He called it A Study in Scarlet. Wh

He called it A Study in Scarlet. When it appeared in the shops, I hurried out to buy it, and then sat for hours in a park reading it. The story was excellent - fast -moving, exciting and clever. I ran back to Baker Street. I could not wait to give the book to Holmes.
He looked up quickly as I entered the room.
'You're late, Watson,' he said. 'Were you ashamed to come here with that book in your hand?'
'Ashamed, Holmes?' I cried. 'No! ACD has done well. I see you have read it. Why don't you like it?'
I was soon sorry that I had spoken.
'Like it? It is rubbish, wild and fantastic rubbish. He has been careless with the facts, added all kinds of unnecessary lies, and made the most stupid mistakes.'
'But Holmes ... ' 'I wonder what kind of doctor he is. I am sorry for his patients. I would not be surprised to hear that he had cut off a man's leg because the man had a stomach ache. He is clearly not interested in facts.'
'Holmes,' I said as calmly as I could, 'a writer does not just report facts. He must make sure that the story is interesting to read. I am sure you understand that.'
Holmes smiled at me sweetly.
'My dear fellow,' he said. 'I forget. You know all about fine writing. How stupid of me to worry about a few careless mistakes! But your friend Mr Doyle has shown that he does not understand how important my work is. He thinks that the criminals I fight against are stupid, miserable little beings. They are not. I fight against evil itself. He has failed to understand that. The book is worthless. Away with it, and with your friend the writer!'
I wondered what to say to ACD, but there was no need to worry. A Study in Scarlet was not a success, and he began to write about other things. Several years later he decided to write about Holmes again, but at that time 1 had other things to think about. I had fallen in love with Miss Mary Morstan. When she agreed to become my wife, I hurried to tell Holmes. I was full of happiness.
I can still hear the cold surprise in his voice as he said, 'I cannot pretend to be happy about this.'
This hurt me terribly, but I tried to laugh.
'Well, Holmes,' I said, 'I hope you won't be too lonely when
I go home to my wife.'
A shadow passed over his face.
'Oh no, Watson,' he said. 'I still have my cocaine- bottle.' Was he asking me for help? Was it still possible, then, to save him? Perhaps. In my heart I know only that my dear friend needed me, and that I failed him.
1
The first murders
Sherlock Holmes became a detective in 1877, four years before I met him. At first he enjoyed every case, but soon he began to find the work easy. Ten years later he was famous, but he was unhappy and bored.
'The modern criminal is so painfully slow and stupid,' he often said. 'I need an interesting case, Watson, one which will make me think. Are there no clever thieves or murderers in the world these days?'
It is dangerous for a very intelligent man like Holmes to become bored. Some days he grew violent and once he shot several bullets into the walls of his room. He also began to use cocaine.
Does my reader know about cocaine, I wonder? Perhaps it is no longer used in the world of 1976. It is a useful medicine, and doctors rightly give it to patients who are in pain. But Holmes had no disease of the body. He used cocaine as a drug, because he enjoyed it. It made the long days seem more exciting. Soon he needed it every day, and could not live without it.
I told him to stop, but he only laughed at me. 'My dear fellow, I wish I could! Only bring me an interesting case, a difficult problem, and I shall forget my cocaine!'
One day in 1888 a note arrived from Scotland Yard. When Holmes opened it, he laughed and jumped to his feet. 'Inspector Lestrade wishes to see me,' he said. 'The police need my help, Watson. You know, of course, that someone is murdering women in Whitechapel?'
'Of course,' I replied. 'The newspapers are full of it. Three women are dead, and the police seem unable to find the killer. Everybody knows this. Life is cheap on the streets of White chapel for women of that kind. What can interest you in their miserable deaths?'
'It is an extraordinary case, Watson,' Holmes cried. 'I have been studying it. I knew the police would need my help. Shall I tell you the facts?'
'Please do!' I said. Was this going to be one of Sherlock Holmes's great cases? I hoped that at last he had found something to interest him.
'The women who died were poor, and neither young nor beautiful,' he told me. 'So they were not killed for money or for love. Why were they killed? That is one mystery. There is another. Each woman was killed with a knife. The word "killed", Watson, cannot describe the violent and terrible ways in which they were murdered. They were cut up like meat. The stomach of one was opened, the head of another almost cut from her body. But this is not the worst. There are things that even the newspapers will not describe.'
He showed me a doctor's report on one of the bodies. As I read it, a sick feeling carne over me.
'What man could do this?' I asked. 'What possible reason could he have to do this to a woman? Why, Holmes, why?' He smiled coolly at me.
'Why indeed? That is the real interest of this case. In themselves, these deaths are not important. Women like that are murdered every week. But why does this killer cut them up? Why rip the bodies to pieces with a knife? That is the question which makes this case so exciting!,
If anyone can stop these terrible murders, Holmes is that man, I thought. This case could become his greatest success.
At that moment somebody knocked at the door.
'Ah, come in, Inspector,' Holmes said. 'I understand you have finally decided to ask me to help you catch this Whitechapel murderer.'
Inspector Lestrade did not look very pleased. 'Not at all, Mr Holmes,' he said. 'I was just passing Baker Street, and I know you find these cases interesting.'
'How kind!' Holmes said. 'Please tell us. When did you arrest the killer? I am a little sad, I must say, to find that you have done it all without me.'
'We haven't arrested anyone yet,' Lestrade said, 'but I am very hopeful, Mr Holmes. You see, I have in my pocket a letter from the killer himself.'
The smile left Holmes's face. He was suddenly serious. 'May I see the letter?' he asked.
It was written in red, and the name at the bottom was 'Jack the Ripper'. I still remember something of what it said:
I love my work. My knife is nice and ready for the next job. I can't wait to rip again.
Holmes turned to Lestrade. 'What are you doing to stop this murderer?' he asked. 'It is clear that he will kill again very soon.'
'Every extra policeman that we have will be in Whitechapel at night,' Lestrade said. 'And we have a little surprise for Jack the Ripper.' He looked at us importantly. 'Some of our best and bravest policemen will be dressed in women's clothes,' he said. 'We will stop at nothing to catch this criminal.'
There was a moment's silence. Then Holmes and I looked at one another and we both began to laugh. We could not stop.
Lestrade turned very red. 'I see you are amused by murder,' he said. 'You do not wish to work with us. Well, I am a busy man. I must leave you. Goodbye, Mr Holmes. Goodbye, doctor.'
Holmes stopped laughing immediately.
'Inspector,' he said, 'I want very much to work with you. Let us meet this afternoon to discuss our plans.'
This made Lestrade much happier.
When he had left, I said to Holmes, 'You have laughed at the police, but what ideas do you have about these crimes? Who do you think the murderer is?'
'I do not know who he is, Watson,' he told me, 'but I believe I know what kind of man he is. He is far too intelligent, too extraordinary a killer for our good friend Lestrade and his policemen in dresses to catch. No, he shall be mine. He is the criminal that I have waited for. To destroy him will be the greatest success of my life. I dream of it, Watson! I must destroy him! I cannot fail!'
He was shaking with excitement. I had never seen him like this before.
That afternoon he went to Scotland Yard. When he came home, he was very quiet. Next day he appeared dressed in old, dirty clothes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเรียกว่ามันศึกษา A ในสีแดง เมื่อมันปรากฏในร้านค้า ผมรีบออกไปซื้อ และนั่งชั่วโมงในการอ่านมัน เรื่องราวได้ดีเยี่ยม - รวด เร็ว - ย้าย ฉลาด และน่าตื่นเต้น ผมวิ่งกลับไปถนนพญาไท ฉันไม่สามารถรอให้หนังสือกับโฮลมส์เขาค้นหาได้อย่างรวดเร็วฉันป้อนห้อง'คุณสาย วัตสัน เขากล่าวว่า 'ได้คุณละอายใจมาที่นี่กับที่หนังสือในมือของคุณ"' ละอาย โฮลมส์?' ข้า "ไม่ ACD ได้ทำดี เห็นว่าคุณได้อ่าน ทำไมไม่ชอบจะ?'ผมเร็ว ๆ นี้ขอให้ฉันได้พูด' ชอบ ขยะ ขยะป่า และท่องเที่ยวได้ เขาถูกสะเพร่ากับข้อเท็จจริง เพิ่มอยู่ไม่จำเป็นทุกชนิด และทำความผิดพลาดโง่ที่สุด '' แต่โฮลมส์... ' ' ฉันสงสัยว่า เขาเป็นอะไรของหมอ ผมขออภัยสำหรับผู้ป่วยของเขา ผมจะไม่แปลกใจที่ได้ยินว่า เขามีตัดขาของมนุษย์ เพราะมนุษย์มีปวดท้อง เขาไม่ชัดเจนในข้อเท็จจริง ''โฮลมส์ ผมพูดเบา ๆ เป็นสามารถ, ' นักเขียนไม่เพียงรายงานข้อเท็จจริง เขาต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่า เรื่องราวน่าสนใจในการอ่าน ผมแน่ใจว่า คุณเข้าใจว่าการ 'โฮลมส์ยิ้มทีเพราะ'ฉันรักเพื่อน เขากล่าวว่า ' ฉันลืม คุณทราบเกี่ยวกับการเขียน ว่าโง่ของฉันกังวลเกี่ยวกับข้อผิดพลาดสะเพร่าไม่กี่ แต่เพื่อนนายดอยล์ได้แสดงว่า เขาไม่เข้าใจความสำคัญงานของฉัน เขาคิดอาชญากรฉันต่อสู้กับเทพน้อยโง่ อนาถ พวกเขาไม่ ผมต่อสู้กับความชั่วร้ายตัวเอง เขาไม่สามารถเข้าใจว่า หนังสือเล่มนี้เป็นสามหาว เก็บด้วย และเพื่อนผู้เขียน!'