Dependence on natural diets for fee

Dependence on natural diets for feeding cephalopods has slowed down the development of its cultivation on a commercial scale (Lee et al., 1991, O'Dor and Wellls, 1987 and Uriarte et al., 2011). The lack of a balanced feed that can also be stored and used easily remains as the decisive factor in large-scale growing of different species, such as Sepia officinalis ( Domingues et al., 2005) or Octopus maya ( Voss and Solis Ramirez, 1966), which have direct embryonic development. Feeds that cover nutritional requirement of octopus are a basic requirement, and although O. maya accepts natural food in captivity, habitually the specimens are fed with fresh frozen crab pieces, making their culture costly and impractical ( Rosas et al., 2013). To achieve its aquaculture potential, it is necessary to replace the natural diets with specifically designed artificial feed. Domingues et al. (2005) mentioned that the use of prepared feed to replace living or natural diets may decrease production costs by 40%, with a potential reduction of up to 80% of the initial cost.

There have been many attempts to obtain formulated foods for cephalopods, mainly for S. officinalis, Octopus vulgaris and O. maya. For examples see Aguado-Giménez and García-García, (2002), Domingues et al. (2005) and Rosas et al. (2007). Unfortunately, until now, growth and feeding rates obtained with elaborated diets have not been obtained as when animals fed fresh, frozen or freeze dried crab, fish or squid (some examples in Cerezo-Valverde et al., in press and Querol et al., 2012). In O. vulgaris, one of the most studied species of cephalopods in the world, to date there are no balanced foods for this species that can be used as a substitute for natural diets ( Estefanell et al., 2013).

A dry pellet diet made with fish meal did not promote O. maya growth, but animals did not lose weight and, more importantly, regularly ate all the food supplied, with feeding rates higher than reported in the literature for prepared diets ( Aguila et al., 2007, Domingues et al., 2007 and Rosas et al., 2007). During that experiment, higher growth rates and assimilated energy were obtained when feeding O. maya with frozen crabs compared to the dry pellet, which had a high lipid content (21%). In other studies, the use of alginate as a binder for the artificial diets could reduce digestibility ( Rosas et al., 2008), since O. maya does not have the capacity to hydrolyse carbohydrates (unpublished data). Different protein sources have been used to feed octopuses, and among them, fresh squid paste and crab have induced positive growth in O. maya ( Quintana et al., 2011 and Rosas et al., 2013). The protein requirement of O. maya may be around 60%, which is the average protein content commonly found in squid meal ( Rosas et al., 2011). This suggests that if high-quality protein sources are used, with gelatine as a binder, a formulated diet could be elaborated for O. maya, based mainly on squid and crab paste ( Rosas et al., 2013).

Nutritional status is considered as one of the important factors that determine the ability of animals to use the ingested nutrients. In a previous study, we determined the metabolites in blood, the digestive gland (DG) and the arm muscles in an attempt to relate diet quality with the nutritional condition of O. maya ( Aguila et al., 2007). The results demonstrated that blood, DG and muscle metabolites are related to the quality of the diet, which helped us to understand what kind of metabolic route is used when octopus are fed with a particular type of diet. In this sense, Cerezo-Valverde et al. (in press) suggested that digestive gland analysis could be useful to understand how a particular diet is metabolized.

