Mechanical behavior of TPS films wa

Mechanical behavior of TPS films was characterized by two in-
dependent and complementary techniques (tensile tests and quasi-
static assays). It is well known that fillers incorporation to TPS
matrixes allows improving mechanical properties of composite
materials. Fig. 1 shows stress-strain curves corresponding to TPS
and its bionanocomposites containing talc particles determined by
both techniques. As it is observed in the curves obtained by tensile
and quasi-static assays, filler addition did not modify stress-strain
behavior of TPS, showing a characteristic curve of ductile mate-
rials. Table 1 presents mechanical properties of developed mate-
rials. Despite different values were obtained by both techniques,
talc addition influence onTPS mechanical performance was similar.
Tensile and quasi-static experiments revealed that the lowest used
talc concentration did not affect (p > 0.05) film stiffness. Consid-
ering results from quasi-static assays, a stiffness increment of
around 15% was observed for samples with 3% w/w talc concen-
tration. A 5% w/w of talc addition increased Young’s modulus
around 68 and 81%, determined by tensile and quasi-static exper-
iments, respectively. Incorporation of 1% w/w talc particles to TPS
formulations increased 1.2 times the maximum tensile stress,
determined by tensile tests. Both techniques demonstrated that 3
and 5% w/w talc incorporation increased significantly (p < 0.05)
TPS yield stress. Well dispersion and distribution of nanoparticles
within the matrix, attributed to good starch-talc compatibility,
allow TPS materials reinforcement (Lim, Lee, & Tay, 2009). Particle-
matrix interfacial adhesion could be associated to the edge surfaces
which have hydrophilic groups such as -SieOH and -MgeOH
(Chabrol et al., 2010). In addition, Ferrage et al. (2002) reported the
presence of electronegative sites on talc tetrahedral sheets propi-
tious to form hydrogen bonds with polypropylene methyl groups.
Similar interaction could be expected for composites based on TPS
and talc nanoparticles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พฤติกรรมทางกลของฟิล์ม TPS มีลักษณะสองใน
ขึ้น และเสริมเทคนิค (การทดสอบแรงดึง และเสมือน-
assays คง) มันเป็นที่รู้จักที่ประสาน fillers เพื่อ TPS
matrixes ช่วยปรับปรุงคุณสมบัติเชิงกลของคอมโพสิต
วัสดุ Fig. 1 แสดงความเครียดต้องใช้เส้นโค้งที่สอดคล้องกับ TPS
และ bionanocomposites ประกอบด้วยอนุภาคแป้งตาม
ทั้งเทคนิคการ เท่าที่ได้สังเกตในเส้นโค้งได้ตามแรงดึง
และกึ่งถาวร assays เพิ่มเติมเพราะไม่ได้แก้ไขความเครียดต้องใช้
ลักษณะการทำงานของ TPS แสดงเส้นโค้งลักษณะของ ductile เมท-
rials ตารางที่ 1 แสดงคุณสมบัติทางกลของเมทพัฒนา-
rials แม้ มีค่าแตกต่างกันได้รับมา โดยทั้งสองเทคนิค,
แป้งนี้อิทธิพล onTPS กลประสิทธิภาพ.
