● Ethics-led versus demand-led Ther

● Ethics-led versus demand-led

There is a difference between brands that manufacture clothes ethically because of a deep-seated commitment, and those that have adopted ethical initiatives in response to consumer demand. Brands in the ethics-led category are often social enterprises, operating to a 'triple bottom line' (performance is measured on environmental and social performance, as well as financial), and many – such as People Tree and Bishopston Trading – existed long before the current major interest in ethical clothing began. For consumer demand-led initiatives, social and environmental performance is a means to better financial results, not an end in itself.

● Mainstream and niche

Products and companies that seek to provide an alternative for the ethically- conscious consumer take a different approach to those that seek to transform the whole industry. Mainstream, transformative responses might include M&S' Plan A, Adidas’ decision to publish a full list of its supplier locations, a complete switch to organic or Fairtrade cotton, or brands' variously successful attempts to monitor and improve working conditions in supply chains through the ETI. Such responses affect consumers whether they choose to buy ethically or not: they make the more ‘ethical’ option the rule rather than the exception.

Niche responses can be subdivided into values-led and fashion-led. There are fair trade brands, which are driven by the developmental impact of their operations and there are those that that are primarily about producing fashionable clothing, but try to do it in an ethical way. We can also count in this category the niche initiatives of major fashion retailers, such as organic and Fairtrade certified cotton lines in many high street stores. With one or two exceptions, these latter lines are marketed as ‘ethical’ alternatives for customers: usually they cost more and are available in a limited number of designs, selected based on the customer profile that the brand expects to be attracted by its ethical offering.

14 There isn't space for a detailed analysis of particular products or issues here. Instead, here are a few points to help you evaluate one ethical issue: garment workers' rights.

Brands attempting to satisfy the demand for ethical consumerism can offer little or no independent, verifiable guarantee of workers' rights to the consumer, because no such consumer guarantee exists: while many source from suppliers following a fair trade model, they rely on consumers' trust; there are also many 'free-loaders' who use the term 'ethical' while sourcing conventionally.

There is little evidence that mainstream fashion is adopting the learning from the more pioneering niche brands and managing its supply chains in a more ethical way. Nor does it seem to be losing consumers to the ethical sector, because it is able to keep their custom using partially ethical solutions such as Fairtrade and organic cotton, or charity tie-ins.

Mainstream retailers stocking such partially ethical products find themselves criticised extra-heavily on workers' rights. This goes for retailers selling products made with organic and Fairtrade cotton, which do not guarantee working conditions in the manufacture of the garments. It also applied to Sainsbury's “I'm not a Plastic Bag” line in 2007, a limited edition cotton bag, designed by Anya Hindmarsh, marketed as a means to reduce consumers' use of plastic bags. Campaigners and media soon picked up that the bag was made conventionally in China using conventional cotton, meaning that its environmental footprint as well as the working conditions in which it was produced was far from 'ethical'. (Mendick 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

●นำจริยธรรมกับความต้องนำ

มีความแตกต่างระหว่างแบรนด์ที่ผลิตเสื้อผ้าตามหลักจริยธรรมเนื่องจากความมุ่งมั่นที่ฝังลึก และผู้ที่ได้นำแผนงานจริยธรรมในการตอบสนองความต้องการผู้บริโภค แบรนด์ประเภทนำจริยธรรมมักองค์กรเพื่อสังคม การปฏิบัติ 'สามล่างบรรทัด' (ประสิทธิภาพวัดประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม และสังคม เช่นเป็นเงิน), และหลาย – ต้นไม้คนและ Bishopston การซื้อ – ขายอยู่นานก่อนเริ่มสนใจหลักปัจจุบันในเสื้อผ้าจริยธรรม สำหรับผู้บริโภคนำความริเริ่ม สังคม และสิ่งแวดล้อมเป็นวิธีดีผล ไม่สิ้นสุดในตัวเอง