สงสัยว่า สิ่งที่พูดกับ ACD แต่มีไม่ต้องกังวล แรงพยาบาทไม่ประสบความสำเร็จ และเขาเริ่มที่จะเขียนเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ หลายปีต่อมาเขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮลมส์อีกครั้ง แต่ครั้งที่ 1 มีการคิด ฉันได้ตกหลุมรักกับมิสแมรี Morstan เมื่อเธอตกลงเป็น ภรรยาของฉัน ฉันรีบบอกโฮลมส์ ผมเต็มไปด้วยความสุขฉันยังได้ยินเสียงประหลาดใจเย็นที่ในเสียงของเขา เป็นเขากล่าวว่า "ฉันไม่ทำเป็นให้ความสุขนี้'นี้ทำให้ฉันเจ็บชะมัด แต่ฉันพยายามหัวเราะ'ดี โฮลมส์ ฉันกล่าวว่า, ' ฉันหวังว่า คุณจะไม่เหงาเกินไปเมื่อไปบ้านภรรยาของฉัน.'เงาส่งผ่านใบหน้าของเขา' โอ้ ไม่ วัตสัน, "เขากล่าวว่า 'ยังมีขวดโคเคนของฉัน' ถูกเขาขอความช่วยเหลือหรือไม่ คือมันยังคงเป็นไปได้ แล้ว จะ บางที ในหัวใจ ฉันรู้เพียงว่า เพื่อนรักของฉันต้องการฉัน และที่ฉันล้มเหลวเขา1ฆ่าคนครั้งแรกเชอร์ล็อกโฮลมส์เป็น นักสืบที่ใน 1877 สี่ปีก่อนตอนที่ผมเจอ ในตอนแรก เขาชอบทุกกรณี แต่เร็ว ๆ นี้ เขาเริ่มที่จะหางานง่าย สิบปีต่อมาเขามีชื่อเสียง แต่เขาเบื่อ และไม่มีความสุข'อาชญากรสมัยใหม่ดังนั้นเจ็บปวดช้า และโง่ เขามักจะกล่าวว่า ' ต้องการน่าสนใจกรณี Watson หนึ่งซึ่งจะทำให้ฉันคิด มีไม่มีขโมยฉลาดหรือ murderers ในโลกวันนี้? "มันเป็นอันตรายสำหรับคนฉลาดมากอย่างโฮลมส์จะกลายเป็นเบื่อ บางวันที่เขาเติบโตรุนแรง และเมื่อเขายิงกระสุนหลายเป็นผนังของห้องพัก เขายังเริ่มการใช้โคเคนอ่านของฉันไม่ทราบเกี่ยวกับโคเคน ฉันสงสัยว่า อาจจะไม่ใช้ในโลกของ 1976 นั้น มันเป็นยาที่มีประโยชน์ และแพทย์เรื่องให้กับผู้ป่วยที่มีอาการเจ็บปวด แต่โฮลมส์มีตัวโรคไม่ เขาใช้โคเคนเป็นยาเสพติด เพราะเขาชอบ มันวันยาวที่ดูน่าตื่นเต้นมาก เร็ว ๆ นี้เขาต้องการมันทุกวัน และไม่สามารถขาดมันไม่ฉันบอกให้เขาหยุด แต่เขาหัวเราะที ' เพื่อนรักของฉัน ฉันต้องการฉันสามารถ เพียง นำฉันเป็นกรณีน่าสนใจ ปัญหายาก และฉันจะลืมโคเคนของฉัน!'วันหนึ่งใน 1888 บันทึกย่อมาจากสกอตแลนด์ยาร์ด เมื่อโฮลมส์เปิด เขาหัวเราะ และการเท้าของเขา 'Lestrade ตรวจสอบประสงค์จะเห็นฉัน เขากล่าวว่า ' ตำรวจต้องช่วยฉัน Watson คุณทราบ แน่นอน คนฆ่าผู้หญิงใน Whitechapel ?'ตอบ "แน่นอน ' หนังสือพิมพ์อยู่เต็มของมัน สามผู้หญิงจะตาย และตำรวจไม่สามารถหานักฆ่าที่ดูเหมือน ทุกคนรู้ว่านี้ ชีวิตบนท้องถนนของโบสถ์สีขาวสำหรับผู้หญิงชนิดที่ประหยัดได้ อะไรจะสนใจคุณในความตายอนาถ?'โฮลมส์ 'จึงเป็นกรณีพิเศษ Watson ร้อง ' ผมได้รับการศึกษาก็ ผมรู้ว่า ตำรวจต้องการความช่วยเหลือของฉัน จะฉันบอกให้คุณทราบข้อเท็จจริงหรือไม่? "'กรุณาอย่า' ฉันเคยพูด นี้ไปจะเป็นเชอร์ล็อกโฮลมส์มากกรณีหนึ่ง หวังว่า ในที่สุดเขาได้พบบางสิ่งบางอย่างไปสนใจเขา' ผู้หญิงที่ตายมีคนยากจน และยังไม่ ไม่ สวย เขาเล่า ' ดังนั้นพวกเขาไม่ถูกฆ่าตายเงิน หรือความรัก ทำไมพวกเขาถูกฆ่าตายหรือไม่ ที่เป็นปริศนาหนึ่ง ไม่มีอีก ผู้หญิงแต่ละคนถูกฆ่า ด้วยมีด คำ "ฆ่าตาย" วัตสัน ไม่สามารถอธิบายถึงวิธีการรุนแรง และน่ากลัวที่ถูกฆาตกรรม พวกเขาถูกตัดขึ้นเช่นเนื้อสัตว์ ท้องหนึ่งถูกเปิด หัวอีกเกือบตัดจากร่างกายของเธอ แต่นี่ไม่ใช่ร้าย มีสิ่งที่หนังสือพิมพ์แม้จะอธิบายไม่ 'เขาแสดงให้ฉันเห็นรายงานการแพทย์ของร่างกาย ฉันอ่านมัน carne รู้สึกป่วยข้า'สิ่งที่มนุษย์สามารถทำเช่นนี้" ถาม ' เหตุใดไปเขาได้ทำให้ผู้หญิงหรือไม่ ทำไม โฮลมส์ ทำไม?' เขายิ้ม coolly ที' ทำไมจริงหรือไม่ นั่นคือดอกเบี้ยที่แท้จริงของกรณีนี้ ในตัวเอง เสียชีวิตเหล่านี้จะไม่สำคัญ ผู้หญิงเช่นที่มีฆาตกรรมทุกสัปดาห์ แต่ทำไมไม่ทำลายนี้ตัดให้ค่า ฉีกร่างเป็นชิ้นกับมีดทำไม นั่นคือคำถามซึ่งทำให้กรณีนี้ตื่นเต้นมาก!,ถ้าทุกคนสามารถหยุดฆ่าคนเหล่านี้น่ากลัว โฮลมส์ได้ผู้ชายคนนั้น ฉันคิดว่า กรณีนี้อาจกลายเป็น ความสำเร็จของเขามากที่สุดขณะที่ คนโบว์ลิ่งที่ประตู'Ah มา ตรวจสอบ กล่าวว่า โฮลมส์ "ผมเข้าใจคุณในที่สุดตัดสินใจขอให้ฉันช่วยคุณจับฆาตกร Whitechapel นี้'Lestrade ตรวจสอบได้ไม่ดูเกรด "ไม่เลย นายโฮลมส์ เขากล่าว 'ฉันแค่ได้ผ่านถนนพญาไท และฉันรู้ว่า คุณคิดว่ากรณีนี้น่าสนใจ''วิธีชนิด' โฮลมส์กล่าว ' กรุณาแจ้งเรา เมื่อใดคุณจึงได้จับกุมนักฆ่าที่ ฉันเศร้าเล็กน้อย ต้องบอกว่า การค้นหาที่คุณได้ทำมันทั้งหมด โดยผม 'Lestrade กล่าวว่า 'เราไม่จับกุมใครได้ , ' แต่ฉันมากมีความหวัง นายโฮลมส์ คุณเห็น มีกระเป๋าของฉันจดหมายจากฆาตกรเอง 'รอยยิ้มจากใบหน้าของโฮลมส์ เขาร้ายแรงทันที 'ขอดูจดหมาย "เขาถามที่เขียนเป็นสีแดง และชื่อที่ด้านล่างถูก 'แจ็คเดอะริปเปอร์" ผมยังจำบางสิ่งบางอย่างของสิ่งที่จะกล่าวว่า:ชอบงานของฉัน มีดของฉันได้ดี และพร้อมสำหรับงานต่อไป ฉันไม่สามารถรอการคัดลอกอีกครั้งโฮลมส์หันไป Lestrade 'จะทำอะไรเพื่อหยุดฆาตกรนี้' เขาถาม 'ได้ชัดเจนว่า เขาจะฆ่าอีกเร็วๆ'Lestrade กล่าวว่า 'ทุกตำรวจพิเศษที่เรามีจะใน Whitechapel คืน "และเราได้ประหลาดใจเล็กน้อยสำหรับแจ็คเดอะริปเปอร์" เขามองเราที่สำคัญ 'ของทนายสมชายดี และเกียรติคุณของเราจะแต่งตัวในเสื้อผ้าสตรี เขากล่าวว่า 'เราจะหยุดนิ่งที่ไม่จับอาชญากรนี้'มีความเงียบเป็นครู่ โฮลมส์และมองคนอื่น แล้วเราทั้งสองเริ่มที่จะหัวเราะ เราไม่สามารถหยุดLestrade เปิดแดงมาก 'เห็นคุณเป็น amused โดยฆาตกรรม เขากล่าวว่า ' คุณไม่ต้องการร่วมงานกับเรา ดี ฉันเป็นคนไม่ว่าง ฉันต้องปล่อยคุณ ลาก่อน นายโฮลมส์ ลาก่อน แพทย์.'โฮลมส์หยุดหัวเราะทันที'ตรวจสอบ เขากล่าวว่า, ' ฉันต้องมากทำงานกับคุณ ให้เราตอบสนองตอนบ่ายนี้เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนงานของเรา "นี้ทำ Lestrade มีความสุขมากเมื่อเขาได้จากไป ผมพูดกับโฮลมส์, ' คุณได้หัวเราะที่ตำรวจ แต่คุณมีเกี่ยวกับอาชญากรรมเหล่านี้คิดอะไร ที่คุณคิดว่า เป็นฆาตกรหรือไม่ ''ฉันไม่รู้ที่เขามี Watson เขาเล่า, ' แต่ฉันเชื่อว่า ฉันรู้อะไรคนที่เขาไม่ เขาเป็นอัจฉริยะเกินไป เกินไปพิเศษปืนของเราเพื่อนที่ดี Lestrade และตำรวจในพื้นที่ของเขาในชุดจับ ไม่ เขาจะมีฉัน เขาเป็นอาชญากรที่ฉันรอ การทำลายเขาจะมีความสำเร็จสูงสุดของชีวิต ฉันฝันของมัน Watson ฉันต้องทำลายเขา ฉันไม่สามารถล้มเหลว!'เขาถูกสั่น ด้วยความตื่นเต้น ฉันไม่เคยเห็นเขาเช่นนี้มาก่อนยามบ่ายที่เขาไปถึงสกอตแลนด์ยาร์ด มาบ้าน เขาเงียบมาก เขาปรากฏเสื้อผ้าเก่า สกปรกแต่งตัวในวันถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเรียกมันว่าการศึกษาในสีแดง เมื่อมันปรากฏอยู่ในร้านค้าที่ฉันรีบออกไปซื้อมันแล้วนั่งเป็นเวลาหลายชั่วโมงในสวนสาธารณะอ่านมัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม - -moving รวดเร็วและฉลาดที่น่าตื่นเต้น ฉันวิ่งกลับไปที่ถนนเบเกอร์ ฉันไม่สามารถรอที่จะให้หนังสือไปยังโฮล์มส์.
เขามองขึ้นอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่ผมเข้ามาในห้อง.
'คุณสายวัตสัน "เขากล่าวว่า 'คุณมีความละอายใจที่จะมาที่นี่ด้วยการอ่านหนังสือในมือของคุณที่?'
'ละอายใจโฮล์มส์' ฉันร้องไห้ 'ไม่! ACD ได้ทำดี ผมเห็นคุณได้อ่านมัน ทำไมคุณไม่ชอบมัน? '
ฉันไม่ช้าก็ขอโทษที่ฉันได้พูด.
