With such a wide range of potential

With such a wide range of potential aetiologies and endless possibilities for clinical overlap (glaucoma in a patient with Parkinson’s disease, cognitive impairment in a patient with Macular degeneration), how should a patient with visual hallucinations be managed? Clearly the answer will depend on the clinical context; however, the general principles are summarised in Figure 2. Whatever the patient’s phenomenology, it is important to review their medication to minimise anti-cholinergic load and to consider whether the hallucinations/illusions may have been precipitated by concurrent infection (often a UTI in the elderly). The question of whether to investigate depends largely on the match between their
hallucinations and clinical context: if the symptoms are wrong, look for another cause. Hallucinations of a familiar dog in a patient with Parkinson’s disease would not warrant further investigation but hallucinations of grid patterns confined to one hemifield might prompt imaging of the visual cortex. Similarly, prolonged hallucinations of whispering figures in a patient with Macular disease might warrant referral to an old age psychiatry service whereas a brief hallucination of an Edwardian tea party would not. Two investigations deserve special mention. Sleep studies may have a place in the investigation of brainstem/cholinergic hallucinations as these have been found to relate to REM sleep behaviour disorder and daytime REM intrusions. Visual evoked potentials may help characterise a visual pathway lesion but there are, as yet,
no known VEP markers for susceptibility to hallucinations

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้วยเช่น aetiologies อาจเกิดขึ้นและจบการทับซ้อนทางคลินิก (ต้อหินในผู้ป่วยด้วยโรคพาร์กินสัน) ด้อยค่าที่รับรู้ในผู้ป่วยด้วยเสื่อม Macular วิธีควรอดเห็นภาพหลอนภาพจัดการ คำตอบจะขึ้นอยู่กับบริบททางคลินิก ชัดเจน อย่างไรก็ตาม หลักการทั่วไปเป็น summarised ในรูปที่ 2 สิ่งผู้ป่วย phenomenology จะต้องตรวจทานยาของพวกเขา เพื่อลดโหลดต้าน cholinergic และพิจารณาว่า การที่เห็นภาพหลอนมายาอาจรับตะกอนจากการติดเชื้อเกิดขึ้นพร้อมกัน (มักจะเป็น UTI ในผู้สูงอายุ) คำถามที่ว่าการตรวจสอบขึ้นอยู่กับส่วนใหญ่ในการจับคู่ระหว่างพวกเขาเห็นภาพหลอนและบริบททางคลินิก: ถ้าอาการไม่ถูกต้อง หาสาเหตุอื่น เห็นภาพหลอนของสุนัขคุ้นเคยในผู้ป่วยด้วยโรคพาร์กินสันจะไม่รับประกันต่อการตรวจสอบ แต่เห็นภาพหลอนของรูปแบบกริดที่ถูกขังใน hemifield หนึ่งอาจให้ภาพของคอร์เทกซ์ภาพ ในทำนองเดียวกัน เห็นภาพหลอนนานวิสเปอริ่งเลขในผู้ป่วยด้วยโรค Macular อาจรับประกันจะให้บริการจิตเวชวัยในขณะที่ภาพหลอนโดยย่อพรรคการชาเอดวาร์ดเดี้ยจะไม่ ตรวจสอบสองสมควรพูดถึงพิเศษ ศึกษาปอาจเป็นสถานที่ในการสอบสวนของ brainstem/cholinergic เห็นภาพหลอนเป็นเหล่านี้ได้พบว่าเกี่ยวข้องกับโรคพฤติกรรมนอน REM และรุก REM เวลากลางวัน ศักยภาพ visual evoked อาจช่วย