The name Blue River began to be app

The name Blue River began to be applied in the 18th century,[27] apparently owing to a former name of the Dam Chu[33] or Min[35] and to analogy with the Yellow River,[36][37] but it was frequently explained in early English references as a 'translation' of Jiang,[38][39] Jiangkou,[29] or Yangzijiang.[40] Very common in 18th- and 19th-century sources, the name fell out of favor due to growing awareness of its lack of any connection to the river's Chinese names[19][41] and to the irony of its application to such a muddy waterway.[41][42]

The 1615 Latin account of the Jesuit missions to China included descriptions of the "Iansu" and "Iansuchian".[43] The posthumous account's translation of the name as "Son of the Ocean"[43][44] shows that Ricci, who by the end of his life was fluent in literary Chinese, was introduced to it as the homophonic 洋子江 rather than the 'proper' 揚子江. Further, although railroads and the Shanghai concessions subsequently turned it into a backwater, Yangzhou was the lower river's principal port for much of the Qing Dynasty, directing Liangjiang's important salt monopoly and connecting the Yangtze with the Grand Canal to Beijing. (That connection also made it one of the Yellow River's principal ports between the floods of 1344 and the 1850s, during which time the Yellow River ran well south of Shandong and discharged into the ocean only a few hundred kilometres away from the mouth of the Yangtze.[19][31]) By 1800, English cartographers such as Aaron Arrowsmith had adopted the French style of the name[45] as Yang-tse or Yang-tse Kiang.[46] The British diplomat Thomas Wade emended this to Yang-tzu Chiang as part of his formerly popular romanization of Chinese, based on the Beijing dialect instead of Nanjing's and first published in 1867. The spellings Yangtze and Yangtze Kiang was a compromise between the two methods adopted at the 1906 Imperial Postal Conference in Shanghai, which established Postal Map Romanization. Hanyu Pinyin was adopted by the PRC's First Congress in 1958, but it was not widely employed in English outside mainland China prior to the normalization of diplomatic relations between the United States and the PRC in 1979; since that time, the spelling Yangzi has also been used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อบลูริเวอร์เริ่มใช้ในศตวรรษที่ 18, [27] เห็นได้ชัดเพราะชื่อเดิมเขื่อนชู [33] หรือนาที [35] และเปรียบเทียบกับแม่น้ำเหลือง, [36] [37] แต่มันมักจะถูกอธิบายในอ้างอิงภาษาอังกฤษก่อนเป็น 'แปล' ของเจียง, [38] [39] Jiangkou, [29] หรือ Yangzijiang [40] มากทั่วไปในแหล่ง และ 19 ศตวรรษ ชื่อตกตกกระป๋องเนื่องจากการปลูกจิตสำนึกของการขาดการเชื่อมต่อใด ๆ ของแม่ชื่อภาษาจีน [19] [41] และประชดของโปรแกรมประยุกต์ของน้ำโคลน [41] [42]บัญชีละติ 1615 ภารกิจคณะเยสุอิตจีนรวมคำอธิบายของ "Iansu" และ "Iansuchian" [43] posthumous ของบัญชีแปลชื่อเป็น "บุตรของโอเชียน" [43] [44] แสดงว่า ริชชี่ ที่สิ้นสุดของชีวิตได้อย่างคล่องแคล่วในวรรณคดีจีน ถูกนำมาใช้จะเป็น homophonic 洋子江แทน揚子江 'เหมาะสม' เพิ่มเติม แม้รถรางและสัมปทานเซี่ยงไฮ้มาเปิดในนี่ หยางเป็นท่าเรือหลักของแม่ต่ำสำหรับมากของราชวงศ์ชิง ผู้กำกับผูกขาดเกลือสำคัญของชาติ และแยงซีเชื่อมต่อกับคลองแกรนด์ไปปักกิ่ง (เชื่อมต่อนั้นยังทำให้พอร์ตหลักอาบน้ำระหว่างน้ำท่วม 1344 และ 1850s ในช่วงเวลาที่อาบน้ำวิ่งดีทางใต้ของมณฑลซานตง และออกในเพียงไม่กี่ร้อยกิโลเมตรจากปากของแยงซีหนึ่ง [19] [31]) โดย 1800 อังกฤษ cartographers เช่น Aaron Arrowsmith ได้นำสไตล์ฝรั่งเศสชื่อ [45] เป็นยางซื่อซื่อยางเกียง [46] ทูตอังกฤษ Thomas เวด emended นี้การยางสำนักงานใหญ่ซู่เชียงเป็นส่วนหนึ่งของพระจักรพรรดินิยมเดิมของจีน ตามภาษาปักกิ่งแทนหนานจิง และเผยแพร่ครั้งแรก ใน 1867 เลือกแยงซีและแยงซีเกียงเป็นการประนีประนอมระหว่างสองวิธี 1906 ไปรษณีย์ประชุมอิมพีเรียลในเซี่ยงไฮ้ ซึ่งก่อตั้งไปรษณีย์มหาจักรพรรดิ ฮานยู Pinyin ถูกนำมาใช้ โดยรัฐสภาแรกของสาธารณรัฐประชาชนจีนใน 1958 แต่มันถูกไม่มากจ้างในอังกฤษนอกจีนแผ่นดินใหญ่ก่อนที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างสหรัฐอเมริกาและประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนในปีค.ศ. 1979 ตั้งแต่เวลา การสะกดยังยังใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อบลูริเวอร์เริ่มที่จะนำมาใช้ในศตวรรษที่ 18 [27] เห็นได้ชัดเนื่องจากชื่อเดิมของเขื่อนชู [33] หรือมิน [35] และการเปรียบเทียบกับแม่น้ำเหลือง [36] [37] แต่มัน อธิบายบ่อยในการอ้างอิงภาษาอังกฤษในช่วงต้นเป็น 'แปลของเจียง [38] [39] Jiangkou [29] หรือ Yangzijiang. [40] ที่พบบ่อยมากในการที่ 18 และแหล่งที่มาในศตวรรษที่ 19 ชื่อที่หลุดออกมาจากเนื่องจาก เพื่อสร้างความตระหนักการเติบโตของการขาดการเชื่อมต่อใด ๆ กับแม่น้ำชื่อจีน [19] [41] และเพื่อประชดของการประยุกต์ใช้เช่นน้ำโคลน. [41] [42] 1615 บัญชีละตินภารกิจเยซูอิตไปยังประเทศจีนรวม รายละเอียดของ "Iansu" และ "Iansuchian". [43] แปลบัญชีมรณกรรมของชื่อเป็น "บุตรแห่งมหาสมุทร" [43] [44] แสดงให้เห็นว่าริชชี่ซึ่งในตอนท้ายของชีวิตของเขาเป็นความชำนาญในวรรณกรรมจีน ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับว่ามันเป็น homophonic洋子江มากกว่า 'เหมาะสม'揚子江 นอกจากนี้แม้ว่าทางรถไฟและสัมปทานเซี่ยงไฮ้ต่อมากลายเป็นน้ำนิ่ง, หยางโจวเป็นที่ต่ำกว่าเมืองท่าที่สำคัญของแม่น้ำมากของราชวงศ์ชิงผู้กำกับการผูกขาดเกลือที่สำคัญ Liangjiang และการเชื่อมต่อกับแม่น้ำแยงซีแกรนด์คาแนลไปยังกรุงปักกิ่ง (การเชื่อมต่อที่ยังทำให้มันเป็นหนึ่งในพอร์ตหลักแม่น้ำเหลืองระหว่างน้ำท่วม 1344 และ 1850 ในช่วงเวลาที่แม่น้ำเหลืองวิ่งกันทางตอนใต้ของมณฑลซานตงและออกสู่มหาสมุทรเพียงไม่กี่ร้อยกิโลเมตรห่างจากปากแม่น้ำแยงซีเกียง . [19] [31]) โดย 1800 cartographers ภาษาอังกฤษเช่นแอรอน Arrowsmith ได้นำสไตล์ฝรั่งเศสที่มีชื่อ [45] เช่นยางหรือยางเจเจ-เคียง. [46] นักการทูตอังกฤษโทมัสเวดนี้เพื่อตรวจสอบชำระยาง -tzu จังหวัดเป็นส่วนหนึ่งของความนิยมของเขาก่อนสุริยวรมันของจีนอยู่บนพื้นฐานของภาษาปักกิ่งแทนหนานจิงและตีพิมพ์ครั้งแรกใน 1867 สะกดแยงซีและแม่น้ำแยงซีเกียงเป็นประนีประนอมระหว่างสองวิธีการที่ใช้ในการประชุม 1906 อิมพีเรียลไปรษณีย์ในเซี่ยงไฮ้, ซึ่งเป็นที่ยอมรับไปรษณีย์แผนที่สุริยวรมัน Hanyu พินอินเป็นลูกบุญธรรมของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนครั้งแรกของสภาคองเกรสในปี 1958 แต่มันก็ไม่ได้มีงานทำกันอย่างแพร่หลายในภาษาอังกฤษนอกจีนแผ่นดินใหญ่ก่อนที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี 1979; ตั้งแต่เวลานั้น Yangzi สะกดยังถูกนำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อแม่น้ำฟ้าเริ่มถูกใช้ในศตวรรษที่ 18 [ 27 ] เห็นได้ชัดจากชื่อเดิมของเขื่อนชู [ 33 ] หรือ [ 35 ] มินและคล้ายคลึงกับแม่น้ำสีเหลือง [ 36 ] [ 37 ] แต่มันก็มักอธิบายในการอ้างอิงภาษาอังกฤษก่อนเป็น ' แปล ' ของเจียง [ 38 ] [ 39 ] Jiangkou [ 29 ] หรือ Yangzijiang [ 40 ] พบมากในศตวรรษที่ 18 และแหล่ง ,ชื่อที่หลุดออกมาจากความโปรดปรานจากการตระหนักถึงการขาดการเชื่อมต่อกับแม่น้ำจีนชื่อ [ 19 ] [ 41 ] และการประชดของโปรแกรมเช่นทางน้ำขุ่น [ 41 ] [ 42 ]

1615 ภาษาละตินบัญชีเจซูคณะผู้แทนจีนรวมคำอธิบายของ " iansu " และ " iansuchian "[ 43 ] มรณกรรมบัญชีแปลชื่อเป็น " ลูกชายของมหาสมุทร " [ 43 ] [ 44 ] แสดงว่า ริชชี่ ที่ปลายของชีวิตของเขาได้คล่องแคล่ว ในวรรณคดีจีน แนะนำเป็นโฮโมโฟนิค洋子江มากกว่าที่เหมาะสม ' ' 揚子江 . นอกจากนี้แม้ว่าทางรถไฟและเซี่ยงไฮ้สัมปทานที่ต่อมากลายเป็น backwaterหยางโจวเป็นท่าเรือแม่น้ำเบื้องล่างใหญ่มากของราชวงศ์ชิง กำกับ liangjiang สำคัญเกลือผูกขาดและการเชื่อมต่อแม่น้ำแยงซีเกียงกับคลองแกรนด์ปักกิ่ง ( ที่ยังทำให้การเชื่อมต่อของพอร์ตหลักระหว่างสีเหลืองแม่น้ำท่วมถึงและ 1850ในช่วงที่แม่น้ำสีเหลืองวิ่งดีภาคใต้ของมณฑลซานตงและปล่อยลงสู่มหาสมุทรเพียงไม่กี่ร้อยกิโลเมตรห่างจากปากแม่น้ำแยงซีเกียง [ 19 ] [ 31 ] ) หรือ ภาษาอังกฤษพฤกษศาสตร์เช่นแอรอนแอร์โรว์สมิธได้ใช้สไตล์ฝรั่งเศสที่ชื่อ [ 45 ] เป็น หยาง เซียะ หรือหยางเซียะเกียง .[ 46 ] นักการทูตชาวอังกฤษโทมัสลุย emended นี้หยางสุเชียงใหม่เป็นส่วนหนึ่งของฮิตการเขียนคำทับศัพท์ภาษาจีน ตามภาษาจีนกลางแทนจิง และตีพิมพ์ครั้งแรกใน 1867 . สะกดคํา แยงซี และแม่น้ำแยงซีเกียงเป็นประนีประนอมระหว่างสองวิธีการเลี้ยงที่ 2449 หลวงไปรษณีย์การประชุมในเซี่ยงไฮ้ ซึ่งสร้างแผนที่แบบโรมัน ไปรษณีย์ฮั่นหยู Pinyin ได้รับการรับรองโดยรัฐบาลของสาธารณรัฐประชาชนจีนก่อนรัฐสภาในปี 1958 แต่มันไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายในภาษาอังกฤษนอกจีนแผ่นดินใหญ่ก่อนการฟื้นฟูความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างสหรัฐอเมริกาและจีน เมื่อปี 1979 ; ตั้งแต่เวลา สะกด Yangzi ยังถูกใช้