Recently, freeze-dried protein sources were recommended to formulate diets for octopus species (Querol et al., 2012 and Rosas et al., 2013) because those ingredients enhance digestibility and consequently the growth. The present study aimed to evaluate the effects of several formulated diets made with freeze-dried protein sources on growth, survival, metabolite concentration in tissues and energy balance of early juvenile O. maya in an attempt to obtain a formula that covers the nutritional requirements of this octopod species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พึ่งพาอาหารธรรมชาติสำหรับอาหาร cephalopods ได้ชะลอตัวลงของการเพาะปลูกในระดับเชิงพาณิชย์ (Lee et al., 1991, O'Dor และ Wellls, 1987 และ Uriarte et al., 2011) การขาดอาหารสมดุลที่สามารถถูกเก็บ และใช้ง่ายยังคงเป็นปัจจัยเด็ดขาดในการเจริญเติบโตขนาดใหญ่ชนิดต่าง ๆ เช่น officinalis สีซีเปีย (Domingues et al., 2005) หรือมายาหมึก (Voss และ Solis Ramirez, 1966), ซึ่งมีการพัฒนาตัวอ่อนโดยตรง ตัวดึงข้อมูลที่ครอบคลุมความต้องการโภชนาการของปลาหมึกมีความต้องการพื้นฐาน และแม้ว่ามายาโอยอมรับอาหารธรรมชาติในเชลย นิตย์ไว้เป็นตัวอย่างจะเลี้ยงกับปูสดแช่แข็งชิ้น ทำให้วัฒนธรรมของพวกเขามาก และเสียค่าใช้จ่าย (โรงแรมโรแซสการ์ et al., 2013) เพื่อให้สัตว์น้ำอาจเกิดขึ้น จำเป็นจะแทนอาหารธรรมชาติโดยเฉพาะออกแบบประดิษฐ์ตัวดึงข้อมูล Domingues et al. (2005) กล่าวว่า การใช้เตรียมอาหารแทนอาหารธรรมชาติ หรือชีวิตอาจลดต้นทุนการผลิต โดย 40% ลดไปถึง 80% ของต้นทุนเริ่มต้นมีความพยายามมากมายเพื่อให้ได้สูตรอาหารสำหรับ cephalopods ส่วนใหญ่ใช้สำหรับ S. officinalis, Octopus vulgaris และโอมายา ตัวอย่างดู Aguado Giménez และ García García, (2002), Domingues และ al. (2005) และโรงแรมโรแซสการ์ et al. (2007) อับ ป่านนี้ เจริญเติบโตและการให้อาหารได้ ด้วยอาหาร elaborated ราคาได้ไม่ถูกรับเป็นเมื่อสัตว์อาหารสด แช่แข็ง หรือตรึงปูแห้ง ปลา หรือปลาหมึก (ตัวอย่างในความ Cerezo et al. กดและ Querol et al., 2012) ในโอ vulgaris พันธุ์ cephalopods ในโลก จนสุด studied อย่างใดอย่างหนึ่งคืออาหารไม่สมดุลสำหรับนกชนิดนี้ที่สามารถใช้ทดแทนสำหรับอาหารธรรมชาติ (Estefanell et al., 2013)อาหารเม็ดแห้งกับปลาไม่ได้ส่งเสริมการเติบโตโอมายา แต่สัตว์ไม่ได้สูญเสียน้ำหนัก และ เพิ่มเติมสำคัญ เป็นประจำกินอาหารที่มา มีอาหารราคาสูงกว่ารายงานวรรณคดีสำหรับเตรียมอาหาร (Aguila et al., 2007, Domingues et al., 2007 และโรงแรมโรแซสการ์ et al., 2007) ในระหว่างการทดลองที่ อัตราเติบโตสูงและพลังงานที่ขนบธรรมเนียมประเพณีได้รับเมื่อให้อาหารโอมายากับปูแช่แข็งเมื่อเทียบกับเม็ดแห้ง ซึ่งมีเนื้อหาระดับไขมันในเลือดสูง (21%) ในการศึกษาอื่น ๆ การใช้แอลจิเนตเป็นสารที่ยึดเกาะสำหรับอาหารเทียมอาจลด digestibility (โรงแรมโรแซสการ์ et al., 2008), เนื่องจากมายาโอมีความสามารถในการ hydrolyse คาร์โบไฮเดรต (ยกเลิกการประกาศข้อมูล) การใช้แหล่งโปรตีนอื่นเลี้ยง octopuses และในหมู่พวกเขา ปลาหมึกสดวาง และปูได้เกิดการขยายตัวเป็นบวกในมายาโอ (Quintana et al., 2011 และโรงแรมโรแซสการ์ et al., 2013) ความต้องการโปรตีนของมายาโออาจจะประมาณ 60% ซึ่งเป็นโปรตีนเฉลี่ยเนื้อหาที่พบบ่อยในอาหารปลาหมึก (โรงแรมโรแซสการ์ et al., 2011) ได้ แนะนำว่า ถ้าแหล่งโปรตีนคุณภาพสูงจะใช้ gelatine เป็น binder อาหาร formulated อาจเป็น elaborated สำหรับโอมายา ส่วนใหญ่ตามวางปลาหมึกและปู (โรงแรมโรแซสการ์ et al., 2013)โภชนาการถือว่าเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่กำหนดความสามารถของสัตว์ใช้สารอาหารติดเครื่องแล้ว ในการศึกษาก่อนหน้านี้ เรากำหนด metabolites ในเลือด ต่อมย่อยอาหาร (กิจ) และกล้ามเนื้อแขนในความพยายามในการเชื่อมโยงคุณภาพอาหาร มีคุณค่าทางโภชนาการของโอมายา (Aguila et al., 2007) ผลลัพธ์แสดงว่าเลือด metabolites กิจและกล้ามเนื้อเกี่ยวข้องกับคุณภาพของอาหาร ซึ่งช่วยให้เราเข้าใจใช้ชนิดของกระบวนการเผาผลาญ เมื่อปลาหมึกจะเลี้ยง ด้วยอาหารชนิดหนึ่ง ๆ ความรู้สึก ความ Cerezo et al. (ในข่าว) แนะนำว่า วิเคราะห์ต่อมย่อยอาหารอาจจะมีประโยชน์ในการเข้าใจวิธี metabolized อาหารเฉพาะล่าสุด แหล่งโปรตีนกรอบคำแนะนำการกำหนดอาหารสำหรับปลาหมึกชนิด (Querol et al., 2012 และโรงแรมโรแซสการ์ et al., 2013) เนื่องจากส่วนผสมที่เพิ่ม digestibility และจึงเจริญเติบโต การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลกระทบของอาหาร formulated หลายทำกับแหล่งโปรตีนกรอบในการเจริญเติบโต รอดตาย metabolite ความเข้มข้นในเนื้อเยื่อของต้นเยาวชนโอมายาในความพยายามที่จะได้รับสูตรที่ครอบคลุมความต้องการทางโภชนาการของพันธุ์นี้ octopod