'เช่นเดียวกับมันได้หรือไม่ มันเป็นขยะป่าและขยะที่ยอดเยี่ยม เขาได้รับการประมาทกับข้อเท็จจริงเสริมทุกชนิดที่ไม่จำเป็นของการโกหกและทำผิดพลาดที่โง่ที่สุด. '
'แต่ ... โฮล์มส์' 'ฉันสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของเขาเป็นแพทย์ ฉันขอโทษสำหรับผู้ป่วยของเขา ผมจะไม่ประหลาดใจที่ได้ยินว่าเขาได้ตัดขาของมนุษย์เพราะคนที่มีอาการปวดท้อง เขาเห็นได้ชัดว่าไม่สนใจในข้อเท็จจริง. '
'โฮล์มส์' ผมบอกว่าเป็นอย่างใจเย็นเท่าที่จะทำได้ 'นักเขียนไม่เพียง แต่รายงานข้อเท็จจริง เขาจะต้องให้แน่ใจว่าเรื่องราวที่น่าสนใจที่จะอ่าน ผมแน่ใจว่าคุณเข้าใจว่า.
โฮล์มส์ที่ผมยิ้มหวาน.
'เพื่อนรักของฉัน "เขากล่าวว่า "ฉันลืม คุณรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับการเขียนที่ดี วิธีโง่ของผมที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับความผิดพลาดที่ประมาทไม่กี่! แต่เพื่อนของคุณนายดอยล์ได้แสดงให้เห็นว่าเขาไม่เข้าใจวิธีการที่สำคัญคือการทำงานของฉัน เขาคิดว่าอาชญากรที่ผมต่อสู้กับโง่, สิ่งมีชีวิตที่มีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกเขาจะไม่ ผมต่อสู้กับความชั่วร้ายของตัวเอง เขาล้มเหลวที่จะเข้าใจว่า หนังสือเล่มนี้จะไร้ค่า ไปกับมันและกับเพื่อนของคุณนักเขียน! '
ฉันสงสัยว่าสิ่งที่จะพูดกับ ACD แต่มีความจำเป็นที่จะต้องกังวล การศึกษาในสีแดงไม่ประสบความสำเร็จและเขาก็เริ่มที่จะเขียนเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ หลายปีต่อมาเขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์อีกครั้ง แต่ในช่วงเวลานั้น 1 มีสิ่งอื่น ๆ ที่จะคิดเกี่ยวกับ ฉันได้ตกหลุมรักกับนางสาวแมรี่ Morstan เมื่อเธอตกลงที่จะกลายเป็นภรรยาของฉันฉันรีบไปบอกโฮล์มส์ ผมเป็นคนที่เต็มไปด้วยความสุข.
ฉันยังสามารถได้ยินเสียงแปลกใจที่หนาวเย็นในเสียงของเขาในขณะที่เขากล่าวว่า 'ฉันไม่สามารถหลอกว่าจะมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้.
นี้ทำให้ฉันเจ็บชะมัด แต่ผมพยายามที่จะหัวเราะ.
'ดีโฮล์มส์' ฉันกล่าวว่า 'ฉันหวังว่าคุณจะไม่เหงาเกินไปเมื่อ
ฉันกลับบ้านไปหาภรรยาของฉัน.
เงาผ่านใบหน้าของเขา.
'โอ้ไม่วัตสัน' เขากล่าวว่า 'ฉันยังคงมีขวด cocaine- ฉัน.' เขาก็ขอให้ฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ? มันยังคงเป็นไปแล้วที่จะช่วยเขา? บางที ในหัวใจของฉันฉันรู้ แต่เพียงว่าเพื่อนรักของฉันต้องการฉันและที่ฉันล้มเหลวเขา.
1
การฆาตกรรมครั้งแรก
Sherlock Holmes กลายเป็นนักสืบใน 1877 สี่ปีก่อนที่ผมจะได้พบกับเขา ในตอนแรกเขามีความสุขทุกกรณี แต่ในไม่ช้าเขาก็เริ่มที่จะหางานได้ง่าย สิบปีต่อมาเขาเป็นคนมีชื่อเสียง แต่เขาก็มีความสุขและเบื่อ.
'ความผิดทางอาญาที่ทันสมัยเพื่อให้เจ็บปวดช้าและโง่ "เขามักจะกล่าว 'ฉันจะต้องเป็นกรณีที่น่าสนใจวัตสันหนึ่งซึ่งจะทำให้ผมคิดว่า มีไม่มีขโมยหรือฆาตกรที่ฉลาดที่สุดในโลกวันนี้? '
มันเป็นอันตรายสำหรับคนที่ฉลาดมากเช่นโฮล์มส์จะกลายเป็นเบื่อ บางวันเขาเติบโตรุนแรงและเมื่อเขายิงกระสุนหลาย ๆ ตัวเป็นผนังของห้องของเขา นอกจากนี้เขายังเริ่มที่จะใช้โคเคน.
ไม่อ่านของฉันรู้เกี่ยวกับยาเสพติดผมสงสัย? บางทีมันอาจจะใช้ไม่ได้อยู่ในโลกของปี 1976 มันเป็นยาที่มีประโยชน์และแพทย์ที่ถูกต้องให้แก่ผู้ป่วยที่อยู่ในความเจ็บปวด แต่โฮล์มส์มีโรคของร่างกายไม่มี เขาใช้โคเคนเป็นยาเสพติดเพราะเขาสนุกกับมัน มันทำให้วันยาวดูเหมือนน่าตื่นเต้นมากขึ้น ในไม่ช้าเขาจำเป็นต้องใช้มันทุกวันและไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากมัน.
