะเกี่ยวข้องกับใจความผูกพันที่นักเรียน และอิสระในการเรียนรู้เหมาะสมเพื่อการลำเลียงสาในการวางแผนสนทนาเกี่ยวกับวิธีดีที่สุดเพื่อปลูกฝังนิสัย ทักษะ และค่า มีอยู่ปัญหาว่าของล้อเล่นออกในความรู้สึก evaluative รู้เรื่องที่อาจทั้งนักเรียนมีส่วนร่วม ตลอดจนมีส่วนร่วมต่อการเติบโตส่วนบุคคลระยะยาว Gard (2011) ถือว่า ในการพยายามตอบสนองความยุติธรรมทางสังคมภาระหน้าที่ educationalists ทางกายภาพอาจมีเป็นค่อนข้างมากกว่าการครอบครอง โดยคลาส เพศ เชื้อชาติกังวล และในกระบวนการละเว้นวิธีเพิ่มเติม สอบถามลิงค์ที่เกี่ยวข้องกับชีวภาพระหว่างกาย และจิตใจสามารถพัฒนา Thorburn et al. (2011) มีความเห็นเช่นไรบาง และ vacuous ทุก ๆ ระดับสามารถ มีงบหลักสูตรบูรณาการและสุขภาพดังนั้น ความท้าทายปัจจุบันครูไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับ ในระดับผิวเผินยั่งยืนสนใจทางกาย แต่ ในระดับลึกใช้ไม่สนคำครหาเรียนรู้ร่วมกันกับนักเรียนเกี่ยวกับการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งซึ่งอยู่ระหว่างการเคลื่อนไหวและความหมาย ประการนี้ elaborations ตรวจทาน kinesthesia ร่างกายและความหมายทางกายภาพ (เช่น McCaughtry & Rovegno, 2001, p. 504) อาจพิสูจน์ข้อมูล และเป็นประโยชน์แม้ว่า "นักเรียนจะไม่โดยอัตโนมัติมาลึก และอุดมไปด้วยความหมายจากการมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเคลื่อนไหว" ในการตรวจสอบเพื่อดูรูปแบบฉลาดมากขึ้นซึ่งอาจมีการเรียนรู้ Kretchmar (2006) ถือว่า วิธีการสอนแบบดั้งเดิมมักจะสะท้อนก่อนหน้านี้เน้นปัญหาตื้นกิจกรรมสุ่มตัวอย่าง (โบสถ์ 2010) และเน้นสุขภาพแคบ (Gard, 2011) Kretchmar (2006) เชื่อว่า คีย์จะบรรลุมากขึ้นเปลี่ยนแปลงระดับของการเปลี่ยนแปลง ที่พลศึกษาสามารถกลายเป็น จุดเปลี่ยนของแท้ในชีวิตของนักเรียน เป็นท้าทาย และตั้งสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่จะสร้าง มันอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นความหมายสามารถเกิดจากการแก้ปัญหา และ ที่ใช้กิจกรรมนิสัยและสำเร็จสามารถอ้างอิงกับมาตรฐานที่ชัดเจนของความสำเร็จและเกณฑ์ความเป็นเลิศKretchmar (2000) โดยอาศัยก่อนหน้าของในบริษัทย่อย หรือเงื่อนไขที่จำเป็น โดยนักเรียนเพื่อให้ได้ความหมายมากขึ้นจากพลศึกษาก่อนสรุปว่า สามใช้บ่อยที่สุด พรูเดนเชียล ทรัพย์สินทางปัญญา และกลยุทธ์ที่ ผล ได้ทั้งประโยชน์เจียมเนื้อเจียมตัว กลยุทธ์เหล่านี้ ซึ่งเป็นรายการเป็นจุดโฟกัสหลักสูตร ที่เรียนได้เป็นกรอบเป็นการ "ออกกำลังกายเป็นมีประโยชน์ เคลื่อนไหวเป็นเข้าใจ และกิจกรรมเป็นชอบ" ธรรมชาติ ได้ล้มเหลวในการศึกษาทรัพยากรประสบการณ์ความหมายขั้นสูง (Kretchmar, 2000, p. 269) เราพิจารณาว่า ขาดไปหนึ่งบริษัทในเครือได้รับอ้อน