กับ● และนิช

ผลิตภัณฑ์และบริษัทที่แสวงหาเพื่อให้เป็นทางเลือกสำหรับผู้บริโภคที่ใส่ใจอย่างมีจริยธรรม นำวิธีแตกต่างกันไปที่พยายามแปลงอุตสาหกรรมทั้งหมด กับ การตอบสนองเปลี่ยนแปลงอาจมีแผน M&S' A อาดิดาสผู้ตัดสินจะประกาศรายชื่อของตำแหน่งของผู้จำหน่าย สวิตช์ทำให้อินทรีย์ หรือความ ฝ้าย หรือของแบรนด์ที่ประสบความสำเร็จเพิ่มพยายามตรวจสอบ และปรับปรุงสภาพการทำงานในห่วงโซ่อุปทานผ่านการ ETI ตอบสนองดังกล่าวส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคว่าจะเลือกซื้ออย่างมีจริยธรรม หรือไม่: ทำให้ตัวเลือกเพิ่มเติม 'จริยธรรม' กฎการแทนที่เป็นข้อยกเว้น

สามารถปฐมภูมิตอบสนองเฉพาะค่านำ และ นำแฟชั่นได้ มีแบรนด์ที่แฟร์เทรด ซึ่งจะควบคุม โดยพัฒนาผลกระทบของการดำเนินงาน และมีที่ที่จะเป็นหลักเกี่ยวกับการผลิตเสื้อผ้าแฟชั่น แต่พยายามที่จะทำได้ในทางจริยธรรม เราสามารถยังนับในหมวดหมู่นี้โครงการเฉพาะของร้านค้าปลีกแฟชั่นรายใหญ่ เช่นอินทรีย์ และความรับรองเส้นฝ้ายในร้านค้าถนนสูงมาก มีหนึ่ง หรือสองข้อยกเว้น บรรทัดเหล่านี้หลังเป็นเด็ดขาดเป็นทาง 'จริยธรรม' สำหรับลูกค้า: จะต้นทุนมากกว่าปกติ และมีจำนวนจำกัดออกแบบ เลือกขึ้นอยู่กับโพรไฟล์ลูกค้าที่คาดว่าแบรนด์จะถูกดึงดูด โดยจริยธรรมจึง

มี 14 ไม่ใช่พื้นที่สำหรับการวิเคราะห์รายละเอียดของผลิตภัณฑ์ หรือเกิดปัญหาที่นี่ แทน ที่นี่มีกี่จุดเพื่อช่วยให้คุณประเมินประเด็นจริยธรรม: ภูษาสิทธิแรงงาน

แบรนด์พยายามที่จะตอบสนองความต้องการสำหรับบริโภคนิยมจริยธรรมสามารถมีน้อย หรือไม่มีอิสระ พิสูจน์รับประกันสิทธิของแรงงานเพื่อผู้บริโภค เนื่องจากไม่รับประกันผู้บริโภคเช่น: ในขณะที่หลายแหล่งจากผู้จำหน่ายต่อแบบแฟร์เทรด พวกเขาใช้ความไว้วางใจของผู้บริโภค นอกจากนี้มีหลาย 'ฟรีโฮ' ที่ใช้คำว่า 'จริยธรรม' ในขณะที่จัดหาดี

มีหลักฐานเล็กน้อยที่สำคัญแฟชั่นใช้การเรียนรู้จากสรรค์เฉพาะแบรนด์ และการจัดการห่วงโซ่อุปทานของในทางจริยธรรมมากยิ่งขึ้น หรือไม่ก็ดูเหมือนจะสูญเสียผู้บริโภคภาคจริยธรรม เนื่องจากสามารถรักษาตนเองโดยใช้โซลูชั่นบางส่วนจริยธรรมเช่นความ และฝ้ายอินทรีย์ หรือกุศลวัสดุ

ค้าปลีกกับการสร้างผลิตภัณฑ์เช่นจริยธรรมบางส่วนค้นหาเอง criticised extra-หนักสิทธิแรงงาน นี้ไปสำหรับร้านค้าปลีกที่จำหน่ายผลิตภัณฑ์ที่ทำด้วยอินทรีย์และผ้าฝ้ายความ ซึ่งไม่รับประกันสภาพการทำงานในการผลิตเสื้อผ้า มันใช้กับของ Sainsbury บรรทัด "ฉันไม่ถุงพลาสติก" ในปี 2007 กระเป๋าผ้าฝ้ายรุ่นจำกัด ออกแบบ โดย Anya ไฮนด์มาร์ช เด็ดขาดเพื่อลดการใช้ถุงพลาสติกของผู้บริโภค Campaigners และสื่อเร็ว ๆ นี้รับว่า กระเป๋าทำดีในประเทศจีนโดยใช้ผ้าฝ้ายธรรมดา หมายความ ว่า รอยเท้าของสิ่งแวดล้อมรวมทั้งสภาพการทำงานซึ่งจะถูกผลิตได้จาก 'จริยธรรม' (Mendick 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