ผมบอกให้เขาหยุด แต่เขาเพียงหัวเราะเยาะฉัน 'เพื่อนรักของฉันฉันหวังว่าฉันจะทำได้! เพียง แต่นำมาให้ฉันกรณีที่น่าสนใจเป็นปัญหาที่ยากและฉันจะลืมโคเคนของฉัน! '
วันหนึ่งในปี 1888 ทราบมาจากสกอตแลนด์ยาร์ด โฮล์มส์เมื่อเปิดมันเขาหัวเราะและเพิ่มขึ้นถึงเท้าของเขา 'สารวัตรเลสเตรดปรารถนาที่จะเห็นฉัน "เขากล่าวว่า 'ตำรวจต้องการความช่วยเหลือของฉันวัตสัน คุณรู้แน่นอนว่าใครเป็นคนฆ่าผู้หญิงใน Whitechapel? '
'แน่นอน' ผมตอบ 'หนังสือพิมพ์เต็มของมัน ผู้หญิงสามคนที่ตายไปแล้วและตำรวจดูเหมือนไม่สามารถที่จะหาตัวฆาตกร ทุกคนรู้เรื่องนี้ ชีวิตราคาถูกบนถนนของโบสถ์สีขาวสำหรับผู้หญิงชนิดที่ สิ่งที่สามารถคุณสนใจในการตายอนาถของพวกเขา '
'มันเป็นกรณีพิเศษวัตสัน' ร้องไห้โฮล์มส์ "ผมได้รับการศึกษามัน ผมรู้ว่าตำรวจจะต้องการความช่วยเหลือของฉัน จะผมบอกคุณข้อเท็จจริง? '
'กรุณาอย่า! ผมบอกว่า นี้จะเป็นหนึ่งในกรณีที่ดี Sherlock Holmes หรือไม่ ผมหวังว่าในที่สุดเขาได้พบบางสิ่งบางอย่างที่น่าสนใจเขา.
'ผู้หญิงที่เสียชีวิตที่น่าสงสารและไม่สาวไม่สวย "เขาบอกผมว่า ดังนั้นพวกเขาไม่ได้ฆ่าเพื่อเงินหรือความรัก ทำไมพวกเขาถูกฆ่า? ที่เป็นหนึ่งในความลึกลับ มีอีก ผู้หญิงแต่ละคนถูกฆ่าตายด้วยมีด คำว่า "ฆ่า" วัตสันไม่สามารถอธิบายวิธีการใช้ความรุนแรงและน่ากลัวในการที่พวกเขาถูกฆ่าตาย พวกเขาถูกตัดขึ้นเช่นเนื้อสัตว์ ท้องหนึ่งถูกเปิดหัวของอีกเกือบตัดออกจากร่างกายของเธอ แต่นี้ไม่ได้เลวร้ายที่สุด มีสิ่งที่แม้หนังสือพิมพ์จะไม่อธิบายเป็น.
เขาแสดงให้ฉันเห็นรายงานของแพทย์ที่หนึ่งของร่างกาย ขณะที่ผมอ่านมันเป็นความรู้สึกที่ป่วยขลุกขลิกมากกว่าฉัน.
'สิ่งที่สามารถทำเช่นนี้คน? ผมถาม 'เหตุผลอะไรที่เป็นไปได้ที่เขาจะต้องทำเช่นนี้กับผู้หญิงคนหนึ่ง? ทำไมโฮล์มส์, ทำไม? ' เขายิ้มเฉยที่ผม.
ทำไมแน่นอน? นั่นคือดอกเบี้ยที่แท้จริงของคดีนี้ ในตัวเองเสียชีวิตเหล่านี้จะไม่สำคัญ ผู้หญิงชอบที่จะฆ่าทุกสัปดาห์ แต่นักฆ่านี้ไม่ว่าทำไมตัดพวกเขาได้หรือไม่ ทำไมฉีกร่างออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยมีดหรือไม่? นั่นคือคำถามที่ทำให้กรณีนี้น่าตื่นเต้นมาก !,
ถ้าใครสามารถหยุดการฆาตกรรมที่น่ากลัวเหล่านี้โฮล์มส์คือคนที่ผมคิดว่า กรณีนี้อาจจะกลายเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา.
ในช่วงเวลาที่มีใครบางคนเคาะประตู.
'อามาตรวจสอบ "โฮล์มส์กล่าวว่า "ผมเข้าใจว่าคุณได้ตัดสินใจในที่สุดที่จะถามฉันที่จะช่วยให้คุณจับฆาตกรไวท์นี้.
สารวัตรเลสเตรดไม่ได้มองความยินดีมาก 'ไม่ได้ทั้งหมดนายโฮล์มส์' เขากล่าวว่า 'ผมก็แค่ผ่านถนนเบเกอร์และฉันรู้ว่าคุณจะพบกรณีเหล่านี้ที่น่าสนใจ.'
'วิธีชนิด! โฮล์มส์กล่าวว่า 'กรุณาบอกให้เรา เมื่อไหร่ที่คุณจับกุมฆาตกร? ผมเศร้าเล็กน้อยผมต้องบอกว่าที่จะพบว่าคุณได้ทำมันทั้งหมดโดยไม่ต้องฉัน. '
'เรายังไม่ได้จับกุมใครเลย' เลสเตรดพูดว่า 'แต่ผมหวังมากนายโฮล์มส์ คุณเห็นฉันมีในกระเป๋าของฉันจดหมายจากฆาตกรตัวเอง.
รอยยิ้มซ้ายใบหน้าของโฮล์มส์ เขาเป็นก็ร้ายแรง "ผมอาจจะเห็นตัวอักษร? เขาถาม.
มันถูกเขียนด้วยสีแดงและชื่อที่ด้านล่างเป็นของแจ็คเดอะริปเปอร์ ' ผมยังจำได้บางสิ่งบางอย่างของสิ่งที่กล่าวว่า:
ฉันรักการทำงานของฉัน มีดของฉันเป็นสิ่งที่ดีและพร้อมสำหรับการงานต่อไป ฉันไม่สามารถรอที่จะตัดอีกครั้ง.
