A total of 960 crossbred pigs, init

A total of 960 crossbred pigs, initially 34.3
±
0.50 kg, were used in a 101-day trial to determine
the effects of corn particle size and diet form on growth performance and carcass
characteristics of finishing pigs. Pens were randomly allotted by initial weight to 1 of 6
experimental treatments with 8 pens per treatment and 20 pigs per pen. The 6 experimental
treatments were arranged in a 2
×
3 factorial with main effects of final feed form (meal
vs. pellet) and corn particle size (650 m, 350 m, or an equal blend of the 650 m and
350 m ground corn). The 650 m corn was ground using a two-high roller mill, and the
350 m corn was ground using a full circle hammer-mill equipped with a 1.59 mm screen.
After all corn was ground, the diet containing the blend of particle sizes was manufactured
by adding equal portions of the 2 at the mixer. Overall (day 0–101), linear particle
size
×
diet form interactions were observed (P < 0.05) for average daily feed intake (ADFI)
and gain:feed ratio (G:F), because ADFI decreased and G:F increased as particle size was
reduced for pigs fed meal diets but was unchanged for pigs fed pelleted diets. Pigs fed pelleted
diets had increased (P < 0.05) average daily gain (ADG) compared with pigs fed meal
diets. As corn particle size decreased, ADG decreased (linear; P < 0.05). Pigs fed pelleted
diets had increased (P < 0.05) hot carcass weight compared with pigs fed meal diets, but no
other effects on carcass characteristics were observed. In summary, grinding corn finer than
650 m decreased ADFI and improved G:F for pigs fed meal diets, but did not affect performance
of pigs fed pelleted diets. Pigs fed pelleted diets had improved ADG compared with
those fed meal-based diets. Thus, grinding corn finer than 650 m improved feed efficiency
for pigs fed meal diets, but provided no benefit in pelleted diets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวน 960 แก่สุกร เริ่มต้น 34.3±0.50 กิโลกรัม ใช้ใน 101-ทดลองเพื่อตรวจสอบผลกระทบของข้าวโพดอนุภาคขนาดและอาหารแบบฟอร์มบนซากและการเจริญเติบโตลักษณะของหมูจบ ปากกาถูกสุ่มกำหนด โดยน้ำหนักเริ่มต้น 1 6ทรีทเมนท์ที่ทดลองกับปากกา 8 ต่อการรักษาและสุกร 20 ต่อปากกา 6 ทดลองรักษาถูกจัดเป็น 2×แฟกทอเรียล 3 ผลกระทบหลักของฟอร์มดึงข้อมูลขั้นสุดท้าย (อาหารเจอเม็ด) และข้าวโพดขนาดอนุภาค (650 ม. 350 เมตร หรือเป็นเท่าตัวของ 650 m และ350 เมตรพื้นข้าวโพด) ข้าวโพด 650 เมตรเป็นพื้นดินโดยใช้ลูกกลิ้งสองสูงโรงงาน และข้าวโพด 350 m ถูกพื้นดินใช้เป็นโรงสีเต็มวงค้อนที่มีหน้าจอ 1.59 มม.