Butler (2004) commented that in the

Butler (2004) commented that in the English-speaking world, tourism and leisure research trends can be identified by examining papers written by the North American vs. non-American (particularly UK, Australia and New Zealand) geographers. As noted earlier, the focus of the American geographers is mostly on economics of leisure and recreation, less so on tourism. The non-Americans, in contrast, focus more on tourism and less on recreation and leisure. The American researchers are trained in the positivist-empiricist traditions, while the non-Americans approach tourism research from critical and humanist perspectives. While early attempts to research were very fragmented and appeared occasionally, research after the 1970s increased substantially. Butler, originally from the UK, was the first to establish undergraduate courses in tourism geography in Canada (Butler 2004). Significant contributions were made early on by geographers such as Richard Butler, Leslie Mitchell, Peter Murphy and Geoffrey Wall and, later, by Alan Lew, Dallen Timothy, David Weaver and David Fennell, to name but a few. Outside North America, pioneer tourism geographers included Coppock (1977), Gilbert (1939), Mercer (1970) and Patmore (1968; all cited in Butler 2004) and, later, scholars such as Douglas Pearce and Michael Hall made significant contributions. Some of the most significant scholarly contributions, in this author's opinion, include Butler's (1980) evolutionary perspective of tourist development, tourism impacts (Mathieson and Wall 1982), political economy (Britton 1982, 1991), ecotourism (Fennell 1999), resort morphology (Pearce 1979), community-based tourism (Murphy 1985), developing world tourism (Weaver 1998) and what is arguably one of the best undergraduate textbooks on the geography of tourism (Hall and Page 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คน (2004) แสดงความคิดเห็นว่า ในโลกภาษาอังกฤษ แนวโน้มการวิจัยการท่องเที่ยวและพักผ่อนสามารถระบุได้ โดยตรวจสอบเอกสารที่เขียน โดยอเมริกาเหนือเปรียบเทียบกับว่าไม่ใช่สหรัฐอเมริกา (โดยเฉพาะอย่างยิ่งสหราชอาณาจักร ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์) ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ โฟกัสว่าอเมริกันเป็นส่วนใหญ่ในเศรษฐศาสตร์ของการพักผ่อนและสันทนาการ น้อยท่องเที่ยวอื่น ๆ ไม่ใช่อเมริกัน ในทางตรงข้าม มุ่งเน้นในการท่องเที่ยว และน้อยกว่าการพักผ่อนหย่อนใจ นักวิจัยอเมริกันมีการฝึกอบรมในประเพณี positivist empiricist ในขณะที่ไม่ใช่ชาวอเมริกันวิธีวิจัยท่องเที่ยวจากมุมมองที่สำคัญ และ humanist ขณะที่ช่วงต้นพยายามวิจัยมากมีการกระจายตัว