The Deepwater Horizon oil spill (al

The Deepwater Horizon oil spill (also referred to as the BP oil spill, the BP oil disaster, the Gulf of Mexico oil spill, and the Macondo blowout) began on 20 April 2010 in the Gulf of Mexico on the BP-owned Transocean-operated Macondo Prospect. Eleven people were never found[6][7][8][9] and it is considered the largest accidental marine oil spill in the history of the petroleum industry, an estimated 8% to 31% larger in volume than the previously largest, the Ixtoc I oil spill. Following the explosion and sinking of the Deepwater Horizon oil rig, a sea-floor oil gusher flowed for 87 days, until it was capped on 15 July 2010.[8][10] The US Government estimated the total discharge at 4.9 million barrels (210 million US gal; 780,000 m3).[3] After several failed efforts to contain the flow, the well was declared sealed on 19 September 2010.[11] Some reports indicate the well site continues to leak.[12][13]

A massive response ensued to protect beaches, wetlands and estuaries from the spreading oil utilizing skimmer ships, floating booms, controlled burns and 1.84 million US gallons (7,000 m3) of Corexit oil dispersant.[14] Due to the months-long spill, along with adverse effects from the response and cleanup activities, extensive damage to marine and wildlife habitats and fishing and tourism industries was reported.[15][16] In Louisiana, 4.6 million pounds of oily material was removed from the beaches in 2013, over double the amount collected in 2012. Oil cleanup crews worked four days a week on 55 miles of Louisiana shoreline throughout 2013.[17] Oil continued to be found as far from the Macondo site as the waters off the Florida Panhandle and Tampa Bay, where scientists said the oil and dispersant mixture is embedded in the sand.[18] In 2013 it was reported that dolphins and other marine life continued to die in record numbers with infant dolphins dying at six times the normal rate.[19] One study released in 2014 reported that tuna and amberjack that were exposed to oil from the spill developed deformities of the heart and other organs that would be expected to be fatal or at least life-shortening and another study found that cardiotoxicity might have been widespread in animal life exposed to the spill.[20][21]

Numerous investigations explored the causes of the explosion and record-setting spill. Notably, the U.S. government's September 2011 report pointed to defective cement on the well, faulting mostly BP, but also rig operator Transocean and contractor Halliburton.[22][23] Earlier in 2011, a White House commission likewise blamed BP and its partners for a series of cost-cutting decisions and an insufficient safety system, but also concluded that the spill resulted from "systemic" root causes and "absent significant reform in both industry practices and government policies, might well recur".[24]

