ADDITIONAL FACTORS KNOWN TO INFLUEN

ADDITIONAL FACTORS KNOWN TO INFLUENCE DENTAL CARIES
SALIVA
Although saliva was identified in the etiology section earlier as part of the host component and thus a primary part of the caries process, the role of saliva overall is so unique and special that further discussion is warranted here regarding its influence on several aspects of the caries process that may help produce favorable environments to combat the process. Any patient with a salivary deficiency, from any cause, is at higher risk for caries activity.
It is generally accepted that the dental caries process is controlled to a large extent by a natural protective mechanism inherent within the saliva. Many properties of saliva have been investigated to learn their possible role in the caries process. Considerable importance has been placed on the salivary pH, the acid-neutralizing power, and the calcium, fluoride, and phosphorus content. It has long been suggested that in addition to these properties the rate of flow and the viscosity of saliva may influence the development of caries. The normal salivary flow aids in the solution of food debris on which microorganisms thrive. In addition, the saliva manifests a variety of antibacterial and other anti-infectious properties. All known characteristics of saliva seem somehow relevant to the process of dental caries.
Saliva is secreted by three paired masses of cells—the submaxillary, sublingual, and parotid glands. Small accessory glands are also scattered over the oral mucous membranes. Each of these has its own duct.
The salivary glands are under the control of the autonomic (involuntary) nervous system, receiving fibers from both its parasympathetic and sympathetic divisions. Stimulation of either the parasympathetic (chorda tympani) fibers or the sympathetic fibers to the submaxillary or sublingual gland causes a secretion of saliva. The secretion resulting from parasympathetic stimulation is profuse and watery in most animals. Sympathetic stimulation, however, causes a scanty secretion of a thick, mucinous juice. Stimulation of the parasympathetic fibers to the parotid gland causes a profuse, watery secretion, but stimulation of the sympathetic fibers causes no secretion.
Salivary Deficiency
One of the first descriptions of a severe salivary deficiency with its deleterious effect on the dentition was reported by Hutchinson in 1888.34 Since that time, many reports have emphasized the importance of a normal flow of saliva in preventing a breakdown of the dentition. A reduction in the salivary flow may be temporary or permanent. When the quantity is only moderately reduced, the oral structures may appear normal. A pronounced reduction or complete absence of saliva, however, results in an acidic environment with rampant caries (Fig. 10-4). In addition to the rapid destruction of the teeth, there may be dryness and cracking of the lips, with fissuring at the corners of the mouth, burning and soreness of the mucous membranes, crusting of the tongue and palate, and sometimes paresthesia of the tongue or mucous membrane.