โฮล์มส์หันไปเลสเตรด 'คุณกำลังทำอะไรที่จะหยุดฆาตกรนี้หรือไม่?' เขาถาม "มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะฆ่าอีกครั้งเร็ว ๆ นี้. '
'ทุกๆตำรวจพิเศษที่เรามีจะอยู่ในไวท์ในเวลากลางคืน' เลสเตรดกล่าวว่า 'และเรามีความประหลาดใจเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับแจ็คเดอะริปเปอร์. เขามองมาที่พวกเราที่สำคัญ 'บางส่วนของตำรวจที่ดีที่สุดและกล้าหาญของเราจะได้รับการสวมใส่เสื้อผ้าของผู้หญิง "เขากล่าวว่า "เราจะหยุดที่ใดที่จะจับความผิดทางอาญานี้.
มีความเงียบขณะเป็น โฮล์มส์และจากนั้นผมมองไปที่คนอื่นและเราทั้งคู่เริ่มที่จะหัวเราะ เราไม่สามารถหยุด.
เลสเตรดเปลี่ยนเป็นสีแดงมาก 'ผมเห็นคุณจะสนุกกับการฆาตกรรม "เขากล่าวว่า 'คุณไม่ต้องการที่จะทำงานร่วมกับเรา ดีฉันเป็นคนไม่ว่าง ผมต้องปล่อยให้คุณ ลานายโฮล์มส์ ลาแพทย์.
โฮล์มส์หยุดหัวเราะทันที.
'ตรวจสอบ' เขากล่าวว่า 'ฉันต้องการอย่างมากที่จะทำงานร่วมกับคุณ ให้เราไปพบช่วงบ่ายวันนี้เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการของเรา.
นี้ทำให้มีความสุขมากเลสเตรด.
เมื่อเขาทิ้งผมพูดกับโฮล์มส์ 'คุณได้หัวเราะเยาะตำรวจ แต่สิ่งที่คิดที่คุณมีเกี่ยวกับการก่ออาชญากรรมเหล่านี้หรือไม่ คุณคิดว่าใครคือฆาตกร? '
'ผมไม่ทราบว่าเขาเป็นใครวัตสัน "เขาบอกผมว่า' แต่ฉันเชื่อว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของคนที่เขาเป็น เขาเป็นอัจฉริยะไกลเกินไปนักฆ่าที่ไม่ธรรมดาเกินไปสำหรับเพื่อนที่ดีของเราเลสเตรดและตำรวจของเขาในชุดที่จะจับ ไม่มีเขาจะเป็นของเรา เขาเป็นความผิดทางอาญาที่ฉันได้รอคอย เพื่อทำลายเขาจะประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันฝันของมันวัตสัน! ฉันจะต้องทำลายเขา! ฉันไม่สามารถล้มเหลว! '
เขาก็สั่นด้วยความตื่นเต้น ผมไม่เคยเห็นเขาเช่นนี้มาก่อน.
บ่ายวันนั้นเขาไปสกอตแลนด์ยาร์ด เมื่อเขามาที่บ้านเขาเป็นที่เงียบสงบมาก วันรุ่งขึ้นเขาปรากฏตัวในชุดเก่าเสื้อผ้าที่สกปรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเรียกมันว่า แรงพยาบาท . เมื่อมันปรากฏขึ้นในร้าน ผมรีบวิ่งออกไปซื้อแล้วนั่งสำหรับชั่วโมงในสวนสาธารณะที่อ่านมัน เรื่องดี - รวดเร็ว - ย้าย น่าตื่นเต้น และฉลาด ฉันวิ่งกลับไปที่ถนนเบเกอร์ ฉันไม่สามารถรอที่จะให้หนังสือ โฮล์มส์ เขาเงยหน้าขึ้นอย่าง

" ฉันเข้าไปในห้อง มาสาย วัตสัน , ' เขากล่าวว่า' เธออายที่มากับหนังสือในมือของคุณ ?
'ashamed โฮล์มส์ ' ? ฉันร้องไห้ . . . ไม่ ! และทำได้ดีมาก ผมเห็นคุณได้อ่านมัน ทำไมคุณไม่ชอบมัน ?
ผมแล้วขอโทษที่ฉันพูด .
ค ? มันคือขยะ และขยะ ป่ามหัศจรรย์ เขาได้ประมาทกับข้อเท็จจริงเพิ่มทุกชนิดของที่ไม่จำเป็นอยู่ และได้ทำเรื่องโง่ๆที่สุด '
แต่โฮล์มส์ . . .' ' ฉันสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของหมอเขา ฉันขอโทษสำหรับผู้ป่วยของเขา ผมจะไม่ประหลาดใจที่ได้ยินว่าเขาตัดขาของผู้ชายเพราะผู้ชายปวดท้อง เขาอย่างชัดเจน ไม่ได้สนใจข้อเท็จจริง '
'holmes ' ผมพูดอย่างใจเย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้ ' นักเขียนไม่ได้เป็นเพียงแค่รายงานข้อเท็จจริง เขาต้องให้แน่ใจว่าเรื่องราวมันน่าสนใจ ฉันแน่ใจว่า คุณเข้าใจว่า '
.โฮล์มส์ยิ้มให้ฉันหวาน ที่รักเพื่อน
' ของฉัน ' ' เขากล่าวว่า ฉันลืม คุณรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับเขียนดี วิธีการที่โง่ฉันกังวลเกี่ยวกับความผิดพลาดประมาทไม่กี่ ! แต่เพื่อนนายดอยล์ได้แสดงให้เห็นว่าเขาไม่เข้าใจงานของฉันมันสำคัญมากแค่ไหน เขาคิดว่าฉันต่อสู้กับอาชญากรจะโง่ สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆน้อย ๆเป็นทุกข์ พวกเขาจะไม่ ฉันต่อสู้กับความชั่วร้ายนั่นเองเขาล้มเหลวที่จะเข้าใจ หนังสือเป็นสิ่งที่ไร้ค่า ออกไปกับมันและกับเพื่อนนักเขียนของคุณ !
