Background. Maternal interactive be

Background. Maternal interactive behaviors theoretically affect developmental
outcomes and mastery motivation in young children. However, these associations are
inconsistent in the literature.
Objective. The purposes of this study were: (1) to examine the differences in
maternal behaviors between toddlers with motor delay (MD) and those with typical
development (TD), (2) to investigate the correlation of maternal behaviors and
developmental quotients (DQs) in toddlers with MD and TD, and (3) to examine
the correlation of maternal behaviors and mastery motivation in toddlers with MD
and TD.
Design. This was a sex- and mental age–matched case-control study.
Methods. Twenty-two mother-child dyads of toddlers with MD (ages 23–47
months) and 22 dyads of sex- and mental age–matched toddlers with TD (ages 15–29
months) were recruited. Maternal scores from the Nursing Child Assessment Teaching
Scale, 2 indicators of motivation (persistence and mastery pleasure) from individualized
mastery tasks and the Dimensions of Mastery Questionnaire, and DQs from
the Comprehensive Developmental Inventory for Infants and Children were assessed.
Results: Mothers of children in the MD group showed significantly lower cognitive
growth fostering scores than mothers of children in the TD group. Maternal total
scores were significantly correlated with whole DQs in both groups. In the MD
group, maternal total scores correlated significantly with DMQ mastery pleasure but
not with mastery task motivation.
Limitations. The study design makes it impossible to know the causal relationships
between maternal behaviors and children’s DQs and motivation.
Conclusions. Mothers of toddlers with MD exhibited less adequate interactive
behaviors than mothers of toddlers with TD. Because higher-quality maternal behaviors
correlated with higher DQs in the MD group, clinicians should encourage parents
to participate in early intervention programs and model high-quality parenting behavior
to enhance parents’ and children’s outcomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง พฤติกรรมแม่แบบโต้ตอบตามหลักวิชามีผลต่อการพัฒนาผลที่ได้และแรงจูงใจเป็นครูในเด็ก อย่างไรก็ตาม มีการเชื่อมโยงเหล่านี้ไม่สอดคล้องในวรรณคดีวัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มี: (1) การตรวจสอบความแตกต่างในพฤติกรรมแม่ระหว่างเด็กวัยหัดเดินพร้อมมอเตอร์เลื่อน (MD) และคนทั่วไปพัฒนา (TD), (2) การตรวจสอบความสัมพันธ์ของพฤติกรรมแม่ และquotients (DQs) พัฒนาในเด็กวัยหัดเดิน MD TD และ (3) การตรวจสอบความสัมพันธ์ของแม่พฤติกรรมและแรงจูงใจเป็นครูในเด็กวัยหัดเดินกับ MDและ TDการออกแบบ นี้เป็นการควบคุมกรณีศึกษาเพศ - และจิตอายุ – จับคู่วิธี ยี่สิบสองแม่ลูก dyads ของเด็กวัยหัดเดินกับ MD (อายุ 23-47เดือน และ dyads 22 ของเด็กวัยหัดเดินเพศ - และจิตอายุ – จับคู่กับ TD (อายุ 15-29มีพิจารณาเดือน) คะแนนแม่จากการพยาบาลเด็กการประเมินการสอนมาตราส่วน ตัวบ่งชี้ที่ 2 แรงจูงใจ (ความสุขคงอยู่และเป็นครู) จากจำนวนงานต้นแบบ และขนาดสามารถสอบถาม และ DQs จากมีประเมินสินค้าคงคลังพัฒนาครอบคลุมสำหรับทารกและเด็กผลลัพธ์: มารดาของเด็กในกลุ่ม MD พบต่ำรับรู้เจริญเติบโตในการทำนุบำรุงคะแนนมากกว่าคุณแม่ของเด็กในกลุ่ม TD แม่รวมคะแนนได้มาก correlated กับ DQs ทั้งในกลุ่มทั้งนี้ ใน MDคะแนนรวมกลุ่ม แม่ correlated อย่าง มีความสุขเป็นครู DMQ แต่not with mastery task motivation.Limitations. The study design makes it impossible to know the causal relationshipsbetween maternal behaviors and children’s DQs and motivation.Conclusions. Mothers of toddlers with MD exhibited less adequate interactivebehaviors than mothers of toddlers with TD. Because higher-quality maternal behaviorscorrelated with higher DQs in the MD group, clinicians should encourage parentsto participate in early intervention programs and model high-quality parenting behaviorto enhance parents’ and children’s outcomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง พฤติกรรมโต้ตอบมารดาในทางทฤษฎีมีผลกระทบต่อการพัฒนา