แรงและแบบกึ่งทดลองเปิดเผยว่า ต่ำสุดใช้
เข้มข้นแป้งไม่มีผลต่อความแข็งของฟิล์ม (p > 0.05) Consid-
ering ผลจาก assays กึ่งถาวร เพิ่มความแข็งของ
ประมาณ 15% เป็นสังเกตสำหรับตัวอย่างที่มี concen แป้ง 3% w/w-
tration W/w 5% เพิ่มแป้งเพิ่มโมดูลัสของยัง
ประมาณ 68 และ 81% ถูกกำหนด โดยแรงดึง และกึ่งถาวร exper-
iments ตามลำดับ จดทะเบียนของ 1% w/w แป้งอนุภาคกับ TPS
สูตรเพิ่มขึ้น 1.2 เท่าสูงสุดแรงดึงความเครียด,
ถูกกำหนด โดยการทดสอบแรงดึง ทั้งสองเทคนิคแสดงที่ 3
และ 5% w/w แป้งเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05)
TPS ผลผลิตความเครียด กระจายตัวดีและกระจายเก็บกัก
ภายในเมทริกซ์ บันทึกความเข้ากันได้ดีแป้งแป้ง,
ให้ TPS วัสดุเสริมแรง (Lim ลี & เทย์ 2009) อนุภาค-
เมตริกซ์ interfacial ยึดเกาะอาจจะเชื่อมโยงกับผิวขอบ
ซึ่งมีกลุ่ม hydrophilic - SieOH และ - MgeOH
(Chabrol et al., 2010) นอกจากนี้ Ferrage et al. (2002) รายงานการ
ของไซต์ electronegative บนแป้ง tetrahedral แผ่น propi-
tious กับพันธบัตรไฮโดรเจนแบบฟอร์มกับกลุ่ม polypropylene methyl ได้
โต้ตอบคล้ายกันอาจจะคาดว่าสำหรับคอมโพสิตตาม TPS
แป้งเก็บกักและการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมเชิงกลของฟิล์มพีเอสก็มีลักษณะสองทำา
ขึ้นอยู่กับเทคนิคและเสริม (การทดสอบแรงดึงและกึ่ง
วิเคราะห์แบบคงที่) มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าฟิลเลอร์รวมถึง TPS
matrixes ช่วยให้การปรับปรุงคุณสมบัติทางกลของวัสดุผสม
วัสดุ รูปที่ 1 แสดงให้เห็นเส้นโค้งความเครียดสอดคล้องกับ TPS
และ BIONANOCOMPOSITES ที่มีอนุภาคแป้งโรยตัวกำหนดโดย
ทั้งสองวิธี ตามที่มีการตั้งข้อสังเกตในเส้นโค้งที่ได้จากการดึง
และกึ่งคงที่ตรวจนอกเหนือฟิลเลอร์ไม่ได้แก้ไขความเครียด
พฤติกรรมของทีพีเอสเผยให้เห็นเส้นโค้งลักษณะของ mate- ดัด
rials ตารางที่ 1 แสดงคุณสมบัติทางกลของการพัฒนา mate-
rials แม้จะมีค่าที่แตกต่างที่ได้จากเทคนิคทั้ง
ประสิทธิภาพการทำงานของเครื่องจักรกลที่มีอิทธิพลต่อนอกจากนี้แป้ง onTPS ก็เหมือนกับ
แรงดึงและการทดลองเสมือนแบบคงที่พบว่าต่ำสุดที่ใช้
ความเข้มข้นแป้งไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ (p> 0.05) ฟิล์มแข็ง พิจารณาว่าเป็น
ผลจากการตรวจ Ering เสมือนคงที่เพิ่มความแข็งของ
ประมาณ 15% เป็นที่สังเกตสำหรับตัวอย่างที่มี 3% w / w แป้งเข้มข้น
เคี้ยว 5% w / w ของการเติมแป้งโรยตัวเพิ่มขึ้นโมดูลัสของหนุ่มสาว
รอบ 68 และ 81% พิจารณาจากแรงดึงและกึ่งคง exper-
iments ตามลำดับ รวมตัวกันของ 1% w / w อนุภาคแป้งทาตัวเพื่อ TPS
สูตรเพิ่มขึ้น 1.2 เท่าแรงดึงสูงสุด
ที่กำหนดโดยการทดสอบแรงดึง เทคนิคการแสดงให้เห็นว่าทั้ง 3