●จริยธรรมนำเมื่อเทียบกับอุปสงค์มีความแตกต่างระหว่างแบรนด์ที่ผลิตเสื้อผ้าเป็นจริยธรรมเพราะความมุ่งมั่นที่ฝังลึกและผู้ที่ได้นำความคิดริเริ่มจริยธรรมในการตอบสนองต่อความต้องการของผู้บริโภค แบรนด์ในหมวดจริยธรรมนำมักจะมีผู้ประกอบการทางสังคมในการดำเนินงานไปสู่ ​​'บรรทัดล่างสาม (ประสิทธิภาพการทำงานจะวัดประสิทธิภาพการทำงานด้านสิ่งแวดล้อมและสังคมรวมทั้งทางการเงิน) และหลาย - เช่นคนต้นไม้และ Bishopston เทรดดิ้ง - อยู่นานก่อนที่จะ ที่น่าสนใจที่สำคัญในปัจจุบันในเสื้อผ้าจริยธรรมเริ่ม สำหรับการริเริ่มอุปสงค์ของผู้บริโภคที่มีประสิทธิภาพทางสังคมและสิ่งแวดล้อมเป็นวิธีการที่ผลประกอบการดีขึ้นไม่สิ้นสุดในตัวเอง●หลักและช่องสินค้าและ บริษัท ที่ต้องการที่จะให้ทางเลือกสำหรับผู้บริโภคที่ใส่ใจจริยธรรมใช้วิธีการที่แตกต่างกันกับที่ ที่ต้องการที่จะเปลี่ยนอุตสาหกรรมทั้งหมด หลักตอบสนองการเปลี่ยนแปลงอาจรวมถึง M & S 'แผน, อาดิดาส' การตัดสินใจที่จะเผยแพร่รายชื่อของสถานที่ของผู้ผลิตสวิทช์ที่สมบูรณ์ให้กับผ้าฝ้ายอินทรีย์หรือ Fairtrade หรือความพยายามที่ประสบความสำเร็จนานัปการแบรนด์ 'เพื่อตรวจสอบและปรับปรุงสภาพการทำงานในห่วงโซ่อุปทานผ่าน ETI การตอบสนองดังกล่าวส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคว่าพวกเขาเลือกที่จะซื้อตามหลักจริยธรรมหรือไม่พวกเขาทำให้ตัวเลือกที่มากขึ้น 'จริยธรรม' กฎมากกว่าเป็นข้อยกเว้นการตอบสนองซอกสามารถแบ่งออกเป็นค่านำและแฟชั่นนำ มีแบรนด์การค้าที่เป็นธรรมซึ่งจะขับเคลื่อนด้วยผลกระทบต่อการพัฒนาของการดำเนินงานของพวกเขาและมีผู้ที่เป็นหลักที่เกี่ยวกับการผลิตเสื้อผ้าแฟชั่นที่มี แต่พยายามที่จะทำมันในทางจริยธรรม นอกจากนี้เรายังสามารถนับในหมวดนี้โครงการเฉพาะของร้านค้าปลีกแฟชั่นที่สำคัญเช่นเส้นฝ้ายที่ผ่านการรับรองอินทรีย์และ Fairtrade ในหลายร้านค้าถนนสูง กับหนึ่งหรือสองข้อยกเว้นเส้นหลังเหล่านี้จะวางตลาดเป็นทางเลือก 'จริยธรรม' สำหรับลูกค้า: พวกเขามักจะเสียค่าใช้จ่ายมากขึ้นและมีอยู่ในจำนวนที่ จำกัด ของการออกแบบที่เลือกขึ้นอยู่กับรายละเอียดของลูกค้าที่แบรนด์คาดว่าจะถูกดึงดูดโดยการเสนอทางจริยธรรมของ . 14 ไม่มีที่ว่างสำหรับการวิเคราะห์รายละเอียดของผลิตภัณฑ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือปัญหาที่นี่ แต่ที่นี่มีไม่กี่จุดที่จะช่วยให้คุณประเมินหนึ่งปัญหาจริยธรรม: คนงานตัดเย็บเสื้อผ้าสิทธิแบรนด์พยายามที่จะตอบสนองความต้องการในการบริโภคจริยธรรมสามารถนำเสนอเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีอิสระตรวจสอบการรับประกันของแรงงานสิทธิให้กับผู้บริโภคเพราะไม่มีผู้บริโภคเช่น รับประกันอยู่: ในขณะที่หลายแหล่งที่มาจากซัพพลายเออร์ดังต่อไปนี้รูปแบบการค้าที่เป็นธรรมพวกเขาพึ่งพาความไว้วางใจของผู้บริโภค; ยังมีหลาย 'ฟรีรถตัก' ที่ใช้คำว่า 'จริยธรรม' ในขณะที่การจัดหาตามอัตภาพมีหลักฐานเพียงเล็กน้อยที่แฟชั่นกระแสหลักที่ใช้ในการเรียนรู้มากขึ้นจากแบรนด์เฉพาะการสำรวจและการจัดการห่วงโซ่อุปทานในทางจริยธรรมมากขึ้น หรือไม่ก็ดูเหมือนจะสูญเสียผู้บริโภคภาคจริยธรรมเพราะมันสามารถที่จะเก็บที่กำหนดเองของพวกเขาใช้วิธีการทางจริยธรรมบางส่วนเช่น Fairtrade และผ้าฝ้ายอินทรีย์หรือองค์กรการกุศลผูกร้านค้าปลีกหลักจริยธรรมปล่อยผลิตภัณฑ์บางส่วนดังกล่าวพบว่าตัวเองได้รับการวิพากษ์วิจารณ์พิเศษ อย่างมากเกี่ยวกับสิทธิของคนงาน นี้ไปสำหรับร้านค้าปลีกที่ขายสินค้าที่ทำจากผ้าฝ้ายอินทรีย์และ Fairtrade ซึ่งไม่ได้รับประกันสภาพการทำงานในการผลิตเสื้อผ้า นอกจากนี้ยังนำไปใช้กับเซนส์ "ฉันไม่ได้เป็นถุงพลาสติกสาย" ในปี 2007, กระเป๋าผ้าฝ้าย จำกัด ออกแบบโดยย่าฮินด์มาร์ชวางตลาดเป็นวิธีที่จะลดการใช้ของผู้บริโภคถุงพลาสติก รณรงค์และสื่อทันทีที่หยิบขึ้นมาถุงที่ทำตามอัตภาพในประเทศจีนโดยใช้ผ้าฝ้ายธรรมดาซึ่งหมายความว่ารอยเท้าด้านสิ่งแวดล้อมเช่นเดียวกับสภาพการทำงานในสิ่งที่มันถูกผลิตอยู่ไกลจาก 'จริยธรรม' (Mendick 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