และปรากฏเป็นครั้งคราว วิจัยหลังจากสาว ๆ เพิ่มขึ้นมาก พ่อบ้าน เดิมจากอังกฤษ ได้ครั้งแรกในการสร้างหลักสูตรระดับปริญญาตรีในวิชาภูมิศาสตร์การท่องเที่ยวในประเทศแคนาดา (พ่อบ้าน 2004) ผลงานที่สำคัญได้ทำช่วงต้น โดยว่าริชาร์ดบัตเลอร์ เลสลี่ Mitchell ปีเตอร์เมอร์ฟี และ ผนังนี่ และผู้ โดย Alan เกณฑ์หนึ่งในหลาย ๆ ทิโมธี Dallen, David ช่างทอผ้า และ David Fennell ชื่อแต่กี่ นอกทวีปอเมริกาเหนือ ว่าผู้บุกเบิกการท่องเที่ยวรวม Coppock (1977), กิลเบิร์ต (1939), เซ็ตต์ (1970) และ Patmore (1968 อ้างอิงทั้งหมดในบริกร 2004) แล้ว ภายหลัง นักวิชาการเช่นดักลาส Pearce และ Michael ฮอลล์ทำผลงานสำคัญ บางส่วนของผลงาน scholarly ครั้งสำคัญที่สุด ในความคิดของผู้เขียนนี้ รวมของพนักงาน (1980) มุมมองวิวัฒนาการของการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว การท่องเที่ยวผลกระทบ (มาและผนัง 1982), การเมืองเศรษฐกิจ (Britton 1982, 1991) ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (Fennell 1999), สัณฐานวิทยารีสอร์ท (Pearce 1979), ชุมชนท่องเที่ยว (เมอร์ฟี 1985), พัฒนาท่องเที่ยวโลก (ช่างทอผ้า 1998) และสิ่งที่เป็นหนึ่งของตำราปริญญาสุดตามภูมิศาสตร์การท่องเที่ยว (ฮอลล์และ 2002 หน้า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บัตเลอร์ (2004) ให้ความเห็นว่าในโลกที่พูดภาษาอังกฤษการท่องเที่ยวและการพักผ่อนที่แนวโน้มการวิจัยสามารถระบุได้โดยการตรวจสอบเอกสารที่เขียนโดยนอร์ทอเมริกันกับไม่ใช่ชาวอเมริกัน (โดยเฉพาะสหราชอาณาจักรออสเตรเลียและนิวซีแลนด์) ภูมิศาสตร์ ดังที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้จุดสนใจของนักภูมิศาสตร์ชาวอเมริกันส่วนใหญ่จะเป็นในทางเศรษฐศาสตร์ของการพักผ่อนและนันทนาการน้อยดังนั้นในการท่องเที่ยว ที่ไม่ใช่ชาวอเมริกันในทางตรงกันข้ามมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับการท่องเที่ยวและน้อยลงในการพักผ่อนหย่อนใจและการพักผ่อน นักวิจัยชาวอเมริกันได้รับการฝึกฝนในประเพณี positivist-empiricist ขณะที่ไม่ใช่ชาวอเมริกันวิธีการวิจัยการท่องเที่ยวจากมุมมองที่สำคัญและมนุษยนิยม ในขณะที่ความพยายามในช่วงต้นของการวิจัยที่มีการกระจายตัวมากและปรากฏเป็นครั้งคราววิจัยหลังจากปี 1970 ที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก บัตเลอร์มีพื้นเพมาจากสหราชอาณาจักรเป็นครั้งแรกในการสร้างหลักสูตรระดับปริญญาตรีทางภูมิศาสตร์การท่องเที่ยวในแคนาดา (บัตเลอร์ 2004) ที่มีส่วนสำคัญที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงต้นโดยภูมิศาสตร์เช่นริชาร์ดบัตเลอร์เลสลี่มิทเชลล์, ปีเตอร์เมอร์ฟีและเจฟฟรีย์กำแพงและภายหลังโดยอลันลิว Dallen ทิโมธีเดวิดทอผ้าและเดวิด Fennell, ชื่อ แต่ไม่กี่ นอกทวีปอเมริกาเหนือ, ภูมิศาสตร์การท่องเที่ยวบุกเบิกรวม Coppock (1977), กิลเบิร์ (1939), เมอร์เซอร์ (1970) และ Patmore (1968; ทั้งหมดที่อ้างถึงในบัตเลอร์ 2004) และต่อมานักวิชาการเช่นดักลาสเพียร์ซและไมเคิลฮอลล์ได้มีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญ บางส่วนของผลงานทางวิชาการที่สำคัญที่สุดในความคิดของผู้เขียนนี้รวมถึงบัตเลอร์ (1980) มุมมองวิวัฒนาการของการพัฒนาท่องเที่ยวที่ส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยว (Mathieson และผนัง 1982) เศรษฐกิจการเมือง (บริทปี 1982, 1991), การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (Fennell 1999), การเปลี่ยนรูปร่างรีสอร์ท (เพียร์ซ 1979), การท่องเที่ยวชุมชนตาม (เมอร์ฟี่ 1985), การท่องเที่ยวโลกที่กำลังพัฒนา (ประกอบ 1998) และสิ่งที่เป็น arguably หนึ่งของตำราเรียนในระดับปริญญาตรีที่ดีที่สุดเกี่ยวกับภูมิศาสตร์ของการท่องเที่ยว (ฮอลล์และหน้า 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บัตเลอร์ ( 2004 ) ให้ความเห็นว่า ในการพูดภาษาอังกฤษของโลกการท่องเที่ยวและแนวโน้มการวิจัยว่างสามารถถูกระบุโดยการตรวจสอบเอกสารที่เขียนโดยชาวอเมริกันและไม่ใช่อเมริกัน ( โดยเฉพาะอังกฤษ ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ ) นักภูมิศาสตร์ . ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ โฟกัสของนักภูมิศาสตร์ชาวอเมริกันส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์ของสันทนาการและนันทนาการ น้อยดังนั้นในการท่องเที่ยว ที่ไม่ใช่อเมริกัน ในทางตรงกันข้ามมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับการท่องเที่ยวและน้อยลงในการนันทนาการและการพักผ่อน นักวิจัยอเมริกันได้รับการฝึกฝนใน positivist empiricist ประเพณี ในขณะที่คนอเมริกันไม่ใช่วิธีการวิจัยที่สำคัญและเกี่ยวกับการท่องเที่ยวจากมุมมอง ในขณะที่ก่อนจะพยายามแยกส่วนจำนวนมากและปรากฏบางครั้งการวิจัยหลังจากที่ 1970 เพิ่มขึ้นอย่างมาก พ่อบ้าน เดิมจากสหราชอาณาจักรเป็นครั้งแรกเพื่อสร้างหลักสูตรปริญญาตรีภูมิศาสตร์การท่องเที่ยวในแคนาดา ( พ่อบ้าน 2004 ) นับเป็นคุณูปการเกิดขึ้นในช่วงต้นโดยนักภูมิศาสตร์ เช่น ริชาร์ด บัตเลอร์ เลสลี่ มิทเชลล์ ปีเตอร์ เมอร์ฟี่ และเจฟฟรีย์ ผนัง และ ต่อมา โดย อลัน ลูว์ dallen ทิโมธีเดวิด วีเวอร์ และเดวิด เฟนเนิลล์เพื่อชื่อ แต่ไม่กี่ นอกทวีปอเมริกานักภูมิศาสตร์การท่องเที่ยวสำรวจรวม coppock ( 1977 )กิลเบิร์ต ( 1939 ) , เมอร์เซอร์ ( 1970 ) และแพตมอร์ ( 1968 ; ทั้งหมดที่อ้างถึงในพ่อบ้าน 2004 ) และภายหลังจากนักวิชาการ เช่น ดักลาส เพียร์ซ และ ไมเคิล ฮอลล์ให้ความสำคัญผลงาน บางส่วนของผลงานทางวิชาการที่สำคัญที่สุด ในความเห็นของผู้เขียนนี้ รวมถึงคนรับใช้ ( 1980 ) มุมมองของวิวัฒนาการของการพัฒนาการท่องเที่ยว ผลกระทบจากการท่องเที่ยว ( แมทีเซินและผนังเศรษฐศาสตร์การเมือง ( 1982 ) , บริตตัน 19821991 ) , การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ( เฟนเนิลล์รีสอร์ทสัณฐานวิทยา ( 1999 ) , เพียร์ซ , 1979 ) การท่องเที่ยวโดยชุมชน ( เมอร์ฟี่ 1985 ) , การพัฒนาการท่องเที่ยวโลก ( เวอร์ 1998 ) และสิ่งที่เป็น arguably หนึ่งของที่ดีที่สุด ระดับปริญญาตรี ในตำราภูมิศาสตร์การท่องเที่ยว ( หอประชุมและหน้า 2002 )