During each observation, the number

During each observation, the number of times each resident manifested each of 20 identified agitated behaviors was recorded. Presence or absence of restraints during each observation was also recorded. To determine the relationship between agitation and use of restraints, the frequency of each agitated behavior and the total number of agitated behaviors exhibited by each resident were examined during the following four conditions: (1) unrestrained (excluding the hour preceding the application of restraints); (2) unrestrained during the hour preceding the use of restraints; (3) restrained during the
hour immediately following restraint use; and (4) restrained (excluding the aforementioned hour). An analysis of variance (ANOVA) indicated that significantly more strange movements (F = 2.78, P < .05), strange noises (F = 5.40, P < .Ol), and total agitated behaviors (F = 4.89, P < .Ol) were manifested when residents were restrained as compared with when they were not restrained. Higher rates of agitated behaviors were observed immediately after application of restraints but not immediately before application. This study suggests that use of restraints may contribute to agitated behavior rather than decrease agitated behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างการสังเกตแต่ละครั้ง จำนวนครั้งที่แต่ละอาศัยประจักษ์ 20 ระบุละลายพฤติกรรมแต่ละถูกบันทึก นอกจากนี้บันทึกของพนักพิงในระหว่างสังเกตแต่ละครั้ง การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความปั่นป่วนและใช้ที่รัด ความถี่ของแต่ละคนนั้นกระตุ้นทำพฤติกรรม และละลายพฤติกรรม exhibited โดยอาศัยแต่ละจำนวนถูก examined ในระหว่างเงื่อนไขสี่ต่อไปนี้: (1) ในเมื่อยกเว้นชั่วโมงก่อนหน้าการประยุกต์ใช้ที่รัด); (2) ในเมื่อเวลาก่อนหน้าการใช้พนักพิง (3) ยับยั้งในระหว่างการยับยั้งชั่งใจต่อทันทีชั่วโมงใช้ และ (4) เสี้ยว (จำนวนชั่วโมงดังกล่าวด้วย แสดงการวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) อย่างมีนัยสำคัญที่เพิ่มเติมผิดปกติเคลื่อนไหว (F = 2.78, P < .05), เสียงแปลก (F = 5.40, P < Ol), และรวมละลายพฤติกรรม (F = 4.89, P < Ol) ได้ประจักษ์เมื่อถูกเสี้ยวอาศัยอยู่เมื่อเทียบกับเมื่อพวกเขาถูกไม่หนี อัตราสูงของการละลายพฤติกรรมถูกสังเกตทันทีหลังจากการประยุกต์ ของพันธนาการ แต่ไม่ทันทีก่อน การศึกษานี้แนะนำว่า ใช้รัดอาจนำไปสู่การละลายพฤติกรรม มากกว่าลดการละลายพฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแต่ละการสังเกตจำนวนครั้งที่อยู่อาศัยในแต่ละประจักษ์แต่ละ 20 พฤติกรรมสบายใจระบุถูกบันทึกไว้ มีหรือไม่มีหมอนรองในแต่ละสังเกตก็ถูกบันทึกไว้ เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความปั่นป่วนและการใช้เครื่องพันธนาการความถี่ของแต่ละพฤติกรรมตื่นเต้นและจำนวนรวมของพฤติกรรมรัญจวนแสดงโดยแต่ละถิ่นที่มีการตรวจสอบในช่วงต่อไปนี้สี่เงื่อนไข: (1) พรั่งพรู (ไม่รวมชั่วโมงก่อนการประยุกต์ใช้พันธนาการ) ; (2) ไม่ถูก จำกัด ในช่วงเวลาก่อนการใช้งานของพันธนาการ; (3) การยับยั้งในช่วง
ชั่วโมงทันทีหลังจากใช้ความยับยั้งชั่งใจ; และ (4) ยับยั้ง (ไม่รวมชั่วโมงดังกล่าวข้างต้น) การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) ชี้ให้เห็นว่าการเคลื่อนไหวอย่างมีนัยสำคัญที่แปลกประหลาดมากขึ้น (F = 2.78, p <0.05) เสียงแปลก (F = 5.40, p <.Ol) และพฤติกรรมตื่นเต้นรวม (F = 4.89, p <.Ol ) เป็นที่ประจักษ์เมื่อผู้อยู่อาศัยถูกยับยั้งเมื่อเทียบกับเมื่อพวกเขาไม่ได้ถูกยับยั้ง อัตราที่สูงขึ้นของพฤติกรรมที่ไม่สบายใจถูกตั้งข้อสังเกตทันทีหลังจากที่แอพลิเคชันของหมอนรอง แต่ไม่ได้ทันทีก่อนที่จะประยุกต์ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการใช้เครื่องพันธนาการอาจนำไปสู่พฤติกรรมที่ไม่สบายใจมากกว่าลดพฤติกรรมที่ไม่สบายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างแต่ละ การสังเกต จำนวนครั้งที่แต่ละถิ่นประจักษ์แต่ละ 20 ระบุพฤติกรรมก่อกวนจะถูกบันทึก การแสดงตนหรือขาดใดๆ ในแต่ละแบบ ก็บันทึกไว้ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่างการใช้เสพ ความถี่ของพฤติกรรมแต่ละตื่นเต้นและจํานวนปั่นป่วนพฤติกรรมแสดงโดยแต่ละถิ่น ศึกษาใน 4 เงื่อนไขต่อไปนี้ : ( 1 ) ใจแตก ( ไม่รวมชั่วโมงก่อนหน้านี้การเสพ ) ; ( 2 ) ใจแตกในชั่วโมงก่อนหน้านี้ใช้พันธนาการ ; ( 3 ) ควบคุมระหว่างชั่วโมงทันที หลังการใช้ และ ( 4 ) ควบคุม ( ไม่รวมเวลาดังกล่าว ) การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) พบว่ามีความเคลื่อนไหวแปลกๆมากขึ้น ( f = 2.78 , p < . 05 ) , เสียงแปลกๆ ( F = 5.40 , P < ol ) และรวมใจพฤติกรรม ( F = 4.89 , P < . OL ) ได้ประจักษ์ เมื่อประชาชนถูกยับยั้งเมื่อเทียบกับเมื่อพวกเขาไม่ได้ ยับยั้ง อัตราที่สูงขึ้นของพฤติกรรมก่อกวนได้ทันทีหลังจากการเสพแต่ไม่ได้ทันทีก่อนที่ใบสมัคร การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้เสพอาจนำไปสู่พฤติกรรมก่อกวนมากกว่าลดพฤติกรรมกระวนกระวาย .