Our results show that adherence to

Our results show that adherence to PBFM for shock within the first 24 h of ICU stay was associated with significantly improved ICU survival. The association, although in the same direction for hospital survival, did not achieve statistical significance. About half of the fluid challenges had positive responses. Analysis of secondary outcomes showed that protocol use was associated with increased ventilator days, ICU LOS, and hospital LOS.

Improved ICU survival with protocol use might be caused by more aggressive fluid loading (2, 13, 24). This was demonstrated by the greater cumulative fluid balances at 6, 12, and 24 h of ICU stay in the PBFM-adherent group compared with the nonadherent group. The median fluid balance at 24 h diverged by more than 1,000 mL, which was previously shown to be associated with large differences in mortality (2). However, a larger fluid volume by itself could not have been the only reason for improved survival because excessive fluids were previously shown to be deleterious (10, 11). A different explanation for improved survival might be that protocol use was associated with more appropriate fluid resuscitation. This was suggested by the observation that fluid challenges were approximately 50% positive and 50% negative for our patients, which is in line with prior research (6, 21). Protocol-based fluid management could have also worked by eliciting more thorough physician reviews, although we could not quantify these via the existing records.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของเราแสดงว่าหล่ PBFM สำหรับ shock ภายใน 24 ชั่วโมงแรกของ ICU ถูกเกี่ยวข้องกับความอยู่รอดของ ICU มากยิ่งขึ้น สมาคม แม้ว่าในทิศทางเดียวกันเพื่อความอยู่รอดของโรงพยาบาล ได้บรรลุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ตอบประมาณครึ่งหนึ่งของความท้าทายของเหลวได้ รองผลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่า การใช้โพรโทคอเกี่ยวข้องกับเครื่องช่วยหายใจเพิ่มวัน ICU ลอส และโรงพยาบาลลอสICU อยู่รอดดีขึ้น ด้วยการใช้โพรโทคออาจเกิดจากของเหลวสูงโหลด (2, 13, 24) นี้ก็แสดงให้เห็น โดยมากขึ้นของเหลวสะสมดุลที่ 6, 12 และ 24 ชม.ของ ICU ในกลุ่ม PBFM มติเมื่อเทียบกับกลุ่ม nonadherent สมดุลของเหลวเฉลี่ยที่ 24 ชั่วโมงแยกออก โดยมากกว่า 1,000 มล. ซึ่งก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างใหญ่ในตาย (2) อย่างไรก็ตาม ปริมาณของเหลวมาก ด้วยตัวเองได้เหตุผลเดียวสำหรับการอยู่รอดที่ดีขึ้น เพราะก่อนหน้านี้มีแสดงของเหลวมากเกินไปที่จะร้าย (10, 11) มีคำอธิบายอื่นสำหรับการอยู่รอดดีขึ้นอาจจะใช้โพรโทคอลว่าเกี่ยวข้องกับกู้ชีพของไหลที่เหมาะสม นี้ถูกแนะนำ โดยการสังเกตว่า ความท้าทายของเหลวได้ประมาณ 50% บวกและเชิงลบ 50% สำหรับผู้ป่วย ซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยก่อน (6, 21) โพรโทคอลการจัดการของเหลวอาจมียังทำงาน โดย eliciting จากแพทย์อย่างละเอียดมากขึ้น แม้ว่าเราไม่สามารถวัดปริมาณเหล่านี้ผ่านระเบียนมีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการยึดมั่นกับ PBFM สำหรับช็อตภายใน 24 ชั่วโมงแรกของการเข้าพักห้องไอซียูได้เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดของห้องไอซียูอย่างมีนัยสำคัญ สมาคมแม้ว่าในทิศทางเดียวกันเพื่อความอยู่รอดของโรงพยาบาลไม่บรรลุนัยสำคัญทางสถิติ ประมาณครึ่งหนึ่งของความท้าทายที่ของเหลวมีการตอบสนองในเชิงบวก การวิเคราะห์ผลรองแสดงให้เห็นว่าใช้โปรโตคอลที่เกี่ยวข้องกับวันที่เพิ่มขึ้นช่วยหายใจห้องไอซียู LOS และโรงพยาบาล LOS

ความอยู่รอดของห้องไอซียูที่ดีขึ้นด้วยการใช้โพรโทคออาจเกิดจากการโหลดของไหลเชิงรุกมากขึ้น (2, 13, 24) นี้ได้แสดงให้เห็นโดยยอดของเหลวที่สะสมมากขึ้นที่ 6, 12 และ 24 ชั่วโมงในการเข้าพักห้องไอซียูในกลุ่ม PBFM-สานุศิษย์เมื่อเทียบกับกลุ่ม nonadherent ความสมดุลของของเหลวแบ่งเวลา 24 ชั่วโมงโดยแยกออกมามากกว่า 1,000 มิลลิลิตรซึ่งแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ที่จะเชื่อมโยงกับความแตกต่างขนาดใหญ่ในการตาย (2) อย่างไรก็ตามปริมาณสารน้ำที่มีขนาดใหญ่ด้วยตัวเองอาจไม่ได้รับเหตุผลเดียวเพื่อความอยู่รอดที่ดีขึ้นเพราะของเหลวมากเกินไปมีการแสดงก่อนหน้านี้ที่จะเป็นอันตราย (10, 11) คำอธิบายที่แตกต่างกันเพื่อความอยู่รอดที่ดีขึ้นอาจจะมีที่ใช้โปรโตคอลที่เกี่ยวข้องกับการช่วยชีวิตของเหลวที่เหมาะสมมากขึ้น นี้ได้รับการแนะนำโดยการสังเกตว่าความท้าทายของเหลวประมาณ 50% ในเชิงบวกและเชิงลบ 50% สำหรับผู้ป่วยของเราซึ่งอยู่ในแนวเดียวกันกับการวิจัยก่อนหน้า (6, 21) โปรโตคอลการจัดการของเหลวจะได้ทำงานโดยทึ่งความคิดเห็นของแพทย์อย่างละเอียดมากขึ้นถึงแม้ว่าเราจะไม่สามารถวัดปริมาณเหล่านี้ผ่านทางบันทึกที่มีอยู่