self-interest นักเพียงพอ: ความสำเร็จในการชนิดของการเคลื่อนไหวของบุคคลค่าเกณฑ์การ ประการนี้ เพื่อให้หลักสูตรพบศักยภาพกำไร educationalists จริงได้พิจารณาถึงการพัฒนาล่าสุดในเก่าตามอัตวิสัยเป็นเมื่อเทียบกับวัตถุประสงค์ของการสนทนาในฟิลด์นี้สะท้อนเหตุผลบริการ intrinsic และบรรเลงที่มีมักจะขั้วประเมินมูลค่าของพลศึกษา อย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราจะออกเงินสมทบของ Valerie จักรพรรดิไทบีเรียส (2008) ที่อยู่ในความคิดของเธอในการปลูกค่าเสถียรภาพ เน้นใช้แรกบุคคลตามกระบวนการมุมมองในการเรียนรู้ที่เชื่อมโยงกับภายหลัง normative ตัดสินใจสะท้อนกับนำชีวิตของเรา เธอสี่ท่านทั่วไปค่า (ความยืดหยุ่น มุมมอง มองในแง่ดีญาติ และปานกลาง self-awareness) เป็นหัวเก่าในธรรมชาติ และอาจไม่จำเป็นต้องทั้งหมดที่เหมาะสมสำหรับวัฒนธรรมทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ประเด็นสำคัญคือ ให้ความสนใจนำ โดยจักรพรรดิไทบีเรียสระบุเนื้อหาแน่น (รู้เรื่อง) ของความเป็นอยู่ ทราบ ด้วยเช่นการคิดเหมาะสมฝีมือครูควรหาได้ง่ายต่อการทำงานจริงร่วมกับสังคม อารมณ์ และจิตใจในลักษณะที่สามารถมาร่วมเรียนกายเจริญเติบโตส่วนบุคคล และหลีกเลี่ยงถูกถือว่าเป็นภาคผนวกมีการกระจายตัว และเชื่อมต่อการ เรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำคัญกับดิวอี้สนใจในการเจริญเติบโตส่วนบุคคล คือ ต้องหลีกเลี่ยงการแยกหมายความว่าจากปลาย เป็น dichotomies เท็จดังกล่าวจะกำหนดงานหมั้นฉลาดของนักเรียนในการเรียนรู้ ดิวอี้ กังวลว่า การโฟกัสแคบของความรู้จะเหน็บจิตสัมพันธ์กับการศึกษาในแง่การประเมินที่ " ลึกของความรู้และสมบูรณ์แบบแห่งการพิพากษา " จะพร้อมใช้ในสถานการณ์ใหม่ ( ดิวอี้ , 1916 , หน้า 142 ) เช่นการคิดในการศึกษาทางกายภาพบริบทจะเกี่ยวข้องกับการสร้างความมั่นใจว่านักเรียนหมั้น และมีอิสระในการเรียนรู้ได้อย่างเหมาะสม เพื่อก่อนในการอภิปรายเกี่ยวกับการวางแผนที่ดีที่สุดวิธีการปลูกฝังนิสัยทักษะและค่านิยมยังคงมีปัญหา แต่ของล้อในความรู้สึกประเมินเรื่องความรู้ที่อาจจะดึงดูดนักเรียน ตลอดจนบริจาคของพวกเขาในระยะยาวการเจริญเติบโตส่วนบุคคล . การ์ด ( 2011 ) ถือว่า ในการพยายามเพื่อให้ตรงกับภาระหน้าที่ความยุติธรรมในสังคม educationalists ทางกายภาพอาจจะกลายเป็นค่อนข้างมากกว่าที่ถูกครอบครองโดย ชนชั้น เพศและชาติพันธุ์และข้อสงสัยในกระบวนการละเว้นวิธีการเพิ่มเติมสอบถามเข้ามาในทางชีวภาพที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมโยงระหว่างกายและใจ สามารถพัฒนา Thorburn et al . ( 2011 ) มีความเห็นเหมือนกันว่าบางและว่างเปล่าระดับของรายละเอียดที่สามารถบูรณาการกับหลักสูตรงบและความผาสุก .



เพราะฉะนั้น