ฉันสงสัยในสิ่งที่จะพูดกับ ACD , แต่ไม่ต้องเป็นห่วง การศึกษาในสีแดงไม่ประสบความสำเร็จ และเขาเริ่มที่จะเขียนเรื่องอื่น หลายปีต่อมา เขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮลมส์อีกครั้ง แต่เวลา 1 มีเรื่องอื่นที่ต้องคิดผมตกหลุมรักคุณแมรี่ morstan . เมื่อเธอตกลงที่จะเป็นภรรยาของฉัน ฉันรีบบอก โฮล์ม ผมเต็มไปด้วยความสุข .
ผมยังได้ยินเสียงแปลกใจเย็นในเสียงของเขาในขณะที่เขากล่าวว่า " ผมไม่สามารถแกล้งทำเป็นมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้ '
นี้ผมเจ็บชะมัด แต่ฉันก็พยายามจะหัวเราะ . . .
'well โฮล์มส์ , ' ฉันกล่าวว่า ' ฉันหวังว่าคุณจะไม่โดดเดี่ยวเกินไปเมื่อ
ฉันกลับไปหาภรรยา '
เงาผ่านใบหน้าของเขา .
โอ้ไม่ , วัตสัน , ' ' เขากล่าวว่า ฉันยังคงมีโคเคน - ขวด ' เขาขอให้ฉันช่วย ? มันยังคงเป็นไปได้ แล้ว เพื่อช่วยเขา บางที ในใจของฉัน ฉันรู้เพียงว่าเพื่อนรักของฉันต้องการให้ฉันและฉันพลาดเขา .
1

ก่อนการฆาตกรรม เชอร์ล็อค โฮล์มส์ กลายมาเป็นนักสืบใน 1877 ปี ก่อนที่ฉันจะพบเขา ตอนแรกเขาชอบทุกกรณี แต่เร็ว ๆนี้เขาเริ่มที่จะหางานได้ง่ายสิบปีต่อมาเขามีชื่อเสียง แต่เขาไม่มีความสุข และเบื่อ .
' ทันสมัยทางอาญาเจ็บปวดช้า และโง่ เขามักจะกล่าวว่า . ฉันต้องการตัวอย่างที่น่าสนใจ วัตสัน ซึ่งจะทําให้ฉันคิด ไม่มีโจร หรือ ฆาตกรฉลาด ในโลกทุกวันนี้ ?
มันเป็นสิ่งที่อันตรายสำหรับฉลาดมากชอบโฮล์มส์กลายเป็นเบื่อบางวันเขาเติบโตที่รุนแรง และเมื่อเขายิงกระสุนหลายในผนังของห้อง เขาเริ่มใช้โคเคน
จะอ่านของฉันรู้เกี่ยวกับโคเคน สงสัยจัง ? บางทีมันอาจจะไม่ใช้ในโลกของ 1976 . มันเป็นยาที่มีประโยชน์ และแพทย์ได้ให้คนไข้ที่กำลังเจ็บปวด แต่โฮล์มส์ไม่มีโรคของร่างกาย เขาใช้โคเคนเป็นยาเสพติด เพราะเขาสนุกกับมันมันทำให้วันยาวดูน่าตื่นเต้นมากขึ้น เร็วๆนี้ เขาต้องการมันทุกวัน และไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากมัน .
ผมบอกให้เขาหยุด แต่เขาก็หัวเราะเยาะฉัน เพื่อนรัก ฉันหวังว่าฉันสามารถ ! แค่พาฉัน คดีที่น่าสนใจ เป็นปัญหาที่ยาก และผมจะลืมโคเคนของฉัน !
วันเดียวใน 1 ข้อความ มาจาก สกอตแลนด์ ยาร์ด เมื่อโฮล์มส์เปิดมัน เขาหัวเราะและกระโดดไปที่เท้าของเขา' สารวัตรเลสตราดประสงค์ที่จะเห็นฉัน , ' ' เขากล่าวว่า ตำรวจต้องการให้ผมช่วย วัตสัน คุณรู้มั้ย แน่นอน ว่า ใคร คือ ฆาตกร ฆ่าผู้หญิง ?
ที่ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอน ' ' ผมตอบ หนังสือพิมพ์มันเต็ม ผู้หญิงสามคนเสียชีวิต และตำรวจดูเหมือนจะไม่สามารถที่จะหานักฆ่า ทุกคนรู้เรื่องนี้ ชีวิตราคาถูกบนถนนของโบสถ์สีขาวสำหรับผู้หญิงชนิดที่สิ่งที่คุณสนใจในความทุกข์ความตาย ?
มันเป็นกรณีพิเศษ วัตสันโฮล์มส์ ' ' ร้อง ผมได้ศึกษามัน ฉันรู้ว่าตำรวจจะต้องให้ฉันช่วย ผมจะบอกคุณความจริง ?
'please ทำ ! ฉันพูด เรื่องนี้จะเป็นหนึ่งของเชอร์ล็อค โฮล์มส์ กรณีที่ดี ? ผมหวังว่า ในที่สุดเขาก็พบสิ่งที่เขาสนใจ .
' ผู้หญิงที่เสียชีวิตยากจน