In November 2012, BP and the United States Department of Justice settled federal criminal charges with BP pleading guilty to 11 counts of manslaughter, two misdemeanors, and a felony count of lying to Congress. BP also agreed to four years of government monitoring of its safety practices and ethics, and the Environmental Protection Agency announced that BP would be temporarily banned from new contracts with the US government. BP and the Department of Justice agreed to a record-setting $4.525 billion in fines and other payments[25][26][27] but further legal proceedings not expected to conclude until 2014 are ongoing to determine payouts and fines under the Clean Water Act and the Natural Resources Damage Assessment.[28][29] As of February 2013, criminal and civil settlements and payments to a trust fund had cost the company $42.2 billion.[30]

In September 2014, a U.S. District Court judge ruled that BP was primarily responsible for the oil spill because of its gross negligence and reckless conduct. The ruling could result in additional penalties as high as $18 billion, with grave implications for BP's future.[31]
Organisational failings included corporate cost-cutting, a failure to invest in the plant infrastructure, a lack of corporate oversight on both safety culture and major accident prevention programs, a focus on occupational safety and not process safety, a defective management of change process (which allowed the siting of contractor trailers too close to the ISOM process unit), the inadequate training of operators, a lack of competent supervision for start-up operations, poor communications between individuals and departments and the use of outdated and ineffective work procedures which were often not followed. Technical failings included a blowdown drum that was of insufficient size, a lack of preventative maintenance on safety critical systems, inoperative alarms and level sensors in the ISOM process unit and the continued use of outdated blowdown drum and stack technology when replacement with the safer flare option had been a feasible alternative for many years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รั่วไหลของน้ำมันฮอไรซอน Deepwater ที่ (หรือที่เรียกว่าการรั่วไหลของน้ำมัน BP, BP น้ำมันภัย การรั่วไหลของน้ำมันอ่าวเม็กซิโก และระเปิด Macondo) เริ่มต้นเมื่อ 20 2553 