หลังจากที่ข้าวโพดทุก พื้น ผลิตอาหารที่ประกอบด้วยส่วนผสมของอนุภาคขนาดโดยการเพิ่มส่วนเท่ากับ 2 ที่ผสม โดยรวม (วัน 0 – 101), อนุภาคเชิงเส้นขนาด×ข้อสังเกตการโต้ตอบแบบฟอร์มอาหาร (P < 0.05) สำหรับทุกวันเฉลี่ยอาหารบริโภค (ADFI)และอัตราส่วนกำไร: ฟีด (G:F), ADFI ลดลง และ G:F เพิ่มเป็นขนาดอนุภาคคือลดลงสำหรับสุกรเลี้ยงมื้ออาหาร แต่ก็ไม่เปลี่ยนแปลงสำหรับเลี้ยงสุกรอาหารสัตว์ สุกรที่เลี้ยงสัตว์อาหารเพิ่มขึ้น (P < 0.05) เฉลี่ยทุกวันกำไร (ADG) เปรียบเทียบกับสุกรที่เลี้ยงอาหารอาหาร เป็นข้าวโพดขนาดอนุภาคลดลง ADG ลดลง (เชิงเส้น P < 0.05) สุกรที่เลี้ยงสัตว์อาหารเพิ่มขึ้น (P < 0.05) น้ำหนักซากกับสุกรที่เลี้ยงอาหารอาหาร แต่ไม่ร้อนผลกระทบอื่น ๆ ในลักษณะซากถูกสังเกต ในสรุป บดข้าวโพดละเอียดกว่าม. 650 ลดลง ADFI และ G:F ขึ้นสำหรับสุกรที่เลี้ยงอาหารอาหาร แต่ไม่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานสุกรที่เลี้ยงอาหารสัตว์ สุกรที่เลี้ยงอาหารสัตว์ดี ADG เมื่อเทียบกับผู้ป้อนอาหารอาหาร ดังนั้น บดข้าวโพดละเอียดกว่า 650 เมตรปรับปรุงประสิทธิภาพอาหารสัตว์สำหรับสุกรที่เลี้ยงอาหารอาหาร แต่ให้ไม่มีประโยชน์ในอาหารสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รวมเป็น 960 สุกรลูกผสมต้น 34.3
±
0.50 กิโลกรัมถูกนำมาใช้ในการทดลอง 101 วันเพื่อตรวจสอบ
ผลกระทบของขนาดอนุภาคข้าวโพดและรูปแบบอาหารที่มีประสิทธิภาพการทำงานและซากเจริญเติบโต
ลักษณะของสุกรจบ ปากกาถูกจัดสรรโดยการสุ่มน้ำหนักเริ่มต้นถึง 1 จาก 6
การรักษาทดลองกับ 8 ปากกาต่อการรักษาและ 20 สุกรต่อปากกา 6 การทดลอง
การรักษาที่ถูกจัดให้อยู่ใน 2
×
ปัจจัยที่ 3 ที่มีผลกระทบหลักของรูปแบบสุดท้ายฟีด (มื้อที่
เทียบกับเม็ด) และข้าวโพดขนาดอนุภาค (650 ม., 350 ม. หรือการผสมผสานที่เท่าเทียมกันของ 650? เมตรและ
350? M ข้าวโพดบด) ข้าวโพด 650 เมตรพื้นดินโดยใช้ลูกกลิ้งบดสองสูงและ
ข้าวโพด 350? เมตรพื้นดินโดยใช้วงกลมเต็มค้อนโรงสีพร้อมกับหน้าจอ 1.59 มม.
หลังจากข้าวโพดเป็นพื้นดินอาหารที่มีส่วนผสมของอนุภาค ขนาดกำลังการผลิต
โดยการเพิ่มส่วนเท่ากันของ 2 ที่ผสม โดยรวม (วัน 0-101) อนุภาคเชิงเส้น
ขนาด
×
ปฏิสัมพันธ์รูปแบบการรับประทานอาหารที่ถูกตั้งข้อสังเกต (P <0.05) สำหรับการบริโภคเฉลี่ยต่อวันฟีด (ADFI)
และการเพิ่มอัตราส่วนฟีด (G: F) เพราะ ADFI ลดลงและ G: F เพิ่มขึ้น ขนาดอนุภาคถูก
ลดลงสำหรับสุกรอาหารมื้อ แต่ก็ไม่เปลี่ยนแปลงสำหรับสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารเม็ด สุกรเม็ด
อาหารได้เพิ่มขึ้น (P <0.05) กำไรเฉลี่ยต่อวัน (ADG) เมื่อเทียบกับสุกรที่เลี้ยงมื้อ
อาหาร ในฐานะที่เป็นขนาดอนุภาคข้าวโพดลดลง ADG ลดลง (เชิงเส้น; P <0.05) สุกรเม็ด
