“Uncle Nan Gong Ling, you know that

“Uncle Nan Gong Ling, you know that my father is not a selfish person. It is fate and it is for the benefit of the Xue Yue Country. He will definitely let them come back to the Yun Hai Sect. He will treat them well. At that moment, they will all be able to assume a high status and will become pillars of the Sect.”



Liu Fei continued her argumentation.



“Your father and I practiced cultivation together, grew up together… We love each other like brothers. If he stayed in the Yun Hai Sect, he could have become the Patriarch of the Sect. How could I, Nan Gong Ling, not know what kind of man he is? The thing is that now, as the Patriarch of the Yun Hai Sect, everything I do, I must do it considering what is good and bad for the sect first. I cannot selfishly decide things myself.”



Nan Gong Ling didn’t elaborate more at that moment. He remembered all the things he and Liu Cang Lan used to do together without thinking of the consequences of their actions. They were two geniuses of the Yun Hai Sect. But these days, as the Patriarch of the Sect, he couldn’t act irresponsibly anymore.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ลุงหนานกงหลิง คุณรู้ว่า พ่อไม่เป็นคนเห็นแก่ตัว มันเป็นชะตากรรม และเป็นประโยชน์ประเทศ Xue Yue เขาแน่นอนจะช่วยให้พวกเขากลับมานิกาย Hai Yun เขาจะรักษาพวกเขาด้วย ในช่วงเวลานั้น พวกเขาจะสามารถที่จะสมมติสถานะสูง และจะกลายเป็น เสาหลักนิกาย" Liu Fei อภิปรายของเธออย่างต่อเนื่อง "ฉันปฏิบัติปลูกร่วมกัน เติบโตมาด้วยกัน... เรารักกันเหมือนพี่น้อง ถ้าเขาอยู่ในนิกาย Hai Yun เขาอาจได้กลายเป็นพระนิกาย สามารถ หนานกงหลิง ไม่ทราบได้อย่างไรเขาเป็นคนแบบไหน สิ่งเป็นตอนนี้ เป็นพระนิกาย Hai Yun ทุกอย่างที่ฉันทำ ต้องการพิจารณาคือดี และไม่ดีสำหรับนิกายแรก ฉันไม่สามารถ selfishly ตัดสินใจสิ่งที่ตนเอง" หนานกงหลิงไม่ได้ซับซ้อนมากขึ้นในขณะ เขาจำได้ทุกสิ่งที่เขาและหลิวคาง Lan ที่ใช้ในการทำร่วมกันโดยไม่คิดผลของการกระทำของพวกเขา พวกเขาเป็นอัจฉริยะสองนิกาย Hai Yun แต่วันนี้ เป็นพระนิกาย เขาไม่สามารถทำหน้าที่มาลอย ๆ อีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ลุงนังหลิงคุณรู้ว่าพ่อของฉันไม่ได้เป็นคนเห็นแก่ตัว มันเป็นชะตากรรมและมันก็เป็นเพื่อประโยชน์ของ Yue Xue ประเทศ แน่นอนเขาจะช่วยให้พวกเขากลับมาถึงยุนไห่นิกาย เขาจะปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดี ในขณะที่พวกเขาทั้งหมดจะสามารถที่จะถือว่าสถานะสูงและจะกลายเป็นเสาหลักของนิกาย. " หลิวเฟยยังคงโต้แย้งของเธอ. " พ่อของคุณและฉันได้รับการฝึกฝนการเพาะปลูกกันเติบโตมาด้วยกัน ... เรารักกันเหมือนพี่น้อง ถ้าเขาอยู่ในหยุนไห่นิกายเขาอาจจะได้กลายเป็นพระสังฆราชของนิกาย ฉันจะทำอย่างไรน่านงหลิงไม่ทราบชนิดของมนุษย์เขาคืออะไร? เป็นสิ่งที่ตอนนี้เป็นพระสังฆราชของหยุนไห่นิกายทุกอย่างที่ผมทำผมจะต้องทำมันการพิจารณาสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีและไม่ดีสำหรับนิกายแรก ฉันไม่สามารถเห็นแก่ตัวตัดสินใจในสิ่งที่ตัวเอง. " น่านงหลิงไม่ซับซ้อนมากขึ้นในขณะนั้น เขาจำได้ว่าทุกสิ่งที่เขาและหลิว Cang ลานที่ใช้ในการทำร่วมกันโดยไม่คิดผลของการกระทำของพวกเขา พวกเขาทั้งสองอัจฉริยะของหยุนไห่นิกาย แต่วันนี้เป็นพระสังฆราชของนิกายเขาอาจจะไม่ได้ทำหน้าที่ขาดความรับผิดชอบอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ลุงหนันกงหลิง , คุณรู้ว่าพ่อไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว มันเป็นโชคชะตา และเป็นเพื่อประโยชน์ของ Xue Yue ประเทศ เขาจะต้องให้พวกเขากลับมา หยุนไห่นิกาย เขาจะดูแลพวกเขาอย่างดี ในตอนนั้น พวกเขาจะถือว่าสถานะสูงและจะกลายเป็นเสาหลักของพรรค "หลิวเฟยยังคงเหตุผลของเธอ" พ่อผมฝึกปลูกด้วยกัน โตมาด้วยกัน . . . . . . . พวกเรารักกันเหมือนพี่น้อง ถ้าเขาอยู่ในหยุนไห่ นิกาย เขาอาจจะได้เป็นประมุขของนิกาย ทำไมผมหนานกงหลิง ไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายแบบไหน ? คือว่าตอนนี้ เป็นประมุขของหยุนไห่นิกาย ทุกอย่างที่ฉันทำ ฉันต้องทำมัน พิจารณาว่าอะไรดีอะไรไม่ดี และไม่ดีกับพรรคก่อน ฉันไม่สามารถเห็นแก่ตัวตัดสินใจเอง "หนันกงหลิงไม่ซับซ้อนมากขึ้นในช่วงเวลานั้น เขาจำได้ทุกอย่าง เขา และ หลิว กางแลนเคยทำร่วมกัน โดยไม่คิดถึงผลของการกระทำของพวกเขา พวกเขาเป็นสองอัจฉริยะของหยุนไห่ นิกาย แต่ทุกวันนี้ เป็นประมุขของนิกาย เขาไม่ได้ทำตัวไม่รับผิดชอบอีก