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยเพิ่มเติมที่รู้จักกันจะมีผลต่อโรคฟันผุน้ำลายแม้ว่าน้ำลายที่ถูกระบุในส่วนสาเหตุที่ก่อนหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบโฮสต์และดังนั้นจึงเป็นส่วนหลักของกระบวนการผุบทบาทของน้ำลายโดยรวมเพื่อให้ไม่ซ้ำกันและพิเศษที่การอภิปรายต่อไปคือการรับประกันที่นี่เกี่ยวกับอิทธิพลที่มีต่อหลายแง่มุมของกระบวนการโรคฟันผุที่อาจช่วยให้การผลิตในสภาพแวดล้อมที่ดีในการต่อสู้กับกระบวนการ ผู้ป่วยใด ๆ กับการขาดลายจากสาเหตุใด ๆ ที่มีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับกิจกรรมฟันผุ. เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่ากระบวนการเกิดโรคฟันผุมีการควบคุมในระดับมากโดยกลไกการป้องกันตามธรรมชาติโดยธรรมชาติภายในน้ำลาย คุณสมบัติหลายอย่างของน้ำลายได้รับการตรวจสอบที่จะเรียนรู้บทบาทของพวกเขาในกระบวนการโรคฟันผุ สำคัญมากที่ได้รับการวางอยู่บนความเป็นกรดด่างลายอำนาจกรด neutralizing และแคลเซียมฟลูออไรและฟอสฟอรัส มันมีมานานบอกว่านอกเหนือไปจากคุณสมบัติเหล่านี้อัตราการไหลและความหนืดของน้ำลายอาจมีผลต่อการพัฒนาของโรคฟันผุ ปกติช่วยในการไหลน้ำลายในการแก้ปัญหาของเศษอาหารที่จุลินทรีย์เจริญเติบโต นอกจากนี้น้ำลายปรากฏความหลากหลายของแบคทีเรียและคุณสมบัติต้านการติดเชื้ออื่น ๆ ทั้งหมดที่รู้จักกันในลักษณะของน้ำลายดูเหมือนอย่างใดที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการของโรคฟันผุ. น้ำลายจะหลั่งสามฝูงคู่ของเซลล์ที่ submaxillary ลิ้นและต่อมหู อุปกรณ์ต่อมขนาดเล็กกระจัดกระจายอยู่ยังมากกว่าเยื่อเมือกในช่องปาก แต่ละเหล่านี้มีท่อของตัวเอง. ต่อมน้ำลายที่อยู่ภายใต้การควบคุมของระบบประสาทส่วนกลาง (ไม่ได้ตั้งใจ) ระบบประสาทที่ได้รับเส้นใยจากทั้งหน่วยงานกระซิกและความเห็นอกเห็นใจของตน การกระตุ้นของทั้งกระซิก (chorda พานี) เส้นใยหรือเส้นใยเห็นอกเห็นใจต่อ submaxillary หรือต่อมลิ้นทำให้เกิดการหลั่งของน้ำลาย การหลั่งที่เกิดจากการกระตุ้นกระซิกเป็นน้ำมากมายและในสัตว์มากที่สุด กระตุ้นขี้สงสาร แต่ทำให้เกิดการหลั่งน้อยหนาของน้ำ mucinous กระตุ้นเส้นใยกระซิกกับต่อมหูทำให้เกิดการมากมายหลั่งน้ำ แต่การกระตุ้นของเส้นใยขี้สงสารทำให้เกิดการหลั่งไม่มี. น้ำลายขาดหนึ่งในรายละเอียดแรกของการขาดน้ำลายอย่างรุนแรงที่มีผลกระทบอันตรายที่มีต่อการงอกของฟันที่ถูกรายงานโดยฮัทชินสันใน1,888.34 ตั้งแต่เวลานั้นรายงานจำนวนมากได้เน้นความสำคัญของการไหลปกติของน้ำลายในการป้องกันการสลายของฟันที่ การลดลงของการไหลเวียนของน้ำลายอาจจะชั่วคราวหรือถาวร เมื่อปริมาณจะลดลงเพียงปานกลางโครงสร้างในช่องปากอาจปรากฏปกติ ลดเด่นชัดหรือขาดสมบูรณ์ของน้ำลาย แต่ส่งผลให้เป็นกรดสภาพแวดล้อมที่มีฟันผุอาละวาด (รูป. 10-4) นอกจากนี้ยังมีการทำลายอย่างรวดเร็วของฟันอาจจะมีความแห้งกร้านและแตกของริมฝีปากด้วย fissuring ที่มุมปาก, การเผาไหม้และความรุนแรงของเยื่อเมือก, ซของลิ้นและเพดานปากและบางครั้งอาชาของลิ้น หรือเยื่อเมือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่มีผลต่อโรคฟันผุเพิ่มเติมรู้จัก