อาหารได้เพิ่มขึ้น (P <0.05) น้ำหนักซากร้อนเมื่อเทียบกับสุกรที่เลี้ยงอาหารมื้อ แต่ไม่มี
ผลกระทบอื่น ๆ ในลักษณะซากถูกตั้งข้อสังเกต ในการสรุปบดข้าวโพดปลีกย่อยกว่า
650 เมตรลดลง ADFI และปรับปรุง G:? F สำหรับสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารมื้อ แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงาน
ของสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารเม็ด สุกรเลี้ยงด้วยอาหารเม็ดได้ดีขึ้น ADG เมื่อเทียบกับ
อาหารมื้อตามที่เลี้ยง ดังนั้นบดข้าวโพดปลีกย่อยกว่า 650 เมตรการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้อาหาร
สำหรับสุกรเลี้ยงด้วยอาหารสูตรอาหารที่จัดไว้ให้ แต่ไม่มีประโยชน์ในอาหารเม็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวน 960 ตัว สุกร เริ่มธันวาคม±0.50 กิโลกรัม ถูกใช้ในการทดลองเพื่อศึกษา 101 วันผลของขนาดอนุภาคข้าวโพดและอาหารรูปแบบการเจริญเติบโตและซากคุณลักษณะของสุกรระยะขุน ปากกาสุ่มจัดสรรโดยน้ำหนักเริ่มต้นที่ 1 ของ 6การทดลองรักษา 8 รักษาปากกาต่อ 20 หมูต่อ ปากกา 6 ทดลองการทดลองจัดใน 2×3 Factorial กับผลกระทบหลักของรูปแบบอาหาร ( มื้อสุดท้ายและเม็ดข้าวโพด ) และขนาดอนุภาค ( 650 เมตร 350 เมตร หรือเท่ากับ 650 เมตร และกลืน350 เมตร ข้าวโพดป่น ) 650 เมตร ข้าวโพดพื้นดินใช้สองสูงลูกกลิ้งบด และ350 เมตร ข้าวโพดพื้นดินโดยใช้วงกลมเต็มเครื่องบดมาพร้อมกับหน้าจอเป็น 1.59 มิลลิเมตรหลังจากข้าวโพดบด อาหารที่มีส่วนผสมของขนาดอนุภาคถูกผลิตโดยการเพิ่มส่วนเท่ากันของ 2 ที่ผสม โดยรวม ( วันที่ 0 – 101 ) , อนุภาคเชิงเส้นขนาด×รูปแบบของอาหารลดลง ( P < 0.05 ) ค่าเฉลี่ย ( adfi ) กินได้ทุกวันและเพิ่มอัตราส่วนอาหาร ( G : F ) G : F เพราะ adfi ลดลงและเพิ่มขึ้นเมื่อขนาดอนุภาค คือลดอาหารสุกรอาหารแต่ไม่เปลี่ยนแปลงในสุกรที่ได้รับอาหารเม็ด . สุกรขุนอัดเม็ดอาหารได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) เข้าทุกวัน เฉลี่ย ( ADG ) เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรที่ได้รับอาหารสูตรอาหาร เป็นอนุภาคขนาดข้าวโพดลดลง อัตราการเจริญเติบโตลดลง ( เชิงเส้น ; P < 0.05 ) สุกรขุนอัดเม็ดอาหารได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรน้ำหนักซากอุ่นอาหารมื้อ แต่ไม่ผลกระทบอื่น ๆลักษณะซาก พบว่า ในการสรุป , การบดข้าวโพดปลีกย่อยมากกว่า650 เมตร ลดลง adfi และปรับปรุง g : F สำหรับสุกรที่ได้รับอาหารมื้ออาหาร แต่ไม่มีผลต่อประสิทธิภาพของสุกรที่ได้รับอาหารเม็ด . สุกรที่ได้รับอาหารเม็ดได้ ปรับปรุงอัตราการเจริญเติบโตเมื่อเทียบกับอาหารที่ได้รับจากอาหาร ดังนั้น การบดข้าวโพดที่ดีกว่า 650 เมตร ปรับปรุงประสิทธิภาพของอาหารสำหรับสุกรที่ได้รับอาหารมื้อ แต่ให้ประโยชน์ในเม็ดอาหาร