NARRATOR: Winter came and the water

NARRATOR: Winter came and the water in the reed bed froze. The poor duckling left home to seek food in the snow. He dropped exhausted to the ground, but a farmer found him and put him in his big jacket pocket.
FARMER: I’ll take him home to my children. They’ll look after him. Poor thing, he’s frozen!.
NARRATOR: The duckling was showered with kindly care at the farmer’s house. In this way, the ugly duckling was able to survive the bitterly cold winter. However, by springtime, was all grown up.
FARMER: I’ll set him free by the pond!.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บรรยาย: ฤดูหนาวมา และน้ำในนอนกกแช่แข็ง ลูกเป็ดไม่ดีซ้ายบ้านแสวงหาอาหารในหิมะ เขาทิ้งหมดถึงดิน แต่เกษตรกรพบเขา และพาไปในกระเป๋าเสื้อใหญ่ของเขาชาวนา: ฉันจะใช้เขาบ้านลูก ๆ พวกเขาจะดูแลเขา สิ่งที่น่าสงสาร เขามีการแช่แข็งผู้บรรยาย: ลูกเป็ดถูกโปรย ด้วยกรุณาดูแลที่บ้านของชาวนา ในวิธีนี้ ลูกเป็ดขี้เหร่ก็สามารถเอาตัวรอดในฤดูหนาวอากาศหนาวเย็น อย่างไรก็ตาม โดยฤดูใบไม้ผลิ แก้ไขทั้งหมดโตขึ้นชาวนา: ฉันจะตั้งเขาบ่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บรรยาย : ฤดูหนาวมาและน้ำในกกนอนค้าง ผ่าจนออกจากบ้านไปแสวงหาอาหารในหิมะ เขาล้มลงหมดแรงกับพื้น แต่ชาวนาที่พบเขาและให้เขาของเขาใหญ่ เสื้อกระเป๋าเกษตรกร : ฉันจะพาเขากลับบ้าน " พวกเขาจะดูแลเขา น่าสงสารเขาแช่แข็ง ! .( บรรยาย ) , ได้รับการดูแลดีๆ ที่บ้านของชาวนา วิธีนี้เป็ดขี้เหร่ก็สามารถที่จะอยู่รอดฤดูหนาวสาหัส แต่โดยฤดูใบไม้ผลิกำลังเติบโตขึ้นเกษตรกร : ฉันจะตั้งเขาฟรีโดยบ่อ ! .