The aim of this study was to develo

The aim of this study was to develop hepatocyte-targeting non-viral polymeric nono-carriers for gene delivery. Chitosan was selected as the main polymer. An asialoglycoprotein receptor recog- nized sugar, galactose, was introduced. The methoxy poly(ethylene glycol) (mPEG) or short chain poly(ethylene glycol) diacid (PEGd) was further grafted onto galactosylated chitosan. All polyplex possessed positive charge character. The compaction of DNA by grafted chitosan was in order of chitosan-galactose-mPEG > chitosan-galactose-PEGd > chitosan-galactose where the chitosan-galactose- mPEG and pDNA formed the most stable polyplex. The polyplex prominently enhanced DNA cellular transfection as compared to naked DNA in HepG2 cells in order of chitosan-galactose/pDNA
(11.6 ± 0.6–33.0 ± 4.4%) > chitosan-galactose-PEGd/pDNA (12.7 ± 2.5–15.5 ± 3.0%) > chitosan-galactose-
mPEG/pDNA (9.0 ± 1.1–12.9 ± 2.4%).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ พัฒนา hepatocyte กำหนดเป้าหมายไม่ใช่ไวรัสชนิด nono-สายการบินการส่งยีน เลือกไคโตซานเป็นพอลิเมอร์หลัก การ asialoglycoprotein ตัวรับ recog nized น้ำตาล กาแล็กโทส ถูกนำมาใช้ Poly(ethylene glycol) methoxy (mPEG) หรือห่วงโซ่สั้น diacid poly(ethylene glycol) (PEGd) ถูกเพิ่มเติม grafted ลง galactosylated ไคโตซาน โพลีเพล็กซ์ที่ทั้งหมดต้องบวกค่าอักขระ กระชับข้อมูลของดีเอ็นเอ โดยไคโตซาน grafted อยู่ในลำดับของไคโตซานกาแล็กโทส-mPEG > ไคโตซานกาแล็กโทส-PEGd > ไคโตซานกาแล็กโทสซึ่งไคโตซานกาแล็กโทส-mPEG และ pDNA รูปแบบโพลีเพล็กซ์มีเสถียรภาพมากที่สุด โพลีเพล็กซ์จึงเพิ่มการ transfection เซลดีเอ็นเอโดยเปรียบเทียบกับ DNA เปลือยในเซลล์ HepG2 ในลำดับของไคโตซานกา แล็กโทส/pDNA(11.6 ± 0.6-33.0 ± 4.4%) > ไคโตซานกาแล็กโทส-PEGd/pDNA (12.7 ± 2.5 – 15.5 ล้านคน± 3.0%) > ไคโตซาน-กาแล็กโทส -mPEG/pDNA (9.0 ± 1.1-12.9 ± 2.4%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการพัฒนา hepatocyte การกำหนดเป้าหมายที่ไม่พอลิเมอไวรัส nono ผู้ให้บริการสำหรับการส่งมอบยีน ไคโตซานได้รับเลือกเป็นพอลิเมอหลัก รับ asialoglycoprotein จด nized น้ำตาลกาแลคโตได้รับการแนะนำ โพลี methoxy (เอทิลีนไกลคอล) (MPEG) หรือโพลีห่วงโซ่สั้น (เอทิลีนไกลคอล) diacid (PEGd) ถูกทาบลงบนไคโตซานต่อ galactosylated Polyplex ทุกตัวละครมีประจุบวก การบดอัดของดีเอ็นเอโดยไคโตซานทาบอยู่ในคำสั่งของไคโตซานกาแลคโต MPEG-> ไคโตซานกาแลคโต-PEGd> ไคโตซานที่กาแลคโตไคโตซาน galactose- MPEG และ pDNA เกิดขึ้น Polyplex มีเสถียรภาพมากที่สุด Polyplex เพิ่มขึ้นอย่างเด่นชัด transfection ของเซลล์ดีเอ็นเอเมื่อเทียบกับดีเอ็นเอในเซลล์เปล่า HepG2 ในคำสั่งของไคโตซานกาแลคโต / pDNA
(11.6 ± 0.6-33.0 ± 4.4%)> ไคโตซานกาแลคโต-PEGd / pDNA (12.7 ± 2.5-15.5 ± 3.0% )> ไคโตซาน galactose-
MPEG / pDNA (9.0 ± 1.1-12.9 ± 2.4%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อพัฒนาเป้าหมายการปลอดไวรัสพาหะตับยีน ไม่ส่ง ไคโตซาน ถูกเลือกเป็นพอลิเมอร์หลัก การ asialoglycoprotein ตัวรับ recog - nized น้ำตาลกาแลคโตส , แนะนำ ส่วนเมท็อกซี่พอลิ ( เอทิลีนไกลคอล ) ( MPEG ) หรือโพลีสายสั้น ( เอทิลีนไกลคอล ) diacid ( pegd ) ยังสามารถลง galactosylated ไคโตซานทั้งหมด polyplex ครอบครองตัวละครประจุบวก อัดโดยกราฟดีเอ็นเอของไคโตซาน ไคโตซานกาแล็กโทสเพื่อ MPEG > กาแลคโตส > ไคโตซานไคโตซาน pegd galactose กาแล็กโทสที่ไคโตซาน - MPEG และ pdna ขึ้น polyplex มั่นคงที่สุด การ polyplex เพิ่มอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเทียบกับดีเอ็นเอของเซลล์สำหรับเปลือยดีเอ็นเอในเซลล์มะเร็งตับในคำสั่งของไคโตซาน galactose / pdna
( 116 ± 0.6 – 33.0 ± 4.4% ) > ไคโตซาน galactose pegd / pdna ( 12.7 ± 2.5 – 15.5 ± 3.0% ) > ไคโตซานกาแล็กโทส -
MPEG / pdna ( 9.0 ± 1.1 - 12.9 ± 2.4
% )