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพึ่งพาอาหารธรรมชาติอาหารหมึกได้ชะลอการพัฒนาของการเพาะเพื่อการค้า ( ลี et al . , 1991 , o'dor และ wellls 1987 และ uriarte et al . , 2011 ) ไม่มีอาหารที่สมดุลที่สามารถจัดเก็บและใช้งานได้อย่างง่ายดาย ยังคงเป็นปัจจัยชี้ขาดในการเติบโตขนาดใหญ่ของสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน เช่น sepia officinalis ( Domingues et al . ,2005 ) หรือ หมึกมายา ( Voss โซลิส รามิเรซ และ ค . ซึ่งมีการพัฒนาจากตัวอ่อนโดยตรง ฟีดที่ครอบคลุมความต้องการทางโภชนาการของปลาหมึกมีความต้องการพื้นฐาน และแม้ว่า โอ มายา ยอมรับอาหารธรรมชาติเป็นอาจิณ ชิ้นงานที่ถูกเลี้ยงด้วยอาหารสด อาหารแช่แข็ง ปู ชิ้น ทำให้วัฒนธรรมของพวกเขาเสียค่าใช้จ่าย และไม่ได้ ( ซ๊าส et al . , 2013 ) เพื่อให้บรรลุศักยภาพการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของมันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อแทนที่อาหารธรรมชาติที่มีการออกแบบเฉพาะในอาหารเทียม Domingues et al . ( 2548 ) กล่าวว่า การใช้อาหารที่จัดเตรียมขึ้นเพื่อแทนที่วิถีชีวิตหรืออาหารธรรมชาติที่อาจลดต้นทุนการผลิต โดย 40% ด้วยการลดศักยภาพสูงสุดถึง 80% ของค่าใช้จ่ายเริ่มต้น

มีความพยายามมากมายที่จะได้รับสูตรอาหารสำหรับสัตว์ทะเลส่วนใหญ่สำหรับ S . officinalisOctopus vulgaris และ O . มายา สำหรับตัวอย่างเห็น กู โด คิม และ มาร์ติน และ garc a-garc í nez , ( 2002 ) Domingues et al . ( 2005 ) และ โรซา et al . ( 2007 ) แต่น่าเสียดายที่จนถึงตอนนี้ การเจริญเติบโตและอัตราการให้อาหารได้ จึงได้นำอาหารเช่นเมื่อสัตว์เลี้ยงสด แช่เย็น หรือแช่แข็ง ปู ปลา หรือปลาหมึกแห้ง ( ตัวอย่างบางส่วนในเซเรโซ วาลเวอเด et al . , ในกดและ querol et al . , 2012 ) ใน Oแบบหนึ่งของส่วนใหญ่การศึกษาชนิดของปลาหมึกในโลก วันที่มีไม่สมดุล อาหารชนิดนี้ที่สามารถใช้ทดแทนอาหารธรรมชาติ ( estefanell et al . , 2013 )