●จริยธรรม LED เมื่อเทียบกับความต้องการนำ

มีความแตกต่างระหว่างยี่ห้อ ที่ผลิตเสื้อผ้าจริยธรรมเพราะความผูกพันฝังลึก และผู้ที่ได้ประกาศใช้จริยธรรมริเริ่มในการตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค ยี่ห้อจริยธรรมนำประเภทมักจะมีองค์กรทางสังคม ปฏิบัติการ ' ' ( บรรทัดล่างสามประสิทธิภาพวัดสมรรถนะด้านสิ่งแวดล้อมและสังคมรวมทั้งทางการเงิน ) และหลายที เช่น คน ต้นไม้ และ bishopston –การซื้อขายมีอยู่นานก่อนความสนใจหลักปัจจุบันในเสื้อผ้าจริยธรรมเริ่ม สำหรับความต้องการของผู้บริโภค สังคม และสิ่งแวดล้อม นำโครงการ ประสิทธิภาพจะหมายถึงผลลัพธ์ที่ดีทางการเงิน ไม่ใช่จุดจบในตัวเอง



●หลักและช่องผลิตภัณฑ์และ บริษัท ที่แสวงหาเพื่อให้เป็นทางเลือกสำหรับจริยธรรม - จิตสำนึกผู้บริโภคใช้วิธีการที่แตกต่างกันเพื่อผู้ที่แสวงหาที่จะเปลี่ยนอุตสาหกรรมทั้งหมด หลัก , การตอบสนองการเปลี่ยนแปลง อาจรวมถึง M & ' อาดิดาส ' วางแผน ตัดสินใจประกาศรายชื่อของซัพพลายเออร์ที่ตำแหน่งสวิทช์ที่สมบูรณ์อินทรีย์หรือ Fairtrade ฝ้ายหรือยี่ห้อที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริงพยายามที่จะตรวจสอบและปรับปรุงสภาพการทำงานในโซ่อุปทานผ่านรูปภาพ . การตอบสนองดังกล่าวส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคว่า พวกเขาเลือกที่จะซื้อมีจริยธรรมหรือไม่ เขาทำให้จริยธรรมมากขึ้น ' ' ตัวเลือกกฎมากกว่าข้อยกเว้น