เมษายนในอ่าวเม็กซิโกใน BP เป็นเจ้าของดำเนินการ Transocean Macondo โน้ม คนที่สิบเอ็ดไม่พบ [6] [7] [8] [9] และถือว่ารั่วไหลน้ำมันอุบัติเหตุทางทะเลที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมปิโตรเลียม การประเมิน 8% ถึง 31% ใหญ่ปริมาณมากกว่าก่อนหน้านี้ใหญ่ที่สุด Ixtoc ฉันน้ำมันหก ต่อการระเบิด และจมฮอไรซอน Deepwater น้ำมันอุปกรณ์ gusher น้ำมันที่พื้นทะเลเกิดขึ้น 87 วัน จนกว่าจะได้ปรบมือเมื่อ 15 2010 กรกฎาคม[8][10] รัฐบาลสหรัฐฯ ประมาณปล่อยรวมที่ 4.9 ล้านบาร์เรล (210 ล้าน US gal; 780,000 m3)[3] หลังจากหลายล้มเหลวในความพยายามที่จะประกอบด้วยการไหล ดีถูกประกาศปิดผนึก 19 กันยายน 2553[11] บางรายงานระบุว่า เว็บไซต์ดียังคงรั่วไหล[12][13]การตอบสนองที่มากตามมาป้องกันชายหาด พื้นที่ชุ่มน้ำ และลำน้ำลำธารแหล่งเรือ น้ำบอมส์ ควบคุมการเผาไหม้ และ 1.84 ล้านสหรัฐแกลลอน (7000 m3) dispersant Corexit น้ำมันใช้น้ำมันประมาณ[14] เนื่องอยู่กับหกเดือนยาว พร้อมกับผลข้างเคียงจากกิจกรรมตอบสนองและการล้างข้อมูล มีรายงานหายทะเลและสัตว์ป่าอยู่อาศัยและอุตสาหกรรมประมงและการท่องเที่ยว[15][16] ในหลุยเซียน่า 4.6 ล้านปอนด์ของวัสดุมันถูกเอาออกจากชายหาดในปี 2013 เหนือคู่ยอดเงินเก็บใน 2012 น้ำมันล้างหน้าที่ทำงานสี่วันต่อสัปดาห์ใน 55 ไมล์ของชายฝั่งรัฐลุยเซียนาตลอดปี 2013[17] น้ำมันยังคงไม่พบเนื่องจากการ Macondo ไซต์น้ำฟลอริดา Panhandle และแทมปาเบย์ ที่นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า น้ำมันและส่วนผสม dispersant ฝังอยู่ในทราย[18] ในปี 2013 จะมีรายงานว่า ปลาโลมาและสัตว์น้ำอื่น ๆ ต่อไปตายกับปลาโลมาทารกที่ตายใน 6 ครั้งราคาปกติหมายเลขเร็กคอร์ด[19] ศึกษาที่นำออกใช้ในปี 2014 หนึ่งรายงานว่า ปลาทูน่าและ amberjack ที่ได้สัมผัสกับน้ำมันจากการรั่วไหลการพัฒนา deformities ของหัวใจและอวัยวะอื่น ๆ ที่จะคาดว่าจะร้ายแรง หรือน้อยชีวิตทำให้สั้น และการศึกษาอื่นพบ cardiotoxicity ที่จะมีแพร่หลายในชีวิตสัตว์สัมผัสหก[20][21]การตรวจสอบมากมายอุดมสาเหตุของระเบิดและรั่วไหลตั้งค่าเรกคอร์ด ยวด สหรัฐอเมริกาของรัฐบาลกันยายนรายงานชี้ไปชำรุดซีเมนต์บนดี faulting BP ส่วนใหญ่ แต่ยัง อุปกรณ์ดำเนิน Transocean และผู้รับเหมา Halliburton[22]Earlier [23] ใน 2011 ไวท์เฮ้าส์คณะกรรมการทำนองตำหนิ BP และคู่ของตัดสินใจตัดต้นทุนและมีระบบความปลอดภัยไม่เพียงพอ แต่ยัง สรุปว่า การรั่วไหลเป็นผลมาจากสาเหตุหลัก "ระบบ" และ "ขาดการปฏิรูปที่สำคัญในอุตสาหกรรมทั้ง ทางปฏิบัติและนโยบายของรัฐบาล อาจกันเกิดขึ้น"[24]ในเดือน 2012 พฤศจิกายน BP และฝ่ายสหรัฐอเมริกาของความยุติธรรมแล้วค่ากลางทางอาญากับ BP ขอผิดนับ 11 ของแยกแยะ misdemeanors สอง และ felony จำนวนนอนชุมนุม BP ยังตกลงกับ 4 ปีของรัฐบาลตรวจสอบแนวทางปฏิบัติด้านความปลอดภัยและจริยธรรม และหน่วยงานป้องกันสิ่งแวดล้อมประกาศว่า BP จะได้ชั่วคราวห้ามสัญญาใหม่กับรัฐบาลสหรัฐฯ BP และกรมยุติธรรมตกลงเพื่อตั้งค่าเรกคอร์ $4.525 พันล้านปรับ และอื่น ๆ ชำระเงิน [25] [26] [27] แต่เพิ่มเติมตอนที่กฎหมายไม่ต้องสรุปจนกว่าปี 