LingxiMidnight, Moon Embracing Pala

Lingxi

Midnight, Moon Embracing Palace.

Beside the Lotus Flower Pond, Xiao Lingxi placed her hands on her cheeks as she sat there silently, watching the ripples form under the cool wind breeze. The bright moonlight which was shining directly at the pond provided a bright and clear reflection of her snow white face and her moving and dazed eyes.

She had already sat for quite a while and no one knew what she was thinking.

“Little Aunt, why aren’t you asleep yet?”

The familiar yet surprising voice caused Xiao Lingxi to look up, and she saw Yun Che, whom she didn’t know when, standing beside her. Stunned, she softly called out to him: “Little Che? Why are you here? Shouldn’t you be in the wedding chamber with Princess Sis today? Why are you not accompanying her… and came here instead!”

“She is already sleeping. Then… Being a little worried about you, I went to your room before finding you here.” Yun Che smiled as he spoke. Then, he took a step forward and sat beside Xiao Lingxi, enjoying the view of the Lotus Flower Pond which was glimmering under the moonlight.

“I… I can’t sleep.” Xiao Lingxi looked down as her heart seemed to suddenly beat faster. She stopped for a moment before continuing softly: “Why are you worried about me? There’s nothing wrong with me… All your time and thoughts today should be with Princess Sis.”

Yun Che did not reply. Instead, he stared at Xiao Lingxi for some time before suddenly stretching his hand out, putting in on her shoulder and pulling her closer to hug.

“Ahh…” Xiao Lingxi softly cried out in shock. However, she did not resist and just gently laid within his clutches.

“Don’t you feel that… this is the same as that other time.”Yun Che smelled Xiao Lingxi’s scent as he said with a smile.

“Other time… What?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lingxiเที่ยงคืน มูนไพบูลย์พาเลซข้างสระดอกบัว เซียว Lingxi ไว้มือของเธอบนแก้มของเธอขณะที่เธอนั่งเงียบ ดูฟอร์มระลอกภายใต้สายลมลมเย็น แสงจันทร์สว่างซึ่งถูกส่องแสงที่บ่อโดยตรงเป็นภาพสะท้อนสด ใสของใบหน้าหิมะสีขาวของเธอและเธอย้าย และงงงวยตาเธอได้แล้ววันเสาร์สำหรับค่อนข้างขณะและไม่มีใครรู้ว่าอะไรที่เธอคิด"ป้าน้อย ทำไมคุณหลับยัง? "คุ้นเคยที่น่าแปลกใจเสียงยัง เกิดจากเซียว Lingxi ในการค้นหา และเธอเห็น Yun Che คนที่เธอไม่รู้ ยืนข้างเธอ สตัน เธอเบา ๆ เรียกเขา: "Che น้อย ทำไมท่านที่นี่ คุณไม่ควรในหอแต่งงานกับเจ้าหญิง Sis วันนี้ ทำไมคุณไม่ติดตาม her. ... และมาที่นี่แทน""เธอแล้วนอน จากนั้น... กำลังเป็นกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับคุณ ผมไปห้องพักก่อนที่จะหาคุณนี่" Che ยืนยิ้ม ตามเขาพูด จากนั้น เขาก้าวไปข้างหน้า และนั่งข้าง ๆ เสี่ยว Lingxi เพลิดเพลินกับมุมมองของดอกบัวซึ่งเป็น glimmering ภายใต้แสงจันทร์"ฉัน... ฉันนอนไม่หลับ" เสี่ยว Lingxi มองลงดูเหมือนหัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้น เธอหยุดครู่หนึ่งก่อนนวล: "ทำไมคุณเป็นห่วงเกี่ยวกับฉันได้อย่างไร ไม่มีอะไรผิดปกติกับฉัน... ทั้งหมดของเวลาและความคิดวันนี้ควรจะ มีเจ้าหญิง Sis"Che ยุนไม่ได้ตอบกลับ แทน เขาจ้องไปที่เซียว Lingxi บางครั้งก่อนก็ยืดมือของเขาออก วางบนไหล่ของเธอ และดึงเธอเข้าไปกอด"ปรบมือ..." เสี่ยว Lingxi นวลทูลในช็อต อย่างไรก็ตาม เธอไม่ต้านทาน และเพียงเบา ๆ วางภายในกระเป๋าถือของเขา"ไม่รู้สึกว่า...นี่คือเหมือนกับที่อื่นเวลานี้" Yun Che กลิ่นกลิ่นเซียว Lingxi เขากล่าว ด้วยรอยยิ้ม"อื่น ๆ เวลา... อะไร "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Lingxi เที่ยงคืนจันทร์ไพบูลย์พาเลซ. ข้างสระบัวดอกไม้เสี่ยว Lingxi วางมือของเธอบนแก้มของเธอขณะที่เธอนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ดูระลอกรูปแบบภายใต้สายลมลมเย็น แสงจันทร์สว่างซึ่งส่องแสงโดยตรงที่บ่อให้สะท้อนสดใสและชัดเจนของหิมะเธอผิวขาวหน้าใสและการเคลื่อนย้ายของเธอและสายตางุนงง. เธอได้นั่งแล้วสำหรับค่อนข้างขณะและไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เธอคิด. "ลิตเติ้ลป้าทำไม คุณไม่หลับหรือยัง " คุ้นเคยเสียงที่น่าแปลกใจเลยที่เกิดเสี่ยว Lingxi จะมองขึ้นและเธอเห็นยุนเจ๊คนที่เธอไม่ได้รู้ว่าเมื่อยืนอยู่ข้างๆเธอ ตะลึงเธอเบา ๆ เรียกว่าออกมาให้เขา: "ลิตเติ้ลเจ๊? ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่? คุณไม่ควรจะอยู่ในห้องจัดงานแต่งงานกับปริ๊นเซสวันนี้? ทำไมคุณไม่ได้มาพร้อมกับเธอ ... และมาที่นี่แทน! " " เธอนอนหลับอยู่แล้ว จากนั้น ... เป็นกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับคุณผมเดินไปที่ห้องของคุณก่อนที่จะหาคุณที่นี่. "ยุนเจ๊ยิ้มในขณะที่เขาพูด จากนั้นเขาเอาก้าวไปข้างหน้าและนั่งข้างเสี่ยว Lingxi เพลิดเพลินกับมุมมองของ Lotus Flower บ่อซึ่งวามใต้แสงจันทร์ได้. "ฉัน ... ฉันไม่สามารถนอนหลับ." เสี่ยว Lingxi มองลงไปเป็นหัวใจของเธอดูเหมือนจะจู่ ๆ ก็เต้นเร็วขึ้น . เธอหยุดสักครู่ก่อนที่จะดำเนินการต่อไปเบา ๆ ว่า "ทำไมคุณมีความกังวลใจเกี่ยวกับฉัน? มีอะไรผิดปกติกับฉันเป็น ... ทั้งหมดเวลาและความคิดของคุณในวันนี้ควรจะมีปริ๊นเซส. " ยุนเจ๊ไม่ตอบ แต่เขาจ้องที่เสี่ยว Lingxi บางครั้งก่อนที่จู่ ๆ ก็ยืดมือของเขาออกมาวางบนไหล่ของเธอและดึงเธอเข้ามาใกล้จะกอด. "อ่า ... " เสี่ยว Lingxi เบา ๆ ร้องออกมาด้วยความตกใจ แต่เธอก็อดไม่ได้และเพียงแค่วางเบา ๆ ภายในเงื้อมมือของเขา. "คุณไม่รู้สึกว่า ... นี้เป็นเช่นเดียวกับเวลาอื่นที่." ยุนเจ๊กลิ่นกลิ่นเสี่ยว Lingxi ในขณะที่เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม. "เวลาอื่น ๆ ... อะไร ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