ช่องตอบสามารถแบ่งค่าแฟชั่น LED และ LED มียี่ห้อการค้าที่ยุติธรรมซึ่งเป็นแรงผลักดันจากผลกระทบของพัฒนาการการดำเนินงานของตนเอง และมีผู้ที่เป็นหลักในเรื่องการผลิตเสื้อผ้าแฟชั่น แต่พยายามที่จะทำมันในทางจริยธรรม เราสามารถนับในหมวดหมู่นี้เฉพาะร้านค้าปลีกแฟชั่นใหม่ของสาขา เช่น ได้รับการรับรองอินทรีย์และ Fairtrade ฝ้ายเส้นในร้านค้าถนนสูงมาก ด้วยหนึ่งหรือสองข้อยกเว้นเส้นเหล่านี้หลังถูกวางตลาดเป็น ' จริยธรรม ' ทางเลือกสำหรับลูกค้า : พวกเขามักจะเสียค่าใช้จ่ายมากขึ้น และมีจำนวน จำกัด ของแบบ เลือกตามรายละเอียดที่ลูกค้าแบรนด์ คาดว่าจะถูกดึงดูดโดยเสนอทางจริยธรรมของมัน

14 ไม่มีพื้นที่สำหรับการวิเคราะห์รายละเอียดของผลิตภัณฑ์ที่เฉพาะเจาะจงหรือปัญหาที่นี่ แทนที่นี่ไม่กี่จุดที่จะช่วยให้คุณประเมินหนึ่งปัญหาจริยธรรม : สิทธิแรงงานตัดเย็บเสื้อผ้า

แบรนด์พยายามที่จะตอบสนองความต้องการสำหรับการคุ้มครองผู้บริโภคด้านจริยธรรมสามารถเสนอน้อยหรือไม่มีอิสระ รับประกันได้ของสิทธิแรงงานแก่ผู้บริโภคเพราะผู้บริโภคไม่มีรับประกันอยู่แล้ว : ในขณะที่หลายคนที่มาจากซัพพลายเออร์ตามงานแสดงสินค้ารุ่น พวกเขาพึ่งพาความน่าเชื่อถือของผู้บริโภค ;มีหลาย ' ฟรี ' ที่ตัก ใช้คำว่า ' จรรยาบรรณ ' ในขณะที่การจัดหาโดยทั่วไป .

มีหลักฐานน้อยมากที่กระแสแฟชั่นใช้เรียนรู้จากการสำรวจเพิ่มเติมเฉพาะของแบรนด์และการจัดการห่วงโซ่อุปทานในทางจริยธรรมมากขึ้น มันไม่ได้ดูเหมือนจะสูญเสียผู้บริโภคภาคจริยธรรมเพราะว่ามันสามารถที่จะเก็บพวกเขาเองบางส่วน เช่น การใช้โซลูชั่นด้านจริยธรรมและ Fairtrade ฝ้ายอินทรีย์ หรือการกุศล Tie ins .

หลักจริยธรรม เช่น ร้านค้าปลีกผลิตภัณฑ์บางส่วนพบว่าตัวเองถูกปล่อยเสริมอย่างหนักในสิทธิแรงงาน นี้ไปสำหรับร้านค้าปลีกที่ขายสินค้าให้กับอินทรีย์และ Fairtrade ฝ้ายซึ่งไม่รับประกันสภาพการทำงานในการผลิตเสื้อผ้า มันยังใช้กับ Sainsbury " ฉันไม่ใช่กระเป๋าพลาสติก " บรรทัดใน 2007 , Limited Edition กระเป๋าผ้าฝ้าย ออกแบบโดย Anya Hindmarsh ตลาดผู้บริโภคเป็นวิธีการลดการใช้ถุงพลาสติก รณรงค์และสื่อแล้วยกกระเป๋าขึ้นโดยทั่วไปในประเทศจีน โดยใช้ผ้าฝ้ายธรรมดาความหมายรอยเท้าด้านสิ่งแวดล้อมรวมทั้งสภาพการทำงานที่ถูกผลิตเป็นไกลจาก ' จริยธรรม ' ( mendick 2007 )