2014 มีอย่างต่อเนื่องเพื่อกำหนด payouts และสินไหมภายใต้พระราชบัญญัติน้ำสะอาดและการประเมินความเสียหายของทรัพยากรธรรมชาติ[28][29] ณ 2013 กุมภาพันธ์ แพ่ง และทางอาญาการชำระเงินและชำระเงินกองทุนที่มีต้นทุนบริษัท 42.2 ล้านดอลลาร์[30]ในเดือนกันยายนปี 2014 เป็นผู้พิพากษาศาลแขวงสหรัฐพิพากษาว่า BP คือหน้าที่หลักในการรั่วไหลของน้ำมันเนื่องจากละเลยรวมความเสี่ยงดำเนิน หุอาจส่งผลในการเพิ่มเติมโทษสูงเป็น $18 ล้าน กับผลกระทบภัยสำหรับ BP ของในอนาคต[31]ความล้มเหลว organisational รวมองค์กรต้นทุนตัด ความล้มเหลวในการลงทุนในโครงสร้างโรงงาน การขาดการกำกับดูแลองค์กรเกี่ยวกับวัฒนธรรมความปลอดภัยและโปรแกรมป้องกันอุบัติเหตุสำคัญ เน้นความปลอดภัยในอาชีพและไม่ความปลอดภัยกระบวนการ จัดการข้อบกพร่องของกระบวนการเปลี่ยนแปลง (ซึ่งได้กำหนดรับรถพ่วงไปกับหน่วยกระบวนการ ISOM), การฝึกอบรมไม่เพียงพอผู้ประกอบการขาดการดูแลที่เชี่ยวชาญสำหรับการดำเนินงานเริ่มต้น ขั้นตอนซึ่งมักจะไม่ตามทำงานไม่ดีการสื่อสารระหว่างบุคคลหน่วยงาน และการใช้ ของล้าสมัย และไม่มีประสิทธิภาพ ความล้มเหลวทางเทคนิครวมกลอง blowdown ที่มีไม่เพียงพอ ขนาด การขาดการบำรุงรักษาเชิงป้องกันระบบความปลอดภัยที่สำคัญ สัญญาณเตือนภัย inoperative และเซนเซอร์ระดับหน่วยกระบวนการ ISOM และใช้กลอง blowdown ล้าสมัยที่ต่อเนื่อง และกองเทคโนโลยีเมื่อแทน ด้วยตัวกางปลอดภัยได้เป็นทางเลือกที่เป็นไปได้หลายปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รั่วไหลของน้ำมัน Deepwater Horizon (ยังเรียกว่าการรั่วไหลของน้ำมัน BP, ภัยพิบัติน้ำมันบีพีในอ่าวเม็กซิโกน้ำมันรั่วไหลและระเบิด Macondo) เริ่มตั้งแต่วันที่ 20 เมษายน 2010 ในอ่าวเม็กซิโกที่ BP เป็นเจ้าของทรานโอเชี่ยนดำเนินการ Macondo Prospect สิบเอ็ดคนไม่เคยพบ [6] [7] [8] [9] และก็ถือว่ารั่วไหลของน้ำมันในทะเลโดยไม่ได้ตั้งใจที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมปิโตรเลียมประมาณ 8% เป็น 31% ของปริมาณที่มีขนาดใหญ่กว่าที่ใหญ่ที่สุดก่อนหน้านี้ Ixtoc ผมรั่วไหลของน้ำมัน ต่อไปนี้การระเบิดและจมของแท่นขุดเจาะน้ำมัน Deepwater Horizon, น้ำมันทะเลชั้นขี้แยไหล 87 วันจนกว่าจะได้รับการต่อยอดในวันที่ 15 เดือนกรกฎาคม 2010 [8] [10] รัฐบาลสหรัฐโดยประมาณปล่อยรวม 4.9 ล้านบาร์เรล ( 210,000,000 ดอลลาร์สหรัฐแกลลอน. 780,000 m3) [3] หลังจากความพยายามที่ล้มเหลวหลายครั้งที่จะมีการไหลที่ดีที่มีการประกาศปิดผนึกที่ 19 กันยายน 2010 [11] บางรายงานระบุเว็บไซต์ที่ดียังคงรั่วไหล [12] [13]. การตอบสนองขนาดใหญ่เกิดขึ้นเพื่อปกป้องชายหาดพื้นที่ชุ่มน้ำและอ้อยจากการแพร่กระจายของน้ำมันที่ใช้เรือพาย, บอมส์ลอยไหม้ควบคุมและ 1,840,000 ดอลลาร์สหรัฐแกลลอน (7,000 m3) ของสารเคมีขจัดคราบน้ำมัน Corexit. [14] เนื่องจากเดือนยาวรั่วไหลพร้อม ที่มีผลกระทบจากกิจกรรมการตอบสนองและการทำความสะอาด, ความเสียหายให้กับทางทะเลและแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและการประมงและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้รับการรายงาน. [15] [16] ในหลุยเซีย 