บริการเม็ดอาหารทำจากปลาป่นไม่ได้ส่งเสริมการเจริญเติบโต . มายา แต่สัตว์ที่ไม่ ลดน้ำหนักและที่สำคัญ กินเป็นประจำ อาหารทั้งหมดที่ให้มาด้วยการให้อัตราสูงกว่ารายงานในวรรณคดีสำหรับเตรียมอาหาร ( AGUILA et al . , 2007 , Domingues et al . , 2007 และซ๊าส et al . , 2007 ) ในระหว่างการทดลองนั้น สูงกว่าอัตราการเติบโต และขนบธรรมเนียมประเพณีพลังงานได้เมื่อให้อาหาร . มายากับปูแช่แข็ง เมื่อเทียบกับเม็ดแห้ง ซึ่งมีไขมันสูงเนื้อหา ( 21% ) ในการศึกษาอื่น ๆการใช้อัลจิเนตเป็นสารยึดเกาะในอาหารเทียมช่วยลดการย่อยได้ ( ซ๊าส et al . , 2008 ) ตั้งแต่ . มายาไม่ได้มีความสามารถในการไฮโดรไลซ์คาร์โบไฮเดรต ( ข้อมูลเผยแพร่ ) แหล่งของโปรตีนที่แตกต่างกันมีการใช้อาหารปลาหมึกยักษ์และในหมู่พวกเขา วางปลาหมึกสด ปู มีการขยายตัวเป็นบวกใน o . มายา ( Quintana et al . , 2011 และ โรซา et al . , 2013 )ความต้องการโปรตีนของ o . มายาอาจจะประมาณ 60% ซึ่งเป็นค่าเฉลี่ยปริมาณโปรตีนที่พบบ่อยในอาหารปลาหมึก ( ซ๊าส et al . , 2011 ) นี้แสดงให้เห็นว่าถ้าเป็นแหล่งโปรตีนคุณภาพสูงที่ใช้กับวุ้นเป็นเครื่องผูก , สูตรอาหารอาจจะอธิบายให้ โอ มายา ตามหลักในปลาหมึกและปูกะปิ ( ซ๊าส et al . ,

) )ภาวะโภชนาการถือว่าเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่กำหนดความสามารถของสัตว์ที่ใช้กินสารอาหาร ในการศึกษาก่อนหน้านี้ เราว่าสารในเลือด ต่อมย่อยอาหาร ( DG ) และกล้ามเนื้อแขนในความพยายามที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพอาหารกับภาวะโภชนาการของ o . มายา ( AGUILA et al . , 2007 ) ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นถึงเลือดที่DG และกล้ามเนื้อสารเกี่ยวข้องกับคุณภาพของอาหาร ซึ่งช่วยให้เราเข้าใจสิ่งที่ชนิดของเส้นทางการเผาผลาญอาหารจะถูกใช้เมื่อปลาหมึกเป็นอาหารกับประเภทเฉพาะของอาหาร ในความรู้สึกนี้ , เซเรโซ วาลเวอเด et al . ( ในรูป ) ชี้ให้เห็นว่า การวิเคราะห์ต่อมย่อยอาหารจะเป็นประโยชน์ที่จะเข้าใจวิธีการที่อาหารโดยเฉพาะเป็น metabolized

เมื่อเร็วๆ นี้แห้งแหล่งโปรตีนที่แนะนำสูตรอาหารสำหรับสายพันธุ์ปลาหมึก ( querol et al . , 2012 และ โรซา et al . , 2013 ) เพราะส่วนผสมที่ช่วยเพิ่มการย่อยได้และการเติบโต การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการทำแห้งอาหารหลายสูตรด้วยแหล่งโปรตีนในการเจริญเติบโต อยู่รอดระดับความเข้มข้นในเนื้อเยื่อและสมดุลของพลังงานในช่วงต้นและ O . มายา ในความพยายามที่จะได้รับสูตรที่ครอบคลุมความต้องการทางโภชนาการของ octopod ชนิดนี้