และ 5% w / w แป้งโรยตัวการรวมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05)
TPS ความเครียดผลผลิต ทั้งการกระจายตัวและการกระจายของอนุภาคนาโน
ในเมทริกซ์ประกอบกับความเข้ากันได้แป้งแป้งที่ดี
ให้ TPS วัสดุเสริมแรง (ลิลีและ Tay 2009) Particle-
เมทริกซ์ยึดติดอาจเกี่ยวข้องกับพื้นผิวขอบ
ซึ่งมีกลุ่มที่ชอบน้ำเช่น -SieOH และ -MgeOH
(Chabrol et al., 2010) นอกจากนี้ Ferrage การและคณะ (2002) รายงาน
การปรากฏตัวของเว็บไซต์ขั้วลบบนแผ่นแป้ง tetrahedral propi-
tious ในรูปแบบไฮโดรเจนพันธบัตรกับกลุ่มเมธิลโพรพิลีน
มีปฏิสัมพันธ์ที่คล้ายกันอาจจะคาดว่าสำหรับคอมโพสิตที่อยู่บนพื้นฐานของทีพีเอส
และอนุภาคนาโนของแป้งโรยตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมเชิงกลของ TPS ภาพยนตร์มีลักษณะสอง -
) และเสริมเทคนิค ( แรงดึง ทดสอบ และ กึ่ง
ไฟฟ้าสถิต ) ) มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสารประสานไปยัง TPS
matrixes ช่วยให้การปรับปรุงสมบัติเชิงกลของวัสดุเชิงประกอบ

รูปที่ 1 แสดงเส้นโค้งความเค้นที่ TPS
และ bionanocomposites ประกอบด้วยอนุภาคที่กำหนดโดย
แป้งทั้ง 2 วิธี มันเป็นที่สังเกตในเส้นโค้งที่ได้จากการดึงและใช้ quasi-static
เพิ่มเติมไม่ได้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมความเค้น -
ของ TPS , แสดงลักษณะโค้งอ่อนคู่ -
เรียล . ตารางที่ 1 แสดงคุณสมบัติทางกลของพัฒนาคู่ -
เรียล . แม้จะมีค่าแตกต่างกันได้ โดยเทคนิคทั้งสอง
แป้งเพิ่มอิทธิพล ontps เครื่องจักรกลประสิทธิภาพใกล้เคียงกันคือ การทดลองพบว่า ค่าแรง quasi-static

แป้งความเข้มข้นต่ำสุดที่ใช้ไม่มีผลต่ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ความแข็งแรงของฟิล์ม consid -
ering ผลลัพธ์จาก quasi-static ) , ความแข็งเพิ่มขึ้นประมาณ 15 %
) ตัวอย่างที่ 3 % w / w -
แป้ง concen มลภาวะ . 5 % w / w ของการเติมแป้งเพิ่มขึ้น
ัส ยองรอบแล้ว 81% กำหนดโดยดึงและใช้ quasi-static -
iments ตามลำดับ ประสาน 1% w / w แป้งอนุภาค TPS
สูตรเพิ่มขึ้น 1.2 เท่า สูงสุดที่กำหนดโดยการทดสอบแรงดึง
, แรงดึง พบว่าเทคนิคทั้ง 3
5 % w / w แป้งการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 )
TPS ต่อความเครียด คือการกระจายและการกระจายของอนุภาค
ภายในเมทริกซ์ ประกอบกับแป้ง แป้งที่ดีเข้ากันได้
ให้เปลี่ยนแปลงวัสดุเสริม ( ลิม ลี &เทย์ , 2009 ) อนุภาค -
Matrix ( หรืออาจจะเกี่ยวข้องกับขอบพื้นผิว
ซึ่งมีกลุ่มน้ำเช่น - sieoh และ - mgeoh
( ชาโบรล et al . , 2010 ) นอกจากนี้ ferrage et al . ( 2002 ) รายงาน
การแสดงตนของเว็บไซต์ซึ่งประกอบด้วยประจุไฟฟ้าลบในแป้ง tetrahedral แผ่น propi -
tious สร้างพันธะไฮโดรเจนกับพอลิโพรพิลีนเมทิล กลุ่ม ที่คล้ายกันอาจจะคาดหวัง
ปฏิสัมพันธ์เชิงประกอบและ TPS
อนุภาคแป้งโรยตัว