ผลการเรียนรู้และแรงจูงใจในเด็กเล็ก อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์เหล่านี้จะ
ไม่สอดคล้องกันในวรรณคดี.
วัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้มีดังนี้ (1) เพื่อตรวจสอบความแตกต่างใน
พฤติกรรมของมารดาระหว่างเด็กที่มีความล่าช้ามอเตอร์ (MD) และผู้ที่มีแบบฉบับ
การพัฒนา (TD), (2) การตรวจสอบความสัมพันธ์ของพฤติกรรมมารดาและ
บวกลบคูณหารพัฒนาการ (DQs) ในเด็กวัยหัดเดินกับแมรี่แลนด์และ TD และ (3) เพื่อตรวจสอบ
ความสัมพันธ์ของพฤติกรรมของมารดาและแรงจูงใจในการเรียนรู้ในเด็กวัยหัดเดินกับเอ็ม
และ TD.
การออกแบบ นี่คือ sex- อายุและการศึกษาที่จับคู่จิต case-control.
วิธี ยี่สิบสอง dyads แม่ของเด็กวัยหัดเดินกับเอ็ม (อายุ 23-47
เดือน) และ 22 dyads ของ sex- และเด็กเล็กอายุที่จับคู่กับจิตทีดี (อายุ 15-29
เดือน) ได้รับคัดเลือก คะแนนจากมารดาพยาบาลเด็กการประเมินผลการเรียนการสอน
ขนาด 2 ตัวชี้วัดของการสร้างแรงจูงใจ (ติดตาการเรียนรู้และความสุข) เป็นรายบุคคลจาก
การเรียนรู้งานและขนาดของการเรียนรู้แบบสอบถามและ DQs จาก
สินค้าคงคลังพัฒนาการที่ครอบคลุมสำหรับทารกและเด็กได้รับการประเมิน.
ผลการศึกษา: แม่ของเด็ก ในกลุ่ม MD แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่าความรู้ความเข้าใจ
การเจริญเติบโตอุปถัมภ์คะแนนกว่าแม่ของเด็กในกลุ่มทีดี รวมมารดา
คะแนนมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทั้ง DQs ในทั้งสองกลุ่ม ในแมรี่แลนด์
กลุ่มคะแนนรวมของมารดามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญการเรียนรู้ที่มีความสุข DMQ แต่
ไม่ได้อยู่กับแรงจูงใจในการเรียนรู้งาน.
ข้อ จำกัด การออกแบบการศึกษาจะทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ
ระหว่างพฤติกรรมมารดาและ DQs เด็กและแรงจูงใจ.
สรุปผลการวิจัย แม่ของเด็กวัยหัดเดินกับเอ็มแสดงโต้ตอบเพียงพอน้อย
กว่าพฤติกรรมมารดาของเด็กวัยหัดเดินกับ TD เพราะพฤติกรรมของมารดาที่มีคุณภาพสูง
มีความสัมพันธ์กับ DQs ที่สูงขึ้นในกลุ่ม MD, แพทย์ควรส่งเสริมให้ผู้ปกครอง
มีส่วนร่วมในโปรแกรมการแทรกแซงและพฤติกรรมการเลี้ยงดูรูปแบบที่มีคุณภาพสูง
เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของผู้ปกครองและผลลัพธ์เด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง พฤติกรรมของมารดาในทางทฤษฎีพัฒนาการแบบมีผลต่อผล
และการเรียนรู้แรงจูงใจในเด็กเล็ก อย่างไรก็ตาม สมาคมเหล่านี้จะไม่สอดคล้องกันในวรรณคดี
.
วัตถุประสงค์ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ( 1 ) เพื่อศึกษาความแตกต่างในพฤติกรรมของมารดาระหว่างเด็กกับมอเตอร์
ล่าช้า ( MD ) และผู้ที่มีการพัฒนาปกติ
( TD )( 2 ) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของพฤติกรรมของมารดาและ
ฉลาดพัฒนาการ ( DQS ) ในเด็กกับ MD และ TD และ ( 3 ) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของพฤติกรรมของมารดา
และแรงจูงใจในการเรียนรู้เด็กวัยหัดเดินกับ MD
และ TD .
ออกแบบ นี้เป็นเพศและอายุจิต–จับคู่การศึกษาระบาดวิทยา .
วิธี ยี่สิบสองแม่ลูกไดแอดของเด็กวัยหัดเดินกับ MD ( อายุ 23 – 47
เดือน ) และ 22 ไดแอดของเพศและอายุจิต–จับคู่เด็กกับ TD ( อายุ 15 – 29
เดือน ) ถูกเลือกมา แม่นำคะแนนที่ได้จากการประเมินการสอนการพยาบาลเด็ก
ขนาด 2 ตัวชี้วัดแรงจูงใจ ( เก็บรักษา และรอบรู้ ความสุขจากการเรียนรู้รายบุคคล )
งานและมิติของการเรียนรู้และศึกษาจาก
DQS ,สินค้าคงคลังที่ครอบคลุมพัฒนาการสำหรับทารกและเด็กเล็กจะถูกประเมิน .
ผลลัพธ์ : มารดาของเด็กในกลุ่ม MD พบลดลงทางปัญญา
การเจริญเติบโตเสริมสร้างสูงกว่ามารดาของเด็กในกลุ่ม td ของมารดา มีความสัมพันธ์กับคะแนนรวม
DQS ทั้งในทั้งสองกลุ่ม ในกลุ่ม MD
,ของมารดา มีความสัมพันธ์กับคะแนนรวม dmq รอบรู้ความสุขแต่ไม่จูงใจงานรอบรู้
.
ข้อจำกัด การศึกษาการออกแบบที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทราบความสัมพันธ์ระหว่าง พฤติกรรมอนามัยแม่และเด็ก

DQS และแรงจูงใจ สรุป มารดาของเด็กวัยหัดเดินกับ MD มีเพียงพอน้อยแบบกว่าแม่ของเด็กกับพฤติกรรม
tdเพราะคุณภาพสูงมีความสัมพันธ์กับมารดา
ที่สูง DQS ในกลุ่ม MD แพทย์ควรจะสนับสนุนให้ผู้ปกครองที่จะเข้าร่วมในโปรแกรมการแทรกแซงต้น

และแบบจำลองที่มีคุณภาพสูงเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการอบรมเลี้ยงดูของพ่อแม่ และ ผล ของเด็กๆ