National and global land use/land c

National and global land use/land cover (LULC)/LULC change (LULCC) data sets often have different strengths and weaknesses for monitoring forest change over time. For example, a national-level map may be very detailed in terms of number and type of forest-related LULC classes, but infrequently updated compared to a global map with fewer LULC classes (e.g. percent tree cover maps or forest/nonforest maps). So, additional useful information might be gained by integrating national and global LULC data sets. As a demonstration, in this study a national forest type map of Thailand from the year 2000 was combined with annual global tree cover maps for the years 2000e2012 to obtain multi-temporal information on forest change in Thailand and to create a baseline estimate of forest change to 2020 (i.e. with no new policy interventions). Results showed that all forest types experienced declines in area
from 2000 to 2012, with the greatest area losses for Mixed Deciduous Forests (137,765 ha) and the greatest percentage losses for Swamp Forests (5.8%). Annual forest losses, in general, increased at a near-linear rate from 2000 to 2012, and are projected to increase from 39,290 ha/year in 2012 to 51,775 ha/year by the end of 2015 (an increase of 31.8%) and 66,945 ha/year by 2020 (an increase of 70.4%) based on linear extrapolation of the historical trend. For comparison, net forest loss is currently around 5,211,000 ha/year at the global level and 677,000 ha/year at the South and Southeast Asia regional level (Food and Agriculture Organization of the United Nations, 2010b). The methods presented here provide a computationally-simple approach to annually update existing forest maps and estimate future
forest change using free global tree cover data.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝาครอบใช้/ที่ดินที่ดินชาติ และระดับโลก (LULC) LULC (LULCC) การเปลี่ยนแปลงชุดข้อมูลมักจะมีแตกต่างกันแข็งและจุดอ่อนสำหรับการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงตามป่าเวลา ตัวอย่างเช่น แผนที่ระดับชาติอาจละเอียดมากในแง่ของจำนวนและชนิดของป่าเรียน LULC แต่ปรับปรุงนาน ๆ ครั้งเมื่อเทียบกับแผนที่โลก มีน้อยลงเรียน LULC (ต้นไม้เช่นเปอร์เซ็นต์ครอบคลุมแผนที่หรือแผนที่ ป่า/nonforest) ดังนั้น เพิ่มเติมข้อมูลที่เป็นประโยชน์อาจได้รับ โดยรวมชุดข้อมูล LULC ชาติ และระดับโลก เป็นการสาธิต ในการศึกษานี้แผนที่ประเภทป่าสงวนแห่งชาติของประเทศไทยจากปี 2000 ได้ร่วมกับแผนที่ครอบต้นไม้โลกประจำปีสำหรับ 2000e2012 ปี เพื่อขอรับข้อมูลหลายขมับจากป่าในประเทศไทย และสร้างการประเมินพื้นฐานของป่าเปลี่ยน 2020 (เช่นด้วยการไม่แทรกแซงนโยบายใหม่) ผลการศึกษาพบว่า ป่าทุกชนิดมีประสบการณ์ภาวะในพื้นที่จาก 2000 เป็น 2012 กับการสูญเสียพื้นที่มากที่สุดสำหรับป่าผสมผลัดใบ (137,765 ฮา) และขาดทุนเปอร์เซ็นต์มากที่สุดสำหรับป่าพรุ (5.8%) ประจำปีป่าขาด ทั่วไป เพิ่มอัตราใกล้เชิงเส้นจาก 2000 2012 และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นจาก 39,290 ฮา ปี 2012 51,775 ฮา/ปี โดยในปี 2015 (เพิ่มขึ้น 31.8%) และ 66,945 ha ปีพ.ศ. 2563 (เพิ่มขึ้นร้อยละ 70.4) อิงคาดการณ์แบบเชิงเส้นของแนวโน้มทางประวัติศาสตร์ เปรียบเทียบ ขาดทุนสุทธิป่าอยู่ประมาณ 5,211,000 ฮา ปีในระดับสากลและ 677,000 ฮา ปีที่ตะวันออกเฉียงใต้เอเชียใต้และภูมิภาคระดับ (องค์การอาหารและเกษตรสหประชาชาติ 2010b) วิธีการนำเสนอที่นี่ให้แนวทาง computationally-การปรับปรุงแผนที่ที่มีอยู่ในป่าเป็นประจำทุกปี และประเมินในอนาคตป่าเปลี่ยนใช้ข้อมูลครอบต้นไม้ทั่วโลกฟรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับชาติและระดับโลก การใช้ประโยชน์ที่ดินและสิ่งปกคลุมดิน ( lulc ) / lulc เปลี่ยน ( lulcc ) ชุดข้อมูลมักจะมีจุดแข็งและจุดอ่อนที่แตกต่างกันสำหรับการตรวจสอบป่าที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ตัวอย่างเช่น แผนที่ระดับชาติ อาจจะมีรายละเอียดมากในแง่ของจำนวนและประเภทของป่าที่เกี่ยวข้อง lulc ครั้งแต่ไม่บ่อยปรับปรุงเมื่อเทียบกับแผนที่โลกกับการเรียน lulc น้อยลง ( เช่นต้นไม้หรือป่าปก และ nonforest แผนที่ / แผนที่ ) ดังนั้น ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพิ่มเติมอาจจะได้รับโดยการรวมชาติและชุดข้อมูล lulc ระดับโลก เป็นการสาธิต ในการศึกษาประเภทป่าไม้แห่งชาติแผนที่ประเทศไทยจากปี 2543 เป็นปี ( รวมกับต้นไม้ครอบคลุมแผนที่สำหรับปี 2000e2012 ให้ได้หลายข้อมูลชั่วคราวเปลี่ยนป่าในประเทศไทย และสร้างพื้นฐาน ประมาณการของป่าเปลี่ยน 2020 ( คือไม่มีการแทรกแซงนโยบายใหม่ ) ผลการศึกษาพบว่า ประสบการณ์การลดลงในพื้นที่ป่าทุกชนิดจากปี 2012 , กับการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในพื้นที่ป่าเบญจพรรณ ( 137765 ฮา ) และมากที่สุดร้อยละความสูญเสียหนองป่า ( 5.8% ) ประจําปีป่าการสูญเสียโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นในอัตราใกล้เชิงเส้นจากปี 2012 และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นจาก 39290 แตร์ / ปี ในปี 2012 ที่จะ 51775 แตร์ / ปี ภายในปี 2015 ( เพิ่มขึ้น 31.8 % ) และ 66945 แตร์ / ปี ในปี 2020 ( เพิ่มขึ้นร้อยละ 70.4 ) บนพื้นฐานของการประมาณค่านอกช่วงเชิงเส้นของแนวโน้มทางประวัติศาสตร์ สำหรับการเปรียบเทียบ , การสูญเสียป่าสุทธิอยู่ประมาณ 5211000 แตร์ / ปี ในระดับสากล และ 677000 ฮา / ปีในระดับภูมิภาคเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ 2010b ) วิธีการที่นำเสนอนี้มีวิธีการง่าย ๆที่จะ computationally ปีปรับปรุงแผนที่ป่าที่มีอยู่และประมาณการในอนาคตเปลี่ยนป่าโดยใช้ทั่วโลกฟรีต้นไม้ครอบคลุมข้อมูล