4) Non-Specific Feedback QuestionsM

4) Non-Specific Feedback Questions
Many instructors feel justified in assuming that their students have no questions if no one responds when they ask, "Are there any questions? Do you all understand?" Purportedly designed to give the instructor information as to the clarity and comprehensibility of his presentation, these questions usually fail to solicit feedback. Why? We can isolate several possibilities, two of which are the nature of students and the nature of the questions.
What type of student will bravely call attention to his own ignorance when the question is posed to a class: "Does everyone understand?" Interestingly enough, it was a student who suggested that those who do respond comprehend most of the concept, lesson, problem, etc., and need only a minor point made clear. Others, whose lack of understanding is more comprehensive, whose confusion is more widespread, may be too intimidated to call attention in such a public way to their situation. Often, the latter are so confused that they cannot think of questions to ask. Yet these are the students who most need assistance. How can instructors determine what it is they do and do not understand?
Contrast the following pairs of questions:
A. "Does anybody have any questions?"
B. "Let's think of some other examples now of situations in which this principle is applicable."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4 ความคิดเห็นไม่ใช่เฉพาะคำถามครูจำนวนมากรู้สึกชิดขอบในสมมติว่านักศึกษามีไม่ถามไม่ตอบสนองเมื่อพวกเขาถามว่า "มีคำถามใด ๆ หรือไม่ ทั้งหมดเข้าใจไหม" Purportedly ออกแบบมาเพื่อให้ข้อมูลผู้สอนเป็นความคมชัดและ comprehensibility ของงานนำเสนอของเขา คำถามเหล่านี้มักจะไม่สามารถขอความคิดเห็น ทำไม เราสามารถแยกหลาย ๆ สองซึ่งเป็นธรรมชาติของนักเรียนและลักษณะของคำถามนักเรียนประเภทใดจะอย่างกล้าหาญสนใจกับความไม่รู้ของเขาเองเมื่อคำถามมีอึ้งเป็น: "ไม่ทุกคนเข้าใจไหม" เรื่องน่าสนใจพอ มันเป็นนักเรียนที่แนะนำให้ ผู้ตอบเข้าใจส่วนใหญ่แนวคิด บทเรียน ปัญหา ฯลฯ และชี้เฉพาะวิชารองต้อง มี อื่น ๆ ขาดความเข้าใจจะครอบคลุมมากขึ้น ความสับสนที่เป็นที่แพร่หลายมากขึ้น อาจจะเกินไปอีกให้ความสนใจในสาธารณะลักษณะสถานการณ์ของพวกเขา มักจะ หลังมีจึงสับสนว่า พวกเขาไม่คิดว่า คำถามถาม ยัง ได้แก่นักเรียนที่ต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด วิธีสามารถผู้สอนกำหนดว่ามันคืออะไรจะทำ และไม่เข้าใจความคมชัดคู่คำถามต่อไปนี้:อ. "ไม่มีใครมีคำถามใด ๆ หรือไม่"B. "ลองคิดว่า ตัวอื่น ๆ อย่างขณะนี้สถานการณ์ที่ซึ่งหลักการนี้จะใช้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4)
ข้อเสนอแนะคำถามที่ไม่เฉพาะอาจารย์หลายคนรู้สึกเป็นธรรมในสมมติว่านักเรียนของพวกเขามีคำถามว่าถ้าไม่มีใครตอบสนองต่อเมื่อพวกเขาถามว่า"มีคำถามใด ๆ หรือไม่คุณทุกคนเข้าใจ?" ออกแบบต้นฉบับที่จะให้ข้อมูลที่ผู้สอนจะเป็นความชัดเจนและความเข้าใจของการนำเสนอของเขาคำถามเหล่านี้มักจะล้มเหลวที่จะขอความคิดเห็น ทำไม? เราสามารถแยกความเป็นไปได้หลายสองซึ่งเป็นธรรมชาติของนักเรียนและลักษณะของคำถามที่.
ประเภทของนักเรียนอย่างกล้าหาญจะเรียกความสนใจไปที่ความโง่เขลาของตัวเองเมื่อเป็นคำถามที่ถูกวางให้ชั้น: "ทุกคนไม่เข้าใจ" ที่น่าสนใจพอมันเป็นนักเรียนที่ชี้ให้เห็นว่าผู้ที่ไม่ตอบสนองต่อการเข้าใจมากที่สุดของแนวคิดบทเรียนปัญหา ฯลฯ และต้องการเพียงจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้เห็นได้ชัด คนอื่น ๆ ที่มีการขาดความเข้าใจเป็นที่ครอบคลุมมากขึ้นซึ่งมีความสับสนเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นอาจถูกข่มขู่เกินไปที่จะเรียกความสนใจในลักษณะของประชาชนที่จะสถานการณ์ของพวกเขา บ่อยครั้งที่หลังจะสับสนเพื่อให้พวกเขาไม่สามารถคิดคำถามที่จะถาม แต่เหล่านี้เป็นนักเรียนที่ต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด วิธีสอนสามารถตรวจสอบสิ่งที่พวกเขาทำและไม่เข้าใจ?
คมชัดคู่ต่อไปนี้คำถาม:
เอ "ไม่มีใครมีคำถามใด ๆ ?"
บี "เราคิดว่าตัวอย่างอื่น ๆ บางตอนนี้สถานการณ์ที่หลักการนี้มีผลบังคับใช้."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 ) ไม่เฉพาะข้อเสนอแนะคำถาม
อาจารย์หลายคนรู้สึกชอบธรรมในสมมติว่านักเรียนมีคำถาม ถ้าไม่มีใครตอบ เมื่อเขาถามว่า " มีคำถามอะไรไหม ? คุณเข้าใจใช่มั้ย ? " ออกแบบต้นฉบับเพื่อให้ข้อมูลผู้สอน เพื่อความชัดเจนและความเข้าใจในการนำเสนอของเขา คำถามเหล่านี้มักจะล้มเหลวเพื่อขอความคิดเห็น ทำไม ?เราสามารถแยกได้หลายประการสองซึ่งเป็นลักษณะของนักเรียน และลักษณะของคำถาม
นักเรียนประเภทใดจะกล้าเรียกความสนใจกับความไม่รู้ของตัวเอง เมื่อโจทย์คำถามในชั้นเรียน : " ทุกคนเข้าใจ ? ที่น่าสนใจพอ ก็เป็นนักเรียนที่ชี้ให้เห็นว่าผู้ที่ตอบเข้าใจมากที่สุดของความคิด , บทเรียน , ปัญหา ฯลฯและต้องการเพียงเล็กน้อย จุดชัดเจน คนอื่น ๆซึ่งไม่มีความเข้าใจที่ครอบคลุมมากขึ้น ซึ่งความสับสนเป็นที่แพร่หลายมากขึ้น อาจจะด้วยกลัวเรียกความสนใจในทางสาธารณะ สถานการณ์ของพวกเขา บ่อยๆ ภายหลังมีสับสนว่าพวกเขาไม่สามารถคิดคำถามที่จะถาม แต่เหล่านี้เป็นนักเรียนที่ส่วนใหญ่ต้องการความช่วยเหลือทำไมอาจารย์ตรวจสอบสิ่งที่พวกเขาทำและไม่ได้เข้าใจมั้ย
ส่วนคู่คำถาม :
" ใครมีอะไรจะถามไหม ? "
" ลองคิดว่า บางตัวอย่างอื่น ๆของสถานการณ์ในตอนนี้ ซึ่งหลักการนี้สามารถใช้ได้ . "