By the time Vesuvius stopped belchi

By the time Vesuvius stopped belching poisonous gas, the bustling city of Pompeii was silent, completely buried by volcanic ash and debris. It remained silent for seventeen hundred years.

When the mountain first erupted that August afternoon, volcanic ash and pumice initially rained-on surrounding areas. Centuries later, scientists can distinguish the various layers of debris.

Pompeii, however, was not destroyed because of pumice debris. In fact, human remains found above the ash and pumice layers indicate people came back to their homes after the ashfall stopped. They could not have realized that by returning they placed themselves, and their children, into death’s path.

Annihilation of the town, and its people, occurred hours later when Vesuvius spewed out pyroclastic surges and pyroclastic flows. A pyroclastic flow first moves into canyons and river beds. At the bottom of the volcano, it can sweep away (or bury) anything in its path, including populated areas.

A surge can turn pristine lakes and forests into moonscapes. A pyroclastic flow can bury surrounding areas to depths of 50 to 200 meters (about 160 to 650 feet).

Nothing standing in its way will survive. That’s what happened to Pompeii and the neighboring town of Herculaneum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยเวลาที่ไฟวิสุเวียสหยุด belching ก๊าซพิษ เมืองคึกคักของปอมเปอีถูกเงียบ สมบูรณ์ฝังเถ้าภูเขาไฟและเศษ มันยังคงเงียบเซเว่นทีนร้อยปีเมื่อเขาแรกระเบิดบ่ายที่ใช้สิงหาคม เถ้าภูเขาไฟ และภูเขาไฟเต้นรำครั้งแรกในพื้นที่โดยรอบ ศตวรรษต่อมา นักวิทยาศาสตร์สามารถแยกชั้นต่าง ๆ ของเศษปอมเปอี อย่างไรก็ตาม ถูกไม่ถูกทำลายเนื่องจาก มีเศษตะไบ ในความเป็นจริง มนุษย์ยังคงพบเหนือชั้นเถ้าและตะไบระบุคนกลับมาบ้านหลังจากหยุดการ ashfall พวกเขาอาจไม่ได้ตระหนักว่า โดยความ พวกเขาวางเอง และเด็ก เป็นเส้นทางของความตายพินาศของเมือง และประชาชน ชั่วโมงต่อมาเมื่อไฟวิสุเวียส spewed pyroclastic กระชากและ pyroclastic กระแสที่เกิดขึ้น กระแส pyroclastic ก่อนย้ายไปเตียงแม่น้ำและหุบเขา ที่ด้านล่างของภูเขาไฟ มันสามารถปัดกวาด (หรือฝัง) อะไรในเส้นทาง รวมถึงพื้นที่ที่มีประชากรไฟกระชากสามารถเปิดบริสุทธิ์ทะเลสาบและป่าใน moonscapes การไหลของ pyroclastic สามารถฝังบริเวณความลึก 50 ถึง 200 เมตร (ประมาณ 160 650 ฟุต)ไม่มีที่ยืนในทางของมันจะอยู่รอด ที่จะเกิดขึ้นกับปอมเปอีและเมืองใกล้เคียงของเฮอร์คิวเลเนียม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามเวลาที่วิสุเวียหยุดพ่นก๊าซพิษเมืองที่คึกคักของปอมเปอีเงียบฝังอยู่อย่างสมบูรณ์โดยเถ้าภูเขาไฟและเศษซาก มันยังคงเงียบ 1,700 ปี. เมื่อภูเขาครั้งแรกที่ปะทุขึ้นในบ่ายวันนั้นสิงหาคมเถ้าภูเขาไฟและหินภูเขาไฟแรกฝนตกในพื้นที่โดยรอบ ศตวรรษต่อมานักวิทยาศาสตร์สามารถแยกชั้นต่างๆของเศษ. ปอมเปอี แต่ไม่ได้ถูกทำลายเพราะของเศษหินภูเขาไฟ ในความเป็นจริงของมนุษย์ยังคงพบดังกล่าวข้างต้นและเถ้าภูเขาไฟชั้นบ่งบอกถึงคนกลับมาถึงบ้านของพวกเขาหลังจากที่ ashfall หยุด พวกเขาอาจจะไม่ได้ตระหนักว่าพวกเขาโดยการกลับวางตัวเองและเด็กของพวกเขาเกี่ยวกับการตายของเส้นทาง. การทำลายล้างของเมืองและผู้คนของตนที่เกิดขึ้นในชั่วโมงต่อมาเมื่อวิสุเวียพ่นออกมากระชาก pyroclastic และกระแส pyroclastic การไหล pyroclastic แรกที่เดินเข้ามาในหุบเขาและเตียงแม่น้ำ ที่ด้านล่างของภูเขาไฟก็สามารถกวาดไป (หรือบิวรี่) อะไรในเส้นทางของมันรวมทั้งพื้นที่ที่มีประชากร. กระชากสามารถเปิดทะเลสาบที่เก่าแก่และป่าไม้เข้าไปในรกร้างกันดาร การไหล pyroclastic สามารถฝังพื้นที่โดยรอบเพื่อความลึก 50 ถึง 200 เมตร (ประมาณ 160-650 ฟุต). ไม่มีอะไรที่ยืนอยู่ในทางของมันจะอยู่รอด นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเมืองปอมเปอีและเมืองใกล้เคียง Herculaneum

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเวลาที่เวซูเวียสหยุดเรอแก๊ซพิษ เมืองที่คึกคักของเมืองปอมเปอี ก็เงียบ ทั้งหมดถูกฝังโดยเถ้าภูเขาไฟและเศษเล็กเศษน้อย มันยังคงเงียบ อายุ 100 ปีภูเขาที่ปะทุขึ้นครั้งแรกเมื่อเดือนสิงหาคม และหินภูเขาไฟเถ้าภูเขาไฟในตอนบ่าย ฝนตกในพื้นที่โดยรอบ หลายศตวรรษต่อมา นักวิทยาศาสตร์สามารถแยกชั้นต่างๆของเศษซากปอมเปอี , อย่างไรก็ตาม ยังไม่ได้ถูกทำลายเพราะเศษหินภูเขาไฟ . ในความเป็นจริง มนุษย์ยังคงพบข้างบนเถ้าและหินภูเขาไฟชั้นบ่งบอกถึงคนกลับมาบ้านหลังจาก ashfall หยุด พวกเขาอาจไม่ได้ตระหนักว่า โดยการกลับมาของพวกเขาวางเอง และเด็กๆ ในเส้นทางแห่งความตายการทำลายล้างของเมืองและผู้คน เกิดขึ้นในเวลาต่อมา เมื่อเว spewed ออกและกระชากไพโรคลาสติกไพโรคลาสติก กระแส การไหลแบบไพโรคลาสติกก่อนย้ายเข้าไปในหุบเขาและเตียงแม่น้ำ ที่ด้านล่างของภูเขาไฟ สามารถกวาด ( หรือฝัง ) ทุกอย่างในเส้นทางของมัน รวมถึงประชากรในพื้นที่ไฟกระชากทำให้ทะเลสาบที่เก่าแก่และป่าใน moonscapes . การไหลแบบไพโรคลาสติกสามารถฝังลึกของพื้นที่โดยรอบ 50 ถึง 200 เมตร ( ประมาณ 160 ถึง 650 ฟุต )ไม่มีอะไรยืนในทางของมันจะอยู่รอด นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเมืองปอมเปอีและเฮอร์คิวเลเนียมเพื่อนบ้าน .