characterise แผลทางเดินมองเห็น แต่ มี เป็นได้เครื่องหมาย VEP ไม่รู้จักสำหรับง่ายเห็นภาพหลอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยเช่นความหลากหลายของ aetiologies ที่มีศักยภาพและความเป็นไปได้ไม่มีที่สิ้นสุดสำหรับการทับซ้อนทางคลินิก (โรคต้อหินในผู้ป่วยที่มีโรคพาร์กินสัน, ความบกพร่องทางสติปัญญาในผู้ป่วยที่มีจอประสาทตาเสื่อม) วิธีการที่ควรผู้ป่วยที่มีภาพหลอนที่มองเห็นได้รับการจัดการหรือไม่? เห็นได้ชัดว่าคำตอบจะขึ้นอยู่กับบริบททางคลินิก แต่หลักการทั่วไปมีรายละเอียดในรูปที่ 2 สิ่งที่ปรากฏการณ์ของผู้ป่วยเป็นสิ่งสำคัญในการตรวจสอบยาของพวกเขาเพื่อลดภาระการต่อต้าน cholinergic และเพื่อพิจารณาว่าหลอน / ภาพอาจมีการตกตะกอนจากการติดเชื้อพร้อมกัน (มักจะเป็น UTI ใน ผู้สูงอายุ) คำถามที่ว่าในการตรวจสอบขึ้นอยู่กับการจับคู่ระหว่างพวกเขาเห็นภาพหลอนและบริบททางคลินิก: ถ้ามีอาการผิดปกติให้มองหาสาเหตุอื่น
ภาพหลอนของสุนัขที่คุ้นเคยในผู้ป่วยที่เป็นโรคพาร์กินสันจะไม่รับประกันการตรวจสอบต่อไป แต่ภาพหลอนของรูปแบบตารางคุมขังในหนึ่ง hemifield อาจแจ้งการถ่ายภาพของภาพนอก ในทำนองเดียวกันเป็นเวลานานภาพหลอนของตัวเลขกระซิบในผู้ป่วยที่มีโรคเสื่อมอาจรับประกันการอ้างอิงไปยังบริการจิตเวชวัยชราในขณะที่ภาพหลอนสั้น ๆ ของงานเลี้ยงน้ำชาเอ็ดเวิร์ดจะไม่ สมควรได้รับการตรวจสอบสองกล่าวถึงเป็นพิเศษ การศึกษาการนอนหลับอาจมีสถานที่ในการสอบสวนของก้าน / ภาพหลอน cholinergic ที่เป็นเหล่านี้ได้รับพบว่าเกี่ยวข้องกับความผิดปกติของพฤติกรรม REM การนอนหลับและการโจมตีในเวลากลางวัน REM ศักยภาพปรากฏภาพอาจช่วยอธิบายลักษณะแผลทางเดินภาพ
แต่มีเป็นยังเป็นที่รู้จักกันไม่มีเครื่องหมายVEP สำหรับความไวต่อการเห็นภาพหลอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยเช่นหลากหลายของ aetiologies ศักยภาพและความเป็นไปได้ไม่มีที่สิ้นสุดสำหรับทับซ้อนทางคลินิก ( ต้อหินในผู้ป่วยโรคพาร์กินสัน ความบกพร่องทางสติปัญญาในผู้ป่วยโรคจอประสาทตาเสื่อม ) ว่าควรมีภาพประสาทหลอนได้ ? เห็นได้ชัดว่าคำตอบจะขึ้นอยู่กับบริบททางคลินิก อย่างไรก็ตาม หลักการทั่วไปคือสรุปในรูปที่ 2ไม่ว่าคนไข้ปรากฏการณ์ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะตรวจสอบยาของพวกเขาเพื่อลดโหลด anti ชนะขาดลอยและพิจารณาว่าภาพลวงตาประสาทหลอน / อาจมีการตกตะกอนโดยการติดเชื้อพร้อมกัน ( มักจะใช้ในผู้สูงอายุ ) คำถามว่า การตรวจสอบนั้นขึ้นอยู่กับการแข่งขันระหว่างพวกเขา
ภาพหลอนและบริบททางคลินิก : หากมีอาการผิดปกติหาสาเหตุอย่างอื่น ภาพหลอนของสุนัขที่คุ้นเคยในผู้ป่วยโรคพาร์กินสัน จะไม่รับประกันต่อ การสอบสวน แต่ภาพหลอนของรูปแบบตารางคับ หนึ่ง hemifield อาจพร้อมท์ด้วยสมองส่วนการมองเห็น . ในทํานองเดียวกันนาน ภาพหลอนของกระซิบ ตัวเลขผู้ป่วยโรคอาจรับประกันใดๆอ้างอิงเก่าอายุจิตเวชศาสตร์บริการในขณะที่ภาพหลอนบทสรุปของเอ็ดเวิร์ดปาร์ตี้น้ำชาไม่ สองตรวจสอบสมควรกล่าวถึงพิเศษการศึกษาการนอนหลับอาจมีสถานที่ในการตรวจสอบระดับ / ชนะขาดลอยภาพหลอนเหล่านี้ได้รับพบว่ามีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมและความผิดปกติของการนอนหลับ REM เวลากลางวันเร็มการโจมตี . ภาพที่ปรากฏศักยภาพ อาจช่วยให้นักศึกษารอยโรคทางภาพ แต่ มี ยัง ไม่ รู้ vep
เครื่องหมายสำหรับเกิดภาพหลอน