lingxiเที่ยงคืนดวงจันทร์โอบกอดพาเลซนอกจากดอกบัวบ่อเสี่ยว lingxi วางมือของเธอบนแก้มของเธอขณะที่เธอนั่งเงียบๆ ดูระลอกคลื่นแบบฟอร์มภายใต้สายลม ลมพัดเย็นสบาย สว่างแสงจันทร์ซึ่งส่องตรงบ่อให้ใสและสดใสสะท้อนหิมะขาว ใบหน้าของเธอและย้ายเธอมึนตาเธอได้นั่งมานานแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าเธอคิดอะไร" ป้านิด ทำไมยังไม่นอนอีกเหรอ "แต่ที่น่าแปลกใจ เสียงที่คุ้นเคย ทำให้เสี่ยว lingxi ดู เธอเห็นยุนเช ซึ่งเธอไม่ได้รู้ว่าเมื่อยืนอยู่ข้างๆเธอ ตะลึง เธอเบา ๆเรียกเขา " เล็ก ๆน้อย ๆเช คุณมาที่นี่ทำไม ? คุณจะไม่แต่งงานกับเจ้าหญิงห้องพี่วันนี้ ทำไมนายไม่ไปเป็นเพื่อน . . . . . . . และมาที่นี่แทน "" เธอหลับไปแล้ว แล้ว . . . . . . . เป็นห่วงคุณ , ฉันไปที่ห้องของคุณก่อนเจอเธอที่นี่ " ยุนเชยิ้มขณะที่เขาพูด แล้วเขาก็ก้าวออกมา และนั่งลงข้างๆ เสี่ยว lingxi เพลิดเพลินกับมุมมองของดอกบัวซึ่งเป็นบ่อแห่งเดียวภายใต้แสงจันทร์" ฉัน . . . ฉันนอนไม่หลับ " เสี่ยว lingxi มองลงเป็นหัวใจเธอดูก็เต้นเร็วขึ้น เธอหยุดไปชั่วครู่ก่อนที่จะต่อเบาๆ " ทำไมคุณต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน ? ผมไม่มีอะไรผิดปกติ . . . . . . . ทั้งหมดเวลา และความคิด วันนี้ควรกับเจ้าหญิงน้องสาวของคุณ”ยุนเช ไม่ได้ตอบ แทน เขาจ้อง lingxi เสี่ยวก่อน เพราะบางครั้งก็ยืดมือของเขาออก ใส่บนไหล่ของเธอและดึงเธอเข้ามากอด ." อ่า . . . . . . . " เสี่ยว lingxi เบาๆร้องตกใจ แต่เธอไม่ได้ขัดขืน เพียงเบา ๆวางในเงื้อมมือของเขา" คุณไม่รู้สึกว่า . . . . . . . นี่ก็เหมือนกัน เวลาอื่น ๆ . " ยุนเช ได้กลิ่นหอมของเสี่ยว lingxi ตามที่เขาพูดยิ้ม ๆ" ตอนนั้น . . . . . . . อะไร ? "