has left the carbapenemsas the only

has left the carbapenems
as the only remaining viable treatment option. Both
species can become resistant to carbapenems by genetic
mutation, to hyperproduction of the class C chromosomal
b-lactamase in P. aeruginosa increasing the number of
active sites able to bind carbapenems even if they are
inefficient at hydrolysing them or by loss of porins in
A. baumannii. However, it is their capability to accept
transferable b-lactamase genes that confer carbapenem
resistance at a level that will result in clinical failure that
causes most concern. In the mid 1990s, P. aeruginosa
strains isolated in Japan were found to harbour a transferable
class B metallo-b-lactamase called IMP-1 [19]. This
enzyme could increase the MIC to greater than 128mg/L
depending on the permeability characteristics of the
strain. This gene was thought originally to be confined
to southeast Asia but it and a myriad of similar genes
(blaIMP-2 – blaIMP-12) have now been isolated in P. aeruginosa
and other Gram-negative bacteria from around the
world. A similar class of b-lactamases (VIM 1–4) have
been found in Asia and Europe, almost exclusively in
P. aeruginosa [20]. The extent and diversity of these
enzymes suggests that they will be very difficult to
overcome.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาก carbapenems ในเป็นเดียวที่เหลือตัวเลือกการรักษาได้ ทั้งสองอย่างชนิดสามารถทำงานทนต่อ carbapenems โดยพันธุกรรมกลายพันธุ์ การ hyperproduction ของคลาส C ของโครโมโซมb-lactamase ใน P. aeruginosa เพิ่มจำนวนผูก carbapenems แม้ว่าจะสามารถใช้งานไซต์ต่ำ ที่ hydrolysing ได้ หรือขาดทุนของ porins ในA. baumannii อย่างไรก็ตาม มันเป็นความสามารถในการยอมรับยีน b-lactamase โอนที่ประสาท carbapenemความต้านทานในระดับที่จะเกิดความล้มเหลวทางคลินิกที่ทำให้กังวลมากที่สุด ในปี 1990 กลาง P. aeruginosaสายพันธุ์ที่แยกต่างหากในญี่ปุ่นพบร่มการโอนคลาส B metallo-บี-lactamase เรียกว่า IMP-1 [19] นี้เอนไซม์สามารถเพิ่ม MIC ให้มากกว่า 128mg/Lขึ้นอยู่กับลักษณะ permeability ของต้องใช้ ยีนนี้มีความคิดเดิมจะถูกคุมขังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และของยีนคล้ายกัน(blaIMP-2-blaIMP-12) ได้ตอนนี้ถูกแยกต่างหากใน P. aeruginosaแบคทีเรียและเชื้อแบคทีเรียแกรมลบจากสถานเวิลด์ มีชั้นที่คล้ายกันของบี-lactamases (VIM 1 – 4)พบในเอเชียและยุโรป โดยเฉพาะในP. aeruginosa [20] ขอบเขตและความหลากหลายเหล่านี้เอนไซม์แนะนำว่า พวกเขาจะยากที่จะเอาชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วคาร์บาฟิแนม
เป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ที่จะเลือกการรักษา ทั้งสองชนิดสามารถกลายเป็นทนต่อการ

คาร์บาฟิแนมโดยพันธุกรรมการกลายพันธุ์เพื่อ hyperproduction ของคลาส C โครโมโซมใน P . aeruginosa b-lactamase

งานเพิ่มจำนวนเว็บไซต์ที่สามารถผูกคาร์บาฟิแนมแม้ว่าพวกเขาจะไม่มีประสิทธิภาพใน hydrolysing
หรือโดยการสูญเสียของ porins ใน =
. . . อย่างไรก็ตามมันคือความสามารถของพวกเขาที่จะยอมรับ

โอน b-lactamase ยีนที่มอบ carbapenem ต้านทานระดับที่จะส่งผลในทางคลินิกความล้มเหลว
สาเหตุความกังวลมากที่สุด ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 , P . aeruginosa
สายพันธุ์แยกในประเทศญี่ปุ่น พบว่าเป็นอ่าวโอน
คลาส B metallo-b-lactamase เรียกว่า imp-1 [ 19 ] เอนไซม์นี้จะเพิ่มไมค์
/ l
128mg ให้มากกว่าขึ้นอยู่กับลักษณะการซึมผ่านของ
เมื่อย ยีนนี้คิดเดิมเป็นคับ
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้แต่มากมายคล้ายยีน
( blaimp-2 – blaimp-12 ) ตอนนี้ถูกแยกใน P . aeruginosa
และแบคทีเรียแกรมลบ
จากรอบโลก ระดับที่คล้ายกันของ b-lactamases ( วิม 1 – 4 )
ถูกพบในเอเชียและยุโรป โดยเฉพาะใน
P? [ 20 ] ขอบเขตและความหลากหลายของเอนไซม์เหล่านี้
แสดงให้เห็นว่าพวกเขาจะยากมากที่จะ
เอาชนะ