Managers are given reporting discre

Managers are given reporting discretion for a good reason
e.g., Watts and Zimmermann
1986. On one hand, reporting discretion allows managers to use their private information to
produce reports that more accurately reflect firm performance and are more informative to outside
parties. On the other hand, whether managers use their reporting discretion in this way depends on
their reporting incentives. Managers may also have incentives to obfuscate economic performance,
achieve certain earnings targets, avoid covenant violations, underreport liabilities, or smooth
earnings to name just a few. Given managers’ information advantage, even vis-a-vis the auditors
and enforcement agencies, it is difficult to constrain such behavior. But the issue is not just a
matter of proper enforcement of the accounting standards. While strict enforcement limits the
amount of discretion that managers have, it does not eliminate it. Even in a hypothetical world
with perfect enforcement, observed reporting behavior will differ across firms as long as the
accounting standards offer discretion, and there are differences in reporting incentives across firms

Leuz 2006.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้จัดการจะได้รับพิจารณาสำหรับเหตุผลที่ดีเช่น วัตต์และ Zimmermann รายงาน
1986 มือหนึ่ง รายงานพิจารณาทำให้การใช้ข้อมูลส่วนตัวของพวกเขา
ผลิตรายงานว่า เพิ่มเติมถูกต้องสะท้อนประสิทธิภาพของบริษัท และเพิ่มเติมข้อมูลไปนอก
ฝ่าย ในทางกลับกัน ว่าผู้บริหารใช้ดุลพินิจการรายงานในลักษณะนี้ขึ้นอยู่กับ
แรงจูงใจของพวกเขารายงาน ผู้จัดการอาจมีแรงจูงใจประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ obfuscate
บรรลุเป้าหมายบางอย่างกำไร หลีกเลี่ยงการละเมิดกติกา underreport หนี้สิน หรือเรียบ
รายได้เพื่อชื่อไม่กี่ได้ ได้รับประโยชน์จากข้อมูลของผู้จัดการ แม้ vis-เซ็ต-vis สอบ
และหน่วยงานบังคับใช้ มันยากที่จะจำกัดพฤติกรรมดังกล่าว แต่ปัญหาก็คือไม่เพียงการ
เรื่องของการบังคับใช้ที่เหมาะสมของมาตรฐานการบัญชี ขณะที่บังคับใช้เข้มงวดวงเงิน
จำนวนดุลพินิจที่จัดการได้ มันไม่กำจัดมัน แม้ในโลกสมมุติ
กับโกบังคับ สังเกตรายงานลักษณะการทำงานจะแตกต่างกันระหว่างบริษัทตราบ
พิจารณาเสนอมาตรฐานการบัญชี และมีความแตกต่างในการรายงานจูงข้ามบริษัท
Leuz 2006

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้จัดการจะได้รับการรายงานการพิจารณาด้วยเหตุผลที่ดีหรือไม่? เช่นวัตต์และซิมเมอ
1986 ?. หนึ่งในมือรายงานดุลยพินิจช่วยให้ผู้จัดการที่จะใช้ข้อมูลส่วนตัวของพวกเขาในการ
ผลิตรายงานที่ถูกต้องมากขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพการทำงานที่มั่นคงและมีข้อมูลออกไปข้างนอก
กัน ในอีกทางหนึ่งไม่ว่าจะเป็นผู้บริหารใช้ดุลพินิจในการรายงานของพวกเขาในลักษณะนี้ขึ้นอยู่กับ
แรงจูงใจในการรายงานของพวกเขา ผู้จัดการยังอาจมีแรงจูงใจที่จะทำให้งงงวยประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ
ให้บรรลุเป้าหมายผลประกอบการบางอย่างหลีกเลี่ยงการละเมิดพันธสัญญา underreport หนี้สินหรือเรียบ
รายชื่อเพียงไม่กี่ ประโยชน์ผู้จัดการให้ 'ข้อมูลแม้พิพาทพิพาทผู้สอบบัญชี
และหน่วยงานบังคับใช้มันเป็นเรื่องยากที่จะ จำกัด พฤติกรรมดังกล่าว แต่ปัญหาไม่ได้เป็นเพียง
เรื่องของการบังคับใช้ที่เหมาะสมของมาตรฐานการบัญชี ในขณะที่การบังคับใช้กฎหมายที่เข้มงวด จำกัด
ปริมาณการใช้ดุลยพินิจที่ผู้จัดการมีก็ไม่ได้กำจัดมัน แม้จะอยู่ในโลกสมมุติ
ที่สมบูรณ์แบบกับการบังคับใช้พฤติกรรมการรายงานการปฏิบัติจะแตกต่างกันทั่ว บริษัท ตราบใดที่
มาตรฐานการบัญชีที่มีการพิจารณาและมีความแตกต่างในการรายงานสิ่งจูงใจใน บริษัท
? leuz 2006 ?.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้จัดการได้รับการรายงานดุลยพินิจสำหรับเหตุผลที่ดี
เช่น วัตต์ และ ซิมเมอร์มันน์
1986  . บนมือข้างหนึ่ง , การรายงานการอนุญาตให้ผู้จัดการข้อมูลส่วนบุคคลของพวกเขาใช้

ผลิตรายงานที่เพิ่มเติมสะท้อนถึงผลการดำเนินงาน และเพิ่มเติมข้อมูลภายนอก

บนมืออื่น ๆ , ไม่ว่าจะใช้ดุลยพินิจของผู้จัดการการรายงานในลักษณะนี้ขึ้นอยู่กับ
รายงานบริเวณ ผู้จัดการอาจจะยังมีแรงจูงใจที่จะทำให้สับสนประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ ,
บรรลุกำไรเป้าหมายบางอย่างหลีกเลี่ยงการละเมิดพันธสัญญา underreport , หนี้สิน หรือเรียบ
รายได้เพื่อชื่อเพียงไม่กี่ ได้รับประโยชน์จากข้อมูลผู้จัดการ แม้เลือกผู้สอบบัญชี
และการบังคับใช้หน่วยงาน มันเป็นเรื่องยากที่จะกำหนด พฤติกรรมดังกล่าว แต่ปัญหาก็คือ ไม่ใช่แค่
เรื่องของการใช้ที่เหมาะสมของมาตรฐานการบัญชี . ในขณะที่การบังคับใช้อย่างเข้มงวด จำกัด ปริมาณของดุลพินิจนั้น
ผู้จัดการก็ไม่ได้กำจัดมัน แม้ใน
โลกสมมุติกับการบังคับใช้สมบูรณ์ ตรวจสอบรายงานพฤติกรรมจะแตกต่างกันใน บริษัท ตราบเท่าที่
มาตรฐานการบัญชีให้ดุลพินิจ และมีความแตกต่างในการรายงานบริเวณข้ามบริษัท

leuz 2006  .