Differential diagnosisFurther inves

Differential diagnosis
Further investigations may become necessary
if differential diagnosis is suspected,
for example, deep vein thrombosis. Cox
(2002) and Quartey-Papafio (1999)
acknowledged problems with the inappropriate
diagnosis of cellulitis; for example,
it can be confused with venous stasis eczema (Quartey-Papafio, 1999) (Fig 2).
Table 1 illustrates the clinical difference
between the two conditions.
If skin disorders such as venous stasis
eczema are diagnosed and treated appropriately,
there is potential to reduce the
risk of cellulitis and recurrent episodes,
which can lead to chronic oedema and
lymphoedema (Wingfield, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวินิจฉัยส่วนที่แตกต่างสอบสวนเพิ่มเติมอาจมีความจำเป็นถ้าสงสัยการวินิจฉัยส่วนที่แตกต่างตัวอย่างเช่น เลือดหลอดเลือดดำชั้นลึก ค็อกซ์(2002) และ Quartey-Papafio (1999)รับการยอมรับปัญหาที่ไม่เหมาะสมวินิจฉัยของ cellulitis ตัวอย่างจะไปสับสนกับกลากดำดี (Quartey-Papafio, 1999) (ฟิก 2)ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างทางคลินิกระหว่างสองเงื่อนไขถ้าโรคเช่นดำดีแผลเปื่อยมีการวินิจฉัย และรักษาที่เหมาะสมมีศักยภาพในการลดการความเสี่ยงของ cellulitis และตอนเกิดซ้ำซึ่งสามารถนำไปสู่ oedema เรื้อรัง และlymphoedema (Wingfield, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างของการวินิจฉัย
การสืบสวนต่อไปอาจกลายเป็นสิ่งจำเป็น
ถ้าการวินิจฉัยแยกโรคเป็นที่น่าสงสัย
เช่นเส้นเลือดตีบลึก ค็อกซ์
(2002) และ Quartey-Papafio (1999)
ได้รับการยอมรับปัญหาเกี่ยวกับการที่ไม่เหมาะสม
การวินิจฉัยของเซลลูไล; ยกตัวอย่างเช่น
มันสามารถจะสับสนกับกลากเลือดดำชะงักงัน (Quartey-Papafio, 1999) (รูปที่ 2).
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างทางคลินิก
ระหว่างสองเงื่อนไข.
หากความผิดปกติของผิวหนังเช่นเลือดดำชะงักงัน
กลากได้รับการวินิจฉัยและรับการรักษาอย่างเหมาะสม
มี ศักยภาพในการลด
ความเสี่ยงของเซลลูไลและเอพกำเริบ
ซึ่งสามารถนำไปสู่การบวมเรื้อรังและ
lymphoedema (วิงฟิลด์ 2009)