4.6 ล้านปอนด์จากวัสดุที่มันถูกลบออกจากชายหาดในปี 2013 กว่าสองครั้ง จำนวนเงินที่เก็บในปี 2012 ทีมงานเก็บกวาดน้ำมันทำงานสี่วันต่อสัปดาห์ใน 55 ไมล์จากชายฝั่งรัฐหลุยเซียนาตลอดปี 2013 [17] น้ำมันยังคงพบได้เท่าจากเว็บไซต์ Macondo เป็นน้ำจากฟลอริด้าและแทมปาเบย์ที่นักวิทยาศาสตร์ กล่าวว่าการผสมน้ำมันและสารเคมีขจัดคราบฝังอยู่ในทราย. [18] ในปี 2013 มีรายงานว่าปลาโลมาและชีวิตทางทะเลอื่น ๆ อย่างต่อเนื่องที่จะตายในการบันทึกหมายเลขกับปลาโลมาทารกตายที่หกเท่าของอัตราปกติ. [19] การศึกษาชิ้นหนึ่งการปล่อยตัวใน 2014 รายงานว่าปลาทูน่าและ AMBERJACK ที่ได้สัมผัสกับน้ำมันจากการรั่วไหลของการพัฒนาความผิดปกติของหัวใจและอวัยวะอื่น ๆ ที่จะได้รับการคาดหวังว่าจะเป็นอันตรายถึงชีวิตหรืออย่างน้อยชีวิตสั้นและการศึกษาอื่นพบว่า cardiotoxicity อาจจะเป็นที่แพร่หลายในชีวิตสัตว์สัมผัสกับ การรั่วไหล. [20] [21] การสืบสวนหลายสำรวจสาเหตุของการระเบิดและการรั่วไหลของบันทึกการตั้งค่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐบาลสหรัฐกันยายน 2011 รายงานชี้ไปซีเมนต์ที่มีข้อบกพร่องในการดี, faulting ส่วนใหญ่ BP แต่ยังแท่นขุดเจาะผู้ประกอบการทรานโอเชี่ยนและผู้รับเหมา Halliburton. [22] [23] ก่อนหน้านี้ในปี 2011 คณะกรรมการทำเนียบขาวตำหนิเช่นเดียวกันความดันโลหิตและคู่ค้าของตนสำหรับ ชุดของการตัดสินใจตัดค่าใช้จ่ายและระบบความปลอดภัยไม่เพียงพอ แต่ยังสรุปได้ว่าการรั่วไหลเป็นผลมาจาก "ระบบ" รากเหง้าและ "การปฏิรูปที่สำคัญขาดการปฏิบัติทั้งในภาคอุตสาหกรรมและนโยบายของรัฐบาลอาจจะเกิดขึ้นอีก". [24] ในเดือนพฤศจิกายน 2012 , BP และสหรัฐอเมริกากระทรวงยุติธรรมตัดสินคดีอาญาของรัฐบาลกลางมีความดันโลหิตขอร้องให้ 11 ข้อหาฆาตกรรมสองอาชญากรรมและอาชญากรรมนับโกหกให้สภาคองเกรส BP ยังตกลงที่จะสี่ปีของการตรวจสอบรัฐบาลปฏิบัติด้านความปลอดภัยและจริยธรรมของตนและหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมประกาศว่า BP จะถูกสั่งห้ามชั่วคราวจากสัญญาใหม่กับรัฐบาลสหรัฐ ความดันโลหิตและกระทรวงยุติธรรมตกลงที่จะบันทึกการตั้งค่า 4525000000 $ ในการปรับและการชำระเงินอื่น ๆ [25] [26] [27] แต่การดำเนินการตามกฎหมายต่อไปไม่คาดว่าจะสรุปได้ถึงปี 2014 ได้รับการอย่างต่อเนื่องเพื่อตรวจสอบการจ่ายเงินรางวัลและค่าปรับตามพระราชบัญญัติน้ำสะอาด และทรัพยากรธรรมชาติความเสียหายประเมิน. [28] [29] เหมือนมีนาคม 2013, การตั้งถิ่นฐานทางอาญาและทางแพ่งและชำระเงินให้กับกองทุนสำรองเลี้ยงชีพมีค่าใช้จ่าย บริษัท $ 42200000000. [30] ในเดือนกันยายน 2014 ผู้พิพากษาศาลแขวงสหรัฐตัดสินว่า BP เป็นผู้รับผิดชอบหลักในการรั่วไหลของน้ำมันเพราะประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงและความประพฤติประมาทของตน การพิจารณาคดีอาจส่งผลให้การลงโทษเพิ่มเติมสูงถึง $ 18000000000, มีผลกระทบหลุมฝังศพสำหรับอนาคตของ BP. [31] ความล้มเหลวขององค์กรรวมถึงการตัดค่าใช้จ่ายขององค์กรล้มเหลวในการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานของพืช, ขาดการกำกับดูแลกิจการที่ทั้งวัฒนธรรมความปลอดภัยและ โปรแกรมการป้องกันการเกิดอุบัติเหตุรายใหญ่มุ่งเน้นไปที่ความปลอดภัยอาชีวอนามัยและความปลอดภัยของกระบวนการไม่ได้, การจัดการข้อบกพร่องของกระบวนการเปลี่ยนแปลง (ซึ่งได้รับอนุญาตเมื่อเทียบกับรถพ่วงผู้รับเหมามากเกินไปใกล้กับหน่วยกระบวนการ ISOM) การฝึกอบรมไม่เพียงพอของผู้ประกอบการที่ขาดการกำกับดูแลที่มีความสามารถสำหรับ เริ่มต้นขึ้นการดำเนินงานการสื่อสารที่ไม่ดีระหว่างบุคคลและหน่วยงานและการใช้ขั้นตอนการทำงานที่ล้าสมัยและไม่มีประสิทธิภาพซึ่งได้รับมักจะไม่ปฏิบัติตาม ความล้มเหลวทางเทคนิครวมกลองพ่นไอน้ำออกว่าเป็นขนาดที่ไม่เพียงพอขาดการบำรุงรักษาเชิงป้องกันในเรื่องความปลอดภัยที่สำคัญระบบการเตือนภัยไม่ทำงานและเซ็นเซอร์ระดับในหน่วย ISOM กระบวนการและการใช้อย่างต่อเนื่องของกลองเป่าลงล้าสมัยและเทคโนโลยีสแต็คเมื่อเปลี่ยนด้วยตัวเลือกเปลวไฟที่ปลอดภัย ได้รับทางเลือกที่เป็นไปได้เป็นเวลาหลายปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรั่วไหลของน้ำมันจากขอบฟ้าลึก ( เรียกว่า BP น้ำมันรั่วไหล BP น้ำมัน , ภัยพิบัติหกน้ำมันอ่าว , เม็กซิโกและระเบิดมาคอนโด ) เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 20 เมษายน 2010 ในอ่าวเม็กซิโกใน BP เจ้าของ Transocean ดำเนินการมาคอนโดโอกาส คน 11 คน ที่ไม่เคยเจอ [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ] และถือว่าเป็นอุบัติเหตุน้ำมันรั่วไหลในทะเลที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของปิโตรเลียมอุตสาหกรรมประมาณ 8 % ถึง 31 % ขนาดใหญ่ในปริมาณมากกว่าก่อนหน้านี้ที่ใหญ่ที่สุด ixtoc ผมน้ำมันรั่วไหล ต่อไปนี้การระเบิดและจมลงของขอบฟ้า deepwater ขุดเจาะน้ำมัน , น้ำมันไหลทะเลชั้นพูดมาก 87 วัน จนกว่ามันจะถูกปกคลุมในวันที่ 15 กรกฎาคม 2553 [ 8 ] [ 10 ] รัฐบาลสหรัฐประมาณการปล่อยทั้งหมดที่ 4.9 ล้านบาร์เรล ( 210 ล้านแกลลอน ; 780 , 000 M3 )[ 3 ] หลังจากหลายล้มเหลวในความพยายามที่จะมีการไหล ก็ถูกประกาศปิดวันที่ 19 กันยายน 2553 [ 11 ] รายงานระบุดีไซต์ยังคงรั่ว [ 12 ] [ 13 ]

การตอบสนองขนาดใหญ่ห้องเพื่อป้องกันชายหาด พื้นที่ชุ่มน้ำ และอ้อยจากการแพร่กระจายน้ำมันใช้ Skimmer เรือบูม , ลอย ควบคุม , เผาไหม้และ 1.84 ล้านเราแกลลอน ( 7000 m3 ) ของ corexit ขจัดคราบน้ำมัน .[ 14 ] เนื่องจากนานหกเดือน พร้อมกับได้รับผลกระทบจากกิจกรรมการทำความสะอาด และ ความเสียหายที่ครอบคลุมเพื่อที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและการประมงและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีรายงาน [ 15 ] [ 16 ] ใน Louisiana , 4.6 ล้านปอนด์ของผิววัสดุที่ถูกลบออกจากชายหาดใน 2013 , มากกว่าสองเท่าของจำนวนที่รวบรวมใน 2012ลูกเรือล้างน้ํามัน ทำงาน 4 วันต่อสัปดาห์ 55 ไมล์ของชายฝั่งรัฐหลุยเซียนาตลอด 2013 [ 17 ] น้ำมันอย่างต่อเนื่องจะพบว่าห่างจากมาคอนโดเว็บไซต์เหมือนน้ำปิดและฟลอริด้าแทมปาเบย์ ที่นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า น้ำมัน และก๊าซธรรมชาติ คือ ส่วนผสมที่ฝังตัวในทราย[ 18 ] ในปี 2013 มีรายงานว่าปลาโลมาและชีวิตทางทะเลอื่น ๆยังคงตายในบันทึกหมายเลขของทารกปลาโลมาตายที่หกเท่าของอัตราปกติ .[ 19 ] การศึกษาหนึ่งที่ออกในปี 2014 รายงานว่า ปลาทูน่า และปลาสำลีที่สัมผัสกับน้ำมันจากการรั่วไหลในการพัฒนาความผิดปกติของหัวใจและอวัยวะอื่น ๆ ที่คาดว่าจะเป็นจะตาย หรืออย่างน้อย ชีวิตสั้นและการศึกษาอื่นพบว่าพิษต่อหัวใจอาจจะแพร่หลายในชีวิตสัตว์สัมผัสกับหก [ 20 ] [ 21

