Bronze is a copper (and tin) alloy,

Bronze is a copper (and tin) alloy, and compared to iron, it has the advantage of having a lower melting point and being softer, making it easier to cast even with lower technology (its disadvantages are that for the same reason, it becomes worn and crooked easily).

But by the 16th century, steel became available, and damascus barrels, made by heating up and forging together steel ribbons with differing carbon content (made by applying stress to the metal by striking), then rolling it around a center stick, and then heating it again and welding it, became widespread. (Through mixing and forging together several types of steel it

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำริดเป็นโลหะผสมทองแดง (และดีบุก) และเปรียบเทียบกับเหล็ก มีข้อดีของการมีจุดหลอมเหลวต่ำ และกำลังนุ่ม ทำหล่อแม้จะ มีเทคโนโลยีต่ำ (ข้อเสียของมันคือ ว่า เหตุผลเดียวกัน มันกลายเป็นสวม และคดได้ง่าย)แต่เป็นใช้ โดยศตวรรษ 16 เหล็ก และดามัสกัสบาร์เรล การทำความร้อน และตีเหล็กทุกรุ่นเข้าด้วยกัน ด้วยแตกต่างคาร์บอน (ทำ โดยใช้ความเครียดโลหะโดยโดดเด่น), กลิ้งรอบติดศูนย์ แล้วความร้อนอีกครั้ง แล้วเชื่อม กลายเป็นที่แพร่หลาย (ผสม และปลอมกัน หลายชนิดของเหล็กนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรอนซ์ทองแดง (และดีบุก) อัลลอยด์และเมื่อเทียบกับเหล็กก็มีความได้เปรียบของการมีจุดหลอมเหลวต่ำและความนุ่มทำให้ง่ายต่อการโยนแม้จะมีเทคโนโลยีที่ลดลง (ข้อเสียของมันที่ว่าด้วยเหตุผลเดียวกันมันจะกลายเป็น สวมใส่และคดเคี้ยวได้อย่างง่ายดาย). แต่โดยศตวรรษที่ 16, เหล็กกลายเป็นใช้ได้และบาร์เรลดามัสกัสทำโดยความร้อนขึ้นและการปลอมกันริบบิ้นเหล็กที่มีปริมาณคาร์บอนที่แตกต่างกัน (ทำโดยการใช้ความเครียดกับโลหะโดยที่โดดเด่น) แล้วกลิ้งไปรอบ ๆ ติดศูนย์และจากนั้นความร้อนอีกครั้งและเชื่อมมันกลายเป็นที่แพร่หลาย (ผ่านการผสมและการปลอมด้วยกันหลายประเภทของเหล็กมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทองแดงเป็นทองแดงและโลหะผสมดีบุก ) และเมื่อเทียบกับเหล็ก มีข้อดีของการมีจุดหลอมเหลวต่ำและเบา ทำให้ง่ายต่อการโยน แม้ด้วยเทคโนโลยีลด ( ข้อเสียคือ เหตุผลเดียวกัน มันจะกลายเป็นเก่าและเบี้ยวได้ง่าย )

แต่จากศตวรรษที่ 16 เหล็กเป็นใช้ได้ และดามัสกัส บาร์เรลโดยร้อนขึ้นและตีด้วยกันริบบิ้นเหล็กต่างกัน ปริมาณคาร์บอน ( ผลิตโดยประยุกต์ใช้ความเครียดกับโลหะโดยโดดเด่น ) แล้วกลิ้งไปติดที่ศูนย์ แล้วความร้อนมันอีกครั้งและเชื่อมมันเป็นที่แพร่หลาย ( ผ่านการผสมและตีด้วยกันหลายประเภทของเหล็กมัน