ถึงแม้ว่าน้ำลายน้ำลายถูกระบุในส่วนสาเหตุก่อนหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของโฮสต์คอมโพเนนต์และจึงเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการการประถมศึกษา ,บทบาทของน้ำลายโดยมีเอกลักษณ์และพิเศษที่รับประกันการอภิปรายเพิ่มเติมที่นี่เกี่ยวกับอิทธิพลที่มีต่อหลายแง่มุมของการกระบวนการที่อาจช่วยสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีในการต่อสู้กับกระบวนการ ใด ๆ กับผู้ป่วยที่ขาดน้ำลาย จากสาเหตุใด ๆมีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับกิจกรรม
โรคฟันผุเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า กระบวนการการเกิดโรคฟันผุควบคุมขอบเขตขนาดใหญ่โดยธรรมชาติป้องกันกลไกโดยธรรมชาติภายในน้ำลาย คุณสมบัติหลายอย่างของน้ำลายได้ศึกษาเรียนรู้บทบาทที่เป็นไปได้ของพวกเขาในกระบวนการโรคฟันผุ ความสำคัญมากถูกวางไว้บน pH น้ำลาย , acid neutralizing พลังงาน และแคลเซียม ฟลูออไรด์ และฟอสฟอรัส ในเนื้อหามันได้รับการแนะนำว่า นอกจากคุณสมบัติเหล่านี้อัตราการไหลและความหนืดของน้ำลายอาจมีอิทธิพลต่อการพัฒนาของโรคฟันผุ ปกติ น้ำลายไหล ช่วยในการแก้ปัญหาของเศษอาหารที่จุลินทรีย์เจริญ นอกจากนี้ น้ำลายแสดงความหลากหลายของแบคทีเรียและป้องกันโรคติดเชื้ออื่น ๆคุณสมบัติทุกคนรู้จักลักษณะของน้ำลายดูเหมือนอย่างใดที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการของโรคฟันผุ .
น้ำลายหลั่งโดยสามคู่มวลของเซลล์ของ submaxillary sublingual , และใกล้หูต่อม ขนาดเล็กอุปกรณ์ต่อมยังกระจายไปทั่วปากเยื่อเมือก แต่ละเหล่านี้มีท่อของตัวเอง
ต่อมน้ำลายอยู่ภายใต้การควบคุมของระบบประสาทอัตโนมัติ ( involuntary ) ระบบประสาทได้รับเส้นใยจากทั้งแผนกระบบประสาทพาราซิมพาเทติกและความเห็นอกเห็นใจของ กระตุ้นให้ระบบประสาทพาราซิมพาเทติก ( เส้นประสาทคอร์ดาทิมพานี ) เส้นใยหรือเส้นใยขี้สงสารกับ submaxillary หรือต่อมใต้ลิ้นทำให้หลั่งน้ำลาย การหลั่งที่เกิดจากการกระตุ้นระบบประสาทพาราซิมพาเทติกจะสะพรั่งและน้ำในสัตว์มากที่สุด ขี้สงสาร กระตุ้น อย่างไรก็ตามสาเหตุของการหลั่งลีบหนา mucinous น้ำผลไม้ กระตุ้นต่อมพาโรติดใยระบบประสาทพาราซิมพาเทติกจะทำให้สะพรั่ง , น้ำหลั่ง แต่กระตุ้นเส้นใยขี้สงสารไม่ก่อให้เกิดการหลั่งน้ำลายขาด
.
ของคำอธิบายแรกของขาดมีน้ำลายรุนแรงกับผลเป็นอันตรายบนฟันถูกรายงานโดยฮัทชินสันใน 1888.34 ตั้งแต่เวลารายงานหลายคนได้เน้นความสำคัญของการไหลปกติของน้ำลายในการป้องกันการสลายของฟัน . ลดลงในการไหลของน้ำลายอาจจะชั่วคราวหรือถาวร เมื่อมีปริมาณลดลงเพียงปานกลาง โครงสร้างในช่องปากอาจปรากฏเป็นปกติ อ่านว่าหรือการขาดที่สมบูรณ์ของน้ำลายลดลง อย่างไรก็ตาม ผลในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรดด้วยการอาละวาด ( รูปที่ 10-4 )นอกจากการทำลายอย่างรวดเร็วของฟัน อาจจะมีความแห้งกร้านและแตกของริมฝีปากด้วย fissuring ที่มุมปาก , การเผาไหม้และมีอาการของเยื่อเมือก crusting ของลิ้นและเพดานปาก และบางครั้งอาการของลิ้นหรือเยื่อเมือก .