]สืบสวนหาสาเหตุของการระเบิดหลายและบันทึกการตั้งค่าหก อย่างไรก็ตาม รายงานของรัฐบาลสหรัฐอเมริกากันยายน 2554 ชี้ข้อบกพร่องในซีเมนต์อย่างดีตลอดส่วนใหญ่ BP แต่ยังแท่นขุดเจาะ Transocean ผู้รับเหมาและผู้ประกอบการ : เรียบเรียง . [ 22 ] [ 23 ] ก่อนหน้านี้ในปี 2011คณะกรรมการบ้านสีขาวเช่นเดียวกันโทษ BP และคู่ค้าสำหรับชุดของการตัดสินใจการตัดต้นทุน และระบบความปลอดภัยไม่เพียงพอ แต่ยังสรุปได้ว่า คราบที่เกิดจาก " รากสาเหตุของระบบ " และ " การปฏิรูปที่สำคัญขาดทั้งในอุตสาหกรรมการปฏิบัติและนโยบายของรัฐบาลอาจเกิดขึ้นอีก " [ 24 ]

ในเดือนพฤศจิกายน 2555BP และกระทรวงยุติธรรมสหรัฐฯตัดสินรัฐบาลตั้งข้อหากับ BP อ้อนวอนผิด 11 ข้อหา ฆ่าคนโดยไม่เจตนา สองอนาจารและอาชญากรรมนับของการโกหกเพื่อรัฐสภา BP ยังตกลงที่จะสี่ปีของการตรวจสอบรัฐบาลของการปฏิบัติด้านความปลอดภัยและจริยธรรมและหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมประกาศว่า บีพีจะห้ามชั่วคราวจากสัญญาใหม่กับรัฐบาลสหรัฐ BP และกระทรวงยุติธรรมตกลงเพื่อบันทึกการตั้งค่า $ 4525 พันล้านในค่าปรับและเงิน [ 25 ] [ 26 ] [ 27 ] แต่ยังไม่สรุปคดีไว้จนกว่า 2014 เป็นอย่างต่อเนื่องเพื่อตรวจสอบและการจ่ายค่าปรับตามพระราชบัญญัติน้ำสะอาดและทรัพยากรธรรมชาติ การประเมินความเสียหาย [ 28 ] [ 29 ] ในเดือนกุมภาพันธ์ 2556 ชำระเงินทางอาญาและแพ่งและ เพื่อชำระหนี้ กองทุนมีทุนบริษัท $ 42.2 พันล้าน [ 30 ]

ในเดือนกันยายน 2010 , สหรัฐอเมริกาผู้พิพากษาศาลแขวงปกครองที่ BP เป็นผู้รับผิดชอบหลักสำหรับน้ำมันรั่วเนื่องจากประมาทเลินเล่อไม่ประพฤติ การวินิจฉัยอาจส่งผลในการลงโทษเพิ่มเติมสูงเป็น $ 18 พันล้าน , กับผลกระทบร้ายแรงสำหรับ BP ในอนาคต [ 31 ]
ความล้มเหลวขององค์กรรวมต้นทุนตัด ความล้มเหลวที่จะลงทุนในโรงงานโครงสร้างการขาดการดูแลขององค์กรทั้งในวัฒนธรรมความปลอดภัยและโปรแกรมการป้องกันอุบัติเหตุรายใหญ่ เน้นความปลอดภัย อาชีวอนามัย และความปลอดภัย กระบวนการไม่ การจัดการของเสียจากกระบวนการเปลี่ยนแปลง ( ซึ่งได้รับอนุญาต การเลือกรถพ่วงฟ้าสนิทกับหน่วยกระบวนการ isom ) , การฝึกอบรมที่ไม่เพียงพอของผู้ประกอบการ การขาดการดูแลที่มีความสามารถสำหรับการเริ่มการสื่อสารที่ไม่ดีระหว่างบุคคลและหน่วยงาน และใช้ของที่ล้าสมัยและไม่ทำงานวิธีการที่มักจะไม่ทำตาม ความล้มเหลวทางเทคนิคมีการเป่าลงกลองที่ขนาดไม่เพียงพอ ขาดการบํารุงรักษาเชิงป้องกันในระบบมีความปลอดภัยสัญญาณเตือนภัยไม่ทำงาน และระดับเซ็นเซอร์ ในหน่วยกระบวนการ isom และยังคงใช้เทคโนโลยีที่ล้าสมัยการเป่าลงกลองและกองเมื่อทดแทนกับพลุปลอดภัยตัวเลือกได้รับเป็นทางเลือกที่เป็นไปได้สำหรับหลายปี